အိပ်မပျော်ခြင်းများအကြား လူးလွန့်နေရခြင်း၏ အရသာပါးပါးကို ထင်သာမြင်သာဖြစ်အောင် ဖော်ပြချင်ပါသည်၊ ခေါ်ပြချင်ပါသည်။ သို့သော် ဖတ်ခဲ့ဖူးသော စာအုပ်များ၏ အကူအညီဖြင့်လည်ကောင်း၊ ကြားခဲ့ဖူးသည့် စကားများ၏ ထောက်ပံ့မှုဖြင့်လည်းကောင်း ထိုအရသာကို မညွှန်းပြနိုင်ဘဲ ဖြစ်နေသည်။ ထိုအရသာ၏ နှိပ်စက်ကျီစယ်မှုနှင့် အသားကျနေခဲ့သည်မှာ ရွတ်ဆုတ်ပြက္ခဒိန်လေးများပင် သုံးလေးအုပ်တိုင်ခဲ့လေပြီ။ အိပ်မပျော်မှုများ သေဆုံးသွားစေရန် သို့မဟုတ် ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် နာရီတချို့စာ သေဆုံးသွားအောင်ပြုရန်အတွက် အိပ်ရာထဲ၌ပင် အားထုတ်နေရသည်ကိုလည်း မုန်းတီးမိသည်။ စိတ်ပျက်မိသည်။ ရွံရှာမိသည်။ ကျယ်ပြောခြင်းတို့ပိန်းပါးသေးလှီနေသော အခန်းတစ်ခုထဲတွင် စာအုပ်တချို့နှင့် လက်ကိုင်ကွန်ပြူတာအိုတစ်လုံးသည် အိပ်မပျော်ခြင်းကို တွန်းလှန်ရန် အကောင်းဆုံးရဲဘော်ရဲဘက်များအဖြစ် အတူရှိနေကြသည်။ အိပ်မပျော်မှုကို အရှုံးပေးရန်အတွက် ကော်ဖီတစ်ခွက်ကို အဓမ္မဖျော်ချလိုက်သည့်အခါ ကော်ဖီနံ့များက အခန်းထဲ ခုန်ဆင်းပြေးလွှားရင်း အတူရှိနေကြောင်း အထာပေးလာတော့ အမှောင်ထဲ တစ်ယောက်တည်း မထိတထိ ပြုံးဖြစ်သေးသည်။ အရောင်အဆင်းကင်းမဲ့စွာ။ အချိန်ကား […]

ကျွန်တော်တို့ မြန်မာနိုင်ငံမှာ လူသုံးအများဆုံး ဆိုရှယ်ပလက်ဖောင်း တစ်ခုဖြစ်တဲ့ Facebook ရဲ့ Memories Option ကို သတိထားမိကြမယ် ထင်ပါတယ်။ အဲဒါက နေ့တစ်နေ့ရဲ့ လွန်ခဲ့သော နှစ်များစွာက တင်ခဲ့ဖူးတဲ့ အကြောင်းအရာအခြေအနေအားလုံးကို တစ်နေ့တည်းမှာ စုစည်းပြီး ပြန်ဖော်ပြပေးတဲ့ လုပ်ဆောင်မှုပါ။ ကျန်ခဲ့ပြီးသော နှစ်များရဲ့ ဒီနေ့မှာ မင်းဘာတွေ တင်ခဲ့သလဲပေါ့။ ၂၀၁၅ မတ်လလောက်ကနေစ အဲဒီလုပ်ဆောင်မှုကို စပြီး ထည့်သွင်းခဲ့တယ်ဆိုပေမယ့် စစချင်းမှာတော့ Memories ဆိုတဲ့ အသုံးမျိုးနဲ့ မဟုတ်သေးပါဘူး။ On this Day ဆိုတဲ့ အသုံးနဲ့ပါ။ Memories အနေနဲ့တော့ ၂၀၁၈ အောက်တိုဘာကနေ စပြီး ဖော်ပြပေးခဲ့တာပါ။ On this Day ပဲ ဖြစ်ဖြစ်၊ Memories ပဲဖြစ်ဖြစ်။ […]

ဘယ် လွမ်းလို့လွမ်းရမယ်မှန်းမသိတဲ့ ခေါင်းစဥ်မဲ့လွမ်းဆွတ်ဖို့ကောင်းနေတဲ့ ဆောင်းတနေ့လယ်ဟာ အောက်မေ့ဖွယ်ဖြစ်လို့။ လေညှင်းထက် နည်းနည်းပိုတဲ့ လေပြင်းတချက် ဖြတ်ကနဲ ဝေ့လာတာနဲ့အတူ ချိုးကူသံကိုပါ ဆွဲခေါ်လာတယ်။ ဒီချိုးက စိတ်ဆိုးနေတာလား၊ မလွမ်းတတ်တာလား၊ လွမ်းစရာမရှိလို့ပဲလား၊ ဝတ္တရားအရတာဝန်ကျေ ကူသလားမသိဘူး။ သူ့အသံက ပြတ်ပြတ်တိုတို။ ငိုမယ့်မျက်ရည်တောင်မစိုချင်တော့။ ချိုးကူသံဆိုတာ များသောအားဖြင့် ကြားဖူးနေကျက ဆွဲဆွဲငင်ငင်၊ ချိုချိုအေးအေး ဆွေးဖို့ဖန်စေတာလေ။ အခုကြားရတာက ကူကူး၊ ကူ ကူး၊ ကူ ကူး ပဲ။ နှစ်လုံးထဲပဲ။ ပုံမှန်လို တကူ ကူး ကူး၊ တကူ ကူး ကူး ကူး ဆိုပြီး လေးလုံး၊ ငါးလုံး မဟုတ်ဘူး။ ရပ်ပ်သီချင်း၊ ဟစ်ပ်ဟော့ပ် သီချင်းတွေကလို အာ ဟ၊ အာဟ တို့ ရို့ […]

ဆောင်းရနံ့သင်းစပြုတဲ့လေပြေညှင်းတချက်က ဖြတ်ကနည်းဝေ့ဝဲလာပြီး ခပ်ဟဟပွင့် နေတဲ့ ပြတင်းတံခါးကြားက တိုးဝင်လာတယ်။ အရုဏ်တက်စအလင်းတန်းကလည်း စွေ စောင်းစောင်းလေးဖြာကျနေတယ်။ငှက်ကလေးတွေရဲ့တေးသီချင်းနဲ့ မင်္ဂလာနံနက်တစ်ခုကို ခင်းကျင်းနေလေရဲ့။ ခေါင်းရင်း ပြုတင်းပေါက်ကို ထဖွင့်လိုက်တယ်။ နေရောင်ခြည်နဲ့ မျက်နှာသစ်မိတယ်။ လေနုအေးကိုတစ်ချက်ရှိုက်တယ်။ ခဏအောင့်ထားပြီးမှ ဖြည်းဖြည်းလေး ညင်သာညက်ညောစွာ နှမျော တသစွာ ပြန်လည်ရှူထုတ်လိုက်ပါတယ်။ ခြံဝန်းထဲ စောင်းငဲ့ကြည့်မိတော့ ကိုယ့်အိမ်ဘက်ကို ကိုင်းညွှတ်ကျနေတဲ့ မာလကာပင်ပေါ်ကနေ စာကလေးတစ်ကောင် ထ ပျံသွားတာမြင်တယ်။ အဲသည့်စာကလေး ခြေစုံကန် အားယူသွားတဲ့ မာလကာပင်အကိုင်းမှာ ဝင်း ဝါစပြုနေတဲ့ မာလကာသီးတစ်လုံးတွေ့ရတယ်။ မာလကာပင်က ကိုယ့်အပင်တော့မဟုတ်ဘူး။ ဟိုဘက်ခြံကအပင်။ ဒါပေမဲ့ မာလကာသီးက ကိုယ့်ခြံဘက် ကိုယ့်ပိုင်နက်မှာ။ အောက်ထပ်ကို ကပျာကယာပြေးဆင်းတယ်။ တံခြူတပ်ထားတဲ့ဝါးလုံးနဲ့ ခူးလိုက်တယ်။ ဖြုတ်ကနည်း ကြွေကျတယ်။ ကျတဲ့နေရာ မြေကဆင်ခြေလျှောလေးဆိုတော့ မာလကာသီးက ဒလိမ့်ကောက်ကွေးလိမ့်ဆင်းသွားပြီးမှ […]

ထားဝယ်ဒေသဆောင်းဦးရာသီဟု ဆိုလိုက်သည်နှင့် နှင်းမှုန်လေးတွေကြား အရှေ့လေစီးကြောင်း သယ်ဆောင်လာမည့် အေးချမ်းမှုကိုသာ တမ်းတခဲ့ရသည်။ သဘာဝတရားကြီးက အေးချမ်းသည့် လက်တစ်စုံဖြင့် ထားဝယ်ဒေသကို ပွေ့ဖက်ရန် အသင့်ပြင်နေပြီဟု ထင်မှတ်ခဲ့ရသော်လည်း တကယ်တမ်းမှာ ယခုနှစ်ဆောင်းဦး မျှော်လင့်ထားသည့် ပုံစံဖြင့် အစပြုခွင့် မသာခဲ့ပေ။ ဖြူဖြူဖွေးဖွေး နှင်းရည်စက်လေးများ မြေပေါ် ဖုံးလွှမ်းလာမည့် မြင်ကွင်းအစား၊ မိုးနတ်သား၏ မျက်စိလည်မှုလေလား၊ သည်းကြီးမဲကြီး ရွာချလိုက်သည့် မိုးစက်များကသာ ဆောင်းဦးအိပ်မက်များကို စတင်ခြေမွှ ဖျက်ဆီးပစ်ခဲ့သည်။ မိုးရာသီအပြီး အေးချမ်းသည့် ဆောင်းရာသီကို ခိုလှုံရင်း ရိတ်သိမ်းချိန်ကို မျှော်နေကြသည့် တောင်သူဦးကြီးတို့၏ မျက်ဝန်းများတွင် စိုးရိမ်သောကများ ပြည့်လျှံခဲ့ရပြီ။ ဆောင်းဦးကာလသည် ထားဝယ်ဒေသတစ်ခွင်လုံး ရွှေရောင်ဝင်းနေသည့် စပါးခင်းများ နေရာယူထားသည့် လှပသည့် ပန်းချီကားတစ်ချပ်ပမာ ဖြစ်နေရမည့် အချိန်။ သို့သော် ယခုမူ စပါးပင်များသည် […]

ဘီစီ..ဘီစီ..ဘီစီ..။ ဒီကာလတွေထဲမှာ မရိုးနိုင်အောင်ကြားရတဲ့ စကားလုံးပါ။ တစ်ချိန်တည်းမှာပဲ သပိတ်မှောက်ကြဟေ့ဆိုတဲ့ ညာသံပေးတာနဲ့အတူ ထပ်ပြီးကြားရတာက ဆဲသံဆိုသံတွေပါ။ ဒီလိုနဲ့ပဲ ကျွန်တော်တို့ဟာ ထောင်ချောက်မိသွားကြပါတယ်။ ဒါနဲ့ ဆက်စပ်ပြီး ဆိုရှယ်မီဒီယာခေတ်ရဲ့ အကျည်းတန်ဆုံး အမှန်တရားတစ်ခုအကြောင်း ပြောကြည့်ရအောင်ပါ။ ဒါကတော့ ကျွန်တော်တို့ရဲ့ ဒေါသတွေကို သူတို့…သူတို့တွေက ဝင်ငွေနဲ့ ကျော်ကြားမှုအဖြစ် ပြောင်းလဲယူနေကြတယ်ဆိုတာပါပဲ။ သပိတ်မှောက်ခြင်းကို ပြန်ကောက်ပါရေစ။ တိုတိုပြောရရင် သပိတ်မှောက်တယ်ဆိုတာက အဆက်အဆံမပြုချင်တာ၊ အထိအတွေ့မလုပ်ချင်တာလို့ နားလည်နိုင်ပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ အဲဒီလို အဆက်အဆံမလုပ်ချင်သူလို့ သတ်မှတ်ထားတဲ့ လူတစ်ယောက်ရဲ့ တင်သမျှပို့စ်တွေ၊ ပြောသမျှ စကားတွေ၊ လုပ်သမျှ ဟာသတွေ၊ ဆိုသမျှ သီချင်းတွေကို အူမချေးခါးမကျန် စောင့်ကြည့်နေ၊ မျှဝေနေကြတာတွေကိုလည်း တွေ့နေရပါတယ်။ ဒါကို ရဲရဲဝံ့ဝံ့ကြီး ငြင်းချက်ထုတ်၊ ဆင်ခြေကန်မယ့်သူတွေလည်း ဘီစီလုပ်တဲ့အရေအတွက်ထက်တောင် ပိုများနိုင်ပါတယ်။ “ဟ..သူဘာလုပ်လဲ၊ […]

တန်ဆောင်မုန်းလဆန်း၏ ဆောင်းဦးကာလ ဖြစ်သော်လည်း၊ ကောင်းကင်းယံက တိမ်စိုင်မည်းညစ်ညစ်တို့က မကင်းစင်သေး။ ခါလွန်မိုးစက်တို့ တဖွဲဖွဲကျနေချိန်မှာပင် ခပ်ဝေးဝေး ထားဝယ်မြို့လယ်ဆီမှ ခမ်းနားထည်ဝါစွာ တန်ဆာဆင်ထားသည့် ဖျော်ဖြေရေးပွဲတော်မှ အသံများက ပျံ့လွင့်လာသည်။ ရောင်စုံလျှပ်စစ်မီးများ ထိန်ထိန်လင်းနေသော ကမ်းနားလမ်း၊ မြို့လယ်ခေါင် ရွှေတောင်စားစေတီသွား လမ်းမကြီးများပေါ်တွင် ပရိသတ်တို့ တိုးမပေါက်အောင် စည်ကားလျက်၊ မီးပုံးပျံတစ်ထောင် လွှတ်တင်မည်ဆိုပြီးလည်း ကြေညာထားသေးသည်။ “ခါတိုင်းနှစ်တွေနဲ့ လုံးဝမတူ၊ ဒီနှစ် လမ်းပိတ်တဲ့အထိ စည်ကားတယ်” ဟု လက်ကိုင်ဖုန်းထဲမှတစ်ဆင့် ကြားလိုက်ရသည့် မြို့ခံမိတ်ဆွေ၏ ဖောက်သည်ချစကားသံက မိမိရင်ဝသို့ အမျိုးအမည်မသိသော ဝေဒနာတစ်ခုကို ရိုက်ခတ်သွားစေသည်။ ထိုဝေဒနာမှာ ခါးသီးသော မတရားမှုများကို မြင်တွေ့နေရခြင်းကြောင့် နာကျင်ခြင်း ဖြစ်တန်ရာသည်။ ၂၀၁၉ ကိုဗစ်ကာလနှင့် ၂၀၂၁ အာဏာသိမ်းမှု နောက်ပိုင်း သုံးနှစ်တိတိ ပျောက်ဆုံးခဲ့သော ညဘက်တန်ဆောင်တိုင်ပွဲတော် […]

တနေဝင် တနေထွက် တစ်ရက် မနက်မိုးလင်းလာပြီး တစ်ည မိုးချုပ်သွားတဲ့ ကာလယန္တရားသာပုံမှန်ခုတ်မောင်းနေတယ်။ မိုး ရွာတယ်၊ နေသာတယ်၊ ပူတယ်၊ ချမ်းတယ် အဲသည့်ရာသီစက်ဝန်းကလည်း ဝတ္တရားမပျက်လည်ပတ်နေတယ်။ ပြက္ခဒိန်တွေတစ်ရွက်ပြီးတစ်ရွက်စုတ်၊ တစ်အုပ်ကုန် နောက်တစ်အုပ် အသစ်လာ ဘာမှဖြစ်မလာတာတွေကတော့သည်အတိုင်းပဲ။ ကျုပ်တို့တိုင်းပြည်မယ် မသိကိန်းတွေ သတ်ပုံလွဲနေကြတာသာ ပိုပိုဆိုးဝါးလာနေပါတယ်။ မသိကိန်းတွေကို ရှာဖွေဖော်ထုတ်ဖို့ တန်ဖိုးသတ်မှတ်ပေးဖို့ နေရာ အမှန်မှာ သူ့စံနဲ့သူနေရာတကျ ဆောက်တည်ပေးနိုင်ကြမယ့် သင်္ချာပညာရှင်တွေလည်း သတ်ပုံတွေလွဲကုန်ကြပြီလားမသိ။ မတွေ့မိ။ မမြင်မိ။ မကြားမိတာ အတော်ကြီးကိုကြာပါပြီ။ လွဲနေတဲ့သတ်ပုံတွေကို ပြင်ပေးဖို့၊ သင်ပေးဖို့၊ တည့်မတ်ပေးဖို့ သိက္ခာရှိ လေးစားထိုက်တဲ့ ပညာရည်ပြည့်ဝတဲ့ ဆရာတွေလည်း မသိကိန်းတွေဖြစ်ကုန်ကြပြီထင်ပါရဲ့။ အဲဒါဆို ကျုပ်ကို ခင်ဗျားကမေးပါလိမ့်မယ်။ ကောင်းပါပြီဗျာ။ ခင်ဗျားကကော ‌ပြောရုံပဲလား၊ ဘာများလုပ်ပေးနိုင်ပါ သလဲပေါ့။ ဟုတ်ကဲ့ခင်ဗျ ကျုပ်ကလည်း […]