မြန်မာပြည်တောင်ပိုင်းက နာမည်ကျော် ကမ်းခြေတခု၏ သဲမွမွ၊ ရေပြာပြာ၊ လှိုင်းဖြူဖြူများ နှင့် အရိပ်ကောင်းသော ပင်လယ်ကဗွီးပင်များက သူ့နေရာနှင့် သူ နေသားတကျ လောကကို အလှဆင်နေ၏။ ပီဘိ လှသောကမ်းခြေပင်။ နေဝင်ချိန်များ ဆိုလျှင် နေလုံးနီနီ ပင်လယ်ထဲ မြုပ်သွားသည်ကို ကမ်းခြေသဲသောင်၌ထိုင်၍ ငေးကြည့်ရသည်မှာ မရိုးနိုင်။ ထိုကမ်းခြေတွင် အိမ်ကလေးတစ်လုံးရှိလျှင် စိတ်ချမ်းမြေ့ရမည်ဟု တွေးမိသူများ ရှိပေမည်။ ကမ်းခြေ၏ မြောက်ဘက် စွန်းစွန်း၌ ပင်လယ်ကမ်းခြေအတွင်း ဒီတော ဒီချောင်းကလေးအကြား မထင်မရှား ရွာကလေးတရွာရှိသည်။ ထိုတံငါရွာ ကလေးသည်လည်း တချိန်ကဆိုလျှင် ကမ်းခြေနှင့်ပင်လယ်ပြင်ကြီး၏ အလှကို အချိန်မရွေး မြင်နိုင်တွေ့နိုင် ခံစားနိုင်သော အရပ်၌ ရှိနေခဲ့ပါသည်။ သို့ရာတွင်ယခုအခါတွင်မူ ထိုရွာမှ လူများသည် ကမ်းခြေ၏အလှအပများကို အလွယ်တကူအချိန်မရွေး ခံစားပိုင်ခွင့်များ ကန့်သတ် ရုပ်သိမ်းခံလိုက်ရပြီဖြစ်သည်။ […]

ဆန္ဒနဲ့ဘဝ ထပ်တူမကျပေမယ့် အားတင်းရင်း ထားဝယ်သားဖြစ်တဲ့ ကိုခိုင်စိုးတစ်ယောက် ရန်ကုန်မြေမှာ ကျင်လည်နေတာ တစ်နှစ်လောက်ရှိနေပါပြီ။ ပင်လယ်ရနံ့သင်းတဲ့ မြန်မာပြည်တောင်ဘက်အစွန်း မွေးရပ်မြေဖြစ်တဲ့ ကမ်းရိုးတန်းဒေသမှာ ကိုယ်ပိုင်လုပ်ငန်းနဲ့ အခြေကျနေပြီ ဖြစ်ပေမယ့် နိုင်ငံရေးပဋိပက္ခအခြေအနေက သူ့ကို နေရပ်စွန့်ခွာသူတစ်ယောက်အဖြစ် တွန်းပို့လိုက်တာပါ။ “ကိုယ့်အိမ်၊ ကိုယ့်ယာနဲ့ ကိုယ့်စီးပွားနဲ့ နေရတဲ့ ဘဝကနေ အခုဆိုရင် ရိုင်းရိုင်းပြောရမယ်ဆိုရင် လမ်းမှာ ခွက်ဆွဲပြီး မတောင်းစားရုံတမည်ပဲ ကျန်တော့တယ်” လို့ ကိုခိုင်စိုး(အမည်လွှဲ) က ဆိုပါတယ်။ မြန်မာနိုင်ငံကို စစ်တပ်က အာဏာသိမ်းခဲ့တာ အခုဆိုရင် ရက်ပေါင်း ၁၃၀၀ နီးပါးရှိလာပါပြီ။ စစ်အာဏာသိမ်းလိုက်ကတည်းက မြန်မာနိုင်ငံသားတွေ အနာဂတ်ပျောက်ပြီး အမှောင်လွှမ်းခဲ့ကြရတာပါ။ အထူးသဖြင့် အညွန့်တလူလူနဲ့ တိုင်းပြည်အနာဂတ်အတွက် အရေးကြီးတဲ့ လူငယ်တွေ ပိုပြီးထိခိုက်နစ်နာကြရပါတယ်။ တရားမဲ့ စစ်အာဏာသိမ်းမှုကို နည်းမျိုးစုံနဲ့ ဆန့်ကျင်ခဲ့ကြရာမှာ […]

တောင်ကုန်းလေးပေါ်မှာ။ တစ်ဖက်မှာ ချိုင့်ဝှမ်းရှိတယ်။ ချိုင့်ဝှမ်းရဲ့ဟိုဘက်မှာက တောင်တန်း။ စိုက်ပျိုးရေးခြံတစ်ခုထက် တောင်ကုန်းပေါ်က တောအုပ်ကလေးနဲ့ ပိုတူတယ်။ မြေဝါရောင် အဆောက်အုံတွေဟာ သစ်ပင်တွေကြားထဲမှာ ဟိုနားတစ်လုံး၊ ဒီနားတစ်လုံး။ ချင်းမိုင်မြို့ကနေ မြောက်စူးစူးဆီကို ၃၅ မိုင်ကျော် သွားရတဲ့ ဒီနေရာဟာ ဝင်လိုက်တယ်ဆိုရင် ဆိတ်ငြိမ်မှုနဲ့ လွတ်လပ်မှုကို ခံစားရတဲ့အပြင် ဘဝရဲ့ အဓိပ္ပာယ်ကိုလည်း တစ်စုံတစ်ရာ ခံစားမိစေပါတယ်။ အသစ်တွေနောက် အာသာငမ်းငမ်းလိုက်နေကြတဲ့ မျက်စိလည်စရာကမ္ဘာကြီးထဲက လူအများစုအတွက်တော့ လူအဖွဲ့အစည်းနဲ့ သီးခြားဖီလာဖြစ်နေတဲ့ ဒီလိုနေရာမှာ နေဖို့ဆိုတာက ပျင်းစရာဖြစ်နေမှာပါပဲ။ သူ၊ သူ့နာမည်က ဂျွန်ဂျန်ဒိုင်။ အသက် ၆၀ ဝန်းကျင်။ သူက ဘဝကို နောက်ပြန်လျှောက်နေသူ။ သူဖန်တီးထားတဲ့ သူ့ကမ္ဘာကိုလည်း ခေတ်ထဲကန ဆွဲထုတ်နေသူ။ သူ့အတွေးအခေါ်က ရှင်းတယ်။ တတ်နိုင်သမျှ သူများအပေါ်မှာ မမှီခိုလိုဘူး။ […]

၂၀၂၄ ခုနှစ် နှစ်လယ်ပိုင်းနေ့တစ်နေ့ ။ ဥရောပတိုက်အရှေ့ပိုင်းတနေရာက အနှစ် ၁၀၀ ကျော် သက်တမ်းရှိတဲ့ အကျဉ်းထောင်ကြီးရဲ့ အခန်းတစ်ခုထဲမှာ နေရောင်ခြည်ဟာ ပန်းချီဆရာမတစ်ယောက်ရဲ့ မျက်နှာပေါ်ကို ဖြာဆင်းနေခဲ့တယ်။ သံဆူးကြိုးတပ်ထားတဲ့ အကျဉ်းထောင်တံတိုင်းတွေကြားထဲ ရက်ရက်ရောရော ထိုးကျနေတဲ့ နေရောင်ခြည်အောက်မှာ တီရှပ်ပွပွကြီးတွေ ဝတ်ထားတဲ့ ကမ္ဘာပေါ်က အပျော်ရွှင်ဆုံး လူငယ်လေးတွေဟာ ဘီယာသောက်ရင်း စကားဖောင်ဖွဲ့နေကြတယ်။ ပန်းချီဆရာမက ပြောတယ်။ “ပါရီ၊ တိုကျို၊ လန်ဒန်လို အခြားမြို့ကြီးတွေက သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ စကားပြောကြည့်တဲ့အခါ ကျွန်မမှာ ဒီလို ကိုယ်ပိုင်နေရာလေး ရှိနေတာ ဘယ်လောက်ကံကောင်းမှန်း သဘောပေါက်သွားတယ်” လွန်ခဲ့တဲ့ နှစ် ၁၀၀ ကျော်က ဇာဘုရင်လက်ထက် ရုရှားအင်ပါယာရဲ့ ဖိနှိပ်ရေးယန္တရားအောက်မှာ ခွေးသွားစိတ်အဖြစ်နဲ့ တည်ဆောက်ခဲ့တဲ့ ဒီအကျဉ်းထောင်ဟာ သက္ကရာဇ်အသစ်တွေ ခေတ်အဆက်ဆက် မွေးဖွားပြီးနောက် အခုချိန်မှာတော့ […]

အထင်ကရ ဆရာတော်ကြီးကို ပစ်ခတ်သတ်ဖြတ်လိုက်တဲ့ စစ်ကောင်စီအတွက် တန်ပြန်ခံရမယ့်အရေးက ရင်လေးဖွယ် ဖြစ်သွားခဲ့ပါပြီ။ အာဏာသိမ်းပြီးနောက်ပိုင်း ငြိမ်သက်နေခဲ့တဲ့ ပြည်တွင်း ရဟန်းသံဃာတွေဆီကနေ စစ်ကောင်စီကို အပြစ်တင်တဲ့၊ မကျေနပ်တဲ့ အသံတွေ ထွက်ပေါ်လာကြလို့ပါပဲ။ ဒီအထဲမှာ ဗိုလ်ချုပ်မှူးကြီး မင်းအောင်လှိုင်နဲ့ ဆရာ၊ ဒကာ ဆက်ဆံရေးရှိတဲ့ သီတဂူဆရာတော်လည်း ပါဝင်နေပါတယ်။ အတည်မပြုနိုင်တဲ့ အတွင်းသတင်းအရဆိုရင် သီတဂူဆာတော်ကိုယ်တိုင် အခုကိစ္စမှာ အသံတိတ်မနေခဲ့ပါဘူး။ “ဝဋ်ဆိုတာ လည်တတ်တယ်” လို့ မိန့်တော်မူတယ်လို့ ဆိုပါတယ်။ ဘာကို ဆိုလိုတယ်လို့တော့ အတိအကျ အဓိပ္ပာယ်မဖွင့်ဆိုနိုင်ပါဘူး။ ပဲခူးမြို့ ဝင်းနိမ္မိတာရုံကျောင်းတိုက်ဆရာတော် ဘဒ္ဒန္တမုနိန္ဒာဘိဝံသဟာ ဇွန်လ ၁၉ ရက်မှာ ရန်ကုန်ကနေ မန္တလေးကို လေယာဉ်နဲ့ ကြွရောက်ခဲ့ပါတယ်။ တံတားဦးလေဆိပ်ကနေ ကားနဲ့ထွက်လာခဲ့ပြီး နေ့ဆွမ်းဘုန်းပေးချိန်အမီ အမြန်မောင်းနေချိန် လမ်းတစ်နေရာအရောက်မှာ လုံခြုံရေးတပ်ဖွဲ့တွေရဲ့ ပစ်ခတ်တာကို […]