မနှစ်လွတ်လပ်ရေးနေ့က ကိုဗစ်က သတ်သည်။ ယခုလွတ်လပ်ရေးနေ့တွင် ကား နောက်ထပ် လူလုပ် ကပ်ဘေးတစ်မျိုးက သတ်နေပြန်သည်။ ပုံမှန်အားဖြင့် လွတ်လပ်ရေးနေ့တွင် ကြက်ပျံမကျ စည်ကားလေ့ရှိသော ထားဝယ်ဒေသ၏ နာမည်ကျော်မောင်းမကန်ကမ်းခြေ သဲသောင်ပြင်တစ်နေရာတွင် အမျိုးသမီးတစ်ဦး စိတ်ပျက်လက်ပျက်ထိုင်ရင်း တစ်စုံတစ်ရာကို မျှော်နေသည်။ ခဏအကြာတွင် သူမအနီးလာသည့် ဧည့်သည်အချို့ကို “ရေမကူးသေးဘူးလား၊ ဗောကွင်းရှိတယ်နော်”ဟုဆို ကာ ဈေးခေါ်နေသည်။ သူမမျှော်နေသည်မှာ ကမ်းခြေတွင် ရေဆင်းကူးမည့်သူများပင်ဖြစ်သည်။ နေ့လယ် ၁၂ နာရီအချိန်ခန့်ရှိပြီဖြစ်သော်လည်း ကမ်းခြေသို့လာသည့် ဧည့်သည်ကား ဟိုတစ်စု ဒီတစ်စုနဲ့ ကျိုးတိုးကြဲတဲ။ ထားဝယ်ဒေသတွင် အသုံးများသည့် သုံးဘီးဆိုင်ကယ် လေး၊ ငါး စီးနှင့် အိမ်စီးကားအချို့သာ ကမ်းခြေကို ဦးတိုက်ရပ်နားထားသည်။ အများစုမှာ ထားဝယ်ဒေသခံများဖြစ်ကြပြီး အခြားတိုင်း၊ ပြည်နယ်မှ ဧည့်သည်များကို မတွေ့ခဲ့ရပေ။ ကိုဗစ်မတိုင်မီက ယခုကဲ့သို့ […]

ရုတ်တရက် လှမ်းကြည့်လိုက်ရင် ကန်းသင်းရိုးပေါ်မှာထောင်ထားတဲ့ စာခြောက်ရုပ်လို့ထင်ရလောက်အောင် ဦးကုလား မလှုပ်မရှက် ခြေပစ်လက်ပစ် ထိုင်နေတယ်။  ရွှေရောင်ဝင်းဝါနေတဲ့စပါးခင်းကြီးက အရင်လိုအမောပြေအောင်စွမ်းမသာတော့ပါဘူး။  စပါးခင်းကိုဖြတ်ပြီး တိုက်ခတ်လာတဲ့ ဆောင်းလေပြေညှင်းရဲ့ အေးမြမှုကိုတောင် သူမခံစားနိုင်တော့ဘဲ သက်ပြင်းတွေသာ ခဏခဏ ချနေမိတယ်။  အရပ်ပုပု ကျစ်လစ်ကြံ့ခိုင်တဲ့ ခန္ဒာကိုယ်ပိုင်ရှင် ဦးကုလားဟာ  ခန္ဒာကိုယ်ကသာ ငြိမ်ပြီးထိုင်နေပေမယ့် ဦးနှောက်ထဲမှာတော့ ကိန်းဂဏန်းတွေ ပေါင်း၊ နုတ်၊ မြောက်၊ စား လုပ်ဟန်တူပါတယ်။ ခဏကြာတော့ သူ့နှုတ်ကနေ လွှတ်ခနဲ စကားတစ်ခွန်းထွက်ကျလာပါတယ်။  “စပါးခြောက်ဆယ်(တင်း) လောက် အထွက်လျော့နေတယ်”အာဏာသိမ်းမှုနောက်ဆက်တွဲအဖြစ် စီးပွားရေး ပြိုဆင်းနေတာတွေ၊ ဥတုဘေးတွေကြောင့် မြန်မာနိုင်ငံက လူသန်းချီဟာ ဆင်းရဲတွင်းထဲ ရောက်၊ ဝင်ငွေ ကျဆင်းနေရတဲ့ အထဲမှာ ဦးကုလားလည်း မလွတ်ပါဘူး။ သူတို့လိုပဲ မြန်မာနိုင်ငံရဲ့ အခြေခံ လူတန်းစားလို့ ဆိုကြတဲ့ […]

ထားဝယ်မုန့်လက်သုပ်သည်လေး မပန်းအိတစ်‌ယောက် ရွှေထည်ရောင်းသူအဖြစ် နေ့ချင်းညချင်း ပြောင်း သွားပါတယ်။ တစ်ပွဲ ၃၀၀ ကျပ်တန် မုန့်လက်သုပ်သည်ဘဝမှ ကျပ်သိန်းချီတဲ့ ရွှေအထည်တွေကို အွန်လိုင်းပေါ်ကနေရောင်းတဲ့ အခြေအနေကို ပြောင်းသွားတာပါ။ လက်ရှိ ကိုဗစ်ကပ်ဘေးနဲ့ နိုင်ငံရေးအခြေအနေတွေက မပန်းအိ (အမည်လွှဲ) ရဲ့ ဘဝကို အွန်လိုင်း ရွှေကုန်သည်အဖြစ် ပြောင်းလဲ‌ ပေးလိုက်တာပါ။ အရင်ကဆိုရင် ရွှေဆိုင်ပိုင်ရှင်တစ်‌ယောက်ဖြစ်ဖို့ ပိုင်ဆိုင်မှုက ကျပ်သိန်းပေါင်းများစွာ ပိုင်ဆိုင်ဖို့ လိုပေမယ့် အခုခေတ်မှာတော့ ရွှေအထည်တွေရောင်းဖို့ ငွေ‌ကြေးမလိုအပ်တော့ပါဘူး။ ရွှေဆိုင်ပိုင်ရှင်တစ်‌ယောက်လို ရွှေထည်ပစ္စည်းတွေ ရောင်းဖို့ လူမှုကွန်ရက် Facebook ပေါ်မှာ သူငယ်ချင်းဉီးရေ နှစ်ထောင်ရှိဖို့ပဲ လိုတာပါ။ ပြီးရင် Facebook ပေါ်မှာ ရွှေထည်ပစ္စည်းပုံတွေတင်ပြီး အွန်လိုင်းကနေပဲ ရောင်းချတာဖြစ်ပါတယ်။ အရင်းအနှီးအနေနဲ့ Facebook သုံးဖို့ အင်တာနက်ဖိုးပဲ လိုအပ်တာပါ။ […]

မစုသက်လှိုင်တစ်ယောက် ၁၅ နှစ် သမီးအရွယ်တွင် အမေဖြစ်သူနှင့် ထိုင်း သို့ ပါသွားသည်။အမေက ပန်းရန်၊ အအေးခန်း အလုပ်ရုံများတွင် လုပ်ကိုင်ချိန် မစုသက် လှိုင်က အိမ်ခန်းတွင် ထမင်းချက်၊ အိမ်မှုကိစ္စလုပ်ရင်း နှစ်နှစ်ခန့်ကြာလာ သည့်အခါ သူလည်း အလုပ် စရှာသည်။ သူ ၁၈ နှစ်အရောက်တွင် အလုပ် စရသည်။ ပုစွန်အခွံနွှာ၊ ပုစွန်ကျောရိုး ခွဲကာ သန့်ရှင်းရေးလုပ်ရသော အအေး ခန်းစက်ရုံတွင် အလုပ်ရခြင်း ဖြစ်သည်။ တစ်လလျှင် ဘတ် ၄၀ဝ၀ မှ ၅၀ဝ၀ ကြား ရသည်။ “ကီလိုစားဆိုတော့ ကိုယ်လုပ်နိုင် သလောက် (ပိုက်ဆံ)ရတယ်။ ကျွမ်းကျင်သူတွေဆို ပိုရတယ်”မစုသက်လှိုင် က ပြောသည်။ သူလည်း မကြာမီ ကျွမ်းကျင်လာ ပြီး အခြားအလုပ်သမများကဲ့သို့ […]