လောင်းလုံးမြို့မှာ မေလ ၃၀ ရက်ကစပြီး တိုက်ပွဲတွေ တစ်ကျော့ပြန်ဖြစ်ပွားလာနေပြန်ပါပြီ။ တဝေါဝေါရွာချနေတဲ့ မိုးသံတွေကြားထဲ လက်နက်ကြီးပစ်ခတ်သံတွေဟာ မကြားတစ်ချက် ကြားတစ်ချက်မို့ အာရုံစိုက် နားစွင့်နေကြရပါတယ်။ လောင်းလုံးကျွန်းဆွယ်ဟာ မေလအကုန် ဇွန်လဆိုရင် မိုးကောင်းကောင်းရွာနေပါပြီ။ မိုးနဲ့အတူ မိုးခြိမ်းသံတွေလည်း ဆူညံနေလေ့ရှိပါတယ်။ တိုက်ပွဲထဲ ပစ်နေကြတဲ့ လက်နက်ကြီးသံတွေအနဲ့အတူ မိုးခြိမ်းသံတွေ ရောထွေးယှက်တင်ပါပဲ။ တစ်ခါတလေ လက်နက်ကြီးပစ်သံကို မိုးခြိမ်းသံလို့ ထင်နေတာရှိသလို မိုးခြိမ်းသံကိုလည်း လက်နက်ကြီးသံထင်ပြီး ထထပြေးရတဲ့အခါလည်း ရှိတတ်ပါသေးတယ်။ ဒါ့အပြင်မိုးရာသီဆိုတော့ စစ်ဘေးရှောင်ရတာ ကသီလှပါတယ်။ အရင်ကထက် အဝတ်အစား အပိုတွေထည့်သွားရတာရယ်၊ ဖုန်းနဲ့ ပါဝါဘဏ်တွေ ရေမစိုဖို့ ဂရုစိုက်ရတာရယ်နဲ့ ကရိကထများလှပါတယ်။ တိုက်ပွဲအခြေအနေ မေလ ၃၀ ရက်နဲ့ ၃၁ ရက်နေ့တွေမှာပဲ နှစ်ဖက်တိုက်ပွဲတွေ အဓိကဖြစ်ပွားခဲ့တာပါ။ မေလ ၃၀ ရက်မှာ […]

လာအို-မြန်မာ နှစ်နိုင်ငံသဘောတူညီချက်စာချုပ်(MoU)ဖြင့် စေလွှတ်ခြင်းခံရသော မြန်မာအလုပ်သမားများ လာအိုတွင် လုပ်အားခေါင်းပုံဖြတ်ခံနေရသော်လည်း ကူညီဖြေရှင်းပေးမည့်သူ မရှိဘဲ ကူရာမဲ့အခြေအနေကို ရင်ဆိုင်နေကြရသည်။ မြန်မာလုပ်သားများမှာ ပုံမှန်အလုပ်ချိန် ၈ နာရီထက် ကျော်လွန်ပြီး တစ်နေ့အလုပ်ချိန် ၁၀ နာရီအထိ ဆင်းနေရသလို လုပ်အားနှင့် အခြားအခွင့်အရေးများ ခေါင်းပုံဖြတ်ခံနေရသည်။ လာအိုရှိ စက်ရုံတွင်လုပ်ကိုင်နေသော မြန်မာအလုပ်သမားများမှာ စာချုပ်ပါ အချက်အလက်များအတိုင်း ခံစားခွင့်များမရပဲ အလုပ်ချိန် ဆယ်နာရီကျော်နှင့် အချိန်ပိုကြေးများပါ ပုံမှန် ရရှိခဲ့ခြင်းမရရှိသည့်အပြင် ကျန်းမာရေးစောင့်ရှောက်ခွင့်လည်း မရကြပေ။ ထို့အပြင် အလုပ်ချိန် ၈ နာရီသာလုပ်ရကြောင်း၊ နာမကျန်းခွင့်နှင့် လူမှုဖူလုံရေးခံစားခွင့်များကို ဆောင်ရွက်ပေးထားကြောင်း ရေးသားထားသော စာရွက်တွင်လည်း စက်ရုံတာဝန်ရှိသူက အလုပ်သမားများကို အတင်းအကျပ် လက်မှတ်ထိုးခိုင်းသည်။ ယင်းဖြစ်စဉ်များကို ထုတ်ဖော်ပြောဆိုသော အလုပ်သမားများကိုလည်း စက်ရုံဘက် အလုပ်ထုတ်နေသဖြင့် အလုပ်သမားအများစု မပြောဆိုရဲကြပေ။ […]

ဟောင်းနွမ်းစပြုနေပြီဖြစ်သည့် နှစ်ထပ်တိုက်အိမ်တစ်လုံး၏အောက်ထပ် အဖီလေးအောက်ရှိ ကြိမ်ကုတင်ပေါ်တွင် ရက်သားအရွယ်ကလေးလေး ပက်လက်အိပ်နေသည်။ ပြီးနောက် စူးစူးဝါးဝါးငိုချလိုက်သဖြင့် အိမ်နောက်ဖေးမှ မွေးစားမိခင်ဖြစ်သူ ဒေါ်ထွေး သုတ်သီးသုတ်ပျာ ပြေးထွက်လာပြီး ပွေ့ချီလိုက်သည်။ ဒေါ်ထွေး ရင်ခွင်ထဲရောက်သွားသည့် နီတာရဲလေးမှာ အငိုတိတ်သွားတော့သည်။ အသက် ၃၉ ရက်သာ ရှိသေးသည့် နီတာရဲလေး၏ အမည်မှာ မောင်ထက်နိုင်ဦး။ ရင်ခွင်မဲ့ကလေးတစ်ဦး တစ်နည်းအားဖြင် မိဘ၏စွန့်ပစ်ခြင်းခံခဲ့ရသည့် သနားစရာကလေးငယ်တစ်ဦး။ မောင်ထက်နိုင်ဦးလေးမှာ အောက်ပိုင်းဗလာဖြင့် နို့စို့ရင်း ငြိမ်ချက်သားကောင်းနေသည်။ နို့စို့နေသည်ဟုဆိုသော်လည်း အဟာရပြည့်ဝသော မာတာမိခင်၏ နို့ချိုတော့မဟုတ်။ အသင့်ဖျော်နို့မှုန့်ကို သောက်စို့နေခြင်းသာဖြစ်သည်။ “သူ့အမေမှာ နို့အရမ်းထွက်တယ်။ ဒါပေမဲ့ ကလေးကိုလုံးဝ မပေးစို့ဘူး။ ဒီကလေးကို သူမလိုချင်ဘူးတဲ့။ နီးတဲ့နေရာမှာ လွှင့်ပစ်မယ်ပြောလို့ ကျွန်မမွေးစားလာခဲ့တာ” ဟု ‌ဒေါ်ထွေးကပြောသည်။ ဒေါ်ထွေးနှင့် သည်ကလေးမှာ ထားဝယ်ဆေးရုံကြီးပေါ်တွင် ရေစက်ဆုံလာကြခြင်းဖြစ်သည်။ […]