အခန်း(၉) ၁၉၆၇ ခုနှစ်၊ ဇွန်လ ၂၇ ရက်နေ့။ နေ့လည်၁၁ နာရီ။ အင်းစိန်၊ သမိုင်းဘက်မှ ကားများဖြင့် ရောက်ရှိလာသော လူအုပ်ကြီးသည် ဆင်ဝှာသတင်းဌာန၊ တရုတ်လေကြောင်းအုပ်ချုပ်ရေးရုံးနှင့် တရုတ်ကောင်စစ်ဝန်ရုံးတို့ကို အုပ်စုဖွဲ့ဝိုင်းရံတိုက်ခိုက်ခဲ့ကြသည်။ ထိုနေ့ည ၁၀ နာရီ။ မိုးကျော်၊ အီဆတ်၊ အီဆာ၊ ကြေးမုံ၊ ဧရာ တို့ အသီးသီးဦး‌ဆောင်ထားသည့် လူ(၂၀)ကျော်က လမ်းမတော်ထိပ်တွင် နေရာယူထားသည်။ တရုတ်တန်းရှိ တိုက်များပေါ်တွင် တရုတ်ကျောင်းသားများက “မော်စီတုန်း..ဝမ်စွေ့ ဝမ်စွေ့” ဟု အော်ကာ ဆန္ဒပြနေကြ၏။ မှောင်ရိပ်ထဲတွင် ထိုင်နေသော ကြေးမုံက ဆူညံနေသော တိုက်ခေါင်မိုးပေါ်သို့ လှမ်းကြည့်လိုက်သည်။ ခေါင်မိုးပေါ်တွင် ကျောင်းသားအရွယ် တရုတ်လူငယ်ကလေးများ ၏ မျက်နှာကို မျက်နှာချင်းဆိုင် တိုက်မှ မီးရောင်များတွင် မြင်နေရ၏။ “ကိုမိုးကျော်” “ပြော […]

အခန်း(၈) မုန့်လက်ဆောင်းကုန်း ထဲ ကြေးမုံ ဝင်လာပြီ။ ဆိုက်ကား တစ်စီးနှင့်။ ဆိုက်ကားဆရာ ကိုစန်းထွန်း။ အသားဖြူဖြူ၊ ပိန်ပိန်ပါးပါး ချာတိတ်တစ်ယောက်သည် ကြေးမုံ ဟု မည်သူမျှ မထင်။ “အကိုကြီး….ကိုရွှေသွားတို့ အိမ်က ဘယ်နားမှာလဲဗျ” မုန့်လက်ဆောင်းကုန်းမရောက်ခင် ကွမ်းယာဆိုင်ကလေးကို ကြေးမုံက မေးသည်။ ကွမ်းယာဆိုင်တွင်ထိုင်နေသော လူငယ်များကမျက်မှောင်ကြုံ့သည်။ “ဘာလုပ်မလို့လဲ” “သြော်.အရောင်းအဝယ်ကိစ္စလေးရှိလို့ပါ” “ဟိုးထိပ်က အုန်းပင်လေးရှိတဲ့ အိမ်ပဲ” ဆိုက်ကားက ထွက်သွားသည်။ “ဟေ့ကောင်..အဲ့ဒါ ကြေးမုံဆိုတာများလား” “ဟာ..ကြေးမုံဆို ဒီလိုလာရဲမလားဟ” “ကြေးမုံဆို ဆော်ဖို့ ကိုရွှေသွား မှာထားလို့လေ” ကွမ်းယာဆိုင်တွင်ထိုင်နေသော လူငယ်က သူ့ဘေးတွင် ချထားသော နှစ်တစ်လက်မတုတ်အား ဆ ကိုင်ရင်း ပြောသည်။ “ပစ္စည်းလာသွင်းတဲ့ တစ်ရာ့ကိုးတစ်ရာ့တစ်ဆယ်ခါး နေမှာပါကွာ…ကြေးမုံ ဆို ဒီလိုလာမလား..ကျော်ဝင်းကြီးလူပဲ..အင်နဲ့အားနဲ့ လာမှာပေါ့ဟ” “အေး..ငါလည်း […]

အခန်း(၇) ကြေးမုံ။ (၁၅)နှစ်သား။ မြေနီကုန်းနယ်မြေအပိုင်စားတဲ့။ ထိုအချိန်က ရန်ကုန်လူမိုက်လောကတွင်း ပြောစမှတ်ဖြစ်ခဲ့သည့်အဖြစ်။ ကြေးမုံသည် အသက်(၁၅)နှစ်တွင်‌ မြေနီကုန်းစမ်းချောင်းတခွင်အခြေချကာ ရန်ကုန်မြို့၏ ခါးလောကကို အုပ်စိုးရသည့် ဘုရင်ကလေးဖြစ်လာခဲ့သည်။ သူ့နောက်တွင် ပန်းဆိုးတန်းမှ ကျော်ဝင်းကြီးနှင့် မိုးကျော်တို့ ရှိနေသည်။ အစပိုင်းကာလများတွင် မြေနီကုန်းဂွင်တွင် မိုးကျော် နှင့် ကြေးမုံ တွဲလျက်နေရာယူထားသဖြင့် အသံသိပ်မထွက်။ ရန်ကုန်တစ်မြို့လုံးရှိ ခါးလိုင်းမှ ခါးပိုက်နှိုက်များသည် ယခင်က ပန်းဆိုးတန်းကျော်ဝင်းထံတွင် ပစ္စည်းသွင်းကြရသည်။ နောက်ပိုင်းတွင် မြေနီကုန်း၊ တပင်‌ရွှေထီးရုပ်ရှင်ရုံဘေး လက်ဖက်ရည်ဆိုင်တွင် ထိုင်လေ့ရှိသော ကြေးမုံထံ သွားရတော့သည်။ ခါးလောက၏ နယ်မြေခွဲခြမ်းရေးကိစ္စများကိုပါ ကြေးမုံက ဆုံးဖြတ်ပေးရသည်။ တစ်နှစ်ကျော်ကာလအတွင်း မိုးကျော် တဖြည်းဖြည်းအလာကြဲသွားသည့်အခါ ကြေးမုံတစ်ယောက်သာကျန်ရစ်သည်။ ကြေးမုံ ကား လူအုပ်စုဖြင့် နေတတ်သူမဟုတ်။ စိုးရ၊ မွှေးနီ စသော ခါးလိုင်းမှ […]

အခန်း(၆) “အေး…လသာက အဘိုးကြီးနှစ်ယောက်က သူတို့ရန်ကြွေးနဲ့ သူတို့ အလိန်ကြီးကိုသတ်ချင်နေတာ…စိန်ကီးကိုသတ်ရမှာက ပီတာတို့အုပ်စုတာဝန် .အခုက သူတို့သတ်ရမယ့်လူတွေကို ငါတို့က သတ်ပေးသလိုဖြစ်သွားပြီး..ငါတို့တကယ်သတ်ရမယ့် အားကျိုင်းက လွတ်သွားတယ်” “အဲ့ဒါ ဘယ်လိုလုပ်ကြမလဲ” “အားကျိုင်းကို အဘိုးကြီးနှစ်ယောက်လူတွေတာဝန်ယူလိုက်ပြီ..သူတို့က….ငါ့လူတွေလက်ဆကိုလည်း ပြောမဆုံးဖြစ်နေတယ်…သေနတ်ပါတာကို လည်ပင်းဝင်လှီးပြီးသေအောင်သတ်နိုင်တယ်ဆိုတော့ လက်ရဲဇက်ရဲထဲက ဘယ်သူလဲတဲ့ မေးနေကြတယ်..မိုးကျော်..မင်းချာတိတ်တွေက ပွဲဦးထွက်မှာ တကယ့်ဂေါင်ကို ဖြိုတာပဲဟေ့” ကျော်ဝင်းကြီးမျက်နှာက ပြုံးရွှင်နေသဖြင့် နောက်ခန်းမှ ထိုင်လိုက်လာသော ကြေးမုံနှင့် ဧရာတို့ သက်ပြင်းချနိုင်လိုက်ကြသည်။ “ကျွန်တော်ဘယ်မောင်းရမလဲ အကိုကြီး” “ငါ့အိမ်ကိုပဲ မောင်း” “ဘယ်အိမ်လဲ အကိုကြီး” “ပန်းဆိုးတန်းက တိုက်ခန်းကိုပြောတာ” သူတို့လေးဦး ပန်းဆိုးတန်းတိုက်ခန်းပေါ်သို့ တက်ခဲ့ကြသည်။ ကျော်ဝင်းကြီး၏ တတိယမြောက်မဟေသီလေး မခင်ဝင်းကြည်က အိပ်မှုန်စုံမွှားဖြင့် တံခါးထဖွင့်ပေး၏။ “ခင်ဝင်းကြည်..ဘာစားစရာရှိဦးမလဲ.” ခင်ဝင်းကြည်က ဆံပင်ကို ဘီးစပတ်ဖြင့် တပတ်လျှိုထုံးလိုက်သည်။ “အကိုကြီး ပြန်လာရင် […]