“ငါ့ နင့္ကို ခ်စ္လြန္းလို႔ ဒီလို ေျပာ ေနတာ”
“ငါက ခ်စ္လို႔ ေကာင္းေစခ်င္လို႔ ေျပာတာကို နားမေထာင္ဘူး”
တစ္ေယာက္ေယာက္က အခ်စ္ဆို တဲ့ ေခါင္းစဥ္ေအာက္ကေန ကိုယ့္ကို တစ္ခုခု ေျပာင္းလဲဖို႔ ျပဳျပင္ဖို႔ ေျပာလာတဲ့ အခါ အၿမဲလိုလို သံသယစိတ္ ျဖစ္မိ ပါတယ္။
“သူ ငါ့ကို တကယ္ခ်စ္တာ ဟုတ္ လို႔လား”
အႀကိမ္ႀကိမ္ ေမးျဖစ္တဲ့ ေမးခြန္း ပါ။
ေမတၱာဆိုတဲ့ ေခါင္းစဥ္ေအာက္မွာ ရွိတဲ့ မိဘနဲ႔ သားသမီးၾကား၊ ဆရာႏွင့္ တပည့္ၾကားမွာလဲ အဲဒီလို မၾကာခဏ ေျပာဆိုတာကို ႀကဳံရပါတယ္။ ႀကဳံတိုင္း လည္း အေပၚက ေျပာခဲ့သလိုပဲ “သူ ငါ့ကို တကယ္ခ်စ္တာ ဟုတ္လို႔လား” ဆိုၿပီး ေတြးမိပါတယ္။
ထားေတာ့။ ဒီေနရာမွာေတာ့ မိဘ၊ ဆရာမ်ားကိစၥ မေဆြးေႏြးေတာ့ပါ။
ခ်စ္သူေတြၾကား၊ ဇနီးေမာင္ႏွံမ်ား ၾကားမွာ ျဖစ္ေလ့ရွိတဲ့ အခ်စ္နဲ႔ပတ္သက္ တာကိုပဲ ေဆြးေႏြးပါမယ္။
ကိုယ္ခ်စ္ရတဲ့သူရဲ႕ တစ္စုံတစ္ခု ေသာ အျပဳအမူ၊ အေျပာအဆို၊ အယူ အဆ၊ အလုပ္အကိုင္ စသျဖင့္ တစ္ခုခုနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အျမင္မေတာ္တာ၊ ကိုယ့္ အယူအဆနဲ႔ မကိုက္တာ၊ ျပဳျပင္သင့္ တယ္လို႔ ထင္တဲ့ဟာေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေျပာတဲ့အခါ ႀကဳံရတဲ့ တုံ႔ျပန္မႈက ဘာေတြပါလဲ။
အမ်ားအားျဖင့္ ႀကဳံရတာက ကိုယ္ေျပာသလို မျဖစ္တာပါ။
အဲသလို ႀကဳံတိုင္း ဝမ္းနည္းရ၊ ေဒါသထြက္ရ၊ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ ေယာက္ ကေတာက္ကဆျဖစ္ရနဲ႔ မ႐ိုး ဇာတ္ေတြ ခင္းေနၾကရတာပါပဲ။
ဆိုပါစို႔ . . ရန္ျဖစ္လိုက္ ျပန္ခ်စ္ လိုက္ေပါ့။
ၿပီးေတာ့လည္း ဒုံရင္းက ဒုံရင္း ကိုယ့္အတၱ၊ ကိုယ့္အယူအဆနဲ႔ ယွဥ္ၿပီး ေျပာမိဆိုမိ ျပန္တာပါပဲ။
အေၾကာင္းကလည္း ရွိပါတယ္။
လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ဘ၀ကို မိသားစု ရဲ႕ လႊမ္းမိုးမႈက ပ်မ္းမၽွအားျဖင့္ ႏွစ္ေပါင္း ၂၀ ကေန ၃၀ ၾကား ရွိတယ္။
မိသားစုတစ္ခုရဲ႕ ျဖတ္သန္းမႈ၊ ဘ၀ ေနထိုင္မႈ ပုံစံ၊ တန္ဖိုးထားမႈ၊ အယူအဆ၊ ဓေလ့စ႐ိုက္က အဲဒီ မိသားစုမွာ ႀကီးျပင္း ခဲ့ရသူ အေပၚ လႊမ္းမိုးေနတတ္ပါတယ္။ ဒါက သဘာ၀လို႔ေတာင္ ေျပာလို႔ရပါ တယ္။
ျပဳမူ ေျပာဆို ေတြးေခၚ က်င့္ႀကံေန တာေတြက ေတာ္ေတာ္ကို အ႐ိုးစြဲေနတဲ့ အေနအထားမွာ ရွိေနတတ္ပါတယ္။
မိသားစုတစ္စုနဲ႔တစ္ခု ျဖတ္သန္းမႈ၊ ဘ၀ေနထိုင္မႈ ပုံစံ၊ တန္ဖိုးထားမႈ၊ အယူ အဆ၊ ဓေလ့စ႐ိုက္ေတြ မတူတဲ့အတြက္ လူတစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ရဲ႕ ျဖတ္ သန္းမႈ၊ ဘ၀ေနထိုင္မႈ ပုံစံ၊ တန္ဖိုး ထားမႈ၊ အယူအဆ၊ ဓေလ့စ႐ိုက္ စတာ ေတြကလည္း မတူေရးခ် မတူပါ။
အဲဒီမွာ အခ်စ္ဆိုတဲ့ ေခါင္းစဥ္ ေအာက္ကေန သူရဲေကာင္းလိုလို ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲေရးသမားလိုလိုလုပ္ၿပီး ဟိုဟာက ဟိုလိုမျဖစ္သင့္ဘူး၊ ဒီဟာက ဒီလို လုပ္ရမွာဆိုၿပီး လုပ္တဲ့အခ်ိန္မွာ ထိပ္တိုက္ေတြ႕မႈေတြ ျဖစ္ေတာ့တာပါပဲ။
ဘာေၾကာင့္ပါလဲ။
သူရဲ႕ျပဳမူ ေျပာဆို ေတြးေခၚ က်င့္ႀကံမႈေတြက သူ႕မိသားစုနဲ႔ ေနထိုင္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေပါင္း ၂၀ ကေန ၃၀ ၾကား အခ်ိန္အတြင္းမွာ တျဖည္းျဖည္း ျဖစ္တည္လာတာေတြ ျဖစ္လို႔ပဲ ျဖစ္ပါ တယ္။ ေတာ္ေတာ္ကို အ႐ိုးစြဲေနၿပီ ျဖစ္လို႔ပါ။
ကိုယ္ကလည္း ကိုယ္အ႐ိုးစြဲေနတာ ေတြနဲ႔ ခ်ိန္ထိုးၿပီး သူကိုေျပာ၊ သူကလည္း သူအ႐ိုးစြဲေနတာေတြနဲ႔ ခ်ိန္ထိုးၿပီး ကိုယ့္ကိုျပန္တုန္႔ျပန္နဲ႔ အေျဖလည္း မထြက္၊ လူေမာစိတ္ေမာလည္း ျဖစ္ရေလ့ ရွိပါတယ္။
ဆိုေတာ့ ခ်စ္သူေတြ၊ ဇနီးေမာင္ႏွံ ေတြ ဒီလိုပဲ မတည့္အတူေန တစ္သက္ လုံး တက်က္က်က္ သြားေတာ့မွာလား။
ဟင့္အင္း။ အဲလို သြားလို႔ေတာ့ မျဖစ္ဘူး။
ဆိုေတာ့ ဘာလုပ္ရင္ ေကာင္းမလဲ။
အသင့္ေတာ္ဆုံး ျဖစ္ႏိုင္ေခ်က တစ္ခုပဲ ရွိပါတယ္။
မတူတာေတြကို ေသခ်ာ ခြဲျခမ္း စိတ္ျဖာၿပီး ဘယ္ဟာကေတာ့ျဖင့္ မျဖစ္ မေန ေျပာင္းလဲရမယ့္ဟာ ဘယ္ဟာက ေတာ့ျဖင့္ ကိုယ္လက္ခံရမယ့္ဟာ စသျဖင့္ ေ႐ြးထုတ္ၿပီး ကိုယ္လက္ခံ သင့္တဲ့ဟာကို လက္ခံႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစား ဖို႔ပါ။
မျဖစ္မေန ေျပာင္းလဲရမယ့္ဟာ ဆိုတာ ဘာပါလဲ။
ေသခ်ာတာက သူမွာ အ႐ိုးစြဲေနတဲ့ အျပဳအမူ၊ အက်င့္စ႐ိုက္ စတာေတြ ေၾကာင့္ အမ်ားသူငါ ထိခိုက္နစ္နာမႈ ႀကီးႀကီးမားမား ျဖစ္ႏိုင္တာမ်ိဳးပါ။ ႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္ ေျပာရရင္ေတာ့ ေလာကကို ဆိုးက်ိဳး သက္ေရာက္ေစမယ့္ အရာမ်ိဳးကိုပါ။ အဲဒါေတြကိုကေတာ့ ေျပာင္းလဲျဖစ္ေအာင္ တြန္းအားေပးရမွာ ပါ။ ဒါမွလည္း ႏွစ္ရာမေရာက္ ခ်စ္ရာ ေရာက္မွာကိုး။
က်န္တဲ့ ကိုယ့္အတၱနဲ႔ ယွဥ္ၿပီး ေျပာင္းလဲေစခ်င္ေနတဲ့ ေသးေသး မႊားမႊားေလးေတြကိုေရာ ဘယ္လို လုပ္ရမွာလဲ။
လူတိုင္းဟာ ဘယ္သူမဆိုပဲ အေကာင္းဆုံးေတြကိုပဲ ေမၽွာ္လင့္ၾက မွာပါ။
ကိုယ္ခ်စ္တဲ့ သူေတြဆီကမွာလည္း အေကာင္းဆုံးေတြ ရွိေနတာကိုပဲ ျမင္ ခ်င္၊ ေတြ႕ခ်င္၊ ၾကားခ်င္ေလ့ ရွိပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ တကယ့္လက္ေတြ႕မွာ ကိုယ္ျမင္ခ်င္ ေတြ႕ခ်င္ ၾကားခ်င္တဲ့ အေကာင္းဆုံးေတြက အျပည့္အစုံ မရွိေန တတ္ပါ။ တနည္းအားျဖင့္ ျပည့္စုံလာ ေအာင္ လုပ္လို႔ မရတတ္ပါ။
ဆိုေတာ့ ခုနကေျပာတဲ့ ကိုယ့္ အတၱနဲ႔ ယွဥ္တဲ့ ေသးေသးမႊားမႊားေလးေတြ၊ ကဗ်ာ ဆန္ဆန္တင္စားေျပာရရင္ေတာ့ အနာ႐ြတ္ေလးေတြေပါ့၊ အဲဒါေတြကို ေတာ့ ခ်စ္တဲ့စိတ္နဲ႔ ခံယူတတ္ေအာင္ ႀကိဳးစားရမွာပါ။
ခ်စ္တတ္ေအာင္ ႀကိဳးစားဖို႔ လိုပါ တယ္။ ဒါကိုပဲ နားလည္မႈ၊ နားလည္ ေပးမႈလို ဆိုရမယ္ ထင္ပါတယ္။
ခ်စ္တာနဲ႔ ခ်စ္တတ္တာ အပုံႀကီး ကြာတယ္လို႔ ဆိုၾကသလိုပါပဲ။
ခ်စ္သူရဲ႕ အေကာင္းဆုံးေတြကို ခ်စ္တတ္တာနဲ႔ အနာ႐ြတ္ေလးေတြကို ခ်စ္တတ္တာ အပုံႀကီး ကြာပါတယ္။
အခုေနာက္ပိုင္း ရင္းႏွီးရသူေတြ နဲ႔ စကားေျပာရင္း ခ်စ္ရတဲ့သူေတြ အေၾကာင္းေရာက္တဲ့အခါ ခဏခဏ ေမးျဖစ္ပါတယ္။
“အနာ႐ြတ္ေလးေတြကို ခ်စ္တတ္ၿပီ လား” လိုေလ။
မိတ္ေဆြေရာ . . .။
