တစ္ကမၻာလုံးက စိတ္ဝင္တစား ေစာင့္ေနခဲ့ေသာ ႏိုင္ငံေတာ္ အတိုင္ပင္ ခံပုဂၢိဳလ္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ မိန္႔ ခြန္းၿပီးေနာက္ အေတြးစေတြက အဘယ္ နည္း။
လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား စိတ္ဝင္စား ၾကတဲ့ မိန္႔ခြန္းနားေထာင္ၿပီး ေနာက္ ေတြးဆစရာ သုံးခုကို ေဆြးေႏြးလိုပါတယ္။
အဲဒါေတြကေတာ့ ပရိသတ္ေ႐ြးခ်ယ္ မႈ၊ မိန္႔ခြန္းပါ စကားလုံး အသုံးအႏႈန္း ေတြနဲ႔ အခ်က္အလက္မ်ားကိစၥ ျဖစ္ပါ တယ္။
၁။ ပရိသတ္ေ႐ြးခ်ယ္မႈ
မိန္႔ခြန္းမေျပာမီက မိန္႔ခြန္းေျပာမယ့္ ဘာသာစကားနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ျပည္သူ ေတြၾကားမွာ အေခ်အတင္ေတြျဖစ္ၾက ေသးတယ္။ အဂၤလိပ္လို ေျပာသင့္တယ္။ ျမန္မာလို ေျပာသင့္တယ္ အစသျဖင့္။
ကနဦးက ႏိုင္ငံတကာမွ သံတမန္ ေတြကို ဖိတ္ထားၿပီး စကားေျပာမွာ ျဖစ္လို႔ အဂၤလိပ္လိုေျပာမွာ ျဖစ္တယ္လို႔ သိထားတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ႏိုင္ငံေတာ္ အေျချပမိန္႔ခြန္းဆိုၿပီး သတင္းစာေတြ မွာ ေရးသားလာၾကေတာ့ ပိုၿပီး ဇေဝဇဝါ ျဖစ္သြားၾကတယ္။
ဒါေၾကာင့္လည္း ႏိုင္ငံေတာ္မိန္႔ခြန္း ကို ဘိုလို ေျပာရမလားဆိုၿပီး ေဝဖန္ၾက တယ္ေတြ ရွိပါတယ္။
ဒါေပမဲ့ တကယ္မိန္႔ခြန္းေျပာတဲ့ အခ်ိန္မွာDiplomatic Briefing (သံတမန္ေတြကို ရွင္းလင္းခ်က္)လို႔သုံး လိုက္ေတာ့ ရွင္းသြားပါတယ္။
ဒီမိန္႔ခြန္းဟာ ကမၻာႀကီးကို ရွင္းျပ ဖို႔ ရည္႐ြယ္တယ္ဆိုတာ ေပၚသြားတယ္။
ႏိုင္ငံေတာ္ အေျချပမိန္႔ခြန္းဆိုခဲ့လို႔ လားေတာ့ မသိ။ သက္ဆိုင္ရာ ၿမိဳ႕ေတြ၊ ၿမိဳ႕ေတြမွာ မိန္႔ခြန္းကို တိုက္႐ိုက္ Live ထုတ္လႊင့္ျပတာေတြ ရွိတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္း စုၾကည္ကို ေထာက္ခံေၾကာင္း ျပၾကတာ ေတြ ရွိတယ္။
အခ်ိဳ႕ကေတာ့ ျမန္မာလိုေကာ၊ အဂၤလိပ္လိုေကာ ေျပာဖို႔ တိုက္တြန္း ၾကတာေတြ ရွိပါတယ္။
ဒါေပမဲ့ ပရိသတ္တစ္မ်ိဳးတည္းကိုပဲ ခိုင္ခိုင္မာမာ ေ႐ြးသြားတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ မိန္႔ခြန္းကေပးတဲ့ သတင္းစကားက ဘယ္လိုမ်ိဳးေသာ ပရိသတ္ကို ပစ္မွတ္ ထားတယ္ဆိုတာ ေပၚလြင္ပါတယ္။
အရင္က တစ္ကမၻာလုံးရဲ႕ ခ်ီးက်ဴး မႈ ရရွိထားၿပီးေတာ့ ဒီမိုကေရစီ မင္းသမီး ျဖစ္ၿပီး ေျပာတဲ့မိန္႔ခြန္းေတြမ်ားေပမဲ့ အခုအခါမွာေတာ့ မတူေတာ့ပါဘူး။
သူမအေပၚ ႏိုင္ငံတကာက အုန္း အုန္းကၽြက္ကၽြက္ ေဝဖန္ျပစ္တင္ မႈေတြကို ျပန္ေခ်ပရွင္းလင္းရတဲ့ မိန္႔ခြန္း ျဖစ္သြား ပါတယ္။
The Voice Weekly ရဲ႕ ပင္တိုင္ ေဆာင္းပါးရွင္ ေဇယ်သူကေတာ့”ဘ၀ ေျပာင္း မိန္႔ခြန္း”လို႔ အမည္တပ္ပါတယ္။
ျမန္မာအေနႏွင့္ ကမၻာ့အသိုင္းအဝိုင္း ထဲမွာ ေနတယ္ဆိုေတာ့ ဒီလိုမ်ိဳး ကမၻာ ႀကီးကို ရွင္းျပရတာ၊ ႏိုင္ငံတကာ ပရိ သတ္ေတြကို ခုခံေခ်ပရတာေတြ အနည္း နဲ႔အမ်ား ရွိလာမွာပါပဲ။
ဒီလိုအခ်ိန္မွာ ဘာသာစကားကၽြမ္း ကၽြမ္းက်င္က်င္နဲ႔ ပါးနပ္စြာ ရွင္းလင္း ႏိုင္တဲ့ ေခါင္းေဆာင္ေတြ လိုပါတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ တစ္ဦးတည္း ကိုပဲ အားကိုးေနလို႔ မရပါ။
ဒီေတာ့ တိုင္းျပည္ကို မင္းလုပ္အုပ္ ခ်ဳပ္ၾကမယ့္ ပါတီအသီးသီးက မ်ိဳးဆက္ သစ္ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြ ဒီလိုဘာသာ စကားကၽြမ္းက်င္မႈနဲ႔ ကမၻာ့အေရး အရာေတြႏွံ႔စပ္ဖို႔ ဘယ္ေလာက္မ်ား အဆင္သင့္ျဖစ္ၾကလဲ၊ ဘယ္ေလာက္ အသင့္ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ၾကသလဲ ေတြးဆ စရာပါ။
၂။ အသုံးအႏႈန္း စကားလုံးမ်ား
ရခိုင္ကိစၥျဖစ္ေနတာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဘယ္သူ႕ကိုမွ အျပစ္တင္လႊဲမခ် သြား တာဟာ မိန္႔ခြန္းထဲမွာ ထူးျခားတဲ့အခ်က္ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒါ့အျပင္ ရဲတပ္ဖြဲ႕ေတြနဲ႔ တပ္မေတာ္ သားေတြ နယ္ေျမရွင္လင္းေရး လုပ္ေနတဲ့ ေနရာမွာလည္း လမ္းၫႊန္ က်င့္ဝတ္ေတြ အတိုင္းလုပ္ေနပါတယ္ ဆိုၿပီး ကာကြယ္ ေျပာဆိုသြားပါတယ္။
ႏိုင္ငံတကာ မီဒီယာေတြမွာ တပ္မ ေတာ္နဲ႔ ရဲတပ္ဖြဲ႕ေတြ မုဒိမ္းက်င့္မႈ ေတြ၊ သတ္ျဖတ္မႈေတြ ရွိေနတယ္လို႔ စြပ္စြဲ ေျပာဆိုေနေပမဲ့၊ အရင္ႏွစ္ပိုင္း ေတြက ဆႏၵျပမႈေတြ ပဋိပကၡေတြကို ႏွိမ္နင္းရာမွာ ေဝဖန္မႈေတြရွိခဲ့တဲ့ တပ္မေတာ္နဲ႔ ရဲတပ္ ဖြဲ႕အေပၚ ရဲရဲဝံ့ဝံ့ပဲ ကာကြယ္ ေျပာဆိုသြား တာကို ေတြ႕ရပါတယ္။
ေနာက္ၿပီးေတာ့ သူ႕ကို တိုက္ခိုက္ ေနတဲ့ ႏိုင္ငံတကာ မီဒီယာေတြအေၾကာင္း ကို တစ္လုံးမွ မဟသြားဘဲ ရွင္းလင္း စရာ ရွိတာကို ရွင္းလင္းသြားတာ ေတြ႕ရပါ တယ္။
ဒါ့အျပင္ လက္ရွိ အဆင့္ဆင့္ ေသာ အစိုးရအဖြဲ႕ဝင္အခ်ိဳ႕၊ အာဏာရ ႏိုင္ငံ ေရးသမားအခ်ိဳ႕ေတြ ေျပာေျပာေလ့ ရွိတဲ့ အရင္အစိုးရေၾကာင့္ဆိုတာမ်ိဳး ျပစ္တင္ ေျပာဆိုတာမ်ိဳး မေတြ႕ရပါဘူး။ ကိုယ္ တာဝန္ယူတဲ့အခ်ိန္မွာ ဒီျပႆနာကို ရွင္းရမယ္ဆိုတာမ်ိဳးကိုပဲ ေျပာသြားတာ ေတြ႕ရပါတယ္။
ဒါေပမဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ ႐ႈပ္ေထြး တယ္။ (အဲဒီေနရာမွာ တရားဝင္အသုံး အႏႈန္းျဖစ္တဲ့Myanmar လို႔ မသုံးဘဲ Burma လို႔ သုံးသြားတာ သတိထား မိလိုက္တယ္၊ ႏႈတ္က်ိဳးေနလို႔လည္း ျဖစ္မွာေပါ့) ႏွစ္ေပါင္း ၇၀ ျပည္တြင္း ပဋိပကၡ ျဖစ္ေနတယ္။ (ဒီေနရာမွာလည္း Civil Warလို႔ မသုံးဘဲInternal Conflictလို႔ပဲ သုံးသြားပါတယ္) အစိုးရ အေနနဲ႔တာဝန္ယူတာ ၁၈ လပဲ ရွိေသး တယ္။ အခ်ိန္တိုတိုေလးပဲ ရွိေသးဆိုၿပီး ရွင္းျပသြားပါတယ္။
ေနာက္ၿပီးေတာ့ တိုက္ခိုက္မႈေတြ စတင္တဲ့ အာရကန္ ႐ိုဟင္ဂ်ာ ကယ္တင္ ေရးတပ္ (ArakanRohingya Salvation Army) အမည္ရ အၾကမ္းဖက္ အုပ္စုကို လည္း ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ေဝဖန္ျပစ္တင္ တာမ်ိဳးလုပ္တာ မေတြ႕ရပါဘူး။ ဩဂုတ္လ ၂၅ရက္ေန႔ ညပိုင္းက ရဲစခန္းေတြ တိုက္ခိုက္ခံရတဲ့အေၾကာင္း ရွင္းျပတဲ့ အခ်ိန္မွာပဲ အဲဒီတပ္ အေၾကာင္းတစ္ ႀကိမ္သာ ထည့္ေျပာသြားပါတယ္။
အဲဒီတစ္ႀကိမ္က လြဲလို႔ ႐ိုဟင္ဂ်ာ လို႔ သုံးၿပီး ေျပာသြားတာလည္း မေတြ႕ ရပါ။
ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ကို ထြက္ေျပးသြားသူ ေတြကို လက္ခံမယ္လို႔လည္း မေျပာ သလို၊ လက္မခံဘူးလို႔လဲ မေျပာပါဘူး။ (စစ္အစိုးရလက္ထက္) ၁၉၉၃ ခုႏွစ္တုန္း က ႏွစ္ႏိုင္ငံခ်ဳပ္ဆိုခဲ့တဲ့ စာခ်ဳပ္အတိုင္းပဲ စိစစ္လက္ခံသြားမယ္လို႔ ေျပာသြား ပါတယ္။
ခ်ဳပ္ေျပာရရင္ မိန္႔ခြန္းမွာ ႏိုင္ငံ တကာ အသိုင္းအဝိုင္းကို ရွင္းျပဖို႔ ဦးတည္တာ ေတြ႕ရၿပီး မည္သည့္ အစု အဖြဲ႕ေတြကိုမွ အျပစ္တင္တာ၊ ေဝဖန္တာ မ်ိဳး ျပင္းျပင္းထန္ထန္ မလုပ္သြားခဲ့ ပါဘူး။
ကိုယ့္ အလုပ္ကိုပဲ ကိုယ္လုပ္သြား တာကို ေတြ႕ရပါတယ္။
၃။ အခ်က္အလက္မ်ား ကိစၥ
ဒီလိုမ်ိဳး ႏိုင္ငံတကာက အုတ္ေအာ္ ေသာင္းတင္း ေဝဖန္ေနခ်ိန္မွာ ခုခံေခ်ပ ရွင္းျပရင္ အခ်က္အလက္ ခိုင္မာမႈက အေတာ့ကို အေရးပါ ပါတယ္။
ႏိုင္ငံတကာ သတင္းေတြမွာေတာ့ ႐ိုဟင္ဂ်ာ ေလးသိန္းေက်ာ္ေလာက္ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ကို ထြက္ေျပးသြားရ တယ္လို႔ ကုလသမဂၢကို ကိုးကားၿပီး ေရးထားတာ ေတြ႕ရပါတယ္။
ပုံမွန္အားျဖင့္ ရခိုင္ျပည္နယ္ ေျမာက္ပိုင္း ေမာင္ေတာခ႐ိုင္မွာ မြတ္ ဆလင္ ရွစ္သိန္းေလာက္ရွိတယ္လို႔ ေျပာၾကပါ တယ္။ ဆိုေတာ့ ေလးသိန္းက ထြက္ ေျပးတယ္ဆိုေတာ့ တစ္ဝက္နီးနီး ေလာက္က ထြက္ေျပးသြားတဲ့ သေဘာ ျဖစ္ပါတယ္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ မိန္႔ခြန္း မွာ မြတ္စလင္ အမ်ားအျပား (Many Muslims) ထြက္ေျပးတယ္လို႔ပဲ သုံး ထားပါတယ္။ ဘယ္ေလာက္လဲ ဆိုတာ တိတိက်က် မေျပာသြားပါဘူး။
ဒါေပမဲ့ မိန္႔ခြန္း အျခားေနရာမွာ ေတာ့ မြတ္စလင္ တစ္ဝက္ေက်ာ္ေက်ာ္က ထြက္မေျပးပါဘူးလို႔ ေျပာသြားပါတယ္။
ဒီေတာ့ ဒီေလးသိန္းဆိုတဲ့ ကိန္း ဂဏန္းကိုတနည္းနည္းနဲ႔ ဝန္ခံလိုက္သလို မ်ား ျဖစ္သြားလားဆိုၿပီး ေတြးဆမိတယ္။
(ေတာ္ၾကာေတာ့မွ လူကယ္ျပန္ ဝန္ႀကီးက ေလးသိန္းဆိုတာ မျဖစ္ႏိုင္ ဘူးဆိုတယ္)
အစိုးရတစ္ရပ္အေနနဲ႔ တစ္ဖက္က ေျပာေနတဲ့ ကိန္းဂဏန္းကို ခုခံေခ်ပဖို႔ ကိန္းဂဏန္း တိတိပပရထားရင္ ပိုေကာင္း ပါတယ္။
လူေလးသိန္းေလာက္ ဒီေလာက္ အခ်ိန္ တိုတြင္းမွာ ေ႐ႊ႕ေျပာင္းထြက္ေျပး သြားဖို႔ဆိုတာ မလြယ္ေၾကာပါ။ ထား ဝယ္ တစ္ခ႐ိုင္လုံးမွာမွ လူေလးသိန္းပဲ ရွိပါတယ္။ ထားဝယ္ၿမိဳ႕ေပၚ လူဦးေရ က တစ္သိန္းပါ။ ဆိုေတာ့ ကုလသမဂၢရဲ႕ ေျပာဆိုခ်က္အရဆိုရင္ ထားဝယ္ၿမိဳ႕ေပၚ လူဦးေရရဲ႕ ေလးဆေလာက္ လဝက္ ေလာက္အတြင္းမွာ အိုးပစ္အိမ္ပစ္ ထြက္ေျပးသြားတယ္ဆိုတဲ့ သေဘာျဖစ္ ေနပါတယ္။
ဒီကိန္းဂဏန္းဟာ အေတာ့ကို သံသယျဖစ္စရာ ေကာင္းပါတယ္။
ဝမ္းနည္းစရာေကာင္းတာက ဒီ ကိန္းဂဏန္းနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ျမန္မာအစိုး ရဘက္မွာ ျပန္လည္စစ္ေဆး ခုခံႏိုင္တဲ့ အေနအထား မရွိေသးတာပါ။
ေနာက္တစ္ခုက စက္တင္ဘာ ၅ ရက္ေန႔ကေနစၿပီး ေမာင္ေတာမွာ ပဋိ ပကၡေတြ မရွိေတာ့ဘူးလို႔ ေဒၚေအာင္ ဆန္းစုၾကည္က မိန္႔ခြန္းမွာ ေျပာသြား ပါတယ္။
ဒါေပမဲ့ ႏိုင္ငံတကာ သတင္းေထာက္ ေတြ စက္တင္ဘာ ၇ ရက္ေန႔ အစိုးရ ခရီးစဥ္နဲ႔ သြားတဲ့အခ်ိန္မွာ ေမာင္ေတာမွာ မြတ္စလင္ အိမ္ေတြ မီးေလာင္တာေတြ ရွိေသးတယ္ ဆိုၿပီး ဓာတ္ပုံနဲ႔တကြသတင္းေဖာ္ျပခ်က္ေတြ ရွိပါတယ္။
ေနာက္ၿပီး စက္တင္ဘာ ၁၄ မွာ လည္း ျမန္မာဘက္ျခမ္းမွာ မီးခိုးေတြ အူေနတာ ေတြ႕တယ္ဆိုၿပီး ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ ဘက္က ႐ိုက္ထားတဲ့ပုံေတြနဲ႔ BBCသတင္းမွာ ေဖာ္ျပထားတာ ေတြ႕ပါတယ္။
ဒါေတြသာ တကယ္အမွန္ဆိုရင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ တစ္ကမၻာလုံးကို ေျပာသြားတဲ့ မိန္႔ခြန္းမွာ ေထာက္ျပစရာ ႀကီးတစ္ခု ျဖစ္သြားပါၿပီ။ တကယ္လည္း အဲဒါကို ေဆာင္းပါးလုပ္ၿပီး အေသးစိတ္ ေဝဖန္တဲ့ ႏိုင္ငံတကာ သတင္းေတြ ရွိ ပါတယ္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာ အား လုံးကို အေသးစိတ္သိႏိုင္မွာ မဟုတ္ ေလေတာ့ ဒီအခ်က္အလက္ကို ေပးတဲ့ အစိုးရဌာနေတြကို ေမးခြန္းထုတ္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအခ်က္ အလက္မွား တစ္ခုေၾကာင့္ မိန္႔ခြန္းက အျခားအေရး ႀကီးတဲ့ အခ်က္အလက္ေတြကိုလည္း ယုံၾကည္မႈ က်ဆင္းေစပါတယ္။
ေနာက္တစ္ခု သတိထားမိတာက ရခိုင္ျပည္နယ္မွာ ေနထိုင္တဲ့သူ အားလုံး ခြဲျခားဆက္ဆံမႈ၊ က်န္းမာေရးေစာင့္ ေရွာက္မႈကို တန္းတူရရွိတယ္ ဆိုတာပါပဲ။
ဒါဟာလည္း သံသယျဖစ္စရာ ေကာင္းပါတယ္။
အထူးသျဖင့္ ရခိုင္ျပည္နယ္ ေျမာက္ပိုင္းက မြတ္စလင္ေတြဟာ အျခား ေနရာေတြကို လြတ္လြတ္လပ္လပ္သြား လို႔ မရပါဘူး။
ကိုဖီအာနန္ေကာ္မရွင္ရဲ႕ အစီရင္ခံ စာမွာလည္း ဒီအတိုင္း ေဖာ္ျပထားပါ တယ္။
ဥပမာ ျပည္နယ္ အဆင့္ ေဆး႐ုံ ျဖစ္တဲ့ စစ္ေတြေဆး႐ုံကို ေဆးလာကုဖို႔ ဆိုရင္သူမ်ားေတြထက္ ခက္ခဲတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ဒီအခ်က္ကလည္း မိန္႔ခြန္းရဲ႕ တိက်မႈ အရည္အေသြးက်ဆင္း ေစပါတယ္။ ဘယ္အရာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ေအာက္ကလူေတြ ေျပာတိုင္း အလြယ္ ယုံၿပီး ေျပာဆိုတာဟာ အရမ္းအႏၲရာယ္ မ်ား ပါတယ္။
ဒါဟာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အပါ အဝင္ အဆင့္ဆင့္ေသာ အစိုးရေခါင္းေဆာင္ ေတြ သတိထားရမယ့္ အခ်က္ပါ။
ဒါေတြကေတာ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစု ၾကည္သမိုင္းမွာ ထူးျခားတဲ့ ခုခံေခ်ပ ေျပာဆိုရတဲ့ မိန္႔ခြန္းကို နားေထာင္ၿပီးတဲ့ ေနာက္ရလာတဲ့ ေတြးဆခ်က္ သုံးရပ္ပါ။
အစိုးရ တာဝန္ယူၿပီး တစ္ႏွစ္ခြဲ အၾကာထိ လူထုကို တိုက္႐ိုက္ မိန္႔ခြန္း ေျပာတာ မရွိသေလာက္ ျဖစ္ေနရာ ေနထြက္ ေျပာလာတာပါ။
ဒါေပမဲ့ ျမန္မာလူထုကို တိုက္ ႐ိုက္ေျပာတာမ်ိဳး မဟုတ္ေသးပါဘူး။ ႏိုင္ငံတကာ မိသားစုဝင္ေတြကို အဂၤလိပ္ ဘာသာနဲ႔ ေျပာတာမ်ိဳးပါ။
ျမန္မာလူထု အမ်ားစုဟာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေျပာတဲ့မိန္႔ ခြန္း ကို ဘာသာစကားေၾကာင့္ နားမလည္ ႏိုင္ေပမဲ့ သူမကို ေထာက္ခံတဲ့အေနနဲ႔ ေမၽွာ္လင့္တႀကီး နားေထာင္ၾကတာ ေတြ႕ ရပါတယ္။
ဒါဟာ ဘာကိုျပေနသလဲဆိုရင္ လူထုဟာ ကိုယ့္ေခါင္းေဆာင္ရင္ထဲမွာဘာရွိေနတယ္၊ အခက္အခဲေတြကို ဘယ္လို ရင္ဆိုင္ေနတယ္၊ တိုင္းျပည္ အနာဂတ္ကို ဘယ္လို တည္ေဆာက္ ေနတယ္ဆိုတာ သိလိုစိတ္ ျပင္းျပတာ ေနတာ ကို ေတြ႕ရပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ တိုင္းနဲ႔ျပည္နယ္ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ေတြ အပါအဝင္ သက္ဆိုင္ရာ အဆင့္ဆင့္ေသာ အစိုးရ ေခါင္းေဆာင္ ေတြဟာ လူထုနဲ႔ အၿမဲထိေတြ႕ ဆက္ဆံ ဖို႔ လိုပါတယ္။ တိုက္႐ိုက္ စကားေျပာဖို႔ လိုပါတယ္။
ဒါမွပဲ တိုင္းျပည္ ဘယ္နားေရာက္ ေနတယ္၊ ဘယ္ေလာက္ထိ ရည္မွန္း ခ်က္ထားထားတယ္ဆိုတာ သိႏိုင္မွာပါ။
ဒါမွလည္း တိုင္းသူျပည္သားေတြက စီးပြားေရး၊ ႏိုင္ငံေရး၊ ပညာေရး စတာ ေတြမွာ တစ္ဦးခ်င္းစီက ျပင္ဆင္ႏိုင္ မွာပါ။
ဘယ္လိုပါဝင္မလဲ သိႏိုင္မွာပါ။ ဒါေၾကာင့္ အဆင့္ဆင့္ေသာ ႏိုင္ငံ ေခါင္း ေဆာင္ေတြဆီက ဒီလိုမ်ိဳး မိန္႔ခြန္းေတြ ဆက္၍ ဆက္၍ ၾကားလိုပါေၾကာင္း။
