မေဝးေတာ့ေသာ ေ႐ြးေကာက္ပြဲဆီ ပါတီေပါင္းစုံက နည္းအမ်ိဳးမ်ိဳးျဖင့္ ျပင္ဆင္ေနၾကသည္။ အျခားပါတီမ်ား နည္းတူပင္ အမ်ိဳးသား ဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဴပ္ အေနျဖင့္လည္း ျပင္ဆင္မႈမ်ား ျပဳလုပ္ေနသည္ကို ေတြ႕ရသည္။ လူထု၏ ယုံၾကည္ကိုးစားမႈကို ရထားေသာ္လည္း လစ္ဟာမႈမ်ား အားနည္းခ်က္မ်ားစြာ ရွိေနသည္ကို ေတြ႕ေနရသည္။
သို႔ျဖင့္၍ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္မွ ယခုကာလအတြင္း ႏိုင္ငံေရး ပါတီတစ္ခု၏ ရပ္တည္ခဲ့ရမႈ အေနအထားကို တစိတ္တေဒသ သိျခင္းျဖင့္ မိမိတို႔၏ လက္ရွိအေနအထားကို ျပန္လည္ သုံးသပ္ႏိုင္ရန္..၊ ဆင္ျခင္ႏိုင္ရန္အတြက္ အမ်ိဳးသား ဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္၏ တိုင္းစည္းကမ္းထိန္းသိမ္းေရးအဖြဲ႕မွ ဦးဘစိန္ (ထားဝယ္ၿမိဳ႕နယ္ ဒု-ဥကၠ႒) ႏွင့္ ေတြ႕ဆုံျဖစ္ခဲ့သည္။
ဦးဘစိန္သည္ ပါတီ စတင္ တည္ေထာင္ခ်ိန္မွစ၍ ရပ္ကြက္ဥကၠ႒၊ ထားဝယ္ၿမိဳ႕နယ္ ဥကၠ႒၊ တိုင္းဘ႑ာေရးမႉးစေသာ တာဝန္မ်ားကို ထမ္းေဆာင္ခဲ့ဖူးသူ ျဖစ္သည္
တနသၤာရီ။ ။ ၈၈ ေနာက္ပိုင္း ပါတီ တည္ေထာင္စမွာ ပါတီရဲ႕ အေျခ အေနက ဘယ္လိုရွိခဲ့လဲ။
ဦးဘစိန္။ ။ ၆. ၁၀. ၈၈၊ ထားဝယ္မွာ ပါတီ႐ုံးဖြင့္ေတာ့ အေျခ အေန ေကာင္းခဲ့ပါတယ္။ ႐ုံးက အခု မဂၤလာေဈးနဲ႔ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္က အိမ္မွာ ငွားတယ္။ တစ္ေန႔တစ္ေန႔ ေလၽွာက္လႊာေတြ ၅၀ ေလာက္ ကုန္ တယ္။ ေက်ာင္းသားတပ္ဦး အပါအဝင္ ဖ်က္သိမ္းခံလိုက္ရတဲ့ အဖြဲ႕အစည္း အေတာ္မ်ားမ်ားက လူႀကီးလူငယ္ေတြ ဝင္လာၾကတယ္။ ဝင္လာလာခ်င္း ပါတီ လုပ္ငန္းေတြကို ေန႔မအိပ္ ညမအိပ္ မခို ကပ္ဘဲ လုပ္ခဲ့ၾကတယ္။
ေဒၚစုရဲ႕ တိုင္းတြင္း ပထမခရီးစဥ္ အၿပီးမွာ ထားဝယ္က ပါတီဝင္ ၄ ေယာက္ေလာက္ ေထာင္က်သြားတာ ေတာင္ အင္အားက ေလ်ာ့မသြားဘူး။ သူတို႔ ျပန္လြတ္ေတာ့ ပန္းကုံးေတြနဲ႔ ေသာင္းေသာင္းျဖျဖ ႀကိဳၾကတာ မွတ္မိ ေသးတယ္။
(ျဖည့္စြက္ခ်က္ – ထားဝယ္ၿမိဳ႕ နယ္မွ ေဒါက္တာ သန္းဝင္း၊ ေဒါက္တာ ေက်ာ္ေလး၊ ဦးေဖျမင့္တို႔ ၁ ႏွစ္ခြဲစီ ေထာင္က်၊ သရက္ေခ်ာင္းမွ ဦးခင္လႈိင္ ႏွင့္ ဦးခင္စိုး ၊ ေလာင္းလုံးမွ ဦးတင္လႈိင္ ႏွင့္ ဦးတင့္လြင္၊ ေရျဖဴက ဦးေအာင္ဆန္းတင္ႏွင့္ ဦးတင္ၾကည္တို႔ ၁ ႏွစ္စီေထာင္က်ခဲ့သည္ဟု အင္န္အယ္လ္ဒီ တိုင္းဥကၠ႒ ဦးေအာင္စိုးထံမွ သိရသည္။)
တနသၤာရီ။ ။ အဲဒီအခ်ိန္က ပါတီဝင္ေတြရဲ႕ ခံယူခ်က္နဲ႔ ရပ္တည္ မႈ အေနအထားက ဘယ္လိုရွိခဲ့လဲဗ်။
ဦးဘစိန္။ ။ အေျပာင္းအလဲ တစ္ခု ျဖစ္လာရမယ္..၊ အာဏာရွင္စနစ္ ခ်ဳပ္ၿငိမ္းေပ်ာက္ကြယ္ရမယ္ဆိုတဲ့ ခံယူ ခ်က္ ကိုယ္စီနဲ႔ေပါ့..။ အဓိက ကေတာ့ ၈၈ အေရးအခင္းရဲ႕ ခံစားခ်က္ေၾကာင့္ ဝင္လာသူ ပိုမ်ားခဲ့တယ္။
လုပ္ပိုင္ခြင့္ ဘာညာ.. ဆိုတာ ေတြကို အေတာ္မ်ားမ်ားက ဘာမွ ႀကိဳသိ မထားၾကဘူး။ ဘာအခြင့္အေရးမွ မေမၽွာ္မွန္းဘဲ၊ ဘယ္အခြင့္အေရးေတြ ရွိတယ္ဆိုတာေတာင္ မသိဘဲ စု႐ုံး လုပ္ေဆာင္ခဲ့ၾကတာ..။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရဲ႕ သမီး ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ဖြဲ႕လိုက္တဲ့ အဖြဲ႕အစည္းကို အားေပး ဝန္းရံခ်င္လို႔ ဝင္လာတဲ့သူေတြ..၊ အဖြဲ႕အစည္းနဲ႔ ပူးေပါင္း တိုက္ခ်င္လို႔ ဝင္လာသူေတြ လည္း ရွိတယ္။
တနသၤာရီ။ ။ ေဒၚေအာင္ဆန္း စုၾကည္မရွိတဲ့ အၾကပ္အတည္းကာလ ေတြမွာ တိုင္းအတြင္း ပါတီ လႈပ္ရွား မႈေတြ ရွင္သန္ေနဖို႔ဘယ္လို ႐ုန္းကန္ ခဲ့ရလဲ။
ဦးဘစိန္။ ။ ၈၉ မွာ ေဒၚစု ပထမဆုံးအႀကိမ္ အဖမ္းခံရေတာ့ တိုင္းအတြင္းမွာ ႐ိုက္ခတ္မႈ သိပ္ မရွိခဲ့ဘူး။ စိတ္ဓာတ္ ပိုျပင္းထန္ လာၾကၿပီး ၉၀ ေ႐ြးေကာက္ပြဲ ေအာင္ျမင္ ေအာင္ လုပ္ၾကဖို႔အတြက္ တြန္းအား တစ္ခု ျဖစ္ခဲ့တယ္။
၉၀ မွာ တိုင္းလုံးကၽြတ္ႏိုင္ေတာ့ အာဏာလႊဲမေပးတဲ့အျပင္ ပါတီဝင္ ေတြကိုလည္း ၿမိဳ႕နယ္ေကာ္မရွင္ေတြ ကေခၚၿပီး ဖိအား အမ်ိဳးမ်ိဳးေပး..၊ ႏႈတ္ ထြက္စာေတြ ေရးခိုင္းခဲ့တယ္။ အၾကပ္ အတည္းက အဲဒီက စတယ္ ေျပာရမယ္။
ထားဝယ္မွာ ၿမိဳ႕နယ္အဖြဲ႕ဝင္ဆိုလို႔ ၃ ေယာက္ပဲ က်န္တယ္။ (ျဖည့္စြက္ခ်က္ – ထားဝယ္ၿမိဳ႕နယ္တြင္ ဦးဘစိန္၊ ဦးသိန္းစိုး၊ ဦးပါၾကည္၊ သရက္ေခ်ာင္း တြင္ ဦးေအာင္စိုး၊ ေရျဖဴတြင္ ဦးၾကည္ လြင္၊ ေလာင္းလုံးတြင္ ဦးေ႐ႊတင္ တို႔ျဖစ္ၿပီး တစ္တိုင္းလုံး ပါတီဝင္ ၁၀ ဦးခန္႔သာ ရွိေတာ့သည္ဟု အင္န္အယ္လ္ဒီ တိုင္းဥကၠ႒ ဦးေအာင္စိုးထံမွ သိရသည္။)
၅ ဦး မျပည့္ရင္ ၿမိဳ႕နယ္အဖြဲ႕ကို ဖ်က္သိမ္းရမယ္လို႔ ေကာ္မရွင္က ေခၚေျပာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ လိုက္စည္း႐ုံး တယ္။ လက္ခံတဲ့သူ မရွိခဲ့ဘူး။ ေနာက္ေတာ့ ေကာ္မရွင္က ကၽြန္ေတာ့္ကို ဖိတ္ၿပီး အင္န္အယ္လ္ဒီကို ဖ်က္သိမ္း လိုက္ေၾကာင္း သူတို႔ ဖာသာသူတို႔ ေၾကညာ လိုက္တယ္။ ႐ုံးေတြလည္း ခ်ိတ္ပိတ္ ခံလိုက္ရတယ္။
ကၽြန္ေတာ္အား မေလၽွာ႔ခဲ့ဘူး..။ ကၽြန္ေတာ့္အိမ္ကို တရားဝင္႐ုံးအျဖစ္ ဖြင့္ၿပီး လႈပ္ရွားခဲ့တယ္။ ပါတီလုပ္ငန္း ေတြကို အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ဗဟိုက ၫႊန္ၾကားတဲ့ အတိုင္း မပ်က္မကြက္ လုပ္ခဲ့တယ္။ တိုင္း႐ုံးလည္း ကၽြန္ေတာ့္ အိမ္ပဲ။
အစည္းအေဝးေတြ အခမ္းအနားေတြ အိမ္မွာ မျပတ္ က်င္းပတယ္။ ပါတီဝင္ ေဟာင္းေတြကို ရွာေဖြ ဆက္သြယ္ စည္း႐ုံးတယ္။ စည္း႐ုံးေရးအဖြဲ႕ ျပန္ဖြဲ႕ ႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားတယ္။ တစ္ေယာက္ တိုးလာရင္ တစ္ေယာက္ဆိုသလို ဝမ္းသာပီတိ ျဖစ္ရတယ္။ အာဇာ နည္ေန႔..၊ ေဒၚစုေမြးေန႔ေတြဆို လက္ခံတဲ့ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းေတြ ရွာၿပီး က်င္းပ တယ္။ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းေတြက လက္မခံ ရင္ အိမ္မွာပဲ လုပ္တာေပါ့။
တနသၤာရီ။ ။ အဲဒီ လႈပ္ရွားမႈ ေတြ အေပၚမွာ အာဏာပိုင္ေတြရဲ႕ တုံ႔ျပန္ ခ်က္၊ သေဘာထားနဲ႔ ဆက္ဆံ ေရးက ဘယ္လိုရွိခဲ့လဲ။
ဦးဘစိန္။ ။ တခ်ိဳ႕ ကိစၥေတြ ျပန္ေတာင္ မေတြးခ်င္ဘူး..။ တစ္တိုင္း လုံးနဲ႔ ၿခဳံေျပာရင္ အနာတရေတြ အမ်ား ႀကီး..။ ပါတီနဲ႔ မသက္ဆိုင္သူေတြပါ ထိခိုက္ခဲ့တာေလ။
အဟဲ..၊ ကၽြန္ေတာ့္အိမ္ေရွ႕မွာေတာ့ အေစာင့္အၾကပ္ မျပတ္မလတ္ ခ်ထား ေပးပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ကို သူတို႔ေခၚတဲ့ စကားဝွက္က မင္းသားတဲ့။ နေဘး အိမ္ေတြက ျပန္ေျပာျပလို႔ သိရတာ။ “မင္းသား ဘယ္မွ မသြားဘူး”၊ ” မင္းသားဆီ ဘယ္သူ ဘယ္ဝါ ဘာနဲ႔ လာတယ္” ေပါ့။ သတင္းယူတဲ့အဖြဲ႕ သုံးေလးဖြဲ႕က သုံးေလးေယာက္ေလာက္ အိမ္ေရွ႕မွာ ေန႔တိုင္းကို လာေစာင့္ၾကတာ။
ေဒၚစုကို လုပ္ႀကံခဲ့တဲ့ ၂၀၀၃ ဒီပဲ ယင္း အေရးအခင္း အၿပီးေလာက္မွာ အာဏာပိုင္ ၉ ေယာက္ေလာက္ ည ဘက္ႀကီး အိမ္ေပၚတက္လာတယ္။ ပါတီနဲ႔ ပတ္သက္သမၽွ စာ႐ြက္စာတမ္း အကုန္ မွတ္တမ္းတင္..၊ သူတို႔မွာပါလာ တဲ့ သံေသတၱာႀကီးထဲထည့္ၿပီး ခ်ိတ္ ပိတ္တာ..၊ ေဒၚစုပုံေတြေတာင္ မခ်န္ဘူး။
ၿပီးေတာ့ အထက္အမိန္႔အရ ဒီအိမ္ ကို ခ်ိတ္ပိတ္ရမယ္တဲ့..။ ကၽြန္ေတာ္ ကလည္း ရပါတယ္ လုပ္ပါေပါ့..။ ႏို႔မို႔ရင္ ခင္ဗ်ားတို႔ကို အထက္က ျပႆနာ ရွာေနမယ္ေပါ့။ စိတ္ထဲမွာေတာ့ အတူေန မိသားစု ၁၂ ေယာက္အတြက္ ေနဖို႔ တစ္ေနရာရာ အေျပးအလႊား စဥ္းစားေန ရတာေပါ့ဗ်ာ..။
ခဏေနေတာ့ သူတို႔ စိတ္ေျပာင္း သြားပုံ ရတယ္ဗ်။ ေနာက္မွ စဥ္းစားဆုံး ျဖတ္အေၾကာင္း ျပန္မယ္ေျပာၿပီး ျပန္သြားၾကမွ ရင္ထဲက အလုံးႀကီး က်သြားေတာ့တယ္..။ ဒီအေၾကာင္းေတြ အျခား ပါတီဝင္ေတြကို အသိမေပး ခဲ့ဘူးဗ်..။ သူတို႔ စိတ္ဓာတ္က် ကုန္မွာ စိုးလို႔။ ဒီၾကားထဲမွာ အမွတ္(၅)ေထာက္လွမ္းေရး ႐ုံးက ေခၚေခၚၿပီး တစ္ေန ကုန္ ပညာျပခဲ့တာလည္း ခဏခဏပါပဲ။ ခရီးသြားေနတုန္း ေနာက္က ကားနဲ႔လိုက္ လာၿပီး ကားေရွ႕မွာ ပိတ္ရပ္..၊ ခရီးသည္ ေတြ အမ်ားႀကီးေရွ႕မွာ လူဆိုးသူခိုးလို အတင္း ျပန္ေခၚခ်ခံရတဲ့ ရွက္စရာအျဖစ္ အပ်က္ေတြလည္း ႀကဳံခဲ့ဖူးတယ္။
သား မဂၤလာေဆာင္မွာ သတို႔သမီး ရဲ႕ ေဆြခုနစ္ဆက္ မ်ိဳးခုနစ္ဆက္စာရင္း လာေတာင္းတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြနဲ႔လည္း ေတြ႕ ဖူးခဲ့တယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ကိစၥေတြက သူတို႔ တစ္ဦးခ်င္းရဲ႕ ပင္ကိုယ္စိတ္ထားနဲ႔ လုပ္ရည္ကိုင္ရည္ေပၚ မူတည္ၿပီး ကိုင္ တြယ္ပုံေတြ ကြာဟတယ္..။ ဘာျဖစ္ျဖစ္ ကၽြန္ေတာ္ ခြင့္လႊတ္ႏိုင္ပါတယ္ဗ်ာ..။
တနသၤာရီ။ ။ အဲဒီ အခက္ အခဲ အၾကပ္အတည္းေတြကို ဘယ္လို ေမၽွာ္လင့္ခ်က္နဲ႔ ေတာင့္ခံခဲ့လဲ..။ ဘယ္ လိုေက်ာ္ျဖတ္ခဲ့လဲ။
ဦးဘစိန္။ ။ အင္အယ္လ္ဒီ ဟာ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာ စစ္မွန္တဲ့ ဒီမိုကေရစီ အစိုးရတစ္ရပ္ကို ေဖာ္ ေဆာင္ႏိုင္လိမ့္ မယ္..၊ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ငါတို႔ ႐ြံ႕မုန္းတဲ့ အာဏာရွင္စနစ္ႀကီး ခ်ဳပ္ၿငိမ္း သြားလိမ့္ မယ္ ဆိုတဲ့ ေမၽွာ္လင့္ခ်က္နဲ႔ေပါ့..။ တိုင္းတြင္း အင္အယ္လ္ဒီ က်ဆုံးသြားလို႔ မျဖစ္ဘူး ဆိုတဲ့စိတ္..၊ အင္န္အယ္လ္ဒီ ကင္းလြတ္ နယ္ေျမဆိုၿပီး သတ္မွတ္ ခံလိုက္ရမွာ ေသမေလာက္ ေၾကာက္ခဲ့ တဲ့စိတ္ေၾကာင့္ ေတာင့္ခံထားႏိုင္ခဲ့တာ။
ကၽြန္ေတာ့္ လယ္ကထြက္တဲ့ စပါးေတြ အကုန္ေရာင္းၿပီး ပါတီ ကိစၥ ေတြမွာ အသုံးျပဳခဲ့တယ္..။ မေလာက္ ဘူး..။ ရန္ကုန္႐ုံးခ်ဳပ္ခရီးနဲ႔ တိုင္းအတြင္း လွည့္ခ်ိန္ေတြဆို ေငြလိုလို႔ အတိုးႀကီးႀကီး နဲ႔ ေခ်းငွား ခဲ့ရတာ အႀကိမ္ ႀကိမ္ပဲ..။
ကၽြန္ေတာ္က ပါတီဝင္ဖို႔ ေဆး႐ုံက အလုပ္ထြက္ခဲ့ရေတာ့ အျခားဝင္ေငြ မရွိဘူးေလ..။ က်န္တဲ့ အဖြဲ႕ဝင္ေတြလည္း ဘာမွ မထူးဘူး..။ ေတာင္မင္းကို ေျမာက္ မင္းက မကယ္ႏိုင္ဆိုသလိုေပါ့။ငါ့ ဘယ္ အခ်ိန္ လာေခၚမလဲ ေတြးရင္းနဲ႔ စီးပြားေရး မွ မလုပ္ႏိုင္ၾကတာ။ မိသားစုဝင္ေတြက နားလည္မႈ ရွိရွိနဲ႔ ကူညီအားေပးခဲ့လို႔ ကၽြန္ေတာ္ ေကာင္းေကာင္း လႈပ္ရွားႏိုင္ခဲ့တာဗ်..။
တနသၤာရီ။ ။ ၂၀၁၀ ေ႐ြး ေကာက္ပြဲ အၿပီး ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ လြတ္လာေတာ့ ဘယ္အခ်က္ေတြ ေျပာင္းလဲသြားလဲ။ ဘယ္လို ေျပာင္းလဲ သြားခဲ့လဲ။
ဦးဘစိန္။ ။ ေဒၚစု လြတ္လာခ်ိန္မွာ အင္န္အယ္လ္ဒီက ၂၀၁၀ ေ႐ြးေကာက္ပြဲကို သပိတ္ေမွာက္ထားတဲ့ အရွိန္က မကုန္ေသးဘူး။ ေျပာင္းလဲမႈ ေတြက ခ်က္ခ်င္း မသိသာလွဘူး။ လုထုစိတ္ဝင္စားမႈ နည္းနည္း ပိုလာတာ ေလာက္ပဲဗ်။ အဲ..၊ ၂၀၁၂ ၾကားျဖတ္ ေ႐ြးေကာက္ ပြဲ ဝင္မယ္ လို႔ ဆုံးျဖတ္ၿပီး ပါတီကို မွတ္ပုံျပန္တင္ေတာ့ ပါတီဝင္ေတြ တစ္ဟုန္ထိုး တိုးတက္ လာတယ္ဗ်..။ ပါတီဝင္အျဖစ္ နာမည္ ခံေပးထား႐ုံနဲ႔တင္ ေက်းဇူးတင္မဆုံး ျဖစ္ေနရတဲ့ အေနအထားကေန ၈၉ ခုနစ္ ပါတီစေထာင္ကာစ အတိုင္းကို ျပန္ျဖစ္သြားတာ။
တံခါးဖြင့္လိုက္ေတာ့ လူေပါင္းစုံ ဝင္လာတယ္။ အုပ္စုဖြဲ႕မႈေတြ၊ ဂိုဏ္းဂဏ ဖြဲ႕မႈေတြ ျဖစ္လာမွာ စိုးရိမ္ရေလာက္ေအာင္ထိကို ေျပာင္းလဲသြားခဲ့တယ္။
တနသၤာရီ။ ။ ဦး ေျပာပုံအရ အေျခအေန အမ်ိဳးမ်ိဳးကို ျဖတ္သန္းခဲ့ ရတာေပါ့ေနာ္..။ အဲဒီ ျဖတ္သန္းမႈေတြ အေပၚမွာ ဘာသင္ခန္းစာေတြ ရလိုက္ လဲ။ ပါတီ အေနနဲ႔ေရာ ဘာေတြ လုပ္ သင့္တယ္ ထင္လဲ။
ဦးဘစိန္။ ။လူေတြအေၾကာင္း ေကာင္းေကာင္း သိလိုက္တယ္..။ တစ္ခ်ိဳ႕လူေတြဟာ လုပ္ပိုင္ခြင့္ကိုသာ လြယ္လြယ္ကူကူ ရမယ္ဆိုရင္ ေခါင္း တိုးဝင္ဖို႔ မရွက္တတ္ၾကဘူးဗ်။
ႏိုင္ငံေရးအဖြဲ႕အစည္းမွ မဟုတ္ ပါဘူး..။ ဘယ္အဖြဲ႕အစည္း ျဖစ္ျဖစ္ ေပါ့ဗ်ာ..၊ အခြင့္အေရးျမင္ရင္ အင္အား ေကာင္းမယ္..၊ အခြင့္အေရး မေတြ႕ ေတာ့ရင္ အင္အားဆုတ္ေလ်ာ့ သြားလိမ့္ မယ္ဆိုတဲ့ သင္ခန္းစာ ေကာင္းေကာင္း ရလိုက္တယ္..။
ဒါေတြကို သင္ခန္းစာယူၿပီး ပါတီ ကလည္း လက္ရွိ ရွိေနတဲ့ အင္အားက ေလ်ာ့မသြားေအာင္ ထိန္းထားဖို႔ လိုမယ္ေပါ့။ အဆင့္ဆင့္ေသာ အဖြဲ႕ အစည္းေတြကလည္း အဖြဲ႕အစည္း ဆန္ဆန္ သြားၾကဖို႔ လိုမယ္။ ပါတီရဲ႕ မူဝါဒနဲ႔ စည္းကမ္းခ်က္ေတြအျပင္ ခ် မွတ္လိုက္တဲ့ ဆုံးျဖတ္ခ်က္တိုင္းကို အခ်ိန္နဲ႔ တစ္ေျပးညီ အေကာင္အထည္ ေဖာ္ဖို႔ လိုမယ္။
တနသၤာရီ။ ။ ေက်းဇူးတင္ပါ တယ္ဦး။ ဘာမ်ား ထပ္ျဖည့္ ေျပာ ခ်င္ ပါေသးလဲ။
ဦးဘစိန္။ ။ အာဏာရွင္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးကေန ျပည္သူ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးဆီ သြားရတဲ့လမ္းက ၾကမ္းခဲ့တယ္..။ အမ်ားအတြက္ ေဆာင္႐ြက္ရင္ အနစ္နာ ခံရမယ္..၊ အဆဲခံႏိုင္ရမယ္..၊လက္ၫႈိး ထိုး အျပစ္ေျပာ ခံႏိုင္ရမယ္လို႔ ေျပာခ်င္တယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ စစ္မွန္တဲ့ ဒီမိုကေရစီ အစိုးရတစ္ရပ္ မေပၚေပါက္ေသးသ၍ ဒီလမ္းကို ဆက္ေလၽွာက္ေနမယ္..။
