ဒါနဲ့သင်္ကြန်ရေ။ ငါ့တူမလေးကြောင်း ပြောရဦးမယ်။
မင်းထွက်သွားတုန်းက ငါ့တူမလေးက ၃ နှစ်ကျော်ကျော်ပဲရှိသေးတာ။ အခုက ၇ နှစ်ကျော်ပြီဆိုတော့ ဘေးအိမ်က ကျူရှင်ဆရာမဆီအပ်ပြီး စာသင်ခိုင်းထားတယ်။
မနေ့က သူတို့ကျူရှင်မှာ ဆယ်နှစ်လရာသီပွဲတော်များအကြောင်း သင်ရတယ်တဲ့။ မင်းသိပါတယ်။ တန်းခူးလ သင်္ကြန်ပွဲ၊ ကဆုန်လ ညောင်ရေသွန်းပွဲ ဆိုတာတွေလေ။
တူမလေးက သင်္ကြန်ပွဲဆိုတာကို သေသေချာချာနားမလည်တော့ ငါ့ကိုလာမေးတယ်။ သူမှ မကြုံဖူးဘဲကိုး။ ငါလည်း သိသလောက်ကြိုးစားရှင်းပြပေမယ့် သူသိချင်တဲ့အဖြေ မရသေးတဲ့ပုံစံနဲ့ ငါ့ကိုစိုက်ကြည့်နေတာ။
ငါလည်း ဆက်ရှင်းပြမတတ်တော့တာနဲ့ YouTube ထဲက သင်္ကြန်သီချင်းတစ်ပုဒ် ကောက်ဖွင့်ပြလိုက်ရော…။
အဲမှာ “ဟယ်…လူတွေအများကြီး ရေပက်နေကြတာနော်” လို့ တူမလေးက တအံ့တဩ ပြောရှာတာ။ တူမလေးဆီက မမျှော်လင့်ဘဲ အဲဒီစကားကြားတော့ သက်ပြင်းတွေချလို့ကို မဆုံးတော့ပါဘူး။
“တစ်နေ့နေ့တော့ သူကြုံဖူးသွားမှာပါလေ” လို့ပဲ ဖြေတွေး တွေးယူလိုက်ပါတယ်။
