သမၼတ ဦးဝင္းျမင့္တက္လာၿပီး ေနာက္ အဂတိလိုက္စားမႈ တိုက္ဖ်က္ ေရးေကာ္မရွင္နဲ႔ေတြ႕တာ၊ အစား အေသာက္ ႏွင့္ ေဆးဝါးကြပ္ကဲေရးဦးစီးဌာန (FDA) က ၫႊန္ၾကားေရးမႉးခ်ဳပ္ကို အက်င့္ပ်က္ခ်စားမႈနဲ႔အမႈဖြင့္တာ၊ ဧရာ၀တီတိုင္းက စည္ပင္ၫႊန္မႉးကို ရာထူးခ် အေရးယူတာေတြ ေတြ႕ရေတာ့ လူထုၾကားလႈပ္လႈပ္႐ြ႐ြ။
သမၼတ ဦးဝင္းျမင့္ လက္သံေျပာင္ တယ္ ဆိုၿပီးေမၽွာ္လင့္ထားတဲ့ အေျပာင္း အလဲေတြ တကယ္ျဖစ္ေတာ့မယ္ဆိုၿပီးထင္ေၾကးေပးၾကတာလည္း မနည္းပါဘူး။
အဂတိလိုက္စားမႈ တိုက္ဖ်က္ေရးေကာ္မရွင္ကငါးႀကီးႀကီးေတြ ေၾကာ္ေတာ့ မလားဆိုၿပီး တေက်ာ့ျပန္ေမၽွာ္လင့္ၾကတာ လည္း တစ္ပုံတပင္ပါပဲ။
ႏိုင္ငံေရးနယ္ပယ္နဲ႔ နီးနီးစပ္စပ္ရွိ သူတခ်ိဳ႕ကေတာ့ က်ပ္သိန္း ၁၅၀၀ ေက်ာ္ လာဘ္စားမႈနဲ႔ တရားစြဲခံရတဲ့ FDA ၫႊန္မႉးက ေရၾကည္ငါးသာသာ ပါပဲတဲ့။
သူတို႔ေျပာသည့္အတိုင္း က်ပ္သိန္း ၁၅၀၀ ေတာင္မွ ေရၾကည္ငါးအဆင့္ဆို ေတာ့ ငါးႀကီးႀကီးေတြဆိုဘယ္ေလာက္ မ်ား ရွိမယ္မသိ။
ထားလိုက္ေတာ့ ဒါကတစ္ပိုင္း။
ေျပာခ်င္တာကဒီအဂတိအဆိုးသံသရာႀကီးကိစၥ၊ အေခ်ာင္လမ္းကိစၥပါ။
အဂတိတရား ၄ မ်ိဳးရွိတယ္ဆိုတာ အားလုံးနီးပါး ၾကားဖူးၾကမွာပါ။
အဂတိနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဖတ္မွတ္ဖူး တဲ့စာေပေတြမွာေတာ့ အဂတိဆိုတာ မလိုက္သင့္တဲ့ လမ္းကိုလိုက္တာ၊ တရားလမ္းေၾကာင္းကေသြဖယ္တာလို႔ ဘုရားအေဟာရွိတယ္လို႔ ေဖာ္ျပပါတယ္။
အဂတိတရား ၄ ပါးက
(၁) ဆႏၵာဂတိ = ခ်စ္တဲ့အတြက္ အဂတိလိုက္ျခင္း
(၂) ေဒါသာဂတိ = မုန္းတဲ့အတြက္ အဂတိလိုက္ျခင္း
(၃) ေမာဟာဂတိ = အမွား အမွန္ ကိုမသိ၊ ဆင္ျခင္တုံတရားမရွိတဲ့အတြက္ အဂတိလိုက္ျခင္း
(၄) ဘယာဂတိ = ေၾကာက္တဲ့ အတြက္ အဂတိလိုက္ျခင္းတို႔ ျဖစ္ပါ တယ္။
ဒီအဂတိ ၄ ပါးထဲမွာက်န္တဲ့ အဂတိတရား ၃ ခုကဖတ္လိုက္တာနဲ႔ ရွင္းသြားေပမယ့္ ဆႏၵာဂတိကိုေတာ့ အနည္းငယ္ အက်ယ္ခ်ဲ႕ရွင္းမွ ျမင္သာ ပါလိမ့္မယ္။
ဆႏၵာဂတိကိုခ်စ္တဲ့အတြက္ အဂတိ လိုက္တယ္လို႔ ဖြင့္ဆိုေပမယ့္ ကိုယ္နဲ႔ အသိျဖစ္လို႔၊ ကိုယ္နဲ႔ ခင္လို႔၊ ကိုယ့္ကို လာဘ္ေပးထားလို႔၊ ပိုက္ဆံေတြအမ်ား ႀကီးေပးထားလို႔ တရားလမ္းေၾကာင္းကို ေသြဖယ္ၿပီး လုပ္တဲ့ဟာေတြအထိ ပါဝင္ တယ္လို႔ ပါေမာကၡခ်ဳပ္ဆရာေတာ္ ေဒါက္တာ အရွင္နႏၵမာလာဘိဝံသရဲ႕ ေဟာၾကားခ်က္မွာ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။
၂၀၁၃ ခုႏွစ္က ျပ႒ာန္းခဲ့တဲ့ အဂတိ လိုက္စားမႈ တိုက္ဖ်က္ေရးဥပေဒမွာေတာ့ ” အဂတိလိုက္စားမႈ ဆိုသည္မွာ လုပ္ ပိုင္ခြင့္ အာဏာရွိသူက ရာထူးတာဝန္ကို အလြဲသုံးစားျပဳ၍ တစ္စုံတစ္ရာကို ျပဳလုပ္ရန္၊ ဥပေဒႏွင့္အညီ ျပဳလုပ္ျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ရန္၊ တစ္ဦးတစ္ေယာက္အား ဥပေဒႏွင့္အညီ ရထိုက္ေသာအခြင့္အေရး ေပးရန္ သို႔မဟုတ္ ဥပေဒႏွင့္အညီ ရထိုက္ေသာအခြင့္အေရးကို မမွန္မကန္ ပိတ္ပင္ရန္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ သက္ဆိုင္သူထံမွ တံစိုးလက္ေဆာင္ကို မိမိအတြက္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ အျခားသူ တစ္ဦးဦးအတြက္ေသာ္လည္း ေကာင္း၊ အဖြဲ႕အစည္းအတြက္ေသာ္လည္း ေကာင္း၊ ေပးျခင္း၊ လက္ခံျခင္း၊ ရယူ ျခင္း၊ ရယူရန္ အားထုတ္ျခင္း၊ ကမ္းလွမ္း ျခင္း၊ ကတိျပဳျခင္းသို႔မဟုတ္ တနည္း နည္းျဖင့္ ေဆြးေႏြးျခင္းအား တိုက္႐ိုက္ ျဖစ္ေစ၊ သြယ္ဝိုက္၍ျဖစ္ေစ ျပဳလုပ္ျခင္း ကိုဆိုသည္။” ဟု ေဖာ္ျပထားပါတယ္။
ဆိုေတာ့ ဒီဖြင့္ဆိုခ်က္ ၂ ခုအရ ဆိုရင္ အဂတိနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးဘာသာ ေရးအေျချပဳဖြင့္ဆိုခ်က္က ပိုမိုက်ယ္ျပန္႔ တာ၊ ပိုသိမ္ေမြ႕တာကို ေတြ႕ရပါတယ္။
လူအဖြဲ႕အစည္းအတြင္းမွာ ျဖစ္ပ်က္ ေနတာေတြကဘာသာေရး အေျချပဳ ဖြင့္ ဆိုခ်က္နဲ႔ ပိုၿပီးအဟပ္ညီတာေတြ႕ရပါ တယ္။
ထားေတာ့ ဒါကတစ္ပိုင္း။ ေျပာခ်င္တာက ဘာသာေရးအေျချပဳ ဖြင့္ဆိုခ်က္ကိုထားဦး ဥပေဒအေျချပဳ ဖြင့္ဆိုခ်က္အရျဖစ္တဲ့ အဂတိလိုက္စားမႈ ကင္းဖို႔ ဘယ္လိုလုပ္သင့္သလဲ။
အေရးယူတာအေျဖလား
ေလးစားရတဲ့ မိတ္ေဆြ ေရွ႕ေနႀကီး တစ္ေယာက္ကေတာ့ လာဘ္ေပးလာဘ္ ယူမႈဆိုတာေဖာ္ထုတ္ရအင္မတန္ ခက္တဲ့ အမ်ိဳးတဲ့။ ျဖစ္ရပ္ေတြ တစ္သီႀကီးရွိေပ မယ့္ တိုင္တာေတာတာနည္းနည္းေလာက္ ပဲရွိတတ္တာမ်ိဳးတဲ့။ သူေျပာတာကမ်က္စိထဲကကို မထြက္ပါဘူး။
” ဘာေပးလာဘ္ယူမႈဆိုေတာ ျခင္ ေထာင္ဇာတ္လမ္းကြ” တဲ့။
ဟုတ္ပါတယ္။ ေတာ္႐ုံလူသိဖို႔ ခက္ပါတယ္။ ကိုယ္က်ိဳးစီးပြားေတြ ပါပါမယ္။ အဂတိတရားအစုံေရာေထြး ေနတယ္။လူသဘာ၀က အခန္႔မသင့္ရင္ ဘ၀တစ္ခုလုံး ကၽြမ္းထိုးေမွာက္ခုံ ျဖစ္ႏိုင္ တယ္လို႔ သိလ်က္နဲ႔ကို တခါတေလဥပေဒ အရ ေသြဖယ္တဲ့ျပစ္မႈ၊ က်င့္ဝတ္အရ ေသြဖယ္တဲ့ ျပစ္မႈတစ္ခုခုကို က်ဴးလြန္ တတ္တာျဖစ္လို႔ အေရးယူတာကအေရး ႀကီးေပမယ့္ သူ႕ခ်ည္းသက္သက္မရဘူးဆို တာေတာ့ ေမ့လို႔မရပါဘူး။
အဲလိုေျပာရတာလည္းအေၾကာင္းရွိပါတယ္။ အခါေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ မူဝါဒ ခ်မွတ္သူေတြ၊ မူဝါဒမ်ားနဲ႔ ပတ္ သက္ၿပီး စည္း႐ုံးလႈံ႔ေဆာ္သူေတြဟာ ပင္လယ္ထဲေမ်ာေနတဲ့ ေရခဲတုံးရဲ႕ အေပၚ ပိုင္းကိုပဲ ၾကည့္ၿပီး ျငင္းၾကခုန္ၾက အလုပ္႐ႈပ္ ေနတတ္ၾကတာေၾကာင့္ပါ။
အေရးယူတယ္ဆိုတာ ပင္လယ္ထဲ ေမ်ာေနတဲ့ ေရခဲတုံးရဲ႕ အေပၚပိုင္းကိစၥသာ ျဖစ္ပါတယ္။
အေခ်ာင္လမ္းက ရွက္စရာ
အဂတိလိုက္စားမႈႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ေျပာၾကဆိုၾကတဲ့အခါ မျဖစ္မေနပါလာ ေလ့ရွိတာက လစာနည္းတာ၊ လစာ မေလာက္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေထာက္ျပ ခ်က္ေတြအားလုံးထဲမွာ ဒါက နာမည္ အႀကီးဆုံးေထာက္ျပခ်က္ ဆိုပါေတာ့။လစာေလာက္ေလာက္ငင မတိုးျမႇင့္ ေပးသ၍ လာဘ္ေပးလာဘ္ယူမႈကို ကိုင္တြယ္ဖို႔ မျဖစ္ႏိုင္ဘူးတဲ့။ ေယဘု ယ်အားျဖင့္ဆိုရင္ေတာ့ ဟုတ္သေလာက္ လည္းဟုတ္ပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ ေသခ်ာ ထပ္စဥ္းစား ၾကည့္ေတာ့ ေလာက္ငေနသူေတြ၊ အရင္ကမေလာက္ငေပမယ့္ အခုေလာက္ ငေနသူေတြေရာအဂတိကင္းစြာေနထိုင္ ၾကလားဆိုေတာ့ မဟုတ္ျပန္ဘူး။ လူ႕ရဲ႕ ဆႏၵက အကန္႔ အသတ္မရွိ တာျဖစ္တဲ့အတြက္ ေလာက္တယ္ရယ္ လို႔လည္းစိတ္ထဲမထင္ ၾကေတာ့ လာဘ္ ယူတာေတြကိုမရပ္ႏိုင္ တာမ်ိဳးပါ။
ဒါဆိုဘာကအဓိကက်တာလဲ။ သက္ဆိုင္သူေတြအေနနဲ႔ သင့္တင့္တဲ့ ဝင္ေငြရရွိဖို႔ အားထုတ္ရမွာျဖစ္တဲ့အျပင္ အေခ်ာင္လမ္းလိုက္တာဟာရွက္စရာျဖစ္ တယ္ဆိုတဲ့ အသိမ်ိဳး လူအဖြဲ႕အစည္းထဲမွာ ကိန္းလာေအာင္ ႀကိဳးစားရမွာပါ။ ဒါကအင္မတန္ သိမ္ေမြ႕တဲ့ျဖစ္စဥ္ပါ။ ဥပမာပညာေရးက႑မွာထည့္သြင္း စဥ္းစားတာမ်ိဳးပါ။
အဲလိုမွ မဟုတ္ရင္ေတာ့ ဘယ္ ေလာက္ ဝင္ေငြတိုးတိုးရပ္မွာမဟုတ္ ပါဘူး။
