ယခင္အပတ္မွ အဆက္
ကာလ အေတာ္ၾကာေသာအခါ အေျခေလးေခ်ာင္း ေတာ္လွန္ေရးသတင္း သည္ အေတာ္ပ်ံ႕ႏွံ႔၍ သြားသည္။ ဗႏၶဳ လႏွင့္ ေဘာ္ျဖဴတို႔လည္း အနီးတဝိုက္ရွိ ကြင္းမ်ားသို႔ ခိုမ်ားကို ေန႔စဥ္လႊတ္၍ ဝါဒျဖန္႔ၾကသည္။ ခိုမ်ား၏တာဝန္မွာ ဦးသာေခါင္အား တိရစၧာန္မ်ားက ေတာ္ လွန္လိုက္ပုံကို အျခားတိရစၧာန္မ်ားဆီ သို႔သြား၍ ေျပာၿပီးလၽွင္ ဒို႔တိရစၧာန္သီ ခ်င္းကို သင္ေပးရန္ ျဖစ္သည္။
ထိုအေတာအတြင္း၌ ဦးသာေခါင္မွာ အၿမဲလိုပင္ ႐ြာသစ္ႀကီးဗုံဆိုင္၌ ထန္းရည္ မူးေအာင္ေသာက္ၿပီးလၽွင္ လာသမၽွ လူမ်ားအား ဘာမဟုတ္သည့္ အဟိတ္ တိရစၧာန္မ်ားက သူ႕ကိုမတရား ေတာ္လွန္ ၍ ပစၥည္းအကုန္လုံးကို လုယူလိုက္ ေၾကာင္း တေျပာထဲေျပာ၍ ေနသည္။ အခ်ိဳ႕ေသာ ေတာင္သူလယ္သမားမ်ားက “တရားကိုယ္ သေဘာအတိုင္းဆိုေတာ့ ခင္ဗ်ား ေျပာတာ ဟုတ္တာဘဲ”ဟုသာ ေျပာၿပီး ဦးသာေခါင္အား ဘာမၽွ အကူ အညီမေပးၾက။ အမွန္မွာ ဦးသာေခါင္ ထိုကဲ့သို႔ ျဖစ္သည္ကို ေတာင္သူလယ္သမား တိုင္းကပင္ ဝမ္းထဲကႀကိတ္၍ သေဘာ တူၾကသည္။ ဦးသာေခါင္ ပ်က္စီးျခင္းကို အေၾကာင္းျပဳ၍ သူတို႔ ဘယ္လို စီးပြါး လုပ္ရ ပါမည္နည္းဟု အႀကံထုတ္ကာ ေနၾကသည္။
ဦးသာေခါင္၏ ကြင္းနားတြင္ ေန ၾကေသာ ဦးေပါက္ေက်ာ္ႏွင့္ ဦးေအာင္ပန္း တို႔မွာ တေယာက္ႏွင့္ တေယာက္မတဲ့ ၾက။ ဦးေပါက္ေက်ာ္မွာ အလုပ္ေပါ့သူ ျဖစ္၍ သူပိုင္ေသာ တင္းကုတ္ကြင္းမွာ ပ်က္စီးယိုယြင္း လ်က္ရွိသည္။ စည္း႐ုံး ပင္မလုံ။ ဦးေပါက္ေက်ာ္သည္ လယ္ယာ ကို ဂ႐ုမစိုက္ဘဲ ငါးဘမ္းဖို႔ အမဲလိုက္ ဖို႔ေလာက္သာ စိတ္ဝင္စားသည္။ ဦးေအာင္ပန္းပိုင္ေသာ မက်ီးပနီကြင္းမွာ ဦးေပါက္ေက်ာ္ ကြင္းေလာက္ မက်ယ္ ေသာ္လည္း ဦးေအာင္ပန္း၏ ဝိရိယ အက်ိဳးေၾကာင့္ စည္စည္ကားကား ရွိသည္။ ဦးေအာင္ပန္းသည္ လူပါး လူနပ္တေယာက္ျဖစ္၍ ႐ုံးတက္၍ တရားေတြ႕ဖို႔လည္း ဝါသနာပါသည္။
ေနရာတကာတြင္လည္း စီးပိုးသူျဖစ္ သည္။ ဦးေပါက္ေက်ာ္ႏွင့္ ဦးေအာင္ပန္း တို႔မွာ တေယာက္ႏွင့္ တေယာက္အလြန္ မတဲ့ၾကသျဖင့္ ႏွစ္ဦးလုံးတြင္ ဆိုက္ ေရာက္မည့္အေျခေလး ေခ်ာင္းေတာ္လွန္ ေရးေဘးကို ေက်ာခ်င္းကပ္၍ ခုခံရန္ အတြက္ ေစ့စပ္၍မရ။ သို႔ရာတြင္ ဦးသာေခါင္၏ ယင္းမာပင္ကြင္းတြင္ ေတာ္လွန္ေရး ျဖစ္ေပၚသည့္အေၾကာင္း ကို သိရေသာအခါ သူတို႔ကြင္းမ်ားမွ တိရစၧာန္မ်ားလည္း အတုျမင္ အတတ္ သင္ၿပီး ေတာ္လွန္ကုန္ၾကမည္ကို မ်ားစြာ စိုးရိမ္ပူပန္ၾကသည္။ ယင္းမာပင္ကြင္းက ေတာ္လွန္ေရးသတင္းမ်ားကို သူတို႔ကြင္း က တိရစၧာန္မ်ား မၾကားမသိရေလေအာင္ ဖုံးဖိႏိုင္သမၽွ ဖုံးဖိ၍ထားၾကသည္။ တိရစၧာန္မ်ားက ဦးသာေခါင္ကို ေတာ္လွန္ ၍ လယ္ယာလုပ္ကိုင္မႈကို သူတို႔ကိုယ္ တိုင္ လုပ္ကိုင္ေန ၾကသည္ ဆိုျခင္းကိုပင္ လက္ဦးတြင္ရယ္စရာဟု ေအာက္ေမ့ ေနၾကၿပီးလၽွင္”ေခြး႐ူး ေကာင္းစား တမြန္းတည့္ေပါ့ကြာ”ဟု ေပါ့ဆဆ ေျပာ ၾကသည္။
ေျခေလးေခ်ာင္းကြင္းကိုပင္ ေျခ ေလးေခ်ာင္းကြင္းဟု မေခၚဘဲ ယင္းမာ ပင္ ကြင္းဟုသာ ဆက္၍ ေခၚၾကၿပီးလၽွင္ ယင္းမာပင္ကြင္းက တိရစၧာန္မ်ားမွာ တေကာင္ႏွင့္ တေကာင္လည္း မတဲ့ၾကဘဲ ငတ္ျပတ္၍ ေနၾကသလိုလို လည္း ေျပာၾကသည္။ ရက္ရွည္လမ်ား၍ ေျခေလး ေခ်ာင္းကြင္းက တိရစၧာန္မ်ား ငတ္မေသၾကသည္ကို ေတြ႕ရေသာအခါ ဦးေပါက္ ေက်ာ္ႏွင့္ ဦးေအာင္ပန္းတို႔သည္ ေလသံ တမ်ိဳးေျပာင္း၍ လာၿပီးလၽွင္ ေျခေလး ေခ်ာင္းကြင္းက တိရစၧာန္မ်ား မွာ တေကာင္ကိုတေကာင္ ႏွိပ္စက္၍ အခ်င္းခ်င္း သတ္ျဖတ္စားေသာက္ ၾကေၾကာင္း တိရစၧာန္မမ်ားကိုလည္း ဗုံပစၥည္းလုပ္၍ ထားၾကေၾကာင္း စသည္ျဖင့္ အမနာပ ေျပာၾကသည္။ သဘာ၀ဓမၼနဲ႔ ဆန္႔က်င္ၿပီးလုပ္ယင္ ဒီလိုဘဲ ျဖစ္ရမွာေပါ့ကြဟုလည္း ဦးေပါက္ေက်ာ္ႏွင့္ ဦးေအာင္ပန္း တို႔က ေျပာၾကသည္။
ဦးေပါက္ေက်ာ္ႏွင့္ ဦးေအာင္ပန္း တို႔ေျပာၾကသည့္ စကားမ်ိဳးကို ယုံၾကည္ ၾကသူနည္းသည္။ အရပ္ထဲတြင္ အေျခ ေလးေခ်ာင္း ေတာ္လွန္ေရးႏွင့္ ပတ္သက္ ၍ သတင္းအမ်ိဳးမ်ိဳး ျဖစ္လ်က္ရွိသည္။ အခ်ိဳ႕ကလည္း တိရစၧာန္မ်ားသည္ လယ္ ယာအလုပ္ကို အုပ္ခ်ဳပ္စီမံရာတြင္ လူမ်ား ထက္ပင္ သာေသးသည္။ ယခု အေျခ ေလးေခ်ာင္းကြင္းမွာ ဦးသာေခါင္လက္ ထက္ကထက္ တိုး၍ စည္ကားလ်က္ ရွိသည္ဟု ေျပာၾကသျဖင့္ ထိုသတင္းကို ၾကားၾကားသမၽွေသာ တိရစၧာန္တို႔သည္ ေတာ္လွန္ခ်င္စိတ္ေပါက္၍ ေနၾကသည္။ ခါတိုင္း ခိုင္းသမၽွေစသမၽွလုပ္ေသာ ႏြား မ်ားလည္း အမူထူးျခားကာ ကလန္လ ဆန္လုပ္ၾကသည္။ ျမင္းမ်ားကလည္း စီးသူမ်ားကို ခါ၍ခ်ၾကသည္။
ဒို႔တိရစၧာန္သီခ်င္းကိုလည္း တိရ စၧာန္မ်ား အကုန္ဆိုတတ္ေနၾကသည္။ ဒို႔တိရစၧာန္သီခ်င္းဆိုသံ ၾကားေသာအခါ လူသားမ်ားက မ်ားစြာ စိတ္ဆိုးသည္။ သို႔ရာတြင္ အေရးမစိုက္ေလာက္ဟန္ျပဳ ကာ ရယ္၍ ေနၾကသည္။ တိရစၧာန္ျဖစ္ၿပီး ဒီလိုမဟုတ္မ႐ုတ္ သီခ်င္းဆိုၾကတာမ်ား အံ့ပါရဲ႕ဟုလည္း ေျပာၾကသည္။ ထိုသီ ခ်င္းဆိုေနေသာ တိရစၧာန္မ်ားကိုေတြ႕လၽွင္ လူသားမ်ားက ေတြ႕ရာေနရာတြင္ ဒလ ၾကမ္းနင္း၍ ႐ိုက္ၾကသည္။ လူသားတို႔က ဘယ္လိုပင္ ႏွိပ္စက္ေသာ္လည္း တိရစၧာန္ မ်ားအား ထိုသီခ်င္းကို မဆိုေအာင္ တား၍မရ။ ဆက္ရက္ခ်ိဳး ခါကမွာ စ၍ ထိုသီခ်င္းကို ဆိုၾကသည္။ ေခါင္းေလာင္း သံေၾကးစည္သံမ်ားပင္ ဒို႔တိရစၧာန္ သီ ခ်င္းသံေပါက္၍ ေနေတာ့သည္။ ထိုသီခ်င္းသံကို ၾကားရေသာအခါ လူသားမ်ားသည္ ငါတို႔ဧကန္ ပ်က္စီး ရေတာ့မည့္ နိမိတ္ပင္ ျဖစ္သည္ဟု ယူဆကာ ဒူးတတုန္တုန္ ရင္တခုန္ ခုန္ျဖစ္၍ ေနၾကသည္။
တေန႔ စပါးမ်ားကို က်ီထဲ၌ သိမ္း ၿပီးသည့္အခ်ိန္တြင္ ခိုအုပ္ႀကီး တစုသည္ ကမန္းကတန္းပ်ံ၍ လာၿပီးလၽွင္ ေျခ ေလးေခ်ာင္းကြင္းရွိ တိရစၧာန္မ်ားကို တပ္ လွန္႔၍ ႏႈိးသည္။ ထိုအခိုက္တြင္ ဦးသာ ေခါင္ႏွင့္ တပည့္မ်ားသည္ လက္နက္မ်ား စြဲကိုင္၍ ဦးေပါက္ေက်ာ္ ဦးေအာင္ပန္း တို႔ကို စစ္ကူေခၚလာၿပီးလၽွင္ ေျခေလး ေခ်ာင္းကြင္းကို ဝင္၍ စီးၾကသည္။ က်န္ ေသာ လူမ်ားမွာ တုတ္မ်ား ခါးမ်ားကိုင္၍ လာၾကသည္။
တေန႔ေန႔တြင္ ဦးသာေခါင္သည္ ထိုကဲ့သို႔ လုပ္ႀကံလိမ့္မည္ဟု တိရစၧာန္ တို႔က တြက္ထားၿပီး ျဖစ္သည္။ ေဘာ္ျဖဴမွာ တင္ႀကိဳ၍ ေသနဂၤဗ်ဴဟာ က်မ္းကို ေလ့လာထားၿပီးလၽွင္ ကာကြယ္ ေရး တာဝန္ကို လုံး၀ယူ၍ တိရစၧာန္ မ်ားအား သူ႕ေနရာႏွင့္ သူခ်ထား၍ ကာကြယ္ေစသည္။ တိရစၧာန္မ်ားသည္ ေဘာ္ျဖဴ၏ အမိန္႔အတိုင္း အကြယ္ အကာယူ၍ ဦးသာေခါင္တို႔ လူစုအလာကို အသီးသီးေစာင့္ဆိုင္း၍ ေနၾကသည္။ ဦးသာေခါင္တို႔ လူစု စည္း႐ိုးတြင္းသို႔ ဝင္လာသည္ႏွင့္ တၿပိဳင္နက္ ေဘာ္ျဖဴက စ၍ ထိုးစစ္ဆင္သည္။ ခိုမ်ားက ေဘာ္ျဖဴ၏ အမိန္႔အရ ဦးသာေခါင္တို႔ ေခါင္းေပၚမွ ပ်ံဝဲ၍ တႁဖြတ္ႁဖြတ္ႏွင့္ ေခ်း ပါ၍ ခ်ၾကသည္။
ထိုသို႔ ေကာင္းကင္မွ ခိုမ်ားက ေခ်း ႏွင့္ ဗုန္းႀကဲေနခိုက္တြင္ စည္း႐ိုးတြင္း၌ အကြယ္အကာယူ၍ေနေသာ ငန္းႏွင့္ ဘဲမ်ားက ဒလၾကမ္းထြက္လာၿပီး ဦးသာ ေခါင္တို႔လူစု၏ ဒူးေကာက္ေကြးကို တ အားက်ဳံး၍ ဆိတ္ၾကသည္။ ငန္းဘဲတပ္ ႏွင့္ လႊတ္၍ တိုက္ျခင္းမွာ စစ္ေရး ငင္ရန္ တိုက္ပြဲပရိယာယ္ အငယ္စားသာ ျဖစ္သျဖင့္ ဦးသာေခါင္တို႔လူစုမွာ ငန္းဘဲမ်ား ရန္ကို တုတ္ျဖင့္ဆီး၍ ကာကြယ္ႏိုင္ၾကသည္။ ထိုေနာက္ ေဘာ္ျဖဴက ဒုတိယအႀကိမ္ ထိုးစစ္ဆင္ ျပန္သည္။ ဤအႀကိမ္တြင္ သူကိုယ္တိုင္ ဦးစီး၍ မုတ္ဆိတ္တို႔ မေဟာ္တို႔ႏွင့္တကြ သိုးမ်ား ဆိတ္မ်ားပါဝိုင္း၍ ဦးသာေခါင္ တို႔ လူစုအား ေဝွ႔ၾကခတ္ၾက ကန္ၾက ေက်ာက္ၾကသည္။ ဦးသာေခါင္တို႔လူစုက တုတ္မ်ား ဓားမ်ားႏွင့္ ခုခံသျဖင့္ တိရစၧာန္မ်ား တပ္လန္႔၍ သြားသည္။ ထိုအခိုက္တြင္ ေဘာ္ျဖဴက တပ္ဆုတ္ရန္ အမိန္႔ေပး လိုက္သျဖင့္ အားလုံးေသာ တိရစၧာန္မ်ား အတြင္းဖက္သို႔ တပ္ဆုပ္၍ သြားၾကသည္။
ထိုအခါ ဦးသာေခါင္တို႔ လူစုက ေအာင္ၿပီေအာင္ၿပီဟု ေအာ္ၿပီးလၽွင္ တိ ရစၧာန္မ်ားအား ဖိ၍ လိုက္ၾကသည္။ ဤ သို႔လိုက္ျခင္းကား ေဘာ္ျဖဴစီစဥ္ထား သည့္အတိုင္း ျဖစ္ျခင္းပင္တည္း။
ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါမည္။
