အဖေ့သီချင်း
မောင်ခက် ငယ်ငယ်တုန်းက အဖေ ဆိုလေ့ရှိတဲ့ သီချင်းတစ်ပုဒ် ရှိတယ်။အဆိုတော် "ချစ်ကောင်း" ဆိုတဲ့ "အဖေနဲ့ သားများ"။ တစ်ခါတလေ အဖေ အဲ့သီချင်း လေးညည်းနေရင် ကိုယ်လည်း ဘာမှန်း မသိဘဲ လိုက်ညည်းတတ်ခဲ့တယ်။ အဲ...
ရေအလွမ်း
ကျွန်တော်တို့ သုံးယောက်သား ရေတံခွန်ဆီ တက်ဖြစ်ကြတယ်။ ရေတံခွန် က နီးနီးလေးပဲ။ ရွာက တောင်ရဲ့အခြေမှာ ရှိတယ်။ ရေတံခွန်က အဲဒီတောင်ပေါ်ကနေ စီးကျနေတာ။ တောင်ကို အဝေးကနေ လှမ်းကြည့်ရင် စိမ်းညို့ညို့သစ်တော အုပ်ထဲမှာ တွေ့ရတဲ့ ဖြူဖြူကြောင်းကလေး ဟာ ရေတံခွန်ပဲ။
ထက်စေ၊ ပွင့်စေ၊ မွှေးပါစေ . . .
"ဆရာကြီးရှင့်၊ ခုနစ်တန်းအခန်းမှာ တစ်ချိန်စာ လွတ်နေတယ်။ အစားထိုးဝင် ဖို့ အတန်းချိန်လွတ်နေတဲ့သူ မရှိတော့ဘူး" "ရတယ် ဆရာမ။ ကျွန်တော် သွားဝင်လိုက်မယ်" ဤသို့ဖြင့် ကျွန်တော်သည် ခုနစ် တန်းအခန်းကို...
ကီဝီတောက ဒုက္ခများ
ကီဝီတောဆိုတာကတော့ ကျွန်တော် လက်ရှိ ကျောင်းတက်နေတဲ့ နယူးဇီလန် နိုင်ငံလေးကို ညွှန်းတာပါပဲ။ အများက နယူးဇီလန် နိုင်ငံသားတွေကို ကီဝီလို့ နာမည်ပြောင် ချစ်စနိုးနဲ့ ခေါ်ကြတာက လား။ ဆိုတော့ ကီဝီတွေရှိတဲ့ အရပ်မို့ ကျွန်တော်ကလည်း ကီဝီတောလို့ နယူး ဇီလန်ကို...
အပင်များသို့ လွမ်းချင်း
အပင်တွေဆိုတာ တခြားသူတွေ အတွက် သက်မဲ့ဖြစ်ချင် ဖြစ်နေမယ်။ ကျွန်မအတွက်ကတော့ သက်ရှိပါပဲ။ ဟုတ်တယ်။ ကျွန်မဘဝရဲ့ ဆယ်စုနှစ်နှစ်ခုနီးပါး အနီးကပ် ထိတွေ့ခဲ့ရတဲ့ အပင်တွေက ကျွန်မအတွက် အဓိပ္ပာယ်များစွာ ဆောင်...
ဆောင်းတွင်း ရွာသော မိုးအောက်မှ နွေသို့အလွမ်းများ
ရက်သတ္တပတ်တစ်ခုလုံး မစဲဘဲ တသည်းသည်း ရွာနေသော မိုး…။ တောင်ဝင်ရိုးစွန်းမှ အလည်လာသော လေများက ပကတိ အေးစက်စက်နှင့်လူကိုလာကလူကျီစယ်တတ်သည်။ နယူးဇီလန်၏ ဆောင်းကားသည်လို အုံ့မှိုင်းမှိုင်း အေးစက်စက်နှင့် စခဲ့ပြီ။ ကျွန်တော်နေထိုင်ရာ ဝယ်လင်တန်မြို့လေးမှာ ယေဘုယျအားဖြင့် လေအမြဲတိုက်သော...
လျစ်လျူရှုမိသော
ခေါင်းကိုတစ်ချက်သပ်လိုက်တာနဲ့ လက်ထဲမှာ ပါလာတဲ့ ဆံပင်တစ်ထွေး ကြီးကို ကျွန်မငေးကြောင်ပြီး ကြည့်နေမိတယ်။ ဘန်ကောက်မြို့ရဲ့ ဟိုတယ်အခန်း တစ်ခုထဲမှာ ကျွန်မတစ်ယောက်တည်း။ လက်တစ်ဖက်က ြွကပြွ်ကပ်အိတ် တစ်လုံး ကိုကိုင်ပြီး ကျန်လက်တစ်ဖက်က ခေါင်းပေါ်က ဆံပင်တွေကို သပ်ချနေ...
အိမ်နောက်ဖေး ဈေးဆိုင် ပြန်တည်ကြမယ်
"ကမ္ဘာကြီးဟာ လူတွေရဲ့လိုအပ်ချက် အတွက် လုံလောက်ပေမယ့် လူတွေရဲ့ လောဘအတွက် မလုံလောက်ပါ" (မဟတ္တမဂန္ဒီ) လူတိုင်းအတွက် အရေးကြီးတဲ့ အခြေခံ လိုအပ်ချက်ကတော့ စားဝတ်နေ ရေး...
အိမ်တွင်းအောင်းကာလ အတွေးများ
လွတ်လပ်စွာသွားလာနေထိုင်နေတဲ့ အနေအထားတစ်ခုကနေ ရုတ်တရက် ရပ်တန့်လိုက်ရတဲ့အခါ ဘယ်လိုများ ဖြစ်သွားနိုင်မလဲလို့ ကျွန်မ တွေးမိပါတယ်။ တွေ့နေကျ မိတ်ဆွေအပေါင်းအသင်း၊ ပတ်ဝန်းကျင် အသိုင်းအဝိုင်းနဲ့ မတွေ့ဘဲ နေရတဲ့အခါ ခံစားချက်တွေက ဘယ်လို ပြောင်းလဲသွားမှာပါလိမ့်။ ရုန်းကန် လှုပ်ရှားနေတဲ့ လူပင်လယ်လှိုင်းလုံးကြီး ကနေ ရုတ်တရက်...
တစ်ခါက ဗလာစာအုပ်လေးတွေ
လွန်ခဲ့သော တနင်္ဂနွေနေ့က သူငယ်ချင်း တစ်ယောက်ဆီသို့ အလည်သွားရင်း တွေ့ခဲ့ရသည့် မြင်ကွင်းတစ်ခုက ရင်ထဲ မကောင်း။ စိတ်မကောင်းခြင်း၏ အနောက်တွင် သတိရလွမ်းဆွတ်ခြင်းကလည်း အလို အလျောက် ကပ်ပါလာသည်။ အဟောင်းတို့ ပြန်မသစ်နိုင်တော့ဘဲ အလေအလွင့်ဘ၀ ရောက်ကြရသည်ကို မြင်ရခြင်းကြောင့် ဖြစ်သည်။
