ပိုေနသူဆီကေန လိုေနသူဆီသို႔ ေပးကမ္းမွ်ေ၀မႈသည္ ျမန္မာ့လူ႔၀န္းက်င္အတြက္ အဆန္းတၾကယ္ကိစၥေတာ့ မဟုတ္ပါ။
တခ်ိဳ႕က ေမြးကင္းစကတည္းကပင္ မွ်ေ၀ျခင္းကို စတင္ခံစားၾကရသည္။
မိမိရပ္ရြာ ပတ္၀န္းက်င္ တစ္အိမ္အိမ္တြင္ ကေလးေမြးၿပီဟု အသံၾကား လွ်င္ မိမိအိမ္တြင္ မသံုးေတာ့ေသာ္လည္း ေသခ်ာသိမ္းထားသည့္ ကေလးႏွီးပိုင္း ေလးမ်ား၊ ကေလးအက်ႌေလးမ်ားကို အေျပးကေလး သြားေရာက္ေပးကမ္း မွ်ေ၀တတ္ၾကသည္က ဓေလ့တစ္ခု ျဖစ္ေနပါၿပီ။
“အိမ္နီးခ်င္း ခ်ိဳ႕တဲ့သူေတြ ကေလး ေမြးရင္လည္း ကိုယ့္မွာပိုေနတဲ့ ကေလး အႏွီးေတြ အသုံးအေဆာင္ေတြ အကုန္လုံး ကို မွ်ေ၀ေပးျဖစ္တယ္။ တကယ္မရွိတဲ့ လူကိုမွ်ေ၀ေပးလိုက္ရတာကိုပဲ ၀မ္းသာသလို တကယ္၀တ္ေနတာကိုျမင္ရရင္ လည္း ၾကည္ႏူးတာေပါ့”ဟု ျမိတ္ ျမိဳ႕သစ္ရပ္ေန မစႏၵာက ေျပာသည္။
မိမိ၏ သားသမီးမ်ား အသက္ႀကီး လာသျဖင့္ ၀တ္၍မရေတာ့ေသာ အ၀တ္အထည္မ်ားကို ၀တ္၍ရေသာ ကေလးမ်ားကို ျပန္လည္ မွ်ေ၀ေပးကမ္းၾကျခင္းကလည္း မိ႐ိုးဖလာ မွ်ေ၀မႈတစ္ခုပင္။
ယခုေခတ္ကဲ့သို႔ ပစၥည္းကိရိယာ ေဖာသီေပါလိႈင္ကာ နီးစပ္ရာဆိုင္တြင္ အလြယ္တကူ ၀ယ္ယူ၍ရေသာ၊ မွာယူ၍ ရေသာေခတ္ မတိုင္ခင္က စာေမးပြဲ ေအာင္စာရင္းထြက္ၿပီးသည္ႏွင့္ ကိုယ့္ထက္ တစ္တန္းႀကီးသူေတြဆီေျပးၿပီး ေက်ာင္းသင္ရိုးျပ႒ာန္းစာအုပ္ေတာင္းဖူး ၾကမွာပါ။
ကိုယ္သြားေတာင္းလွ်င္ အေတာင္း ခံရသူက (တစ္ျခားသူ တစ္ဦးဦးအား ေပးပါမည္ ကတိမျပဳထားပါက) ေပးလိုက္ သည္ခ်ည္းသာ။
ထိုအေတာင္းခံရသူကလည္း မိမိ ထက္တစ္တန္းႀကီးသူထံ ခ်ဥ္းကပ္ကာ မိမိလိုေသာ စာအုပ္မ်ား ေတာင္းပါလိမ့္မည္။
ယင္းသည္ ငယ္ဘ၀ကတည္းက လိုသူမွ ပိုသူသို႔ မွ်ေ၀ျခင္းအစီအစဥ္ကို မိရိုးဖလာနည္းအတိုင္း က်င့္သံုးခဲ့ၾက ျခင္းပင္ ျဖစ္ပါသည္။
တခ်ိဳ႕က မိမိထက္ ခ်ိဳ႕တဲ့သူမ်ားကို မိမိတြင္ရွိသည္ထဲမွ သင့္ေတာ္သည့္ ပစၥည္း၊ အ၀တ္အထည္၊ စားေသာက္ စရာမ်ား မွ်ေ၀ရသည္ကို ေက်နပ္ေနတတ္ ၾကပါသည္။
“ကိုယ္ေတြလည္း ရွိလို႔ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ကိုယ့္ထက္ အဆင္မေျပတဲ့ သူေတြ ဆင္းရဲတဲ့သူေတြကိုေတြ႔ရင္ ေပးတာပဲ။ ေငြေၾကးဆိုလည္း လွဴတာပဲ။ တတ္ႏိုင္ သမွ်ေပါ့ေနာ္”သရက္ေခ်ာင္း ၿမိဳ႕နယ္ ေညာင္ဇင္ေက်းရြာမွ အသက္ ၈၃ ႏွစ္ အရြယ္ ေဒၚခ်မ္းရီက ေျပာသည္။
မီးေဘး၊ ေရေဘး စသည့္ သဘာ၀ေဘး က်ေရာက္သူမ်ားကို ၀ိုင္း၀န္းေထာက္ပံ့ ၾက၊ ေ၀မွ်တတ္ၾကသည္ကေတာ့ ဆိုဖြယ္ ရာမရွိသည့္ ျမန္မာတို႔ ေခတ္အဆက္ ဆက္ လုပ္ေဆာင္လာခဲ့သည့္ မွ်ေ၀ျခင္း သဒၶါတရား။
အစုအဖဲြ႔ျဖင့္ လုပ္ေဆာင္မႈ အားေကာင္းလာသည့္ ဤဘက္ေခတ္တြင္ ပိုသူထံမွ လိုသူထံသို႔ လုပ္အားဒါနျပဳ ပို႔ေဆာင္ ေ၀မွ်ေပးသည့္ ၾကားခံအစုအဖဲြ႔မ်ားလည္း ေပၚေပါက္လာသည္။
လက္ရွိအာဏာရပါတီ အမ်ိဳးသား ဒီမိုကေရစီအဖဲြ႔ခ်ဳပ္သည္လည္း “မွ်ေ၀ ျခင္း” အစီအစဥ္ျဖင့္ ပိုေနသူမ်ားထံမွ ေက်ာင္းသံုးစာအုပ္ႏွင့္ ကိရိယာမ်ား၊ ေက်ာင္း၀တ္စံုမ်ားကို အလွဴခံစုေဆာင္း ကာ လိုအပ္ေနသည့္ ေက်ာင္းသူေက်ာင္း သားမ်ားထံ ျပန္လည္မွ်ေ၀ေနခဲ့သည္မွာ ၅ ႏွစ္ခန္႔ ရွိေလၿပီ။
ထိုသို႔ အင္အားႀကီး အစုအဖဲြ႔မ်ိဳး မဟုတ္ေသာ္လည္း အဖဲြ႔ငယ္ေလးမ်ားျဖင့္ တစ္ႏိုင္တစ္ပိုင္ မွ်ေ၀ျခင္း၀န္ေဆာင္မႈ ေပးေနသည့္ အဖဲြ႔ေလးမ်ား တနသၤာရီ တိုင္းအတြင္း ေပၚေပါက္လာေနၿပီ ျဖစ္ ပါသည္။
ထား၀ယ္ၿမိဳ႕မွ ဇမၺဴသီရိအဖဲြ႔ဆိုလွ်င္ အိမ္မ်ားတြင္ မေသာက္သံုးေတာ့သည့္ သံုးစဲြသက္တမ္းက်န္ရွိေသးေသာ ေဆး၀ါး မ်ားကို အလွဴလက္ခံကာ ေဆး၀ါးလိုအပ္ေနသည့္ ေဆးရံုမ်ားသို႔ ျပန္လည္မွ်ေ၀ ေပးသည့္ အစီအစဥ္ကို စတင္ေနပါသည္။
ထိုသို႔လိုသူမွ ပိုသူသို႔ မွ်ေ၀ျခင္းအစီအစဥ္က လူငယ္ထုၾကားသို႔ စိမ့္၀င္လာၿပီ ျဖစ္ပါသည္။
ထား၀ယ္ တကၠသိုလ္တြင္ဆိုလွ်င္ စာေမးပဲြေျဖၿပီးတိုင္း ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူမ်ားက ၎တို႔သံုးစဲြခဲ့သည့္ ေဘာပင္၊ ခဲတံ၊ မင္ဖ်က္ပင္မွအစ စာေရးကိရိယာအစံုကို လိုသူမ်ားထံ ျပန္လည္မွ်ေ၀ႏိုင္ရန္ ပံုးတစ္ခုထဲ စုထည့္ ၾကသည့္ အစီအစဥ္ကို ယခုႏွစ္တြင္ စတင္လာၿပီ ျဖစ္သည္။
မတ္လ ပထမႏွစ္၀က္ စာေမးပဲြ ေျဖၿပီးစဥ္က စတင္ခဲ့သည့္ ထိုအစီအစဥ္က ရခဲ့ေသာ စာေရးကိရိယာမ်ားကို ထား၀ယ္ၿမိဳ႕ေပၚရွိ ဘုန္းေတာ္ၾကီး ပညာသင္ေက်ာင္းႏွင့္ မိဘမဲ့ေက်ာင္း တို႔တြင္ သြားေရာက္မွ်ေ၀ခဲ့ေၾကာင္း ထား၀ယ္တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသားမ်ား သမဂၢ ဒုတိယဥကၠ႒ မသီရီမိုးက ေျပာသည္။
“ေဘာပင္၊ ခဲတံ တစ္ေခ်ာင္း၊ ႏွစ္ေခ်ာင္းကို တစ္ေယာက္တည္းသြားလွဴရင္ အရာေရာက္မွာ မဟုတ္ဘူးေလ။ အခုက် ေတာ့ တစ္ခုကေနၿပီး အမ်ားၾကီးစုေပါင္း လိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ ႏွမ္းတစ္ေစ့ကေနၿပီး ဆီျဖစ္တယ္ဆိုသလိုပဲ သူတို႔အတြက္ အမ်ားၾကီး အေထာက္အပံ့မျဖစ္ရင္ ေတာင္မွ တစ္ေထာင့္တစ္ေနရာကေနၿပီး ကူညီျပီးသားျဖစ္သြားတယ္ေပါ့”ဟု မသီရီမိုးက ေျပာသည္။
ယခု စက္တင္ဘာလ ၂၅ ရက္ေန႔ စာေမးပဲြအၿပီးတြင္ ထား၀ယ္တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားတို႔၏ “ပိုသူမွ လုိသူသို႔”အစီအစဥ္ကို မတ္လကအတိုင္း ထပ္လုပ္ၾကရာ မတ္လကထက္ အဆမ်ားစြာ ပိုရခဲ့ၿပီး ၎စာေရးကိရိယာမ်ား ကို ၿမိဳ႕ႏွင့္ ေ၀းလံေခါင္သီကာ ဖြံ႔ၿဖိဳး မႈနည္းသည့္ေဒသမွ ေက်ာင္းသူေက်ာင္း သားမ်ားအား သြားေရာက္မွ်ေ၀ရန္ စီစဥ္ေနေၾကာင္း မသီရိမိုးက ေျပာသည္။
ထိုသို႔ လိုသူမွ ပိုသူသို႔ မွ်ေ၀ရသည့္ ပီတိကို မသီရိမိုးတို႔ ေက်ာင္းသားလူငယ္မ်ား စားသံုးခံစားတတ္ေနၿပီ ျဖစ္ပါ သည္။
“သြားလွဴလိုက္တဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလးကို ပီတိျဖစ္မိတယ္။ ကုိယ္လွဴလိုက္တာက သိပ္မသံုးမ၀င္ေတာ့ တဲ့ ပစၥည္းျဖစ္ေပမယ့္ လိုေနတဲ့သူေတြ အတြက္ေတာ့ အရမ္းကိုလိုအပ္ေနတဲ့ ပစၥည္းျဖစ္ေနေတာ့ ပီတိကေတာ့ ေတာ္ ေတာ္ေလးကို ျဖစ္မိပါတယ္” ဟု မသီရိမိုးက ေျပာပါသည္။
တနသၤာရီသတင္းအဖြဲ႔
