ကမၻာေပၚတြင္ ရွိရွိသမွ်ေသာ သက္ရွိသက္မဲ့တိုင္းသည္ အမည္နာမ အနည္းဆုံးတစ္ခုစီကိုေတာ့ ပိုင္ဆိုင္ထား ၾကသည္။ မ်ိဳး႐ိုးနာမည္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ မ်ိဳးႏြယ္စုနာမည္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ မိသားစုနာမည္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ တစ္ဦးခ်င္းစီ အတြက္ သီးသန္႔နာမည္ကို ေသာ္လည္းေကာင္း အသီးသီး ပိုင္ဆိုင္ ထားၾကသည္။
ကၽြန္ေတာ္တို႔ လူသားမ်ားတြင္ေတာ့ နာမည္ကို ၀ိေသသကၡဏာတစ္ရပ္ အေနျဖင့္ ေခၚေ၀ၚသမုတ္ၾကသည္။ မည္သူမည္၀ါ ျဖစ္ေၾကာင္းကို ခြဲျခား ႏိုင္ရန္အတြက္ နာမည္မ်ားကို ေခၚေ၀ၚ သမုတ္ၾကသည္။ သို႔မွသာလွ်င္ လမ္းမွာ ေတြ႕လွ်င္ နာမည္ေခၚ၍ ႏႈတ္ဆက္ႏိုင္ မည္ မဟုတ္ပါလား။ ထိုေပးလိုက္ေသာ နာမည္သည္ ထိုသူေသဆုံးခ်ိန္အထိ သက္ေရာက္မႈရွိမည္ ျဖစ္သည္။
မိဘမ်ားအေနျဖင့္ မိမိတို႔၏ သား သမီးနာမည္ကို အနည္းဆုံး ႏွစ္မ်ိဳးေလာက္ မွည့္ထားသည္က မ်ားသည္။ ေမြးကင္းစ အ႐ြယ္ နာမည္အတည္တက် မေပးရ ေသးခင္ ခ်စ္စႏိုးျဖင့္ ေခၚဆိုၾကသည့္ နာမည္မ်ား ရွိသလို နာမည္ေျပာင္မ်ား လည္း ေခၚၾကေလ့ ရွိသည္။ ဥပမာ သားႀကီး၊ သားငယ္၊ သမီးႀကီး၊ သမီးငယ္ ဆိုသည့္ နာမည္မ်ိဳး ျဖစ္သည္။ ထား၀ယ္လိုဆိုလွ်င္ေတာ့ စုကီး၊ စုကမ္း၊ မီးကီး၊ မီးကမ္း၊ အိုသား၊ စုသားဆိုသည့္ နာမည္မ်ိဳး ျဖစ္သည္။
သို႔ေသာ္လည္း ေခတ္ကာလ ေျပာင္းလဲ လာသည္ႏွင့္အမၽွ သားသမီးမ်ားကိုေပး သည့္ နာမည္မ်ားကလည္း ဆန္းျပားလာ သည္။ ဂူဂူး၊ လုံးလုံး၊ ခ်ီခ်ီ၊ ပိပိ၊ တိတိ၊ ကစ္ကစ္ စသျဖင့္ စုံလင္လွသည္။ တစ္ခ်ိဳ႕ကလည္း သားသမီးေလးမ်ား၏ နာမည္အဖ်ား ဆြတ္ေလးမ်ားကို ႏွစ္လုံး ထပ္ၿပီး ေခၚတတ္ေသးသည္။ တစ္ခ်ိဳ႕က လည္း ေခၚ၍ေကာင္းမည့္ တစ္လုံးလုံး ကို ႏွစ္လုံးထပ္ၿပီး ေခၚၾကသည္။
ျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ားကေတာ့ မိမိတို႔ သားသမီးနာမည္မ်ားကို ေဗဒင္တြက္ခ်က္ ၿပီးမွေပးၾကသည္က မ်ားသည္။ ကိုယ္ ေမြးသည့္ ကေလးကိုမွ မိမိႀကိဳက္ႏွစ္သက္ သည့္ နာမည္ကို မွည့္ေခၚခြင့္မရၾကသူမ်ား ျဖစ္သည္။ ကိုယ့္ကေလးနာမည္ကို ေဗဒင္ဆရာက ေပးေပးရသည့္အျဖစ္မ်ိဳး ကို ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ အျဖစ္မခံႏ္ိုင္။ ထို႔ေၾကာင့္ ကိုယ့္သားသမီးနာမည္ကို ကိုယ္တိုင္ စိတ္တိုင္း က်ေ႐ြးၿပီး ကိုယ္တိုင္ ေပးသည္။
အရင္တုန္းကေတာ့ ေက်းလက္ ေဒသမ်ားမွာဆိုလွ်င္ ႐ြာဦးဆရာေတာ္က ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ရပ္႐ြာအႀကီးအကဲမွ ေသာ္လည္းေကာင္း နာမည္ေပးေပးေလ့ ရွိသည္။ အခုလည္း တစ္ခ်ိဳ႕ေသာ ေဒသ မ်ားတြင္ ထိုအေလ့အထမ်ား ရွိေကာင္း ရွိေနႏိုင္ေသးသည္။
နာမည္ဆိုသည္မွာ လူတစ္ေယာက္ အတြက္ အေရးႀကီးသည့္ ၀ိေသသလက္ၡဏာ တစ္ခု။ နာမည္တစ္ခု၏ ေနာက္ကြယ္တြင္ ဘာသာတရား၊ လူမ်ိဳး၊ အရပ္ေဒသ စသည္တို႔၏ အေငြ႕အသက္မ်ားပါသည္။ မ်ိဳး႐ိုးဂုဏ္သိက္ၡာ တရားတို႔သည္လည္း ပါ၀င္ေကာင္း ပါ၀င္ေနႏိုင္ေသးသည္။ နာမည္ေကာင္းတစ္ခုရရန္အတြက္ အခ်ိန္ေပးကာ တည္ေဆာက္ရေပမည္။
သို႔ေသာ္လည္း အႏွစ္ႏွစ္လလ တည္ေဆာက္ ခဲ့ရေသာ နာမည္ေကာင္း တစ္ခုသည္ သတိကေလး တစ္ခ်က္ လြတ္သြား႐ုံမွ်ႏွင့္ တစ္ခဏအတြင္းမွာပင္ ယုတ္ေလ်ာ့ ပ်က္စီးသြားႏိုင္သည္။ နာမည္ေကာင္းျပန္ရဖို႔ ေပးဆပ္ျခင္း မ်ားစြာကို ျပဳလုပ္သည့္တိုင္ လူ ယုံၾကည္မႈျပန္ရဖို႔က ခက္ေနေပဦးမည္။
နာမည္သည္ လူပုဂ္ၢိဳလ္တစ္ဦး တစ္ေယာက္ခ်င္းစီအတြက္ အေရးႀကီး သလို ကိုယ့္မိသားစု၊ ကိုယ့္လုပ္ငန္း၊ ကိုယ့္ရပ္႐ြာ၊ ကိုယ့္ၿမိဳ႕၊ ကိုယ့္တိုင္း ေဒသႀကီး၊ ကိုယ့္ႏိုင္ငံအတြက္လည္း အေရးႀကီးေပသည္။ မိမိနာမည္ကို မိမိ တစ္ဦးတည္းက တည္ေဆာက္၍ ရေသာ္ လည္း မိသားစုနာမည္ကအစ ႏိုင္ငံ့နာမည္ အထိကိုမူ သက္ဆိုင္ေနသူအားလုံးက ၀ိုင္း၀န္းထိန္းသိမ္း တည္ေဆာက္မွ ရေပ မည္။
လူတစ္စု တစ္ဖြဲ႕၏ ပေယာဂေၾကာင့္ ကမၻာ့အလယ္တြင္ ပုံရိပ္က်မ်က္ႏွာငယ္ခဲ့ ရေသာ အမိႏိုင္ငံေတာ္ႀကီး၏ နာမည္ ဂုဏ္သတင္းကို ျပန္လည္အဖတ္ဆည္ ျမႇင့္တင္ၾကဖို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အားလုံးတြင္ တာ၀န္ရွိေပသည္။
သန္းေဇာ္ဦး(ရလိုင္)
