ေလာင္းလံုးၿမိဳ႕နယ္ ေက်ာက္ဆင္ရြာေန ကိုသံဂြင္းက တစ္ရြာတည္းသား သူ႔ညီငယ္အရြယ္ ဆယ္ေက်ာ္သက္ လူငယ္တစ္ေယာက္ကို ဗလာစာရြက္ပိုင္းျဖင့္ ထုပ္ထားသည့္ အထုပ္တစ္ထုပ္ ေပးလိုက္သည္။
ထိုလူငယ္က ထိုစကၠဴထုပ္ကို ဂရုတစိုက္ ဖြင့္သည္။ ထိုစကၠဴထုပ္ အတြက္ ကိုသံဂြင္းအား ထိုလူငယ္က ေတာခ်က္အရက္ တစ္လံုးဖိုး ေပးထားရသည္။
စကၠဴထုပ္ထဲမွ ထြက္လာသည္က ဂ်င္းအဖုငယ္ကို ေနလွမ္းထားသည့္ ပံုေပါက္ေနေသာ ပဲႀကီးေစ့အရြယ္ ျဖဴညိဳ ညစ္ အတံုးငယ္ တစ္တံုး။
“ဒါ မင္းလိုခ်င္ေနတဲ့ ႏုေဆးအတြက္ ဂမုန္းပဲ”ဟု ကိုသံဂြင္းက လူငယ္ကို ေျပာသည္။
လူငယ္ ေပ်ာ္သြားသည္။ ေပ်ာ္သည္ ဆိုသည္ထက္ ရင္လိႈက္ဖိုမႈက ပိုေနသည္။ သို႔ေသာ္ အစြမ္းထက္ ထိုဂမုန္း ကို မည္သို႔ သံုးရပါ့။
“ဒါကို ဘယ္လို သံုးရမွာလဲ၊ နည္းေျပာျပဦးေလ”ဟု လူငယ္က ကိုသံဂြင္းကို ေတာင္းဆိုသည္။
ကိုသံဂြင္းက ဆရာႀကီးအထာျဖင့္ လူငယ္ကို မ်က္လံုးေမွး၍ ၾကည့္သည္။ ထိုေနာက္ လက္မကို ပါးစပ္နား ေတ့ျပ သည္။
“အရက္ဖိုး ထပ္ေပး”ဆိုသည့္ သေဘာ။
ထိုလူငယ္သည္ ကသိကေအာက္ ျဖင့္ ကိုသံဂြင္းေတာင္းသည့္အရက္ဖိုးကို မုန္႔ဖိုးမ်ားစုကာေပးရင္း ၃ ရက္ခန္႔ အတြင္း သူလိုခ်င္လြန္းေနသည့္ ႏုေဆး (ေခၚ) ပီယေဆးတစ္ဖံု ရရွိသြားပါသည္။
ဇယ္ေတာက္ရာတြင္ျဖဴးသည့္ ေက်ာက္မႈန္႔ပုလင္းအလြတ္ထဲ အစြမ္းထက္ မ်က္ႏွာပြင့္ဂမုန္းကိုထည့္ကာ ပသွ်ဴးမေရေမႊးအျပည့္ထည့္ထားသည့္ ႏုေဆးပုလင္း။
ကိုသံဂြင္းအေျပာအရ ထိုေရေမႊးျဖင့္ မိန္းကေလးကို တစ္ခ်က္တို႔ႏိုင္က ထိုမိန္းကေလး တမ္းတမ္းစဲြျဖစ္မည့္ ႏုေဆးပုလင္း။
လူငယ္သည္ ညဦးတြင္ ထိုႏုေဆး ပုလင္းကို အက်ႌအိပ္ထဲထည့္ကာ လက္ျဖင့္ ဂ႐ုတစိုက္ဖိ၍ ရြာလယ္ဗီြဒီယို႐ံုသို႔ ယံုၾကည္ခ်က္ရွိလွသည့္ ေျခလွမ္းမ်ားျဖင့္ ခ်ီတက္လာပါေတာ့သည္။
သူ႔စိတ္ကူးထဲတြင္ကား လံုးႀကီး ေပါက္လွ ကြမ္းေတာ္ကိုင္ ခ်စ္မမျဖင့္ ညလေရာင္ထဲ ရင္ခုန္ပဲြႀကီး ႏဲႊ၍…။
။။ ။။ ။။
ထိုလူငယ္ကဲ့သို႔ပင္ လြန္ခဲ့သည့္ ဆယ္စုႏွစ္မ်ားက ႏုေဆး(ေခၚ) ပီယေဆးကို ေဖာ္စပ္ကာ စမ္းသပ္ဖူးသူ မ်ားစြာ ရွိခဲ့ပါသည္။
ကိုယ္တိုင္ မေဖာ္စပ္တတ္လွ်င္ လုပ္တတ္သည့္ သက္ႀကီးရြယ္ႀကီး အားကိုးရ သူမ်ားထံ ခ်ည္းကပ္ၾကရသည္။
ႏုေဆးေဖာ္စပ္ပံုက တစ္ေယာက္ ႏွင့္ တစ္ေယာက္ မတူ။
အခ်ိဳ႕က အထက္ပါလူငယ္ကဲ့သို႔ အစြမ္းထက္ မ်က္ႏွာပြင့္ ဂမုန္းနက္ျဖင့္ စီရင္ၾကမည္။
အခ်ိဳ႕က အစြမ္းထက္သည္ဆိုသည့္ သစ္သားမ်ား၊ မိမိႏွင့္ ေန႔နံကိုက္ သစ္သား မ်ားကိုရွာကာ လာဘ္လာဘအရာတြင္ ဧတဒဂ္ရ ရွင္သီ၀လိပံုေတာ္ကို ေသးေသး ေလးထုလုပ္ကာ ပုလင္းေသးထဲထည့္၍ ေရေမႊးျဖင့္ စိမ္ၾကမည္။
အခ်ိဳ႕က ရင္ခြင္ပိုက္ေခၚ ႏွစ္ေယာက္ ဖက္ေနသည့္ပံုကိုထုကာ ပုလင္းေသးထဲ ထည့္၍ ေရေမႊးျဖင့္ စိမ္ၾကမည္။
ထိုေရေမႊးျဖင့္ မိမိႏႈတ္ခမ္းတြင္ ဆြတ္ကာ စကားေျပာလွ်င္ ေျပာသမွ် ေအာင္ၿပီး ကိုယ္ခ်စ္သည့္ေကာင္မေလးကို တို႔လိုက္လွ်င္ တို႔သူကို တမ္းတမ္းစဲြေစ မည္ဟု ယံုၾက ေဆးကို အားကိုၾကမည္။
ႏုေဆးအရာတြင္ ျမိတ္ေဒသတြင္ နာမည္ၾကီးသည့္ ပသွ်ဴးေဆးက ပိုစြမ္းသည္ဟု သိထားေၾကာင္း ၿမိတ္ၿမိဳ႕ ေဇယ်ာသီရိရပ္ေန အသက္ ၇၅ ႏွစ္ရွိ ေဒၚျမသန္းက ေျပာသည္။
ပသွ်ဴးေဆးကို ကြမ္းယာ၊ ေဆးလိပ္၊ ေပါင္ဒါ၊ ေရ၊ အစားအေသာက္တစ္ ခုခုထဲ ထည့္အသံုးျပဳေလ့ရွိသည္ဟု သိရေၾကာင္း ေဒၚျမသန္းက ဆိုသည္။
“စီးကရက္ေငြ႕နဲ႔ အနံ႔ရေအာင္ လာေသာက္တာတို႔၊ ေပါင္ဒါနဲ႔ အမွတ္မထင္ လာသုတ္လိုက္တာတို႔၊ ကြမ္းယာ ေကၽြးတာတို႔ေပါ့။ စားမိရင္ ေကၽြးတဲ့လူ ေနာက္ ေကာက္ေကာက္ပါေအာင္ လိုက္သြားတယ္ဆိုပဲ။ ကိုယ္တိုင္ေတာ့ မၾကံဳဖူးဘူး”ဟု ေဒၚျမသန္းက ေျပာသည္။
တစ္ခ်ိဳ႕က ရစ္ဆစ္နီ(ၿမိတ္အေခၚ ရြက္ဆစ္နီ) ႏွစ္ကြင္းက်၊ သံုးကြင္းက်ကို ရွာေဖြကာ ေဆာင္ထားၾကသည္။
ရစ္ဆစ္နီက ေက်ာက္ျပင္တြင္ အနည္းငယ္ေသြး၍ ေရခြက္တြင္ အစက္ခ် လိုက္လွ်င္ အကြင္းလိုက္ ႏွစ္ကြင္း၊ သံုး ကြင္း က်တတ္ၿပီး အကြင္းက်မ်ားေလေလ အစြမ္းထက္ေလေလဟု ယံုၾကည္တတ္ ၾကသည္။
တစ္ခ်ိဳ႕ကလည္း မိမိတြင္ ေဆးစြမ္းေကာင္းရွိလွ်င္ အသံုးလိုေနသည္ဟု ယူဆရသည့္ မိမိသူငယ္ခ်င္းကို မွ်ေပးတတ္ ပါသည္။
ျမိတ္ျမိဳ႕၊ ေရႊေပးရြာေန အသက္ ၃၂ ႏွစ္ရွိ ကိုေက်ာ္ႏိုင္ဦးကလည္း တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းတက္စဥ္က သူငယ္ခ်င္းတစ္ဦးမွ ႏုေဆးလာေပး၍ ယူခဲ့ဖူးေၾကာင္း ေျပာသည္။
လာေပးသည့္ ႏုေဆးမွာ ပုလင္းေသးေသးေလးတြင္ ေရေမႊးနံ႔သာျဖင့္ စိမ္ထားသည့္ ရြက္ဆစ္နီ။
သို႔ေသာ္သူ မသံုးျဖစ္ဘဲ ေျမထဲ ျမႇဳပ္လိုက္ေၾကာင္း ေျပာပါသည္။
““လာေပးေတာ့ ယူလိုက္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီေဆးကို ေကာင္မေလးေတြကို တို႔ထိျပီး စမ္းတာမ်ိဳးေတာ့ လုံး၀မလုပ္ ခဲ့ဘူး။ ဘာေၾကာင့္ေျမျမႇဳပ္လိုက္လဲ ဆိုေတာ့ ဒီဗူးကို ကိုယ္က မသုံးေပမယ့္ တျခားတစ္ေယာက္ကရျပီး တိုက္တိုက္ ဆိုင္ဆိုင္ အစြမ္းထက္ေနမွာစိုးလို႔ပါ”ဟု ကိုေက်ာ္ႏိုင္ဦးက ေျပာသည္။
တခ်ိဳ႕က ႏုေဆးကို ၾကားဖူးေသာ္လည္း မျမင္ဖူးၾကဟု ဆိုပါသည္။
“ပီယေဆးဆိုတာ ဇာတ္ပြဲေတြမွာ လူျပက္ေတြ ျပက္တာေလာက္ပဲ ၾကား ဖူးတယ္။ ကိုယ္ႀကိဳက္တဲ့ မိန္းမကို အဲ့ဒီ ေဆးနဲ႔တို႔လိုက္ရင္ ျပန္ႀကိဳက္တယ္ ေျပာတယ္။ အဲ့ဒါေတြက လက္ေတြ႔မွာေတာ့ မျမင္ဖူးဘူး”ဟု ထား၀ယ္ၿမိဳ႕နယ္ ႐ွင္မုတၳီးေက်းရြာမွ ေဒၚျမတ္စုသြယ္က ေျပာသည္။
အခ်ိဳ႕ကမူ ႏုေဆးကို မျမင္ဖူး၊ မသံုးဖူးသျဖင့္ ႏုေဆးအစြမ္းကို မယံုတစ္၀က္ ယံုတစ္၀က္။
သရက္ေခ်ာင္းၿမိဳ႕နယ္ ေညာင္ဇင္စံျပေက်းရြာမွ ဦးသိန္းဦးသည္လည္း ႏုေဆးကို ယံုရခက္ မယံုရခက္။
“မိန္းမေခ်ာေခ်ာလွလွေလးရလာရင္ ဟာ..ဒီေကာင္မွာ အဲ့ဒီေဆး႐ွိတယ္ ဆိုၿပီး တကယ္ပဲ ေျပာသလား။ စ ေျပာ တာလားေတာ့ မသိဘူး”ဟု ဦးသိန္းဦးက ဆိုသည္။
ၿမိတ္ ျမိဳ႕သစ္ရပ္ေန အသက္ ၅၂ ႏွစ္အရြယ္ ဦးရဲထြန္းကမူ ၎အား မိန္းမတစ္ဒါဇင္ခန္႔ကို တစ္ေယာက္ျပီး တစ္ေယာက္ ယူျပခဲ့သူတစ္ဦးက သူ႔တြင္ ႏုေဆးရွိသည္ဟု ေျပာရာ မယံုတစ္၀က္ ယံုတစ္၀က္။
တခ်ိဳ႕ကေတာ့ ႏုေဆးကို လံုး၀မယံု။
မသံုးဘဲ ေျမျမႇဳပ္ခဲ့သည္ဆိုသည့္ ကိုေက်ာ္ႏိုင္ဦးကလည္း မယံုပါ။
မိန္းမေလးငါးေယာက္ ယူဖူးသူ တစ္ဦးကို ေမးၾကည့္ရာ သူ႔တြင္ရွိသည့္ ႏုေဆးအစြမ္းေၾကာင့္ဟု ေျပာသည္ကို ကိုေက်ာ္ႏိုင္ဦးမယံုခဲ့။
ထိုသူ ယူခဲ့သည့္ မိန္းမမ်ားက တခုလပ္၊ မုဆိုးမတို႔သာ ျဖစ္ေနေသာ ေၾကာင့္ဟု ဆိုသည္။
“တကယ္ႏုေဆးစြမ္းရင္ ရုပ္ေခ်ာေခ်ာ သူေဌးသမီးကို သူဘာေၾကာင့္မရ ခဲ့သလဲေပါ့။ ခုေတာ့ နီးတဲ့မိန္းမဆြဲယူျပီး သူကိုယ္တိုင္လည္း ဆင္းဆင္းရဲရဲ ေနေနရတယ္။ ေျပာရရင္ အဲဒီေဆးကို မယုံပါဘူး”ဟု ကိုေက်ာ္ႏိုင္ဦးက ဆိုသည္။
လက္ရွိအသက္ ၂၀ ၀န္းက်င္ လူငယ္မ်ားကေတာ့ ႏုေဆးဆိုသည္ကို ယံုရန္ အပထား ၾကားဖူးသူပင္ နည္းလွပါၿပီ။
။။ ။။ ။။
လြန္ခဲ့သည့္ ႏွစ္ ၂၀ ေက်ာ္ ညတစ္ ညက အစြမ္းထက္ ဂမုန္းႏုေဆးပုလင္းကို အက်ႌအိပ္ထဲထည့္ကာ လက္ျဖင့္ ဂ႐ုတစိုက္ဖိ၍ ရြာလယ္ဗီြဒီယို႐ံုသို႔ ခ်ီတက္သြားခဲ့ ဖူးသည့္ ေလာင္းလံုးၿမိဳ႕နယ္ ေက်ာက္ဆင္ရြာက လူငယ္ကေတာ့ ကိုသံဂြင္း ေဖာ္ေပး သည့္ေဆးကို အလြန္ယံုၾကည္ကိုးစား ခဲ့ပါသည္။
ဗီြဒီယိုရံုထဲေရာက္သည္ႏွင့္ ကြမ္းေတာ္ကိုင္ ခ်စ္မမေနာက္နားသို႔ မသိမသာမရမက တိုးေ၀ွ႔ ေနရာယူသည္။
ဗီြဒီယိုဇာတ္ကား ဇာတ္၀င္ခန္းေရာက္ခ်ိန္၊ လူအမ်ားအာ႐ံု ဗီြဒီယိုတြင္ စီးေမ်ာ ေနခ်ိန္တြင္ ႏုေဆးပုလင္းကို ဖြင့္သည္။ လက္ညႇိဳးျဖင့္ ပုလင္း၀ေတ့ကာ ဆြတ္သည္။ အဖံုးျပန္ဖံုးသည္။
အေတြ႕အႀကံဳမရွိ၊ ရင္တုန္ပန္းတုန္ျဖင့္ လက္ေရာလူပါ တဆတ္ဆတ္တုန္ကာ ေဇာေခၽြးမ်ားရဲႊနစ္လာသည္။ သို႔ေသာ္ ေနာက္မတြန္႔။
ခ်စ္မမ၏ လက္ေမာင္းသားကို လွစ္ခနဲ႔ တို႔လိုက္သည္။
ခ်စ္မမက ဆတ္ခနဲ လွည့္ၾကည့္သည္။ သူရင္ခုန္လွၿပီ။
ခ်စ္မမက ေမးဆပ္ျပသည္။ “ဘာလဲ”ဟု ေမးသည့္သေဘာ။
လူငယ္က ႐ူးခ်င္ေယာင္ေဆာင္ကာ သြားၿဖီးျပလိုက္ရသည္။
ခ်စ္မမက ၿပံဳးျပကာ ျပန္လွည့္သြား ၿပီး ဗီြဒီယိုဆက္ၾကည့္ေနသည္။
လူငယ္မွာေတာ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ တစ္ေပြ႔တစ္ပိုက္ျဖင့္ စိတ္ကူးဖဲ႐ိုက္ကာ ဗီြဒီယို ၿပီးမည့္အခ်ိန္ကို ရင္တုန္ပန္းတုန္ ျဖင့္ ေစာင့္ေနသည္။
ဗီြဒီယို ၿပီးခ်ိန္တြင္ ခ်စ္မမက ဖုတ္ဖက္ခါထၿပီး သူ႔ကို တစ္ခ်က္ၿပံဳးျပကာ သူ႔အိမ္သူ တန္းတန္းမတ္မတ္ ျပန္သြား သည္။
လူငယ္သည္လည္း ကိုသံဂြင္းကို စိတ္ထဲမွ က်ိန္ဆဲကာ သူ႔အိမ္သူ ျပန္ခဲ့ရ ေလသည္။
တနသၤာရီသတင္းအဖြဲ႔
