ၿပီးခဲ့သည့္အပတ္က က်င္းပခဲ့ေသာ တိုင္းလႊတ္ေတာ္အစည္းအေ၀းတြင္ ကိုယ္စားလွယ္တစ္ဦးက ကၽြဲ၊ ႏြား၊ တိရစာၦန္မ်ား ကားလမ္းမေပၚ တက္သည္ကို ဒဏ္ေငြရိုက္သည့္ကိစၥအား ေဆြးေႏြးေမးခြန္းထုတ္သည္။
“မည္သည့္ တည္ဆဲဥပေဒျဖင့္ အေရးယူေနသနည္း။ မည္သို႔ အသိပညာေပး ေနသနည္း”
သက္ဆိုင္ရာ၀န္ႀကီးက ေျဖဆိုရာတြင္ လမ္းေဘးဆိုင္ဘုတ္ေထာင္ အသိပညာေပး ျခင္းအား တစ္ႏွစ္ လုပ္ေဆာင္ၿပီး ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ေငြဒဏ္ရိုက္သည့္ အဆင့္ကို လုပ္ေနသည္ဟု ပါ၀င္ေလသည္။ ယခုမွ လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရး ေကာင္းမြန္လာေသာ၊ ယခုမွ ကားလမ္းမႀကီး ျမင္ဖူးေသာ ေဒသတြင္ လမ္းေဘးတြင္ တစ္ႏွစ္ ဆိုင္းဘုတ္ေထာင္ျခင္းက လံုေလာက္ေသာ အသိပညာေပးမႈေလာ။ ထိုဆိုင္းဘုတ္မ်ားက ေဒသခံတို႔ စိတ္၀င္တစား ဖတ္ရန္ မည္မွ် ဆဲြေဆာင္ႏိုင္၊ မည္မွ် ႀကံ့ခိုင္ႏိုင္ မည္နည္း။ တာ၀န္ရွိသူမ်ား၊ အသိပညာေပးေ၀ရာတြင္ ကၽြမ္းက်င္သူက ေဒသ တြင္း လူကိုယ္တိုင္ကြင္းဆင္းကာ ရြာသူရြာသားမ်ားကို အသိပညာ ျဖန္႔ေ၀သင့္သည္ မဟုတ္ပါေလာ။
မိမိပိုင္ ကၽြဲ၊ ႏြား၊ တိရစာၦန္မ်ား လမ္းေပၚတက္လွ်င္ ခရီးသြားမ်ား မည္မွ် အႏၱရာယ္ရွိေၾကာင္း၊ မိမိတြင္လည္း မည္မွ်အထိ ထိခိုက္နစ္နာႏိုင္ေၾကာင္း၊ တည္ဆဲ ဥပေဒက မည္သို႔ရွိေၾကာင္း စသျဖင့္ အသိပညာေပးေဟာေျပာျခင္း၊ စိတ္၀င္စား ဖြယ္ေရးဆြဲ ပံုေဖာ္ ထားသည့္ လက္ကမ္းစာေစာင္မ်ား ျဖန္႔ေ၀ျခင္းမ်ိဳး ျပဳလုပ္ရန္ အစိုးရတြင္ တာ၀န္မရွိပါေလာ။
ဒုတိယအဆင့္အေနျဖင့္ မေတာ္တဆ ျပစ္မႈက်ဴးလြန္သူမ်ားကို ထပ္မံ အသိ ပညာေပးျခင္း၊ ေနာက္ထပ္က်ဴးလြန္မိလွ်င္ တည္ဆဲဥပေဒအရ အေရးယူမည့္ အေၾကာင္း ေခၚယူသတိေပးျခင္းမ်ိဳး တစ္ဆင့္ခ်င္း ျပဳလုပ္သင့္သည္ မဟုတ္ပါေလာ။
ယခုအခင္းအက်င္းက ထစ္ခနဲရွိလွ်င္ တရားစဲြမည္၊ ဒဏ္ရိုက္ဒဏ္ခတ္မည္၊ ေထာင္ခ်မည္။
အစိုးရမွသာ မဟုတ္ပါ။ လူတစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး၊ မိသားစု တစ္ႏွင့္တစ္ခု၊ အစုအဖဲြ႔ တစ္ခုႏွင့္တစ္ခု ညႇိႏိႈင္းေျပလည္ႏိုင္သည့္ ျပႆနာ တစ္ရပ္ရပ္ျဖစ္လာခဲ့လွ်င္ ကနဦး ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးျခင္း၊ အေလွ်ာ့အတင္းျပဳ ညႇိႏႈိင္းအေျဖရွာျခင္းမ်ိဳး ျပဳလုပ္ၿပီး မေျပလည္လွ်င္ အေျဖထုတ္ႏိုင္သူ (သို႔မဟုတ္) ရပ္ရြာတာ၀န္ရွိသူမ်ားႏွင့္ ထပ္မံညိႇႏိႈင္းအေျဖရွာျခင္းမ်ိဳး ျပဳသင့္ေပသည္။
တရားစဲြျခင္း၊ ဒဏ္ရိုက္ဒဏ္ခတ္ျခင္းသည္ ေနာက္ဆံုးအဆင့္တြင္သာ ျဖစ္သင့္ သည္ မဟုတ္ပါေလာ။
ျပစ္မႈ တစ္ခုခုက်ဴးလြန္မိသူက ထိုသို႔ ျပစ္မႈတစ္ခုခု မက်ဴးလြန္ေရးအတြက္ အသိပညာေပးမႈ အလံုအေလာက္ ရခဲ့ရဲ႕လားဟူသည့္ ႐ႈေထာင့္မွ ၾကည့္ျဖစ္ ၾကေစလိုပါသည္။
လူသားအခ်င္းခ်င္း ျပစ္ဒဏ္သင့္ေစမွ ေက်နပ္ႏိုင္မည့္ စိတ္႐ိုင္းကို ခၽြန္း အုပ္ရန္၊ ျပင္ေစခ်င္သည့္ ဆႏၵျဖင့္ ဒဏ္ေပးသည့္ ျပင္ဒဏ္ကိုသာ အတတ္ႏိုင္ဆံုး အသံုးျပဳရန္ လူ႔အ၀န္အ၀ိုင္းတစ္ခုလံုးတြင္ တာ၀န္ရွိလာၿပီ ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာလိုရင္း ျဖစ္သည္။
(အယ္ဒီတာ ၆ ဇူလိုင္ ၂၀၁၉)
