မယ္ေခြေလာက္ေတာ့ သနားတယ္

0
1201

မယ္ေခြဟု ေျပာလိုက္လွ်င္ အရင္ကေတာ့ အားလံုးသိခ်င္မွ သိၾကလိမ့္မည္။ အခုေတာ့ ပညာေရး၀န္ႀကီးဌာနက မယ္ေခြ၏ လက္ေဆာင္ကဗ်ာကို အ႒မတန္းသင္႐ိုးမွ ထုတ္ပယ္လိုက္သတဲ့။ သူတို႔လုပ္လိုက္မွပဲ မယ္ေခြက ေန႔ခ်င္းညခ်င္း ဆိုသလို လူသိမ်ားသြားၿပီး တိုင္းေက်ာ္ ျပည္ေက်ာ္ ျဖစ္သြားပါေတာ့တယ္။

မယ္ေခြရဲ႕လက္ေဆာင္ကဗ်ာကို ကၽြန္ေတာ္လည္း အလယ္တန္းေက်ာင္းသား ဘ၀ကတည္းက သင္ခဲ့ရဖူးတာပဲ။ သို႔ေသာ္ အဲဒီကဗ်ာေၾကာင့္ ေဆးလိပ္ ေသာက္တတ္သြားသလား ေမးလာရင္ေတာ့ ႏိုးပါ။ ကၽြန္ေတာ္ အမုန္းဆံုးအရာဟာ ေဆးလိပ္ပါ။ ကိုယ့္နံေဘး သူမ်ား လာေသာက္ရင္ေတာင္ အေတာ္ေလးစိတ္ ကသိကေအာက္ ျဖစ္ရတာပါ။ ကိုယ္တိုင္ ေသာက္ဖို႔ ဆိုတာကေတာ့ အိပ္မက္ထဲေတာင္ ထည့္မမက္ဘူး။

မယ္ေခြရဲ႕လက္ေဆာင္ကဗ်ာဟာ ေဆးလိပ္အေၾကာင္းကို ေရးဖြဲ႕ထားတာေၾကာင့္ ကေလးေတြ ေဆးလိပ္ေသာက္ခ်င္စိတ္ ျဖစ္ေပၚလာမွာစိုးလို႔ ျဖဳတ္လိုက္ရပါ တယ္ဆိုကတည္းက ကၽြန္ေတာ္တို႔ပညာ ေရးစနစ္ဟာ အားနည္းခ်က္႐ွိေနၿပီဆိုတာ ျငင္းမရေတာ့ပါဘူး။ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ကို အေပၚယံသေဘာေလာက္ပဲခံစားတတ္ၿပီး ကဗ်ာကေပးတဲ့ ရသခံစားမႈအပိုင္းကို မျမင္ေတာ့တာဟာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕သင္ ၾကားေရးစနစ္အားနည္းခ်က္ေၾကာင့္လို႔ ပဲ ဆိုခ်င္ပါတယ္။ ကိုယ္တိုင္စဥ္းစားေတြး ေခၚမႈအပိုင္းမွာ အားနည္းၿပီး ဒါသင္ဒါ က်က္ဆိုတဲ့ စနစ္က အေလးသာေနတာေၾကာင့္ဆိုတာ ေသခ်ာ ပါတယ္။

ဆရာတင္မိုးရဲ႕ နာမည္ေက်ာ္ကဗ်ာ တစ္ပုဒ္ျဖစ္တဲ့ “ေဆးလိပ္လည္းတို၊ ေနလည္းညိဳၿပီ၊ ငါ့ကိုအိမ္ျပန္ပို႔ၾကပါ ေတာ့”ဆိုတဲ့ သံုးေၾကာင္းစပ္ကဗ်ာေလးကို ေဆးလိပ္အေၾကာင္းပါလို႔ ေျပာမယ္ဆို ရင္ အဲဒီလူဟာ ႐ူးႏွမ္းေနသူပဲျဖစ္မွာပါ။ ကဗ်ာဟာ အေသမဟုတ္ပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ အေတြးစိတ္ကူးစိတ္သန္းအေပၚမူတည္ၿပီး ကဗ်ာရဲ႕အဓိပ္ၸာယ္၊ ကဗ်ာက ေပးတဲ့ ရသဟာ က်ယ္ျပန္႔လြန္းပါတယ္။

ကၽြန္ေတာ့္အေဖေရာ၊ အေမပါ ေဆးလိပ္ ေသာက္ၾကပါတယ္။ ဘယ္အခ်ိန္ကတည္း က စေသာက္ၾကသလဲေတာ့မသိ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ လူမွန္းသိစကတည္းက အေဖနဲ႔အေမတို႔ဟာ ေဆးလိပ္ကို စြဲစြဲလမ္းလမ္း ေသာက္ေနၾကတာပါ။ ဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဟာ Passive Smoking သမားေတြ ျဖစ္မွန္းမသိ ျဖစ္ေနေတာ့တာ ပါ။ ကံေကာင္းတဲ့အခ်က္က ကၽြန္ေတာ္ တို႔ ညီအစ္ကို သံုးေယာက္စလံုး ေဆးလိပ္ မေသာက္တတ္တာပါ။ ဒါေပမယ့္ ေရေသာက္တိုင္း ေသာက္ေရခြက္မွာ ေဆးလိပ္အနံ႕က စြဲေနတတ္ေတာ့ အေဖ အေမတို႔နဲ႕ ခဏခဏစကားမ်ားၾကရပါ တယ္။ အေဖကေတာ့ မ႐ွိေတာ့ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ အေမကေတာ့ ႐ွိတုန္းပါ။ အတူေနခ်ိန္ေတြမွာ အေမ့ကိုေဆးလိပ္ ျဖတ္ဖို႔ အၿမဲတမ္း နားခ်မိ ပါတယ္။ အေမ နဲ႔အတူမေနျဖစ္တာ ၁၀ႏွစ္နီးပါး ျဖစ္ေန ပါၿပီ။ အေမနဲ႔ေတြ႕တဲ့အခ်ိန္ေတြမွာ အေမ ေဆးလိပ္ေသာက္ေန တာကို သိပ္မေတြ႕ရ ေတာ့လို႔ စိတ္ခ်မ္းသာရပါတယ္။ အေမ ေဆးလိပ္ျပတ္သြားၿပီလားဆိုတာကိုေတာ့ ေမးၾကည့္ရပါဦးမယ္။

ကၽြန္ေတာ္ ေဆးလိပ္ကို မုန္းတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ မႀကိဳက္လို႔ေတာ့ မဟုတ္ပါ ဘူး။ ေဆးလိပ္ေသာက္ျခင္းသည္ က်န္းမာေရးကို ဆိုး႐ြားစြာထိခိုက္ေစပါသည္လို႔ ဘူးခြံေတြေပၚမွာ ေရးထားတယ္မဟုတ္ပါလား။ ကၽြန္ေတာ့္အျမင္မွာေတာ့ေနာက္ထပ္ ေတာင္ ထပ္ျဖည့္ရမလိုျဖစ္ ေနပါၿပီ။ ေဆးလိပ္ေသာက္ျခင္းသည္ ပညာေရးကိုလည္း ဆိုး႐ြားစြာ ထိခိုက္ေစပါသည္လို႔။

 ကၽြန္ေတာ့္ေဘာ္ဒါမွာ လာေနၾကတဲ့ ေက်ာင္းသားေတြနဲ႔ ခဏခဏ ျပႆနာ ျဖစ္ရတဲ့အေၾကာင္း ရင္းတစ္ခုက ေဆးလိပ္ ခိုးေသာက္လို႔ပါ။ ကၽြန္ေတာ့္ဆီေရာက္ လာၾကတဲ့ ေက်ာင္းသားေလးေတြထဲက သံုးပံုတစ္ပံုေလာက္ဟာ ေဆးလိပ္ေသာက္ တတ္ေနၾကေတာ့ ထိန္းရေက်ာင္းရတာ အေတာ္ကို ခက္ခဲပင္ပန္းရပါတယ္။ ကြမ္းစားတဲ့သူကေတာ့ နည္းလြန္းလွေပ မယ့္ ေဆးလိပ္ေသာက္ တတ္တဲ့သူကေတာ့ ရာခိုင္ႏႈန္း မ်ားလွပါတယ္။ ဒါကို ၾကည့္ၿပီး မယ္ေခြရဲ႕လက္ေဆာင္ကဗ်ာေၾကာင့္လို႔ ေတာ့ မစြပ္စြဲလိုက္ၾကပါနဲ႔။ ဘာျဖစ္လို႔လည္း ဆိုေတာ့ ငါးတန္း၊ ေျခာက္တန္း၊ ခုနစ္တန္းအ႐ြယ္ မယ္ေခြရဲ႕လက္ေဆာင္ကဗ်ာ မသင္ရ ခင္ကတည္းကကို ေဆးလိပ္ ေသာက္တတ္ေနၾကတဲ့ ကေလးေတြက အမ်ားႀကီးပါ။

အခုလက္႐ွိႀကံဳေတြ႕ေနရတဲ့အက်ပ္ အတည္းက ေဆးလိပ္ထက္ ပိုဆိုးပါ တယ္။ ေဆးလိပ္ေသာက္ျခင္းက အေျခခံ တဲ့ ျပႆနာပါ။ အေျခခံပညာေက်ာင္းသား ေလးေတြကို ပစ္မွတ္ထားလာတဲ့ စိုးရိမ္ စရာေကာင္းတဲ့ ျပႆနာပါ။ မူးယစ္ ေဆး၀ါးကို အေျခခံပညာက ေက်ာင္းသား ေလးေတြ သံုးစြဲတတ္ေနပါၿပီ။ မိန္းကေလး ေတြ အပါအ၀င္ပါ။ မူးယစ္ေဆး၀ါး ျဖန္႔တဲ့သူက ေဆးလိပ္ေသာက္တတ္တဲ့ ေက်ာင္းသားကို မူးယစ္ေဆးကို အလကား ေပးၿပီး သံုးစြဲေစပါတယ္။ အဲဒီေက်ာင္း သားေလးေဆးစြဲသြားၿပီး မသံုးရရင္ မေနႏိုင္ေတာ့တဲ့ အေျခအေနေရာက္သြားမွ ေဆးကိုေကာ္မ႐ွင္ခေပးၿပီး ျဖန္႔ခိုင္းတာပါ။ ေဆး ၁၀လံုးေရာင္းေပးရင္ ၁လံုး အလကားေပးပါတယ္။ အဲဒီလိုနဲ႔ပဲ အဲဒီ ေက်ာင္းသားေလးကေဆးျဖန္႔တဲ့သူ ျဖစ္မွန္း မသိ ျဖစ္သြားပါေတာ့တယ္။

ဒီေတာ့ ေက်ာင္းေရာက္ရင္ ေဆး ျဖန္႔ဖို႔အတြက္ ပစ္မွတ္႐ွာပါေတာ့တယ္။ တျခားကေလးေတြကို ေဆးရမယ္ေျပာ ကာ ပိုက္ဆံယူၿပီး ေဆးျပားမေပးႏိုင္ တဲ့အခါမ်ိဳးမွာ တစ္ဖြဲ႕နဲ႕တစ္ဖြဲ႕ တစ္စုနဲ႔ တစ္စု ျပႆနာတက္ၾကပါေတာ့တယ္။ ဒါေတြဟာ အေျခခံပညာက ေက်ာင္းအေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ျဖစ္ပ်က္ေနတဲ့ မျမင္ခ်င္မၾကားခ်င္မွ အဆံုးျဖစ္ေနတဲ့ ကိစၥပါ။ ဆရာ/ဆရာမေတြမွာ စာသင္ဖို႔ အေရးထက္ စည္းကမ္းထိန္းသိမ္းေရး အပိုင္းက ပိုၿပီးအခက္ေတြ႕ေနၾကရတာ ပါ။ ေဆးစြဲလို႔ မူမမွန္ျဖစ္ ေနတဲ့ မ်က္လံုး ေတြနဲ႔ စာသင္ခန္းေတြထဲမွာ လာထိုင္ ေနၾကတဲ့ကေလးေတြ မ်ားေနတတ္တဲ့ စာသင္ခန္းတစ္ခန္းမွာ ဘယ္ဆရာ၊ ဆရာမကမွ စာကို စိတ္ၾကည္ၾကည္ လင္လင္နဲ႔ သင္ၾကားေပးႏိုင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ အဲဒီကေလးေတြဟာ တကယ့္ problem child ေတြပါ။ သူတို႔ေၾကာင့္ တျခားကေလးေတြပါ ပညာသင္ၾကားေရး မွာ ထိခိုက္နစ္နာၾကရပါတယ္။

ဒီလိုျဖစ္ပ်က္ေနတာကို အထက္ လူႀကီးေတြ တကယ္မသိတာလား၊ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနၾကတာလားဆို တာ မသိေတာ့ပါဘူး။ အခုႀကံဳေတြ႕ေန ရတဲ့ျပႆနာဟာ အေတာ္ကို ေခါင္းေျခာက္ ရပါတယ္။ မယ္ေခြရဲ႕ လက္ေဆာင္ ကဗ်ာေလးတစ္ပုဒ္ကို သင္႐ိုးက ျဖဳတ္လုိက္႐ံုမွ်နဲ႕လည္း ေျပလည္သြားႏိုင္ဖြယ္ မ႐ွိပါဘူး။ ေဆးလိပ္ကင္းစင္ေက်ာင္းလို႔ ဆိုင္းဘုတ္ေလးေထာင္ထား႐ံုနဲ႔လည္း မၿပီးပါဘူး။ ဒီကိစၥကို ဘယ္လိုကိုင္တြယ္ ၾကမလဲဆိုတာကို အျမန္အေျဖ႐ွာမွ ရေတာ့မယ့္ အေျခအေနပါ။

သန္းေဇာ္(ရလိုင္)