ေညာင္ရမ္းေခတ္၏ ထင္ရွားေသာ မင္းတစ္ပါးျဖစ္သည့္ သာလြန္မင္း
(သီရိသုဓမၼရာဇာ မဟာအဓိပတိ)ကို ေႏွာင္းလူတို႔က ထမင္းရည္ကိစၥႏွင့္ တဲြမွတ္ထားတတ္ၾကသည္။
သာလြန္မင္း တိုင္းခန္းလွည့္လည္စဥ္ လမ္းေပၚ ထမင္းရည္ငွဲ႔ခ်ေနေသာ သူဆင္းရဲမကို ေတြ႔သျဖင့္ ႀကိမ္ဒဏ္ ေပးကာ ဆံုးမသည္။ ထမင္းရည္ကို ကေလးမ်ားအား အဆာေျပ တိုက္ေကၽြးႏိုင္ေၾကာင္း သြန္သင္ကာ သူဆင္းရဲမကို ေငြေထာက္ပံ့သည္။
ထိုအေၾကာင္းကို မူလတန္းတြင္ သင္ခဲ့ဖူးၾကပါလိမ့္မည္။
ထမင္းကို အေျခခံအစားအစာ အျဖစ္ ခ်က္ျပဳတ္စားသံုးသည့္ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ သာလြန္မင္းႀကီး မတိုင္မီကပင္ ထမင္းရည္ ေသာက္သံုးသည့္ဓေလ့ ရွိခဲ့ပါလိမ့္မည္။
သူဆင္းရဲတို႔ သာမဟုတ္၊ အယုတ္၊ အလတ္၊ အျမတ္မေရြး ထမင္းရည္ ေသာက္ ခဲ့ၾကပါလိမ့္မည္။
ယခု အသက္ ၆၄ ႏွစ္ ရွိၿပီျဖစ္ေသာ ေဒၚသီးႂကြယ္သည္လည္း ငယ္စဥ္ ကတည္းက သူ၏ေမာင္ႏွမ ငါးဦးစလံုး ထမင္းရည္ ေသာက္ခဲ့ရဖူးေၾကာင္း ေျပာသည္။
“အဖြားတို႔အေမ ေျပာဖူးတာကေတာ့ ႏို႔စို႔အရြယ္ကတည္းက ေပးေသာက္တယ္ လို႔ ေျပာတယ္။ ႏို႔ဘူးသေဘာမ်ိဳး ေသာက္ခဲ့ရတာေပါ့”ဟု ေဒၚသီးၾကြယ္က ေျပာသည္။
ေလာင္းလံုးၿမိဳ႕နယ္ ဆင္ကူးျပင္ ေက်းရြာေန ေဒၚသီးႂကြယ္၏ သားသမီး ၄ ဦး ကိုလည္း ထမင္းရည္တိုက္ခဲ့ေၾကာင္း ေဒၚသီးႂကြယ္က ဆိုသည္။
ငယ္စဥ္ကတည္းက ထမင္းရည္ ေသာက္လာခဲ့ဖူးသည္ဆိုသည့္ ျမိတ္ျမိဳ႕ ေအာင္မဂၤလာရပ္ေန အသက္ ၃၈ ႏွစ္ရွိ မသင္းကေတာ့ ထမင္းရည္ေသာက္ရမွ အားရသည္အထိ ျဖစ္ခဲ့ဖူးၿပီး အနည္းငယ္ ေအးလာခ်ိန္တြင္ တက္လာသည့္ ထမင္းရည္မလိုင္ဖတ္ကို ပိုႀကိဳက္သည္ဟု ဆိုသည္။
“ထမင္းရည္ဆို စြဲေတာင္ စြဲဖူးတယ္။ ေသာက္လိုက္ရမွလည္း ၀မ္းေလးသြား သလိုမ်ိဳး”ဟု မသင္းက ေျပာသည္။
အေမျဖစ္သူက သေရစာအျဖစ္ ညေနတိုင္း တိုက္ေကၽြးသျဖင့္ ငယ္ငယ္ ကတည္းက ထမင္းရည္ကို ဆားခတ္ေသာက္ ခဲ့ရသည္ဆိုေသာ ေကာ့ေသာင္းၿမိဳ႕ ေအာင္သုခရပ္ကြက္ေန အသက္ ၅၅ ႏွစ္ အရြယ္ ဦးလွမင္းကမူ သူေသာက္ၿပီး က်န္သည္ကိုပင္ မသြန္ပစ္ဟု ေျပာသည္။
“လူက အရင္ေသာက္ၿပီး ပုိတာ အိမ္ေအာက္က ေခြးအတြက္ပဲ” ဦးလွမင္းက ေျပာသည္။
သရက္ေခ်ာင္းၿမိဳ႕ ေက်ာက္ေျမာင္းရပ္ ကြက္ေန ေဒၚစန္းၿမိဳင္ကေတာ့ ထမင္းရည္သည္ အာဟာရျပည့္၀သည္၊ ၀မ္းေအး သည္ဟူသျဖင့္ တစ္ခါတေလတြင္ ေသာက္ ျဖစ္ခဲ့ေသာ္လည္း အခုေနာက္ပိုင္းတြင္ ေလေရာဂါရွိသျဖင့္ မေသာက္ျဖစ္ေတာ့ ဟု ဆိုသည္။
၎၏သားသမီးမ်ားကိုလည္း ထမင္းရည္ မတိုက္ဟု ဆိုသည္။
“ထမင္းရည္က ေလပြတယ္ေလ၊ ကေလးေတြကို ႏို႔ဘူးတိုက္ေမြးခဲ့ရတာ ဆိုေတာ့ ထမင္းရည္ေတာ့ မတိုက္ဖူးဘူး၊ ဘာလို႔လည္းဆိုေတာ့ ကေလးေတြ ေလပြတာတို႔ ဗိုက္နာတာတို႔ ျဖစ္မွာစိုးလို႔”ဟု ေဒၚစန္းၿမိဳင္က ဆိုသည္။
အမ်ားစုကမူ ေဒၚစန္းၿမိဳင္ေျပာ သကဲ့သို႕ ထမင္းရည္သည္ ေလပြတတ္ သည္၊ ဗိုက္နာတတ္သည္ဟု ေျပာဆိုၾက၊ ေရးသားၾကသည္မ်ိဳး မေတြ႔ရဘဲ ထမင္းရည္၏ေကာင္းက်ိဳးကိုသာ ေရးသား၊ ေျပာဆိုၾကပါသည္။
ထမင္းရည္ကို ေထာပတ္၊ သၾကား၊ ဆားတို႔ မထည့္ဘဲ သဘာ၀အတိုင္း ေသာက္သည္က ပိုေကာင္းသည္ဟု ဆိုပါသည္။
ထမင္းရည္ကို အလွအပအတြက္လည္း သံုးႏိုင္သည္ဟု ေျပာၾကပါသည္။
အေအးခံထားတဲ့ ထမင္းရည္ႏွင့္ ေခါင္းေလွ်ာ္ပါက ဆံသားေတာက္ေျပာင္ကာ ဆံပင္သန္ၿပီး သန္းရွိက က်ေစသည္ဟု ဆိုပါသည္။
ရနံ႔သင္းေစဖို႔အတြက္ဆိုလွ်င္ လာဗန္ဒါ အဆီ (သို႔) အျခား အေမႊးဆီေတြကို ထည့္ၿပီး ထမင္းရည္ကို ဆံပင္မွာ သုတ္ လိမ္းၿပီး ၁၀ မိနစ္ခန္႔ ထားၿပီးမွ သန္႔စင္ေအာင္ ေလွ်ာ္ရပါမည္။ တစ္ပတ္ ၁ ႀကိမ္ (သို႔) ၂ ႀကိမ္ ဆံပင္ေပါင္းတင္ေပးႏိုင္ ပါသည္။
ထမင္းရည္၏ ၾကည္ေနသည့္ အျဖဴေရာင္အပိုင္းကို ယူၿပီး မနက္၊ ညေန မ်က္ႏွာေပါင္းတင္ႏိုင္ပါေသးသည္။
လက္ရွိကာလ တနသၤာရီတိုင္း၏ ေနရာေဒသအေတာ္မ်ားမ်ားတြင္မူ ထမင္း ရည္ကိုအလွအပကိစၥတြင္ အသံုးခ်ရန္ မဆိုထား၊ အဆာေျပေရး၊ အာဟာရျဖစ္ ေရးပင္ မေသာက္သံုးၾကေတာ့ပါ။
“ရပ္ကြက္ထဲမွာ ထမင္းေရေသာက္ ေနတဲ့ကေလးေတြေတာင္ မျမင္ဖူးေတာ့ ဘူး” ဟု ၿမိတ္ၿမိဳ႕ ၿမိဳ႕သစ္ရပ္ကြက္မွ ကိုဦးက ေျပာပါသည္။
ထမင္းရည္မေသာက္ေတာ့သည့္ အဓိကအေၾကာင္းအရင္းတစ္ခုမွလွ်ပ္စစ္ ေပါင္းအိုးျဖင့္ ထမင္းခ်က္သူ မ်ားလာျခင္းေၾကာင့္ဟု ဆိုၾကပါသည္။
“လွ်ပ္စစ္ထမင္းအိုးနဲ႔ခ်က္ၾကေတာ့ ေျမးေတြက ေမးတယ္၊ ထမင္းရည္ဆိုတာ ဘာလဲအဖိုး ဆိုၿပီး” ေကာ့ေသာင္းၿမိဳ႕မွ ဦးလွမင္းက ေျပာသည္။
ဟုတ္ပါသည္။
တခ်ိဳ႕ကေလးမ်ား ထမင္းရည္၏ အာဟာရျဖစ္မႈကို မဆိုထား၊ အရသာကိုပင္တီးေခါက္ျမည္းစမ္းခြင့္ မရေတာ့ပါ။
“မေသာက္ဖူးဘူး။ စာမွာေတာ့သင္ ဖူးတယ္။ အာဟာရျဖစ္တယ္ဆိုလား ျမင္လည္း မျမင္ဖူးဘူး။ ဆန္ျပဳတ္ေလာက္ပဲ ေသာက္ဖူးတယ္”ဟု ေကာ့ေသာင္း သီရိၿမိဳင္ရပ္ကြက္ေန အသက္ ၁၅အရြယ္ မႏွင္းေ၀ေ၀လိႈင္က ေျပာသည္။
လွ်ပ္စစ္ထမင္းအိုးျဖင့္ ထမင္းခ်က္ သူမ်ားအေနျဖင့္ ထမင္းရည္လိုအပ္ပါက ေရပိုထည့္ခ်က္ကာ ထမင္းႏွပ္ခါနီးတြင္ ထမင္းရည္ခပ္ထုတ္ႏိုင္ေၾကာင္း ေရးသား အႀကံျပဳမႈအခ်ိဳ႕ ရွိပါသည္။
သို႔ေသာ္ လွ်ပ္စစ္ထမင္းအိုးျဖင့္ ထမင္းမခ်က္သည့္ ရပ္ရြာအခ်ိဳ႕တြင္ပင္ ထမင္းရည္ ခံေသာက္သည့္ အေလ့အထ ကြယ္ေပ်ာက္လာၿပီ ျဖစ္ပါသည္။
သာလြန္မင္းႀကီး လက္မိႈင္ခ် ရေတာ့မည့္ ေခတ္ေရာက္ရွိေနၿပီ ျဖစ္သည္။
ကိုးကား
၁) ထမင္းရည္ႏွင့္ က်န္းမာေရး၊ ေပါက္ေပါက္၊ ၂၀၁၇ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာ ၄ရက္ေန႔ ထုတ္ ျမန္မာေတာင္သူႀကီးမ်ားဂ်ာနယ္၊
၂) www.drmyanmar.com၊ Dr. Mya Myo Myo Swe
တနသၤာရီသတင္းအဖြဲ႕
