ႏွစ္တစ္ႏွစ္၏ အပူျပင္းဆံုးကာလကို ျဖတ္သန္းေနၾကရပါသည္။
ပူလိုက္သည္မွာ ေနစရာ ေနရာပင္ မရွိဟု ညည္းညဴသူတို႔ ေပါလွေပသည္။ ေက်းလက္ေနသူမ်ားထက္ ၿမိဳ႕ျပေနသူမ်ားက အပူဒဏ္ပိုခံရကာ ပိုညည္းၾကပါသည္။
အညည္းညဴဆံုးသူမ်ားမွာ အရြယ္ရလာသည့္ သက္ႀကီးပိုင္းမ်ား ျဖစ္ပါသည္။
ထိုသက္ႀကီးပိုင္းမ်ားထဲတြင္ သြပ္မိုးအိမ္မ်ားျဖင့္ ေနထိုင္သူမ်ားက ပိုညည္းတတ္ၾကသည္။
ညည္းရင္းျဖင့္ သူတို႔ တစ္ခ်ိန္က ေနထိုင္လာခဲ့ဖူးသည့္ ဓနိမိုးအိမ္ေလးမ်ားကို ျပန္လြမ္းေနတတ္ပါသည္။
လက္ရွိ ႏွစ္ထပ္သြပ္မိုးအိမ္ႏွင့္ ေနထိုင္ေသာ ထား၀ယ္ၿမိဳ႕ ရွမၼလည္ဆြဲရပ္ အသက္ ၈၇ ႏွစ္အရြယ္ရွိ ေဒၚခင္ရီ တစ္ ေယာက္လည္း ငယ္ရြယ္စဥ္က ခ်စ္ခင္ပြန္းႏွင့္ အတူေနခဲ့သည့္ ဓနိအိမ္ေသးေသးေလးကို ျပန္လြမ္းေနပါသည္။
“ဖက္(ဓနိ)မိုးအိမ္နဲ႔ေနတုန္းကေတာ့ ဘယ္ပူမလဲ။ ကိုယ္ေနခဲ့တဲ့အိမ္ကို သတိရတာေပါ့”ဟု ေဒၚခင္ရီက ဆိုသည္။
လူႀကီးမ်ားသာ ဓနိမိုးအိမ္ေလးကို ျပန္လြမ္းသည္ မဟုတ္ပါ။
ၿမိတ္ၿမိဳ႕ ကုန္းေဖာက္ရပ္ကြက္ေန အသက္ ၃၂ ႏွစ္ရွိ ကိုေမာင္သန္႔သည္လည္း ႏွစ္တိုင္းထက္ ပိုပူသည့္ ယခုေႏြရာသီတြင္ ဓနိဖက္မိုးထားသည့္ မိဘအိမ္ေလးသို႕ ျပန္တမ္းတေနမိေၾကာင္း ေျပာလာသည္။
ကိုေမာင္သန္႔ လက္ရွိေနသည့္အိမ္က သြပ္မိုးအိမ္။ ျပဳျပင္ရလြယ္ကူၿပီး တာရွည္ခံ သည္ကလြဲ၍ ေနရတာ မသက္သာဟု ၎က ဆိုသည္။
“ဓနိဖက္က မီးေဘးအႏၳရာယ္စိုးရိမ္ရၿပီး သြပ္ကေတာ့ သိပ္စိုးရိမ္စရာ မလိုတာ ေၾကာင့္လည္း မိုးျဖစ္ခဲ့တယ္”ဟု ကိုေမာင္သန္႔က ေျပာသည္။
သြပ္မိုးေအာက္တြင္ အပူဒဏ္ခံရမည္ကို သိၾကေသာ္လည္း ဓနိမိုးကို စြန္႔လႊတ္ကာသြပ္မိုးသူတိုင္းတြင္ ခိုင္လံုသည့္ အေၾကာင္းျပခ်က္ ကိုယ္စီ ရွိေနတတ္ၾကပါသည္။
မီးေဘးေၾကာက္ရျခင္း၊ ပိုးက်တတ္ျခင္း၊ တာရွည္မခံျခင္း၊ အသစ္မိုးခ်ိန္တြင္ ကရိကထမ်ားျခင္းတို႔အျပင္ ဖက္မိုးသမား နည္းပါးလာျခင္းတို႔ကလည္း လူတို႔ကို ဖက္မိုးအိမ္မွ စြန္႔ခြာေစသည့္ အေၾကာင္း အရာမ်ား ျဖစ္ေနေလသည္။
ထား၀ယ္ၿမိဳ႕ ရွမ္ၼလည္ဆြဲရပ္ ေဒၚခင္ရီမွာ သားသမီးမ်ားႀကီးလာသျဖင့္ ႏွစ္ထပ္အိမ္ေဆာက္လိုက္ၿပီးေနာက္ ဓနိဖက္မိုးခဲ့ေသာ္လည္း အသစ္မိုးခ်ိန္ ႏွီး၊ ၀ါး ရွာရခက္ျခင္း၊ ဓနိဖက္အေဟာင္းမ်ားပစ္ရန္ ေနရာအခက္အခဲ ေတြ႔ျခင္းမ်ားေၾကာင့္ သြပ္မိုးသို႔ ေျပာင္းလိုက္ရေၾကာင္း ေျပာသည္။
“(ဓနိဖက္အေဟာင္း)ကို အရင္ကဆို လယ္ထဲသြားၿပီးမီးရႈိ႕လို႔ရေသးတယ္။ အခုကရိႈ႕လို႔မရေတာ့ဘူးေလ။ ကိုယ့္အိမ္ထဲမွာ ကိုယ္႐ိႈ႕မယ္ဆိုေတာ့လည္း ဘယ္မွာလဲ မီး႐ႈိ႕မယ့္ေနရာ။ ျမင္တဲ့အတိုင္းပဲ အိမ္နဲ႔ၿခံက ျပည့္ေနတာကို”ဟု ေဒၚခင္ရီက ဆိုသည္။
အဆိုးဆံုးမွာ ေဒၚခင္ရီ၏ အတန္ငယ္ ျမင့္သည့္ အိမ္ေခါင္မိုးေပၚတက္ၿပီး ဖက္မိုးေပးမည့္သူ ရွာရခက္ျခင္း ျဖစ္ သည္။
“အိမ္က ႏွစ္ထပ္ဆိုေတာ့ ျမင့္လို႔တဲ့ ေအာက္ကပဲၾကည့္ၿပီး ျပန္သြားတဲ့သူက မ်ားတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ သြပ္မိုးလိုက္ တာ”ဟု ေဒၚခင္ရီက ဆိုသည္။
တခ်ိဳ႕က သြပ္ေခတ္သို႔ မည္သို႔ေရြ႕ေရြ႕ ဓနိမိုးအိမ္မွ ဓနိမိုးအိမ္။
ထား၀ယ္ၿမိဳ႕အနီး ေက်ာက္ရပ္ေက်းရြာမွ အသက္ ၅၅ ႏွစ္အရြယ္ ေဒၚခင္စန္းသည္လည္း ေမြးကတည္းက ဓနိမိုးအိမ္ႏွင့္ ေနခဲ့သည္မွာ အခုခ်ိန္ထိဟု ဆိုပါသည္။
အိမ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား သြပ္မိုး ေတြျဖစ္ကုန္ၾကၿပီကို သူမ သိပါသည္။ သို႔ေသာ္ ဓနိေတာ ကိုယ္ပိုင္ရွိသည့္ သူမကေတာ့ ဓနိဖက္မွ ဓနိဖက္။
“ဖက္နဲ႔က ေအးလည္းေအးတယ္ဆိုေတာ့ ဖက္နဲ႔ပဲေနတာ။ အဓိကကေတာ့ ေအးလို႔ အခုခ်ိန္ထိေနတာေပါ့။ သြပ္နဲ႔ ကေတာ့ လံုး၀ကိုမေနခ်င္တာ။ ဒီလို ရာသီဥတု ပူတာမ်ိဳးနဲ႔ဆို ဘယ္လိုမွ ေနလို႔ရမွာ မဟုတ္ဘူး”ဟု ေဒၚခင္စန္းက ေျပာသည္။
ၿမိတ္ၿမိဳ႕ ၿမိဳ႕သစ္ရပ္ေန အသက္ ၅၀ ႏွစ္ရွိ ေဒၚစန္းေအးသည္လည္း ဖက္မိုးအိမ္မွ သြပ္မိုးအိမ္သို႔ မေျပာင္းပါ။ သြပ္မိုးရန္ တတ္ႏိုင္ေသာ္လည္း လက္ရွိ ဖက္အိမ္ ကေလးႏွင့္သာ ေနထိုင္ေနေၾကာင္း ေျပာပါသည္။
သူမ သြပ္မိုးအိမ္ႏွင့္ လံုး၀ မေနလိုပါ။
“ေႏြရာသီ သြပ္မိုးအိမ္နဲ႕ေနရတာက လူကို ေပါင္းအိုးထဲ ထည့္ၿပီးေပါင္းထား သလိုပဲ မေနႏိုင္ဘူး”ဟု ေဒၚစန္းေအးက ေျပာပါသည္။
သို႕ေသာ္ ဓနိဖက္က ေရရွည္တြက္လွ်င္ အကုန္အက်မ်ားၿပီး လုပ္ရကိုင္ရ ကရိကထမ်ားေၾကာင္း ၎က ေျပာသည္။ ဖက္က ေကာင္းလွ်င္ ေလးႏွစ္ငါးႏွစ္ခန္႔ ခံၿပီး မေကာင္းရင္ေတာ့ ၃ ႏွစ္ၾကာ တစ္ခါ ျပန္မိုးရသကဲ့သို႔ ဖက္ေစ်းႏွင့္ ဖက္မိုးခကလည္း မေခ်ာင္ပါ။
လက္ရွိတြင္ ဓနိဖက္တစ္ေထာင္ လွ်င္ ၇ ေသာင္းခန္႔ ေစ်းရွိုၿပီး မိုးခမွာ တစ္ေထာင္လွ်င္ ၃ ေသာင္းခဲြခန္႔ ေပးရ ေၾကာင္း ေဒၚစန္းေအးက ေျပာသည္။
“တိုက္နဲ႕အဲယားကြန္းနဲ႕ ေနႏိုင္ရင္ေတာ့ တစ္မ်ိဳးေပါ့။ မေနႏိုင္လို႕ကေတာ့ တစ္သက္လုံးဖက္မိုးအိမ္ကေလးနဲ႕ပဲေနဖို႕ရွိတယ္”ဟု ေဒၚစန္းေအးက ဆိုေလသည္။
ယခင္က ဓနိဖက္မိုးအိမ္ျဖင့္ ေနထိုင္ၿပီး ေနာက္ပိုင္း အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးျဖင့္ ဓနိဖက္မိုးမွ သြပ္မိုးသို႔ ေျပာင္းလိုက္သူ တိုင္းက အိမ္ေပၚေတြေနရင္း ပူအိုက္လာတိုင္း ဖက္မိုးအိမ္တမ္းခ်င္း ညည္းညဴၿမဲ။
“လင္မယားႏွစ္ေယာက္တည္း ေနတုန္းက (ဓနိ)ဖက္အိမ္ေသးေသးေလး နဲ႔ေနလာတာ။ အဲဒါေလးေတြ သတိရ တာေပါ့”ဟု ေဒၚခင္ရီက ဖြင့္ဟပါသည္။
ေဒၚခင္ရီကဲ့သို႔ ဓနိဖက္မိုးအိမ္ တမ္းခ်င္း ညည္းညဴေနသူမ်ားစြာရွိႏိုင္ ပါသည္။
သို႔ေသာ္ လက္ရွိတြင္ ဓနိဖက္မိုးအိမ္ ေဆာက္ေနသူ ရွားလွပါေတာ့သည္။
တနသၤာရီသတင္းအဖြဲ႕
