ႏိုင္ငံ၏ အေရးအရာ ကိစၥမ်ားႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး ဆံုးျဖတ္ရာတြင္ သက္ဆိုင္ရာ က႑အလိုက္ အလြာအသီးသီးမွ အသံမ်ားသည္ အင္မတန္အေရးႀကီးသည္ကို အားလံုး သိၿပီး ျဖစ္သည္။
သို႕ေသာ္ ဆံုးျဖတ္ပိုင္ခြင့္ရွိသူမ်ားသည္ အခါေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားတြင္ မိမိတို႕ လြယ္လင့္တကူၾကားသည့္ အသံမ်ားကိုသာ နားေထာင္ၿပီး ဆံုးျဖတ္ခ်က္မ်ားကို ခ်ေလ့ ရွိသည္။
ထို႕ေၾကာင့္ ထိုဆံုးျဖတ္ခ်က္မ်ားသည္ ၾကားရသည့္အသံမ်ား၏ အက်ိဳးစီးပြားႏွင့္သာ ဆက္စပ္သည္ကို ေတြ႕ရသည္။
အမွန္တကယ္တြင္ မည္သည့္က႑တြင္မဆို မူ၀ါဒ ခ်မွတ္သူမ်ားၾကားႏိုင္ ေလာက္ေအာင္အထိ အသံမထုတ္ႏုိင္သည့္ အုပ္စုမ်ား ရွိေပသည္။
လူထု၏ အခြင့္အေရးႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး မည္မွ်ပင္ အေလးထားသည့္ အေျခ အေနမ်ိဳး ေခတ္စနစ္မ်ိဳးျဖစ္ပါေစ ယင္းသို႕ အသံမထုတ္ႏိုင္သည့္ အုပ္စုမ်ား ရွိျမဲ ျဖစ္သည္။
လူထုကို မ်က္ႏွာမူသည့္ ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ား၊ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ပိုင္ခြင့္ရွိသူမ်ားသည္ ယင္းအခ်က္ကို သတိထားရန္ လိုေပသည္။
သက္ဆိုင္ရာ က႑တစ္ခုခုႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ရန္ အေရးကိစၥ ရွိလာတိုင္း အသံတိတ္ေနသူမ်ား၏ အသံကို ရေရးကိုလည္း သတိထားၿပီး ႀကိဳးစား သင့္ေပသည္။
ဥပမာ ေရလုပ္ငန္းကိစၥ ဆံုးျဖတ္ခ်က္တစ္ခုခု ခ်ရေတာ့မည္ဆိုလွ်င္ အသံ ထြက္ႏိုင္သည့္ အုပ္စုမ်ားထံမွ အခ်က္အလက္မ်ားအျပင္ အသံမထြက္ႏိုင္သည့္ ေအာက္ေျခ ေရလုပ္သားမ်ား၏ အသံမ်ား ရေရးကိုလည္း ႀကိဳးစာရန္ ျဖစ္သည္။
လက္ရွိကာလတြင္ ၾကားသည့္အသံကိုပင္ အေလးမထားသည့္ အေနအထား ျဖစ္သည့္အတြက္ မၾကားရသည့္အသံကိုလည္း သတိမူ နားေထာင္ရန္ ေျပာေနျခင္းမွာ အနည္းငယ္ ရယ္သြမ္းေသြးဖြယ္ ျဖစ္ေနမည္ ထင္ပါသည္။
မည္သို႕ပင္ျဖစ္ေစ လူထုကို ၀န္ေဆာင္မႈ ေပးသည့္အလုပ္ကို လုပ္သည့္အခါ ယင္းမွ်အထိ အေလးအနက္ထားရန္ လိုအပ္ေၾကာင္း ေျပာလိုရင္း ျဖစ္သည္။
အယ္ဒီတာ (မတ္ ၉၊ ၂၀၁၉)
