ဇန္န၀ါရီလဆန္းသည္ ေက်ာင္းသား ကပဲြကာလ ျဖစ္လာပါသည္။ ရပ္တိုင္း ရြာတိုင္းမွ စာသင္ေက်ာင္းတိုင္း၏ ဇန္န၀ါရီည တစ္ည၏ မီးေရာင္ေအာက္ တြင္ အသံခ်ဲ႕စက္သံ လိႈင္လိႈင္ၾကား ေက်ာင္း သူေက်ာင္းသားမ်ား ကခုန္ေနသည္ကို ေတြ႔ၾကရပါလိမ့္မည္။
ကပဲြစင္ ေနာက္ခံတြင္ ေရးထားမည့္ စာလံုးက “ပညာေရး စံုညီပဲြေတာ္” ။ စင္ေပၚ မွ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေလးတို႔ ေပ်ာ္ရႊင္စြာ၊ ၿမိဳင္ဆိုင္စြာ ခ်စ္စဖြယ္ ကခုန္ေနၾကပါလိမ့္မည္။
ကန္႔လန္႔ကာ ေနာက္တြင္မူ . .။
ထိုပဲြေတာ္မ်ား က်င္းပေရးအတြက္ ပညာေရး၀န္ႀကီးမွ ေက်ာင္းအေနအထား အလိုက္ က်ပ္တစ္သိန္းခဲြမွ ငါးသိန္းအထိ ေထာက္ပံ့ေပးလာသည္မွာ ယခုႏွစ္ပါဆိုလွ်င္ ၄ ႏွစ္ရွိၿပီဟု တိုင္းပညာေရးမွဴး႐ံုး ဒုတိယ ညႊန္ၾကားေရးမွဴး(စီမံ) ေဒၚမိုးမိုးေအးက ေျပာသည္။
ေက်ာင္းမ်ားက စံုညီပဲြေတာ္ကို သူ႔ ေက်ာင္းကိုယ့္ေက်ာင္း ခမ္းနားႀကီးက်ယ္ ႏိုင္သမွ် အၿပိဳင္အဆိုင္ က်င္းပလာၾကရာ ထိုေထာက္ပံ့ေငြကိုသာ အသံုးျပဳကာ စံုညီပဲြ ေတာ္ က်င္းပၿပီးစီးသြားသည့္ေက်ာင္း မၾကားမိေပ။
ထိုအခါ အခ်ိဳ႕ေက်ာင္းမ်ားက ရန္ပံုေငြရရန္ ထိုင္ခံုေနရာ ေရာင္းခ်ျခင္း၊ ပဲြ၀င္ေၾကးလက္မွတ္မ်ား ေရာင္းခ်ျခင္း၊ ေက်ာင္းသူ ေက်ာင္းသားမ်ားကို ဆုခ်ရန္ ပန္းကုံးေရာင္းခ်ျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္လာ ၾကသည္။
တခ်ိဳ႕ေက်ာင္းမ်ားက စံုညီပဲြေတာ္ ကို အမွီျပဳကာ ေက်ာင္းအတြက္ ရန္ပံုေငြပင္ ရွာလိုက္ေသးသည္ဟူ၏။
ၿမိတ္ၿမိဳ႕ အထက(ခြဲ)ေက်ာင္းတစ္ ေက်ာင္းတြင္ စံုညီပဲြေတာ္က်င္းပခဲ့ရာ ထိုင္ခုံေနရာ ၇၀၀ ေက်ာ္ကို တစ္ခံု ၁၀၀၀ က်ပ္ျဖင့္ ေရာင္းခ်ႏိုင္ခဲ့ၿပီး ပန္းကုံးေရာင္း သည္ပင္ ၃ သိန္းခန္႔ရေၾကာင္း ထိုေက်ာင္း ၏ ေက်ာင္း အက်ိဳးေတာ္ေဆာင္တစ္ဦးက ေျပာသည္။
“ဆရာ/ဆရာမေတြနဲ႕ ေက်ာင္း ေကာ္မတီေပါင္းၿပီး ရန္ပုံေငြရွာတဲ့ပြဲပဲ။ ဒီကရတဲ့ ေငြနဲ႕ပဲ ေက်ာင္းအတြက္ လိုအပ္တာေတြ ျဖည့္ဆည္းရတယ္”ဟု ၎ေက်ာင္းအက်ိဳးေတာ္ေဆာင္တစ္ဦးက ေျပာသည္။
ထိုစံုညီပဲြေတာ္တြင္ ေက်ာင္းသူ ေက်ာင္းသားမ်ားက ကခုန္ၾကရာ ေက်ာင္း သားမိဘမ်ားကလည္း ေက်ာင္းသူ ေက်ာင္းသားတို႔ အကဝတ္စံုဖိုး ကုန္က်သည့္အျပင္ ကိုယ့္သားသမီးကသည္ကို ျမင္လိုသျဖင့္ ထိုင္ခံုေနရာဖိုးပါ ထပ္ေပးၾကရေလသည္။
စံုညီပဲြေတာ္၏ အႏွစ္သာရက မည္သို႔နည္း။
ပညာေရး၏ အမွတ္သေကၤတ သံုးနားညီႀတိဂံ ေက်ာင္းသား၊ မိဘ၊ ဆရာ တို႔ စံုညီစြာေတြ႔ဆံုကာ ပညာေရးကိစ္ၥ မ်ား၊ ေက်ာင္းတြင္းကိစ္ၥမ်ား၊ မေက်လည္မႈ မ်ား၊ ဂုဏ္ျပဳဖြယ္ရာမ်ား စသျဖင့္တို႔ကို ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေခါင္းခ်င္းဆိုင္ေဆြးေႏြးၾက၊ အေကာင္းဆံုးကို အေျဖထုတ္ ၾကသည့္ပဲြဟု အခ်ိဳ႕က အဓိပ္ၸာယ္ဖြင့္ၾက သည္။
“ေက်ာင္းသား၊ မိဘ၊ ဆရာတို႔ စံုစံုညီညီ ေတြ႔ဆံုပဲြကို စံုညီပဲြေတာ္လို႔ေခၚ တယ္ ယူဆတယ္၊ ေက်ာင္းသားမိဘဆရာ ပူးေပါင္းၿပီးေတာ့ ေဆာင္ရြက္တဲ့ လႈပ္ရွားမႈ တစ္ခုလို႔ အဲ့လိုေတာ့ ထင္ပါတယ္”ဟု သရက္ေခ်ာင္းၿမိဳ႔နယ္မွ အ.ထ.က သရက္ေခ်ာင္း ေက်ာင္းအက်ိဳးေတာ္ေဆာင္ ဥကၠဌ ဦးသစ္လြင္က ေျပာသည္။
ထိုစံုညီ ေတြ႕ဆံုပဲြၿပီးလွ်င္ ေက်ာင္းသား ေက်ာင္းသူမ်ားက မိမိတို႔ တတ္ကၽြမ္းထားေသာ အႏုပညာျဖင့္ မိဘႏွင့္ ဆရာတို႔ကို စြမ္းရည္ျပ ေဖ်ာ္ေျဖၾကသည္ ကို မိဘမ်ား၊ ဆရာဆရာမမ်ားက အတန္းအစား မခြဲျခားဘဲ ၾကမ္းတစ္ေျပးတည္း ရင္းရင္းႏွီးႏွီး အားေပး လက္ခုပ္တီးၾကမည္ ျဖစ္သည္။
“စံုညီပြဲေတာ္ဆိုတာက မိဘ၊ ဆရာ၊ ေက်ာင္းသားေတြ စံုစံုညီညီ ေတြ႔ဆံုၿပီး ေက်ာင္းသား၊ ေက်ာင္းသူမ်ားရဲ႕ စြမ္းရည္ေတြ ျပသၿပီးေတာ့ တစ္ႏွစ္ ပတ္လံုး ကာယ၊ ဥာဏစြမ္းရည္ေတြကို ထူးခၽြန္ေက်ာင္းသားေတြကို ဆုခ်ီးျမႇင့္တဲ့ပြဲ ျဖစ္တယ္”ဟု တိုင္းပညာ ေရးမွဴးရံုး ဒုတိယညႊန္ ၾကားေရးမွဴး(စီမံ) ေဒၚမိုးမိုးေအးက ေျပာသည္။
ကေလးမ်ား ေက်ာင္းေနေပ်ာ္ျပီး ေက်ာင္းထြက္ႏႈန္း ေလ်ာ့နည္းေစေရးႏွင့္ သင္ယူတတ္ေျမာက္မူႏႈန္း ျမင့္မားလာ ေစေရးအတြက္ ေက်ာင္းသား၊ ဆရာ၊ မိဘပူ ေပါင္းကာ ေပ်ာ္ပြဲရြင္ပြဲ စုံညီပြဲေတာ္ က်င္းပရျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ၎က ေျပာသည္။
ထိုပဲြမ်ိဳးကို လက္မွတ္ပါမွ ၀င္ရမည္၊ ထိုင္ခံုေၾကးရွိမွ ၀င္ရမည္ဆိုသည့္အေပၚ အခ်ိဳ႕ေက်ာင္းသားမိဘမ်ားက မႏွစ္ၿမိဳ႕ ၾကေပ။
မိဘမ်ားအေနျဖင့္ မိမိသားသမီး စံုညီပဲြေတာ္တြင္ ပါဝင္ ေဖ်ာ္ေျဖမည္ဆို ပါက လက္ရွိေခတ္အေျခအေနအရ ပြဲျပီး တဲ့အထိ ေငြက်ပ္ ၁ သိန္းခန္႔ကုန္က်ၿပီး မိဘေရာ ေက်ာင္းသားပါ ပင္ပန္းရကာ ပညာေရးအတြက္ အေထာက္အကူမျဖစ္ ဟု မသႏၱာက ႐ႈျမင္သည္။
တခ်ိဳ႕ကလည္း စံုညီပဲြေတာ္မ်ား တြင္ ပါဝင္ရျခင္းအားျဖင့္ မိမိသားသမီး ကုိ စိတ္ဓာတ္ျမႇင့္တင္ေပးရာေရာက္ၿပီး ပူး ေပါင္းေဆာင္ရြက္တတ္ရန္၊ ေျပာရဲဆုိရဲ လုပ္ရဲကုိင္ရဲ ရွိလာမည္ဟု ယူဆၾကသည္။
ထိုသို႔ ပါ၀င္ခြင့္ရမႈအတြက္ မိမိ၏သားသမီးသည္ အျခားေက်ာင္းသားမ်ား ႏွင့္ တန္းတူအခြင့္အေရးရခ်င္ေၾကာင္း ေက်ာင္းသားမိဘအခ်ိဳ႕ ဖြင့္ဟၾကသည္။
“ကုိယ္သားသမီးကဘယ္ေလာက္ ရုပ္ဆုိးေနပါေစ၊ ဘယ္ေလာက္ဆင္းရဲေန ပါေစ သူမ်ားနဲ႔ တန္းတူျမင္ခ်င္တယ္။ သူကေခ်ာလုိ႔ စာေတာ္လုိ႔၊ ခ်မ္းသာလုိ႔၊ ရင္းႏွီးလုိ႔ စုံညီပြဲမွာ ေရြးခံရတယ္ဆိုၿပီး ဘက္လုိက္မႈေတြ ျဖစ္ရင္ေတာ့ ဘယ္မိဘမဆုိ စိတ္ထဲ ေက်နပ္မလဲ၊ စိတ္ထဲ ဘယ္ေကာင္းမလဲ”ဟု ပုေလာၿမိဳ႕နယ္ ဇရက္ဆိပ္ရြာမွ မစန္းစန္းေဝက ေျပာသည္။
လက္ရွိက်င္းပေနသည့္ စံုညီပဲြေတာ္မ်ားက ရည္ရြယ္ခ်က္ ေဝဝါးကာ ေက်ာင္းအခ်င္းခ်င္း ဂုဏ္ၿပိဳင္သည့္ဘက္ ေရာက္လာေၾကာင္း ေဝဖန္မႈမ်ားလည္း ရွိေနသည္။
“ပညာေရးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး သိပ္ေတာ့ မထူးဘူးထင္တယ္၊ ခုက စာၿပိဳင္တာထက္ ဂုဏ္ၿပိဳင္သလိုပဲ ျမင္တယ္၊ ေက်ာင္းခ်င္း ၿပိဳင္သလို ထပ္ျဖစ္ေသးတယ္”ဟု ေအာင္သုခရပ္မွ ဦးေမာင္က ေျပာသည္။
ယခင္က ပညာေရးစံုညီပဲြေတာ္မ်ား ကို ေက်ာင္းတိုင္းတြင္ ႏွစ္စဥ္ ခမ္းခမ္း နားနား က်င္းပေလ့ မရွိခဲ့ဘဲ ရပ္ရြာ၏ စီးပြားေရး အေျခအေန၊ မိဘ ဆရာ ဆရာမတို႔၏ တက္ႂကြလိုလားမႈတို႔အေပၚ အေျခခံကာ ရြာလံုးကၽြတ္ ႏွီးေႏွာတိုင္ပင္ၿပီး အခါအားေလ်ာ္စြာ က်င္းပခဲ့ၾကသည္။
ထိုသို႔ က်င္းပရာတြင္လည္း ေက်ာင္း တိုင္းတြင္ က်င္းပျခင္း မဟုတ္သည့္အတြက္ အၿပိဳင္အဆိုင္နည္းကာ ေက်ာင္းအခ်င္း ခ်င္း လိုအပ္သည္မ်ား ပံ့ပိုးခဲ့ၾကသည္။
ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားတို႔ ကလည္း ဆရာဆရာမတို႔၏ ဦးေဆာင္မႈျဖင့္ ဇာတ္လမ္းတိုမ်ား၊ ေတးသရုပ္ေဖာ္မ်ား တြင္ အစုအဖဲြ႔လိုက္ ပါ၀င္ခြင့္ရကာ ယင္း အတြက္ အဝတ္အထည္ သီးျခား၀ယ္ရျခင္း မ်ိဳး ရွားလွသည္။ မိမိတို႔တြင္ ရွိသည့္အ၀တ္ ျဖင့္ ပါဝင္ခြင့္ရရန္ ဆရာဆရာမတို႔က စီစဥ္ေပးတတ္သျဖင့္ မိဘတို႔ကလည္း ေငြကုန္က်မႈအတြက္ ေခါင္းစားစရာ မလိုခဲ့ေပ။
ဇာတ္စင္ကိုလည္း ရြာထဲမွ ရရာ သစ္၀ါးငွားရမ္း၊ ေက်ာင္းမွ ခံုမ်ားျဖင့္ အလ်ဥ္းသင့္သလို ၀ိုင္းေဆာက္ၾကၿပီး ေန႔ဘက္တြင္သာ က်င္းပေလ့ ရွိခဲ့သည္။
ယခုမူ ညဘက္တြင္သာ ေရာင္စံု ပိတ္ကား၊ ဆလိုက္မီးမ်ားျဖင့္ ထည္ထည္ဝါဝါ က်င္းပလာၾကၿပီး ယင္းသို႔ က်င္းပ ေပးရန္ မိဘအခ်ိဳ႕ကပင္ ေတာင္းဆိုလာ ေၾကာင္း ဆရာဆရာမတို႔က ေျပာၾကသည္။
“မိဘေတြက ေန႔ဘက္ဆို မအားၾက ဘူး။ သူတို႔သားမီးေတြ လွလွပပ ျပင္ဆင္ထားတာကို ၾကည့္ခ်င္ပါတယ္ ဆိုၿပီး ညဘက္ လုပ္ေပးဖို႔ေတာင္းဆိုလာ ၾကတယ္”ဟု ေလာင္လံုးၿမိဳ႕နယ္ ထိန္တြင္းမူလြန္ ေက်ာင္းအုပ္ဆရာမက ေျပာသည္။
ထိန္တြင္းရြာတြင္ စံုညီပဲြေတာ္ က်င္းပသည့္ည၌ ေရွ႕ဆံုးတန္းတြင္ ေဖ့စ္ ဘုတ္(Facebook)မွ တစ္ဆင့္ တိုက္႐ိုက္လႊင့္သူ ဆရာမတစ္ေယာက္ ေတြ႔ရပါလိမ့္မည္။
ႏိုင္ငံျခားရပ္ျခားတြင္ ေရႊ႕ေျပာင္းအလုပ္လုပ္ကိုင္ေနၾကေသာ ေက်ာင္းသား မိဘမ်ားအတြက္ ျဖစ္သည္။
“အခု ဘာတစ္ခုတိုးၿပီးလုပ္ေနရလဲ ဆို ဖုန္းနဲ႔ ဴငလန လႊင့္ဖို႔ ဆရာမတစ္ ေယာက္ကို သီးသန္႔ထားေပးထားရတယ္။ သူ႕သားသမီးေတြ လွလွပပျပင္ဆင္ထား တာၾကည့္ပါေစဆိုၿပီး ဖုန္ေဘ အျပည့္ထည့္ ေပးၿပီး ေရွ႕ဆံုးမွာ ေနရာယူခိုင္းထားတယ္”ဟု ေက်ာင္းအုပ္ဆရာမႀကီးက ေျပာသည္။
ထိုသို႔ …ယခုေနာက္ပိုင္းတြင္ စံုညီ ပဲြေတာ္မ်ား ေက်ာင္းတိုင္းတြင္ ႏွစ္တိုင္း က်င္းပလာၾကသည္။
အသံလည္း စံုလွပါသည္။
မိဘမ်ားကလည္း ပန္းကုံးေၾကး၊ ထိုင္ခံု ေနရာေၾကး၊ ဝင္ေၾကး၊ ကပဲြပါ ေက်ာင္းသား ေက်ာင္းသူမ်ားအတြက္ အ၀တ္အထည္ ႏွင့္ အလွျပင္ေၾကးမ်ားအေၾကာင္း၊ ေက်ာင္းအက်ိဳးေတာ္ေဆာင္တို႔ႏွင့္ ဆရာဆရာမတို႔ကလည္း အင္မတန္မွ ပင္ပန္းရေၾကာင္း ညည္းညဴသံစံုမ်ားၾကား စံုညီပဲြေတာ္မ်ား ႏွစ္စဥ္ ခရီးဆက္ေနပါ လိမ့္ဦးမည္။
တနသၤာရီသတင္းအဖြဲ႔
