ဒီေန႔ ေသာၾကာေန႔ မနက္ျဖန္ ႐ုံး ပိတ္ေတာ့မွာ ျဖစ္သလို ေမာင္ေရွ႕ေနတစ္ ေယာက္ တက္ႂကြေနတယ္။ ေစာေစာအိပ္ ရာထ မေန႔က လက္ခံထားတဲ့ အမႈေတြ အတြက္ ကိုယ္စားလွယ္ပါဝါနဲ႔ အာမခံ ေလၽွာက္လႊာေတြ ျပင္ဆင္ရင္း စာဖတ္ ခန္းထဲ စာအုပ္ဖတ္ရင္း ထိုင္ေနခဲ့တယ္။
ထိုစဥ္ ဆရာ…ဆရာ… ဆရာ ဆိုၿပီး လူေခၚသံၾကားလို႔ တံခါးထဖြင့္ေတာ့ သားသားနားနား ဝတ္ဆင္ထားတဲ့ အသက္ ၄၀ေက်ာ္ လူတစ္ဦးနဲ႔ အမ်ိဳးသမီးႏွစ္ဦး ပါလာတယ္။ ႐ုံးခန္းထဲ ဝင္ထိုင္ၾကတယ္။
ထိုလူႀကီးက စစခ်င္း ” ဆရာ အမႈ အပ္ခ်င္လို႔ပါ၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ တစ္ဦး တည္းေသာ သားကို မေန႔က ေဆးမႈနဲ႔ ဖမ္းသြားပါတယ္၊ အဲဒါ ဆရာဆီ စုံစမ္း ေမးျမန္းဖို႔ လာခဲ့တာ”ဆိုၿပီး သူနဲ႔ပါလာ တာက သူ႕ဇနီးႏွင့္ သူ႕ညီမျဖစ္ေၾကာင္း မိတ္ဆက္ေပးပါတယ္။ ၿပီးတာနဲ႔ တစ္ ဆက္တည္းမွာပဲ သူက”ဆရာ ပြင့္ပြင့္ လင္းလင္းပဲ ေျပာမယ္၊ ကၽြန္ေတာ့္သား ေထာင္က်တာ မလိုခ်င္ဘူး၊ ဘယ္ေလာက္ ကုန္မလဲ၊ ဘယ္ႏွပုံးေလာင္းရမလဲ၊ ဆရာ ပဲ လမ္းေၾကာင္း ဝယ္ေပးပါ” ဆိုၿပီး လုပ္ ခ်ပါေလေရာ။
ေဟာ . . ပ်ားအုံေတာ့ တုတ္နဲ႔ ထိုးၿပီ။
အဲဒီမွာ ကၽြန္ေတာ္ ေမာင္ေရွ႕ေန လည္း စိတ္မထိန္းႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ႐ုတ္တရက္ ေဒါသျဖစ္သြားၿပီး”ဒီမွာဗ် ခင္ဗ်ားတို႔က အမႈရဲ႕ သက္သာခြင့္ အတြက္ ေရွ႕ေနကို အမႈအပ္တာလား၊ ပြဲစား၊ ကန္ထ႐ိုက္ကို လာရွာတာလား”ဆိုၿပီး တည့္တည့္ ေျပာခ်လိုက္ေတာ့”ေရွ႕ေနနဲ႔ အမႈအပ္ရင္ ဒီလိုေငြေတြ ပုံေပး အပ္ရတယ္လို႔ ၾကားဖူးလို႔ပါ”လို႔ ေၾကာက္တဲ့သံႏွင့္ ျပန္ေျဖတယ္။
ေမာင္ေရွ႕ေနကလည္း “ခင္ဗ်ား တို႔ ထြက္သြားေတာ့၊ က်ဳပ္လက္ပါမိ ေတာ့မယ္။ ခင္ဗ်ားတို႔ေျပာတဲ့ ေရွ႕ေနမ်ိဳး ရွိမရွိ ၊ က်ဳပ္မသိဘူး၊ သြားရွာၾက၊ က်ဳပ္ ကေတာ့ ဒီလိုေပါင္းစားတဲ့ အလုပ္မ်ိဳး မလုပ္ဘူး ထြက္သြားၾက” ဆိုၿပီး ေဟာက္ လိုက္မွပဲ သေကာင့္သားေတြ ေနာက္ကို ေတာင္ လွည့္မၾကည့္ဘဲ သုတ္ေခ်တင္ ေတာ့တယ္။
ေစာေစာစီးစီး ေငြနဲ႔ေပါက္ရင္ ဘာ မဆို လုပ္လို႔ရတယ္ဆိုတဲ့ အေပါက္မ်ိဳးက ေတာ့ ေမာင္ေရွ႕ေနနဲ႔ မိုးႏွင့္ေျမပါပဲ။ သူတို႔ေျပာတာနဲ႔ ႐ုံးေနာက္က်မွာစိုးလို႔ တိုက္ပုံဝတ္၊ အိတ္ဆြဲၿပီး အျမန္ခ်ီတက္ခဲ့ ရပါတယ္။
ဒီေန႔ လက္ခံထားတဲ့ အမႈက နယ္ ဘက္က ႐ြာတစ္႐ြာမွာ ကေလးခ်င္းရန္ ျဖစ္တာကို မိဘေတြ ဝင္ပါၾကေတာ့ ႐ိုက္ ႏွက္မႈ ေက်ာ္နင္းမႈေတြျဖစ္ၿပီး တရား႐ုံး ေရာက္လာလို႔ စြပ္စြဲခံရသူ လင္မယား ႏွစ္ေယာက္စလုံးအတြက္ အမႈ လိုက္ေပးရ မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ တရား႐ုံးအာမခံလည္း ေလၽွာက္ေပးရမွာ ျဖစ္လို႔ အာမခံသမား ႏွစ္ဦးလည္း ပါလာပါတယ္။ လိုအပ္တဲ့ ေလၽွာက္လႊာေတြ အေထာက္အထားေတြ ျဖည့္စြက္ၿပီး အာမခံရတဲ့အတြက္ ႐ုံး ေရာက္တာနဲ႔ တရား႐ုံးမွာ ေလၽွာက္လႊာ တင္ေပးခဲ့ပါတယ္။
အာမခံေပးမယ့္ ကိုခ်စ္ၫိုႏွင့္ ကို ထြန္းေက်ာ္ဆိုတဲ့ ႏွစ္ဦးကိုလည္း မွာ ထားရေသးတယ္။
“႐ုံးကေခၚတဲ့ အခ်ိန္ရွိေနေအာင္ ဘယ္မွမသြားနဲ႔၊ သြားစရာရွိရင္လည္း ေျပာၿပီးမွ သြားၾက” ဆိုၿပီးေတာ့။
ထမင္းစားခ်ိန္အထိ အမႈကမေခၚ ေတာ့ ကိုခ်စ္ၫိုႏွင့္ ကိုထြန္းေက်ာ္တို႔ကို “ထမင္းသြားစားၾကပါလား၊ မသိရင္ ဒီနားမွာ ဆိုင္ကယ္ တကၠစီေခၚၿပီးေတာ့ ဒီလမ္းေကြ႕ေလးမွာ ရွိတယ္”လို႔ မွာရ ေသးတယ္။ နယ္ဘက္က လူေတြဆိုေတာ့ ထမင္းဆိုင္ ဘယ္မွာရွိမွန္း မသိမွာစိုး လို႔ပါ။ ေမာင္ေရွ႕ေနကေတာ့ ႐ုံးနားမွာ ေတာင္ ထမင္းစားလို႔ မက်၊ တရား႐ုံးက တရားခြင္အားရင္ အားသလို ေခၚတတ္ လြန္းလို႔။
မြန္းလြဲ ၃နာရီေလာက္မွ အဲဒီအမႈ ေခၚပါတယ္။ အာမခံခြင့္ျပဳဖို႔၊ ကိုယ္စား ပါဝါတင္ဖို႔ေပါ့။ အဲဒီမွာ ျပႆနာတက္ ၿပီ။ ထမင္းသြားစားတဲ့ ႏွစ္ေယာက္ အခုထိ ေပၚမလာေသး၊ ဖုန္းဆက္တာ လည္း မကိုင္ဘူးလို႔ အမႈသည္ လင္မယားႏွစ္ေယာက္က ေျပာပါတယ္။ တရား႐ုံးကလည္း ေျပာလာပါတယ္။ အာမခံမရွိရင္ အခ်ဳပ္ထဲဝင္မွ ရမယ္၊ ေနာက္႐ုံးခ်ိန္းမွ အာမခံျပန္ေလၽွာက္တဲ့၊ အမႈသည္လင္ မယားႏွစ္ေယာက္လည္း ငိုမဲ့မဲ့ ျဖစ္လာပါတယ္။
“အခ်ဳပ္ထဲမွာ ေနရရင္ ႐ြာမွာက်န္ခဲ့ တဲ့ ကေလးေတြ ဘယ္လိုလုပ္ရဖို႔၊ ၿပီး ေတာ့ ေသာၾကာေန႔ႀကီး ေနာက္႐ုံးျပန္ ဖြင့္မွဆိုရင္ အနည္းဆုံး ၃ ရက္ေနရေတာ့ မယ္။ ႐ုံးခ်ိန္လည္း ကုန္ေတာ့မွာမို႔ ဒီ အခ်ိန္ႀကီးမွ အာမခံအသစ္ ဘယ္လိုရွာရ မလဲ” ဆိုၿပီး လုပ္လာပါေတာ့တယ္။
မေနသာေတာ့တဲ့ ေမာင္ေရွ႕ေနက လည္း တရားသူႀကီးဆီမွာ အခ်ိန္ထပ္ ေတာင္း ၊ ေခါင္းေပါင္းနဲ႔ တိုက္ပုံေတာင္ မခၽြတ္ႏိုင္ေတာ့ဘဲ ဆိုင္ကယ္တကၠစီဂိတ္ ကိုေျပးၿပီး သြားစုံစမ္းရပါေတာ့တယ္။ စုံစမ္းလို႔ ရတာေတာ့ သူတို႔သြားေနတာ ထမင္းဆိုင္ေဘးက KTV ဆိုင္မွာတဲ့၊ ေမာင္ေရွ႕ေနလည္း နီးစပ္တဲ့ဆိုင္ကယ္ ေခၚၿပီး KTV ဆိုင္ကို လိုက္သြားရပါ တယ္။
KTV ပထမအထပ္ အခန္းB-၄ ကို မန္ေနဂ်ာကိုေျပာၿပီး ဖြင့္ခိုင္းေတာ့ ဟိုႏွစ္ေယာက္က စကီးေလးႏွစ္ေယာက္နဲ”….ဒီလိုလိုက္ဖက္တဲ့ဘ၀ ေျပာစရာ ေလာကႀကီးက တကယ္ပါ။ ၾကင္နာသူ ေလးရွိေနမွ….”ဆိုၿပီး အသံေသးအသံ ေၾကာင္နဲ႔ လုပ္ေနၾကတာ။ ပတ္ဝန္းက်င္ လည္းေမ့။ ဖုန္းသံလည္း ၾကားရမယ္မ ထင္။ ဆိုင္ရွင္ေတြက ေမာင္ေရွ႕ေနကို သိလို႔သာ ေတာ္ေသးပါတယ္။ ႏို႔မဟုတ္ ဆို ေမာင္ေရွ႕ေနလည္း အ႐ိုက္ခံရမယ္ အေပါက္။
“မင္းတို႔ေတြ ဘယ္လိုလုပ္ေနၾက တာလဲ”ဆိုၿပီး ေဒါသထြက္ထြက္နဲ႔ ေဟာက္လိုက္ေတာ့ “ဆရာရယ္… အခ်ိန္ မီတယ္ဆိုၿပီး ကၽြန္ေတာ္တို႔က Tတသ Sနခအငသည ယူလိုက္တာပါ။ ဆိုင္က ေန႔ ဘက္မွာOne Section Buyç One Section Free ” ဆိုၿပီးေျပာလို႔ ႏွေျမာ တာနဲ႔ ဆက္ဆိုေနၾကတာဆိုၿပီး ေလသံ ေပ်ာ့ေပ်ာ့ေလးနဲ႔ ရွင္းျပရွာၾကပါတယ္။
ေမာင္ေရွ႕ေနလည္း”အရင္စိတ္နဲ႔ ဆို ဒီေကာင္ေတြလြယ္မွာ မဟုတ္ဘူးကြာ”ဟု ႀကိမ္းေမာင္းရင္း႐ုံးကို ျပန္ေခၚရပါ တယ္။ ဒီေန႔တစ္ေန႔လုံးေဒါသျဖစ္စရာေတြခ်ည္း ျဖစ္ေနလို႔ စိတ္တိုတတ္သူပီပီ”ဒီအလုပ္ မလုပ္ေတာ့ဘူး”လို႔ ႀကဳံးဝါး ရင္း အိမ္ကိုျပန္လာပါတယ္။ လမ္းမွာ လည္း “ေတာ္ၿပီ၊ ပူလိုက္တဲ့ အလုပ္၊ ငါ့ ဟာငါ ဥယ်ာဥ္စိုက္ရင္း ေအးေအးပဲ ေန ေတာ့မယ္ ၊ ဆံပင္ေတြျဖဴ ၊ ထိပ္ေတြေျပာင္ ေငြကုန္၊ သံျပာ ျဖစ္တဲ့အလုပ္”ဆိုၿပီး ဆုံးျဖတ္ရင္း ေရ႐ြတ္ၿပီး လာခဲ့ပါတယ္။
အိမ္ေရွ႕ေရာက္ေတာ့ ဇနီးျဖစ္သူက အိမ္ထဲမွာ ဧည့္သည္ေတြေရာက္ေနတယ္ လို႔ အသံတိုးတိုးေလးနဲ႔ ေျပာရွာတယ္။ အိမ္ထဲမွာေရာက္ေနတာက ေဒၚတ႐ုတ္မ နဲ႔သူ႕သမီးတစ္ေယာက္။ ဟုတ္ပါတယ္။ ေမာင္ေရွ႕ေနရဲ႕အမႈသည္က ၿပီးခဲ့တဲ့ ၁၀လေလာက္က သူ႕အိမ္ေရွ႕က အမႈိက္ ပုံးမွာ မူးယစ္ေဆးေတြ႕လို႔ဆိုၿပီး ရဲက ဖမ္းသြားတာ၊ မုဆိုးမတစ္ေယာက္ သူက အရပ္ထဲမွာ ငါးလိုက္ေရာင္းရတာ ဆင္းရဲ ရွာတယ္။ အဲ့ဒါနဲ႔ မပက္သက္ေၾကာင္း ေမာင္ေရွ႕ေနက ေကာင္းေကာင္းသိလို႔ အခမဲ့ အမႈလိုက္ေပးခဲ့တယ္။ အဲ့ဒါ ခ႐ိုင္ တရား႐ုံးက သူ႕ကို ေထာင္ ၁၀ ႏွစ္ခ်တာ၊ အဲဒါ ေမာင္ေရွ႕ေနကလည္း တိုင္းေဒသ ႀကီးအထိ အယူခံ ဆက္ဝင္ေပးလို႔ ၿပီးခဲ့ တဲ့ရက္က အယူခံေအာင္ၿပီး ကြင္းလုံး ကၽြတ္ လြတ္သြားခဲ့ပါတယ္။ သူကိုျမင္ ေတာ့ ေမာင္ေရွ႕ေနလည္း ပီတိျဖစ္ရ တယ္။ သူလည္း အရမ္းဝမ္းသာေနရွာ တယ္။
“ဆရာရယ္….မေန႔ကမွ လြတ္လာ တာ၊ ဒီေန႔ ဟင္းစားေလးရတာနဲ႔ဆရာကို လာကန္ေတာ့တာ ဆရာကယ္ေပလို႔ေပါ့ ဆရာရယ္။ ႏို႔မဟုတ္ဆို ေထာင္ထဲမွာ ၁၀ ႏွစ္ေနရမွာ ကၽြန္မသမီးေလးနဲ႔ သား ေလးလည္း ေက်ာင္းတက္ရမွာ မဟုတ္ ေတာ့ဘူး။ အခုေတာင္ ၁၀လေလာက္ ေတာ္ေတာ္ဒုကၡေရာက္သြားတာ ကၽြန္မ အေဒၚေတြက ကေလးႏွစ္ေယာက္ကို ေစာင့္ေရွာက္ ထားေပးတာ။ ဆရာကို အေတာ္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္”ဆိုၿပီး အတင္းကန္ေတာ့မယ္ ခ်ည္းလုပ္ေနလို႔ ေခ်ာ့ေမာ့ ဆုေတြဘာေတြေပးၿပီး ျပန္ လႊတ္လိုက္ရပါတယ္။
ဪ…ေရွ႕ေနအလုပ္ဆိုတာ ဒီလို မ်ိဳးေတြ ကယ္ေပးေနရေတာ့ အလြန္မြန္ ျမတ္လွပါတကား။ ေမာင္ေရွ႕ေနလည္း ဆင္ျခင္ၿပီး ဆက္လုပ္ေနသင့္ပါတယ္ဆို ၿပီး ျပန္စဥ္းစားေနမိပါတယ္။
ဇနီးျဖစ္သူကလည္း”အကိုေရ ခုနက ဧည့္သည္လာပို႔ထားတဲ့ ကုလား ကုတ္ငါး ၂ ေကာင္နဲ႔ ကဏန္းေတြလည္း ပါတယ္ ဘယ္လိုခ်က္ေပးရမလဲ”ဆိုၿပီး ေမးေတာ့ “ခ်က္မေနပါနဲ႔ ေတာ့ကြာ ႏွင္းဆီဆိုင္ကိုယူသြားပီး တစ္ေကာင္ကို ခဲပတ္နဲ႔ ကင္၊ တစ္ေကာင္ကို သံပရာ ေပါင္းလုပ္ ကဏန္းတစ္ဝက္ကို မာဆ လာနဲ႔ေၾကာ္ က်န္တာကို ဟင္းခ်ိဳ လုပ္ခိုင္းဖို႔ အခုပဲ သြားၾကရေအာင္ကြာ၊ ေန႔ခင္းက ထမင္းေကာင္းေကာင္း မစားရလို႔ ကိုယ္လည္း ဗိုက္ဆာေနၿပီ”လို႔ေျပာလိုက္ပါတယ္။
ေမာင္ေရွ႕ေနရဲ႕စိတ္ထဲမွာ”ဒီေန႔ ေသာၾကာေန႔လည္းျဖစ္တဲ့အျပင္ ၁၃ရက္ လည္းျဖစ္ေနတာမို႔ ေနာက္ တိုင္းအယူအဆအရ တစ္ခါတစ္ ေလတိုက္ဆိုင္ၿပီး အဆင္မေျပ ျဖစ္တာ ေနမွာပါ”လို႔ ေတြးရင္းတစ္ကိုယ္တည္း ၿပဳံးေနမိေတာ့တယ္။ ။
