မီတာခကိစၥ အေပါင္း /အႏႈတ္ / အေျမာက္ / အစား

0
553

အားလုံးသိထားၿပီးသားပါ။
ျပည္မနဲ႔ ဆယ္ဆတစ္ဆကြာတဲ့ တနသၤာရီတိုင္းရဲ႕ လၽွပ္စစ္မီတာခ အေၾကာင္းကို။
ထားဝယ္မွာ တစ္ယူနစ္ ၂၀၀က်ပ္ ၿမိတ္မွာ က်ပ္ ၄၀၀ ေက်ာ္၊ ေကာ့ေသာင္း မွာ က်ပ္ ၃၇၀ ေပးေနရပါတယ္။ ဆိုရရင္ ျပည္မမွာ တစ္လ မီတာခ က်ပ္ရွစ္ေထာင္ က်တဲ့အခ်ိန္မွာ တနသၤာရီတိုင္းမွာ က်ပ္ ရွစ္ေသာင္း က်သင့္တဲ့သေဘာ။

ဓာတ္ေငြ႕နဲ႔ လၽွပ္စစ္မီးေပးေနတဲ့ ထားဝယ္မွာေတာင္ ၁ယူနစ္ ၂၀၀က်ပ္ ႏႈန္း။ ဒါေတာင္ ေဈးတက္ဦးမယ္လို႔ သတင္းေတြ ၾကားေနရေသး။ ၿမိတ္နဲ႔ ေကာ့ေသာင္းမွာက ဒီဇယ္မီးစက္ဆိုေတာ့ ဒီဇယ္ေဈးအတက္၊ ေငြတန္ဖိုးအက်မွာ လၽွပ္စစ္မီးေပးေနတဲ့ ကုမၸဏီေတြလည္း မသက္သာလွ။ ျမတ္ဖို႔မေျပာနဲ႔ အရင္း မ႐ႈံးေအာင္ေတာင္ မနည္းလုပ္ေနရတယ္ လို႔ ညည္းတြားသံ ၾကားရတယ္။
ေဒသခံ မီးသုံးသူေတြကေတာ့ အညည္း တြားဆုံးပါပဲ။ မီတာခ ေဈးႀကီး ရတဲ့အထဲ ဝန္ေဆာင္မႈမေကာင္းတဲ့ ကုမၸဏီေတြနဲ႔ ေတြ႕ေနရမယ္ဆို ပိုလိုပင့္ ခက္ေခ်ရဲ႕။ ဒါေတာင္ မီတာခ တစ္ယူ နစ္ႏႈန္း က်ပ္ ၈၀၀ ကေန က်ပ္ ၁၀၀၀ ၾကားေပးေနရတဲ့ ေက်း႐ြာေတြ အမ်ား ႀကီး ရွိေသးတယ္။

တခ်ိဳ႕က ျမန္မာျပည္ႀကီးထဲမွာ တနသၤာရီတိုင္းေဒသႀကီးမပါလို႔ ေဈးႀကီး ေနတာလားလို႔ ခပ္႐ြဲ႕႐ြဲ႕ ေျပာၾကတယ္။ ႐ြဲ႕လည္း ႐ြဲ႕စရာကိုး။
မီတာခသက္သာဖို႔ ကိစၥအားလုံး ေမၽွာ္ၾကတာကNational Grip လို႔ ေခၚ ေနၾကတဲ့ မဟာဓာတ္အားလိုင္း ကိုယ္ေတြ ေဒသကို အျမန္ေရာက္ဖို႔။ ခက္တာက မဟာဓာတ္အားလိုင္းကိစၥကလည္း မည္ သို႔ မည္ပုံ လုပ္ေနသည္မသိ ဆိုတာမ်ိဳး။
ျပည္ေထာင္စု လၽွပ္စစ္ႏွင့္ စြမ္းအင္ ဝန္ႀကီးဌာနက ေျပာထားတာေတာ့ ၂၀၂၈ ခုႏွစ္မွာ တစ္ျပည္လုံးကို မဟာဓာတ္အား လိုင္းေတြ ေရာက္မယ္တဲ့။ ဒါဆို ေနာက္ ဆယ္ႏွစ္ေလာက္အထိ ဒီလိုႀကီးပဲ နပန္း လုံး သြားေနရမလားလို႔ စဥ္းစားစရာရွိလာ တယ္။ တခ်ိဳ႕ေတြ ေထာက္ျပသလိုေပါ့။ ျပည္မကသုံးသမၽွ လၽွပ္စစ္အတြက္ ယူနစ္ တိုင္းယူနစ္တိုင္းအတြက္ စိုက္ထုတ္ေပး ဖို႔က် ရန္ပုံေငြကရွိေနၿပီး တနသၤာရီ တိုင္းကို မဟာဓာတ္ အားလိုင္းသြယ္ ဖို႔က်ေတာ့ မရွိဆိုတာ ခ်ည္းပဲ။

သူတို႔ေျပာတာလည္း ဟုတ္တုတ္ တုတ္။ ဖက္ဒရယ္တို႔ တန္းတူညီမၽွေရးတို႔ ေျပာ ေနၾကေတာ့ေလ။
လၽွပ္စစ္မီတာခကိစၥ ေခါင္းထဲ ေရာက္လာတိုင္း ကၽြန္ေတာ္က ဒီနည္း လမ္းေတြကို စဥ္းစားမိတယ္။
(၁) မဟာဓာတ္အားလိုင္း
(၂) အစားထိုးေလာင္စာ
(၃) နယ္နိမိတ္ခ်င္းဆက္စပ္တဲ့
ထိုင္းႏိုင္ငံမွ ဓာတ္အားဝယ္ယူျခင္း
၄) အစိုးရဲ႕ စိုက္ထုတ္စီစဥ္မႈ
တစ္ခ်က္ခ်င္း အေျဖရွာၾကည့္ရရင္. .

၁) မဟာဓာတ္အားလိုင္း
မဟာဓာတ္အားလိုင္း ကိုယ္ေတြ ေဒသကို ေရာက္ရင္ ဓာတ္အားခ ျပည္မနဲ႔ တန္းတူ ျဖစ္မယ္။ သို႔ေသာ္ ၂၀၂၈ ခုႏွစ္ လို႔ ေျပာထားၾကားထားေတာ့ အထက္မွာ တင္ျပခဲ့သလိုပဲ သက္သာဖို႔ အေရး ေက်ာ္ဟိန္းေျပာသလို ၁၀ႏွစ္ . . . . . ၁၀ႏွစ္ . . ။

၂) အျခားအစားထိုးေလာင္စာ
Hydro Power လို႔ဆိုတဲ့ ေရအားမွ လြဲ၍ အျခားအစားထိုးေလာင္စာေတြက တစ္ ယူနစ္ က်ပ္၂၀၀ ပတ္ခ်ာလည္။ ေလအား၊ ဆိုလာေခၚ ေနစြမ္းအင္သုံး၊ ေက်ာက္မီးေသြး၊ FO ေလာင္စာစတာေတြ ရွိလိမ့္မယ္။ သဘာ၀ပတ္ဝန္းက်င္အေပၚ သက္ေရာက္မႈ၊ ေဒသခံေတြရဲ႕ ဆႏၵ၊ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈ ကုန္က်စရိတ္ အမ်ားႀကီး တိုင္းတာရဦးမယ္။ သဘာ၀ပတ္ဝန္းက်င္ အတြက္လည္း အဆင္ေျပမယ္။ ေဒသခံ ေတြကလည္း လက္ခံမယ္။ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံ တဲ့ လုပ္ငန္းရွင္ကလည္း လုပ္ႏိုင္မယ္ဆို ရင္ တစ္ယူနစ္ က်ပ္ ၂၀၀နဲ႔ ရႏိုင္စရာ အေၾကာင္း ရွိတယ္။

ၿမိတ္မွာ FO  ေလာင္စာသုံးဓာတ္အား ေပးဖို႔လုပ္ေနတယ္လို႔ သိရသလို ေကာ့ေသာင္းမွာလည္း ေလအားရ/မရ စမ္းေနတယ္လို႔ သိရတယ္။ လုပ္လို႔ရၿပီ ဆို အစိုးရဘက္ကို ေမးစရာရွိလာတာက အဲဒီကုမၸဏီေတြကို လုပ္ပိုင္ခြင့္ ဘယ္ႏွႏွစ္ ေပးမွာလဲ။ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံထားတဲ့ ကုမၸဏီ အေနနဲ႔ ၃ ႏွစ္ေလာက္ ၅ ႏွစ္ေလာက္ လုပ္ပိုင္ခြင့္ ရ႐ုံနဲ႔ အရင္းေက်မယ္မထင္။ ႏွစ္ရွည္ ႀကီးလုပ္ေနၿပီး မဟာဓာတ္အား လိုင္း ေရာက္လာလို႔ရွိရင္ အခ်ိတ္အဆက္ ေတြ ျပတ္ကုန္မယ္။ ျပည္သူေတြက သက္သာတဲ့ဆီကိုပဲ သြားလိမ့္မယ္။ ရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံ သူအတြက္ ႏွစ္ရွည္ လုပ္ပိုင္ ခြင့္ရေအာင္ ဘယ္သူက အာမခံေပးမွာ လဲ။ အာမခံရင္ေရာ ရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံသူ ဘက္က အဆင္ေျပႏိုင္ဖို႔ . . . ရွိ /မရွိ

၃) နယ္နိမိတ္ခ်င္းဆက္စပ္တဲ့ တစ္ဘက္ ႏိုင္ငံမွ ဓာတ္အားဝယ္ယူျခင္း
ၿမိတ္ခ႐ိုင္အတြက္ဆို ေမာေတာင္ လမ္းဘက္က၊ ေကာ့ေသာင္းက ပါခ်န္ ျမစ္ကိုျဖတ္ၿပီး တစ္ဘက္မွာ ထိုင္းႏိုင္ငံရွိ တယ္။
ၿမိတ္မွာဆို ထိုင္းကေန ေမာေတာင္ သြယ္ဖို႔က လြယ္ေပမယ့္ ေမာေတာင္ ကေန က်န္တဲ့ ၿမိဳ႕ေတြျဖတ္ဖို႔က ခရီး ေဝးလြန္းတယ္။ ေကာ့ေသာင္းမွာက် ေတာ့ ပါခ်န္ျမစ္ကို ျဖတ္ရမယ္။ တစ္ၿမိဳ႕ နဲ႔တစ္ၿမိဳ႕က ျမ၀တီတို႔ တာခ်ီလိတ္တို႔လို မနီးဘူး။ ျမစ္ေတြ ေခ်ာင္းေတြလည္း ျဖတ္ရမယ္။

ကုမၸဏီကပဲ လုပ္လုပ္၊ အစိုးရကပဲ လုပ္လုပ္ ဒီေလာက္ကြာေဝးတဲ့ ဓာတ္အား လိုင္းသြယ္တန္းတဲ့ စရိတ္အတြက္ ေဒၚလာသန္းခ်ီကုန္မယ္။ မီတာခက သူတို႔ ႏိုင္ငံမွာ အိမ္သုံး ၃ ဘတ္ခြဲ၊ ျမန္မာေငြနဲ႔ လက္ရွိေပါက္ေဈး က်ပ္ ၁၆၀ ။ ဒီႏိုင္ငံထိ ျဖန္႔ရမယ္ဆို ၆ ဘတ္ခြဲ ေလာက္က်သင့္လိမ့္မယ္လို႔ တြက္ခ်က္ မႈေတြ ရွိထားဖူးေတာ့ က်ပ္ ၃၀၀ ပတ္ခ်ာ လည္က်လိမ့္မယ္။
ဒါလည္း မဟာဓာတ္အားလိုင္းဝင္ လာတာတို႔၊ ႏိုင္ငံေရးျပႆနာတို႔၊ လုံၿခဳံေရးအေျခအေနတို႔ ထည့္သြင္းစဥ္း စားရင္ လြယ္ေလာက္စရာ အေၾကာင္း မျမင္။

၄) အစိုးရရဲ႕ စိုက္ထုတ္စီစဥ္မႈ
ဒီအခ်က္က အေရးႀကီးလာတယ္။ လၽွပ္ စစ္ဓာတ္အားေကာင္းမွ သက္သာမွ ေဒသဖြံ႕ၿဖိဳးေရး လုံၿခဳံေရး အခြန္ေကာက္ ခံရရွိမႈ စတာေတြ အစိုးရအေပၚ တိုက္ ႐ိုက္အခ်ိဳးက်တယ္။ ဓာတ္အားခ ၁၀ ဆ ျမင့္ေနလို႔ လူေနမႈ စရိတ္ေတြတက္ၿပီး တစ္ျခားၿမိဳ႕ေတြ ေဒသေတြကို ရင္ေဘာင္ တန္းႏိုင္ဖို႔ မျမင္။

စက္မႈလုပ္ငန္းဖြံ႕ၿဖိဳးဖို႔၊ အလုပ္ အကိုင္ အခြင့္အလမ္း အားလုံးေဝဝါး ေနဆဲ။
ေလာေလာဆယ္ ထားဝယ္ေဒသက ၂၀၀ က်ပ္ႏႈန္းနဲ႔ လၽွပ္စစ္မီးေပးထား သလိုမ်ိဳး ၿမိတ္ ေကာ့ေသာင္းေဒသေတြကို ေပးထားဖို႔ လိုလိမ့္မယ္။ ဥပမာ ၿမိတ္မွာ ၄၀၅ က်ပ္ျဖစ္ေနရင္ ေဒသခံလၽွပ္စစ္မီး သုံးစြဲသူေတြအတြက္ ပိုေနတဲ့ ၂၀၅ က်ပ္ကို အစိုးရက က်ခံ။ ေကာ့ေသာင္းမွာ က်ပ္ ၃၇၀ ျဖစ္ေနရင္ ပိုကုန္ေနတဲ့ က်ပ္ ၁၇၀ ကို အစိုးရက က်ခံေပးထား။

ဘယ္ဘတ္ဂ်က္ေတြနဲ႔ က်ခံသင့္ သလဲဆိုရင္ ကံေပါက္မွာ ဓာတ္ေငြ႕ေတြ ေရာင္းလို႔ရတာေတြထဲက ျပည္ေထာင္စု အစိုးရနဲ႔ တိုင္းေဒသႀကီးတို႔ ပူးေပါင္း စီစဥ္ေပး။ အစိုးရကလည္း ဘ႑ာေငြ ေတြတြက္ခ်က္လို႔ ကုန္က်မႈေတြမ်ား လာရင္ မဟာဓာတ္အားလိုင္း အျမန္ ေရာက္ရွိေရး ပိုမို ဦးစားေပးလိမ့္မယ္။
ဒီလိုအေျခအေနဆို ေဒသခံကလည္း ဓာတ္အားခ ၂၁၀က်ပ္ကေန ထပ္သက္ သာ ေဒသဖြံ႕ၿဖိဳးေရးတို႔ အလုပ္အကိုင္ အခြင့္အလမ္းတို႔ ဂုဏ္သိကၡာတို႔က ကၽြဲကူးေရးပါဆိုသလို တိုးတက္လာမွာ။

အျခားနည္းလမ္းေတြ အမ်ားႀကီး ရွိဦးမွာ ပါ။ တကယ္ေစတနာရွိရင္၊ လုပ္ ခ်င္ စိတ္ရွိရင္ေပါ့ေလ။
တိုင္းေဒသႀကီးအစိုးရအေနနဲ႔ အခု လုပ္ေနတာေတြထက္ ပိုတဲ့၊ ထက္တဲ့၊ အေလး အနက္ထားတဲ့၊ ေဖာက္ထြက္တဲ့ အစီအစဥ္ေတြနဲ႔ အေကာင္အထည္ေဖာ္ဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။