အခုက ဖြံ႕ၿဖိဳးၿပီးႏိုင္ငံ အခ်ိဳ႕တြင္ ေထာင္တံခါးေတြ ပိတ္ဖို႔ေတာင္ လုပ္ေန ၾကပါၿပီ။ အခ်ိဳ႕ႏိုင္ငံမ်ား ဆိုလၽွင္ ေထာင္ တံခါးေတာင္ ပိတ္ၿပီးေနပါၿပီ။
နယ္သာလန္ႏိုင္ငံဆိုလၽွင္ ေထာင္ မ်ားအလြတ္ျဖစ္ေန၍ ေနာ္ေဝမွ ေထာင္ သား ၂၄၀ ေက်ာ္အတြက္ ငွားရမ္း ေနရာ ေပးထားသည္။
ဘာေၾကာင့္နည္း။
မႈခင္းမ်ားက်ဆင္းလာျခင္း၊ လူမ်ား စည္းကမ္းပိုရွိလာျခင္းတို႔ေၾကာင့္ဟု အၾကမ္းျပင္းေျပာႏိုင္သည္။
“ေက်ာင္းတံခါးေတြ ဖြင့္တာဟာ ေထာင္တံခါးကို ပိတ္လိုက္တာ”ဟူ ေသာ ဆို႐ိုးစကားရွိသည္။
ဆိုေတာ့ ေထာင္တံခါးမ်ား ပိတ္ ထားလိုက္ရျခင္းမွာ ေက်ာင္းပညာေရး ေကာင္းလာ၍ေလာ။
ဖြံ႕ၿဖိဳးၿပီး ႏိုင္ငံမ်ားတြင္ ေနာက္ပိုင္း ပို၍ က်ယ္ေလာင္လာေသာ အယူအဆ တစ္ခုမွာ ျပစ္ဒဏ္မ်ားခ်မွတ္ျခင္း၊ လူ ေတြကို ေထာင္ခ်ျခင္းက အခ်ိဳ႕ေျပာ ျပစ္ မႈမ်ားအတြက္ ထိေရာက္ပါ၏ေလာဟု အယူအဆ ျဖစ္သည္။
ထိုအယူအဆမ်ား ဖတ္မိတိုင္း၊ သင္ ယူရတိုင္း ျမန္မာႏိုင္ငံကအေၾကာင္း အထူးသျဖင့္ အခုတေလာ တနသၤာရီ တိုင္းမွာ ျဖစ္တဲ့ ျပစ္ဒဏ္ေတြအေၾကာင္း စဥ္းစားမိသည္။
အမႈိက္ပစ္သူမ်ားကို ပိုမိုျပင္းထန္ ေသာ ျပစ္ဒဏ္ခ်လာျခင္း။ အမႈိက္ပစ္သူ ဒဏ္ေငြ ႏွစ္သိန္း၊ သတင္းေပးသူ ဒဏ္ ေငြ တစ္သိန္း စသည္ျဖင့္။
ထိုအျပင္ လမ္းစည္းကမ္း ခ်ိဳး ေဖာက္သူေတြကို အဖမ္းအဆီး ပိုလုပ္ဖို႔၊ ပိုမိုျပင္းထန္စြာ ဒဏ္ေပးဖို႔ လူအမ်ား ေတာင္းဆိုလာၾကသည္။
ယင္းအျပင္ လူငယ္မ်ား မူးယစ္ ေဆးဝါး အသုံးအစြဲ ပိုမ်ားလာရာ သူတို႔ ကို ေထာင္ခ်သည့္ ျပစ္ဒဏ္မ်ားမွာလည္း စဥ္းစားစရာ ျဖစ္လာသည္။
ထိုသည္တို႔မွာ လက္တကမ္းတြင္ ေတြ႕ရေသာ ဥပမာမ်ား ျဖစ္သည္။
မူဝါဒခ်မွတ္သူမ်ား၊ မူဝါဒေရးရာ ခ်မွတ္ဖို႔ စည္း႐ုံးလႈံ႔ေဆာ္သူမ်ားက ျပစ္မႈေတြ ပိုခ်ဖို႔၊ အဖမ္းအဆီးေတြ ပိုလုပ္ဖို႔အေၾကာင္း ေျပာေနၾကသည္မ်ား ၾကားရဖန္မ်ားေတာ့ ဘာေၾကာင့္မ်ား ေနာက္ေၾကာင္း ျပန္မသြားရတာလဲ ဆို သည္ကို စဥ္းစားမိသည္။
ဆိုလိုသည္မွာ ထိုသို႔ စည္းကမ္း ခ်ိဳးေဖာက္ေနရျခင္း အေၾကာင္းရင္းခံမ်ား ေနာက္လိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္။
သိရက္ႏွင့္ ခ်ိဳးေဖာက္ျခင္း ဆိုလၽွင္ ေတာ့ အျခား ေဆြးေႏြးစရာ မ်ားစြာ ရွိသည္။
သို႔ေသာ္ မသိရက္ႏွင့္ ခ်ိဳးေဖာက္ ျခင္းဆိုလၽွင္ေတာ့ ႏိုင္ငံသားမ်ားကို ငယ္စဥ္က မည္သို႔ေသာ ပညာေရးမ်ိဳး ေပးခဲ့သနည္းဆိုသည္ကို ေမးခြန္းထုတ္ ရမည္ ျဖစ္သည္။
အမႈိက္ပစ္ျခင္းေၾကာင့္ ကမၻာႀကီး ႀကဳံရေသာ ဆိုးက်ိဳး၊ ပတ္ဝန္းက်င္တြင္ ျဖစ္ရေသာဆိုးက်ိဳး၊ ၿမိဳ႕႐ြာအတြင္းတြင္ ႀကဳံရေသာ ဆိုးက်ိဳး၊ လူတစ္ဦးခ်င္းစီကို ထိခိုက္ေစႏိုင္ေသာ ဆိုးက်ိဳးတို႔ကို သင္ ယူဖို႔ ကေလးေတြကို အခြင့္အလမ္း ေပးခဲ့ပါသလား။
ကေလးမ်ားကို အမႈိက္မပစ္ရ တစ္ခြန္းတည္း အသိေပး၍ မရပါ။ ပတ္ ဝန္းက်င္တြင္ အျမင္အားျဖင့္ သန္႔ရွင္ေရး တစ္ခုတည္း ေျပာ၍ မရေတာ့ပါ။
ယေန႔ေခတ္တြင္ အမႈိက္သည္ အရာ ရာျဖစ္ေနၿပီျဖစ္သည္။ လူ႕က်န္းမာေရး ကိုလည္း ထိခိုက္သည္။ သဘာ၀ေဘး ဒဏ္ကိုလည္း ျဖစ္ေစသည္။ မေကာင္း ေသာ ေရာဂါဆိုးတို႔ ခိုလႈံရာလည္း ျဖစ္ သည္။ အမႈိက္သည္ လူတို႔မွီခိုေနရေသာ ေလထု၊ ေရထု၊ ေျမထု အားလုံးကို ညစ္ညမ္းေစရာ ေခတ္သစ္ကမၻာႀကီးတြင္ အမႈိက္စီမံခန္႔ခြဲေရးသည္ ထိပ္တန္း ဦးစားေပး ျဖစ္လာသည္။
ထိုအေၾကာင္းကို ကေလးငယ္မ်ား အား ကုံလုံျပည့္စုံစြာ သင္ေပးခဲ့ပါ၏ေလာ။
အသိရွိ႐ုံမက အျပဳအမူပါ ေျပာင္း သြားေအာင္ သင္ေပးႏိုင္ခဲ့ပါ၏ေလာ။
ေနာက္တစ္ခု ျပႆနာမွာ ဆိုင္ ကယ္ အေမာင္းၾကမ္းသူတို႔ ျဖစ္သည္။ စည္းကမ္းမဲ့ ဆိုင္ကယ္ ေမာင္းသူတို႔ အေၾကာင္း ျဖစ္သည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ရန္ကုန္လို ေနရာ မ်ိဳးတြင္ ယာဥ္ေမာင္းလိုင္စင္လိုပါက သင္တန္းတက္သည္မွ အပ လူေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ား ယာဥ္စည္းကမ္း၊ လမ္းစည္းကမ္း နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး သင္ေပးခဲ့သည့္ အသံ မၾကားမိပါ။ (တခါခါေတာ့ ေက်ာင္းေတြ မွာ ေဟာေျပာပြဲေတြ လုပ္သည္ကို ၾကားရ သည္။ သို႔ေသာ္ ေက်ာင္းသင္ခန္းစာ တစ္ခု အေနႏွင့္ ပါသည္ကို မၾကားမိပါ)
ဆိုေတာ့ နယ္တြင္ ေနထိုင္သူမ်ား အေနႏွင့္ စက္ဘီးစီးတတ္ပါက ဆိုင္ ကယ္ကို တက္ခြလိုက္သူခ်ည္း ျဖစ္သည္။ လမ္းမႀကီးက ယာဥ္ကို ဦးစားေပးရမည္၊ အတက္ဦးစားေပးရမည္၊ အေကြ႕ကို မည္သို႔ ေကြ႕ရမည္၊ မီးပြိဳင့္တြင္ ရပ္ေစာင့္ ခ်ိန္ မည္သို႔ ရပ္ေစာင့္ရမည္ကို အေသ အခ်ာ သင္ေပးေသာ၊ သို႔မဟုတ္ မျဖစ္ မေန သင္ရမည္ဟု သတ္မွတ္ထားေသာ စနစ္ ရွိသည္ဟု မၾကားမိပါ။
တနသၤာရီတိုင္းေဒသႀကီးရွိ ၿမိဳ႕ႀကီး အခ်ိဳ႕တြင္ မီးပြိဳင့္မ်ား စတပ္လိုက္သည့္ အခ်ိန္မွာ မ်ားစြာ မၾကာလွေသးပါ။ ေလးငါးႏွစ္ခန္႔သာ ရွိဦးမည္။ မီးပြိဳင့္တြင္ ေကြ႕မည္ဆိုက ေကြ႕ေၾကာယူရမည္၊ တည့္တည့္သြားမည္ဆိုက တည့္ေၾကာ ယူရမည္ စသည္ျဖင့္ ပညာေပး သင္ၾကား မႈမ်ား မီးပြိဳင့္မတပ္မီက ရွိခဲ့ပါ၏ေလာဟု ေမးၾကည့္လိုသည္။
အျခားေသာ က်န္းမာေရး၊ မူးယစ္ ေဆးဝါး ကိစၥတို႔တြင္လည္း ထိုအတိုင္းပင္ ျဖစ္သည္။
ကေလးမ်ား၊ ဆက္ေက်ာ္သက္မ်ား ကို က်န္းမာေရးဆိုင္ရာ သင္ခန္းစာမ်ား ေရေရရာရာ သင္ေပးခဲ့ပါ၏ေလာ။ လူ႕ ဘ၀တြင္ က်န္းမာေအာင္ မည္သို႔ ေနထိုင္ သင့္သည္ကို သင္ေပးခဲ့ပါ၏ ေလာ။
မူးယစ္ေဆး ကိစၥလည္း ထိုနည္း ႏွင္ႏွင္ ျဖစ္သည္။ မူးယစ္ေဆးဆိုးက်ိဳးကို အေျခခံပညာေက်ာင္းတြင္ ဟိုတစ္စ သည္တစ္စ သင္ခဲ့ရႏိုင္ေသာ္လည္း အေျခခံ က်က် ေတြးေခၚစဥ္းစား သင္ယူ ဖို႔ အေျခအေန ရွိခဲ့ပါ၏ေလာ ဟူေသာ ေမးခြန္းျဖစ္သည္။
အမႈိက္၊ ယာဥ္စည္းကမ္း လမ္း စည္းကမ္း၊ က်န္းမာေရး၊ မူးယစ္ေဆး စသည့္ျဖင့္ အေရးကိစၥမ်ားကို ေနာက္ ေၾကာင္းလိုက္ အရင္းခံစစ္လိုက္ပါက ပညာေရးတြင္ လမ္းဆုံးပါသည္။
တစ္ခြန္းတည္းေမးရလၽွင္ လူ႕ေလာက ႀကီးအတြင္း ကေလးမ်ား ရွင္သန္ေန ထိုင္ႏိုင္ေသာ အသိပညာ၊ အမူအက်င့္တို႔ စုံလင္ေအာင္ အေျခခံ ပညာေရးက တပ္ ဆင္ေပးလိုက္ပါ၏ေလာ။
သို႔မဟုတ္ဘဲ လူႀကီးျဖစ္၊ ဘ၀ထဲ ေရာက္ေတာ့ ဘာမွန္း ညာမွန္းမသိ ဒဏ္ ေၾကးပဲ ေဆာင္ေနရမည္၊ ေထာင္ထဲ တန္းေရာက္သြားမည္ဆို မျဖစ္ေရးခ်၊ မျဖစ္သင့္ပါ။
လ်င္ျမန္စြာ ေျပာင္းေနေသာ ေခတ္ အလိုက္ ပညာေရးပုံစံ ေျပာင္းဖို႔ လို သည္။
ၿပီးခဲ့သည့္ ႏွစ္ ၂၀ က အမႈိက္ ဆိုလၽွင္ သစ္႐ြက္မ်ားကိုသာ ဆိုလို ျခင္းသည္။ ပလစ္စတစ္အမႈိက္ေတြ မရွိ ေသး။ ယခုလို သံဗူး၊ ဘာဗူး ညာဗူး မရွိေသးပါ။ ယာဥ္ဆိုလၽွင္ စက္ဘီးကို ေျပာျခင္း ျဖစ္သည္။ ကားသည္ပင္ ရွိလွ တစ္ၿမိဳ႕လုံး တစ္စီးစ၊ ႏွစ္စီးစ ျဖစ္သည္။ လိုင္းကားကေတာ့ နည္းနည္းပါးပါး ရွိမည္။
က်န္းမာေရး ဆိုလၽွင္ ေျပာစရာပင္ မလို။ အစားအေသာက္ အေနအထိုင္ အျပဳအမူေတြေၾကာင့္ မက်န္းမမာ ေရာဂါ ျဖစ္သည္မ်ား ရွားလွသည္။ ေလကလည္း သန္႔၊ ေရကလည္း သဘာ၀အတိုင္း သန္႔ ၿပီးသား အသားငါး သီးႏွံမ်ားလည္း ေအာဂဲနစ္စစ္စစ္မ်ားသာ။
မူးယစ္ေဆးဆိုလၽွင္ အရက္၊ ေဆး လိပ္ႏွင့္ ကြမ္းကို ဆိုလိုျခင္းဟု ေျပာရ မလို။
ထိုအခ်ိန္က ယင္းတို႔အေၾကာင္း အထူးအေထြ တကူးတက သင္ေနစရာ မလို။ သဘာ၀အတိုင္း ေနထိုင္လိုက္႐ုံ ျဖစ္သည္။
ယခုေတာ့ မ်ိဳးဆက္တစ္ခုအတြင္း မွာတြင္ အစစ အရာရာ ေျပာင္းသြားၿပီ ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ လူ႕အမူအက်င့္မ်ားက မေျပာင္းပါ။
ယခင္ကလို ေခ်ာင္းအတြင္း အမႈိက္ ပစ္ေနၾကတုန္း၊ ေျမာင္းထဲ အမႈိက္ ေမ်ာ ခ်လိုက္ေနၾကတုန္း ျဖစ္သည္။
သို႔ေသာ္ ပါဝင္သည့္ အမႈိက္ပုံစံ မ်ားကား ေျပာင္းသြားေလၿပီ။
ေခတ္ေဟာင္းက အမႈိက္မ်ားမွာ ေၾကပ်က္လြယ္ၿပီး သဘာ၀အတိုင္းေဆြး ေျမ႕ သြားၾကသည္။ သို႔ေသာ္ ယခုအမႈိက္ မ်ားကား ထိုသို႔ မဟုတ္ေတာ့ပါ။ ႏွစ္ရာခ်ီ၍ မပ်က္စီးဘဲ ေလထု၊ ေရထု၊ ေျမထု ကို ပ်က္စီးေစၿပီး ထိုမွတစ္ဆင့္ လူ႕က်န္းမာေရးကို ထိခိုက္ေစေတာ့သည္။
ထိုေၾကာင့္ ေျပာင္းလဲလာေသာ လူ႕ အသိုင္းအဝိုင္းေနမႈထိုင္မႈ ပုံစံႏွင့္ ညီ ေသာ ပညာေရး အေျပာင္းအလဲလိုပါ သည္။ စာသင္ခန္းမ်ားအတြင္း အမႈိက္ အေၾကာင္း အေသအခ်ာ ေျပာဖို႔လိုသည္။ ယာဥ္စည္းကမ္း လမ္းစည္းကမ္း အေၾကာင္း ေဆြးေႏြးၾကဖို႔ လိုသည္။
အထက္တန္း ေက်ာင္းသားအ႐ြယ္ ဆိုလၽွင္ ယာဥ္စည္းကမ္းလမ္းစည္းကမ္း စသင္ သင့္ေနၿပီျဖစ္ေသာ အ႐ြယ္ ျဖစ္သည္။ အမႈိက္အေၾကာင္းကေတာ့ မူလတန္းအ႐ြယ္ကတည္းက သင္ခန္းစာ တြင္ ထည့္ႏိုင္သည္။
အခုအားခ်င္းလုပ္ေနရေသာ ျပစ္မႈ ျပစ္ဒဏ္မ်ားအေၾကာင္းကိုလည္း နား လည္ပါသည္။ အေျခအေနအရ အမႈိက္ ဒဏ္ေငြ တပ္ရတာမ်ိဳးမွာ လိုအပ္ႏိုင္သလို အျခားတစ္ဖက္တြင္လည္း ျပႆနာ၏ အေၾကာင္းရင္းခံကို သြားဖို႔လိုပါသည္။
ငယ္စဥ္ကတည္းက ပ်ိဳးေထာင္ဖို႔ လိုသည္။ ထိုမွသာ အနာဂတ္တြင္ ႏိုင္ငံ့ သားေကာင္းမ်ား ျဖစ္လာမည္။
ျပစ္ဒဏ္ခ်ည္းပဲ စဥ္းစား၍ မရပါ၊ ေဆး႐ုံခ်ဲ႕ဖို႔၊ ေထာင္ခ်ဲ႕ဖို႔ ခ်ည္းပဲ စဥ္းစား ၍ မရပါ။ ပညာေရးကိုလည္း ေျပာင္းရန္ လိုပါသည္။
ေထာင္သားမ်ားတိုးလာျခင္း၊ ေထာင္မ်ားႀကီးလာ၊ က်ယ္လာျခင္းသည္ ႏိုင္ငံကို ဦးေဆာင္ေနသူမ်ား အသုံးမက် လာျခင္းဟုလည္း အဓိပၸါယ္သက္ေရာက္ ပါသည္။
ဖစု
