မို႔တည္႐ြာတည္ၾကတိုင္း ရပ္႐ြာ အဂၤါရပ္ တစ္ပါးအျဖစ္ ႐ြာလယ္ဇရပ္ကို ထည့္သြင္းတည္ေဆာက္ခဲ့ၾက ဟန္တူ သည္။ တနသၤာရီတိုင္း၏ ၿမိဳ႕ျပရပ္ကြက္ တိုင္း၊ နယ္စြန္ဖ်ားက ေက်း႐ြာတိုင္းနီးပါး တြင္ ႐ြာလယ္ဇရပ္ကိုယ္စီ ရွိၾကသည္။
႐ြာလယ္ဇရပ္တြင္ ရပ္ေရး႐ြာေရး စုေဝးေဆြးေႏြးၾကသည္။ ဘာသာေရး ပြဲေတာ္မွအစ သာေရးနာေရးကိစၥမ်ား အလယ္ ေပ်ာ္ပြဲ႐ႊင္ပြဲအဆုံး ႐ြာလယ္ဇရပ္ တြင္ ေဆြးေႏြးၾကၿမဲ။ အခ်ိဳ႕႐ြာလယ္ ဇရပ္မ်ားဆိုက ႐ြာလူႀကီး႐ုံးခန္းပင္ တြဲဖြင့္လိုက္ေသးသည္။
ထားဝယ္ၿမိဳ႕ ဆန္းခ်ီရပ္ကြက္ အစည္းအေဝးတိုင္း ရပ္ကြက္႐ြာလယ္ ဇရပ္တြင္ က်င္းပၿပီး ႏွစ္စဥ္ ဝါတြင္း ကာလ ဆုေတာင္းပြဲႏွင့္ ႐ြာပတ္ဆြမ္း ေလာင္းလႉျခင္း၊ သီတင္းကၽြတ္ ဆြမ္း ေတာ္ႀကီးတင္ပြဲ၊ ဘုရားပင့္ ပူေဇာ္ခံျခင္း၊ စာေရးတံမဲပြဲ စသည္တို႔ကို အစဥ္အဆက္ က်င္းပခဲ့ၾကေၾကာင္း ႐ြာလယ္ဇရပ္ေရွ႕ တြင္ ေနထိုင္သည့္ အသက္ ၅၀ ေက်ာ္ အ႐ြယ္ ေဒၚေအးသက္က ေျပာသည္။
“အရင္ကေတာ့ ဇရပ္မွာခ်ည္းပဲ၊ ဝါတြင္းဆို ညည ဆြမ္းေတြ ဆြမ္းဟင္း ေတြ ခ်က္ၾက ေလာင္းၾကေပါ့၊ ရပ္႐ြာ အစည္းအေဝးအားလုံး ဒီမွာပဲ လုပ္ၾက တာေပါ့”ဟု ေဒၚေအးသက္က ေျပာ သည္။
ေဒၚေအးသက္၏မိခင္ကမူ သူက ေလးဘ၀ကတည္းက ဆန္းခ်ီ ႐ြာလယ္ ဇရပ္ရွိႏွင့္ေနၿပီဟု ဆိုသည္။
“ဇရပ္က ငါတို႔ထက္ အသက္ႀကီး တာေပါ့” ဟု ၉၁ ႏွစ္ ရွိၿပီျဖစ္ေသာ ေဒၚေအးသက္မိခင္က ေျပာသည္။
႐ြာလယ္ဇရပ္တို႔က ရပ္သူ႐ြာသား မ်ားအတြက္သာ အသုံးဝင္သည္ မဟုတ္ ေပ။ ရပ္နီးရပ္ေဝး ခရီးသြားဧည့္သည္ မ်ားအတြက္ပါ အသုံးတည့္ပါသည္။
“ေရွးတုန္းက တစ္႐ြာနဲ႔ တစ္႐ြာ သြားရင္ လမ္းေလၽွာက္သြားရေတာ့ ေမာပန္းနားခိုဖို႔ ဇရပ္က လိုအပ္တယ္”ဟု ၿမိတ္ၿမိဳ႕ အေနာက္လယ္ရပ္ကြက္ေန အသက္ ၈၀ အ႐ြယ္ရွိ စာေရးဆရာ ဦးေအာင္သင္က ေျပာသည္။
ယခုေခတ္တြင္ကား ရပ္႐ြာပိုင္ အေဆာက္အအုံသစ္တို႔ တိုးလာေလၿပီ။ ႐ြာလူႀကီးတျဖစ္လဲ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမႉး တို႔ကလည္း ကိုယ္ပိုင္႐ုံးခန္းမ်ား ရွိ လာၾကသည္။ လူစုလူေဝး ေဆြးေႏြး စည္းပြဲႀကီးမ်ားဆိုက ပိုမိုက်ယ္ဝန္း ခိုင္ခံ့ေသာ စာသင္ေက်ာင္းမ်ား၊ ဓမၼ႐ုံ မ်ားသို႔ ေ႐ႊ႕ေျပာင္း က်င္းပလာၾကသည္။ ဘာသာေရးပြဲေတာ္မ်ား၊ ေပ်ာ္ပြဲ႐ႊင္ပြဲမ်ား လည္း ထိုနည္းႏွင္ႏွင္။
“ခုေတာ့ ဒီ႐ြာလယ္ဇရပ္မွာ ဆြမ္း ေတာ္ႀကီးတင္ပြဲတစ္ခုပဲ က်င္းပေတာ့ တယ္၊ က်န္တဲ့ပြဲေတြ အသစ္ေဆာက္ ထားတဲ့ ဓမၼ႐ုံကို ေျပာင္းကုန္ၿပီေလ”ဟု ဆန္းခ်ီရပ္ကြက္သူ ေဒၚေအးသက္က ေျပာပါသည္။
ထိုအခါ ႐ြာလယ္ဇရပ္တို႔၏ အခန္း က႑က ေလၽွာ႔က်လာရေတာ့သည္။ ေလၽွာ႔က်လာသည္မွတစ္ဆင့္ ေရရွည္ တည္တံ့ေရးအတြက္ သူတို႔၏မူရင္း တာဝန္မဟုတ္သည္တို႔ကို ထမ္းေဆာင္ လာၾကရေတာ့သည္။
“နွစ္တရာေက်ာ္သက္တမ္းရွိတဲ့ ေလးဂိုးဇရပ္ဆိုတာ ရွိခဲ့တယ္။ ခုေတာ့ ဒီ သမိုင္းဝင္ဇရပ္ႀကီးကလည္း အငွါး ဆိုင္ခန္းေတြ ျဖစ္ေနကုန္ပါၿပီ” ဟု ဦးေအာင္သင္က ဆိုသည္။
ထားဝယ္ၿမိဳ႕တြင္လည္း ႐ြာလယ္ ဇရပ္တိုင္းနီးပါး၏ အနာဂတ္ရပ္တည္ ေရးကို ဆိုင္ခန္းမ်ား ငွားရမ္းထားျခင္း ျဖင့္ က်ားကန္ထားၾကရသည္။
ဆိုင္ခန္းငွားမည့္သူ မရွိေသာ ရပ္႐ြာ ႐ြာလယ္ဇရပ္အခ်ိဳ႕ကား ေခြးေလ ေခြးလြင့္တို႔၏ သုခဘုံ ျဖစ္လာသည္။ ေရၫွိမ်ား ဖုန္မ်ားစြဲကပ္ကာ အိုမင္း ရိတြဲလာၾကသည္။
“ၾကာရင္ဇရပ္ေတြက ေပ်ာက္သြား မဲ့သေဘာရွိတယ္။ ခုေတာင္ေပ်ာက္ ေနကုန္ၿပီ” ဟု ဦးေအာင္သင္က ဆို သည္။
တခ်ိန္က သႀကၤန္ထမင္း လႉဒါန္း ျခင္းမွအစ ေပၽွာ္ပြဲ႐ႊင္ပြဲ၊ ဘာသာေရး ပြဲေပါင္းစုံ က်င္းပခဲ့သည္ဆိုေသာ ေလာင္းလုံးၿမိဳ႕နယ္ ေမာင္းမကန္႐ြာမွ ဇရပ္ရင္ကြဲႀကီး ယခု မရွိေတာ့ၿပီ။
အခ်ိဳ႕႐ြာလယ္ဇရပ္တို႔ကလည္း ဆိုင္ခန္းဆိုင္းဘုတ္မ်ား ျပည့္ႏွက္ကာ ႐ြာလယ္ဇရပ္တို႔၏ သတၱိဂုဏ္တို႔ ဆိတ္သုဥ္းေနေလၿပီ။ ရပ္႐ြာ လႈပ္ရွား မႈတို႔ သူ႕တို႔ထံ စီးဝင္လာျခင္း မရွိ ေတာ့သည္မွာ တစ္ခ်ိန္က ႐ြာလယ္ဇရပ္ ျဖစ္ခဲ့သည္ဟု က်ိန္တြယ္ေျပာရမည့္ အေနအထားအထိ။
ေနာက္ႏွစ္မ်ားတြင္ ႐ြာလယ္ဇရပ္ တို႔က သမိုင္းစာအုပ္ထဲ ေရာက္သြားေတာ့ မည္လား။
ဆန္းခ်ီရပ္ကြက္သူ ေဒၚေအးသက္ ကေတာ့ အျခားရပ္ကြက္ ႐ြာလယ္ဇရပ္ မ်ားအေျခအေန မေျပာတတ္ေသာ္လည္း သူမ၏ ရပ္သူရပ္သားမ်ား ထိန္းသိမ္း မႈအားေကာင္းလွသျဖင့္ ဆန္းခ်ီ႐ြာ လယ္ဇရပ္ ေပ်ာက္ကြယ္သြားမည္ မဟုတ္ဟု ယုံၾကည္ေနသည္။
“ေရွးကတည္းက ရွိေနေတာ့ ကၽြန္မ အသက္တရွိေတာ့ ျမင္သြားခ်င္တာေပါ့” ဟု ေဒၚေအးသက္က ဖြင့္ဟသည္။
