ရာသီတုပ္ေကြးက လူအမ်ားကို ထိတ္လန္႔ေနေစေသာအခါ သမယ။ မိုးဖြဲဖြဲၾကား အိမ္ေရွ႕သို႔ ထီးမပါ ေျခလ်င္ ေရာက္လာၾကေသာ ကၽြန္ေတာ့္အသိ ၿခံ ေစာင့္လင္မယား။ ႏို႔စို႔ကေလးကို မိခင္က ခ်ီထားၿပီး၊ ငါးႏွစ္အ႐ြယ္ႏို႔ၫွာကေလးကို ဖခင္က လက္ဆြဲလ်က္ မိုးမ်ားစို႐ႊဲေနၾကပါ သည္။
ကိစၥကိုေမးၾကည့္ရာ သူ၏ႏို႔ၫွာ ကေလး ေနမေကာင္းျဖစ္ၿပီး အစာမစား ဘဲတေရွာင္ေရွာင္ ျဖစ္ေနေၾကာင္း ေျဖ သည္။ ကၽြန္ေတာ္က “ေဆးခန္းလာျပတာ လား” ဟု ေမးရာ သူတို႔လင္မယားက ေအာက္ပါအတိုင္း မဝံ့မရဲ ေျဖပါသည္။
“ပေယာဂဆရာဆီ သြားဖို႔”
အံ့ဩမိသည္လား ေဖာ္မျပတတ္ ေသာ ခံစားမႈျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္ ခဏဆြံ႕အ သြားပါသည္။ ဆရာဝန္ႏွင့္ အရင္ျပၿပီးမွ သြားပါလားဟု ကၽြန္ေတာ္ ထပ္တိုက္တြန္း ေသာ္ျငား နားေထာင္ခ်င္ပုံမရပါ။
“ဟုတ္ကဲ့” ဆိုေသာ စကားကို အားနာေသာမ်က္ႏွာျဖင့္ ဆိုၿပီး မိုးဖြဲဖြဲ ၾကားမွာ ကေလးတစ္ေယာက္ကိုခ်ီ၊ ေနာက္တစ္ေယာက္ကို လက္ကဆြဲလ်က္ ထြက္ခြာသြားေတာ့သည္။
သူတို႔ယုံၾကည္ရာလမ္းကို ေလၽွာက္ သြားၾကပုံမ်ား တက္ႂကြ လြန္းေလသလား။ ပေယာဂဆရာတစ္ေယာက္ ပေယာဂ ဆိုၿပီး ကေလးငယ္မ်ားကို နင္းသတ္ေသာ မႈခင္းသတင္း တေလာကပင္ ဖတ္မိေသး ပါသည္။
(၂)
ၿပီးခဲ့ေသာရက္ပိုင္းက ႐ြာထဲကလူ တစ္ခ်ိဳ႕တစ္ဇြန္းေဆးေသာက္သြားရန္ ဆိုၿပီးလူစုေနၾက၏။ ဘာလဲ တစ္ဇြန္း ေဆး ေမးၾကည့္မိသည္။ သိသူတစ္ ေယာက္က တနသၤာရီတိုင္းမွ မိုင္ရာခ်ီေဝး ေသာ ျပည္နယ္တစ္ခုရွိ ပုဂၢိဳလ္တစ္ဦး၏ ေဆးတစ္ဇြန္းအစြမ္းကို အားပါးတရေျပာ ပါသည္။ သူ႕ေဆးတစ္ဇြန္းကိုေသာက္ လၽွင္ ေျခာက္လအတြင္း ဘာေရာဂါမွ မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ဟု ဆိုသည္။ ေသာက္ေန က် အေနာက္တိုင္းေဆးမ်ားလည္း ေျခာက္လအတြင္း ေသာက္စရာမလို ေတာ့။ ဆိုခ်င္သည္က ေျခာက္လအတြင္း ေရာဂါမဝင္၊ မေသႏိုင္ေတာ့ဆိုသည့္ သေဘာ။
ထားဝယ္ေဒသက လူစုၿပီး ကားႀကီး ကားငယ္ႏွင့္သြားေနၾကသည္မွာ ေက်ာ္ လို႔၊ ၾကားလို႔၊ စည္ကားလို႔ ဆိုပါ၏။
ထိုတစ္ဇြန္းေဆးကို ကိုယ္တိုင္ သြားေသာက္ခဲ့ဖူးေသာ အဖြားတစ္ဦးႏွင့္ တစ္ေန႔ဆုံမိၿပီး ေမးၾကည့္ရာ ပ်ားရည္ လိုလို ခ်ိဳျပျပအရည္တစ္ဇြန္းကို လာသမၽွ လူအားလုံးကို ဇြန္းတစ္ေခ်ာင္းတည္းႏွင့္ တိုက္ေကၽြးသည္ဆို၏။
“ေရာဂါ ေကာင္းေရာလားအဘြား” ဟု ေမးၾကည့္သည္။
ထိုအဘြားက ပထမတြင္ တစ္ဇြန္း ေဆးေသာက္ၿပီး ေသာက္ေနက် အဂၤလိပ္ ေဆးမ်ား မေသာက္ဘဲ ေနၾကည့္သည္၊ ေနာက္ပိုင္း ေခါင္းမူးၿပီး အရင္ေရာဂါ လကၡဏာမ်ား ျပန္ခံစားလာရသျဖင့္ ယခု ေဆး ျပန္ေသာက္ေနရသည္ဟူ ေျဖပါသည္။
တစ္ဇြန္းေဆးေသာက္ သြားခဲ့ဖူး ေသာ ေနာက္ထပ္ အေဒၚႀကီးတစ္ေယာက္ ကိုေတြ႕စဥ္ ေမးၾကည့္မိျပန္၏။
“ကၽြန္မမွာ ပန္းနာရင္ၾကပ္ရွိတယ္၊ အခုေဆးေသာက္ၿပီး သက္သာသလို ျဖစ္တယ္၊ စိတ္ေၾကာင့္ထင္ပါတယ္” တဲ့။
က်န္းမာျခင္းဆိုသည္မွာ ကိုယ္ေရာ စိတ္ပါက်န္းမာမွဟု ဆိုထားရာ လူစုလူ ေဝးႏွင့္ အေဝးကိုခရီး ထြက္လိုက္ရျခင္း ေၾကာင့္ စိတ္လက္ေျပေပ်ာက္သြားေလ သလား။ သို႔တည္းမဟုတ္ သက္ဝင္ယုံ ၾကည္ရာကို လုပ္လိုက္ရ၍ စိတ္ထဲရွင္း သြားေလသလား။ အေတြးမ်ားစြာ။
တစ္ဇြန္းေဆးဖန္တီးရွင္က သူ႕ေတြ႕ ရွိခ်က္မ်ားကို ကမၻာ့က်န္းမာေရးအဖြဲ႕သို႔ တင္ျပၿပီး သုေတသနလုပ္လိုက္လၽွင္ ႏိုဘယ္လ္ဆုမ်ားပင္ ရသြားႏိုင္ေသး။
တစ္ဇြန္းေဆးေသာက္လၽွင္ ေျခာက္ လ အသက္ရွင္ေရာဂါကင္းလၽွင္ ေျခာက္ လတိုင္း ေဆးတစ္ဇြန္း ေသာက္သြား လၽွင္ျဖင့္ က်န္းမာေရးဌာနမ်ား၊ ဆရာဝန္ မ်ား မလိုေတာ့ၿပီလား။ ေမးခြန္းမ်ားစြာ။
(၃)
႐ုရွားႏိုင္ငံ၏ ေနာက္ဆုံးမင္းဆက္ ဇာဘုရင္လက္ထက္တြင္ ေပၚေပါက္ခဲ့ သည့္ ဘုန္းႀကီးေယာင္ေယာင္၊ ဘိုးေတာ္ ေယာင္ေယာင္၊ ေပ်ာက္ေစဆရာ ေယာင္ေယာင္ ပုဂၢိဳလ္တစ္ဦးအေၾကာင္း သတရမိသည္။ အမည္က ရပ္စျပဴတင္ (Gregori Efimovitch Rasputin)။
ရပ္စျပဴတင္သည္ ငယ္စဥ္ကတည္း က မည္သည့္ပညာမၽွ ဟုတ္ဟုတ္ျငားျငား မသင္ခဲ့ရ။ အသက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္းႏိုင္ မည့္ အတတ္ပညာဟူ၍လည္း မည္သည့္ ပညာမၽွ မတတ္။
ကေလးသုံးေယာက္အေဖ အိမ္ ေထာင္သည္တစ္ဦးျဖစ္လာေသာ္လည္း အလုပ္မယ္မယ္ရရမရွိ။ ေျခသလုံး အိမ္တိုင္ျပဳကာ ေနေရး၊ စားေရး အစဥ္ အၿမဲ မေျပလည္။ သို႔ေၾကာင့္ သူသည္ ေနစရာႏွင့္ စားစရာရွိေသာ ဘုန္းႀကီး ေက်ာင္းမ်ား၌ တစ္ေက်ာင္းၿပီး တစ္ ေက်ာင္းေျပာင္း၍ လွည့္လည္ေနထိုင္ သည္။ သူႏွင့္ေတြ႕ေသာ ဧည့္သည္မ်ားက သူ႕အလုပ္အေၾကာင္းေမးသည့္အခါ နာမက်န္းျဖစ္ေနေသာ သူမ်ားအား ဘုရားသခင္ထံ ဆုေတာင္းေပးေသာ နည္း ျဖင့္ ေဆးဝါးကုသေပးသည္ဟု ေျပာ သည္။
၁၉၀၅ ခုႏွစ္ထဲတြင္ သူသည္ ကိဗ္(Kiev) ၿမိဳ႕ရွိ စိန္႔မိုက္ကယ္ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း၌ေရာက္ေနစဥ္ ဘုရား ဖူးမ်ားျဖစ္ေသာ ၿမိဳ႕စားကေတာ္ႏွစ္ ေယာက္ႏွင့္ ေတြ႕ဆုံမိၾကသည္။ ထိုၿမိဳ႕စား ကေတာ္တို႔က သူတို႔၏တူေတာ္ ေမာင္ ဇာနီကိုလပ္ ဘုရင္၏ ပဥၥမေျမာက္သား ခံစားေနရေသာ ေသြးမတိတ္ေရာဂါ (Hamophilia)ကို ကုသခိုင္းသည္။
ရက္စျပဴတင္က ဆုေတာင္းကုသမႈ ျပဳရာ လူနာ၏အေျခအေနသည္ သက္ သာသြားသည္။ တိုက္ဆိုင္သည္ေလာ၊ နဂိုကတည္းက ကုသခဲ့ေသာ ယခင္သမား ေတာ္မ်ား၏ ေဆးစြမ္းေၾကာင့္ေလာ မစူးစမ္း။ လူနာ၏မိခင္ ဇာရီနာမိဖုရား ႀကီးကေတာ့ သူ႕ကို ေဆးဆရာအျဖစ္ အ႐ူးအမူး ယုံၾကည္သြားေတာ့သည္။
ထိုေနာက္တြင္ ရပ္စျပဴတင္ ေဆး ဆရာတစ္ေယာက္အျဖစ္ ေအာင္ျမင္မႈက ေၾကာက္ခမန္းလိလိ ႀကီးမားလွ၏။ သူ၏လက္ျဖင့္ ထိေတြ႕မႈခံယူၿပီး ေကာင္း ခ်ီးေပးမႈကို ခံယူလိုေသာ အထက္တန္း လႊာမွ အမ်ိဳးသမီးအမ်ားအျပားသည္ နာရီေပါင္းမ်ားစြာ တန္းစီၿပီးေစာင့္ၾကရ သည္အထိ။
ဘုရင့္မိဖုရားႀကီး၏ ယုံၾကည္မႈကို ရရွိထားေသာ ရပ္စျပဴတင္ မၾကာမီ ထင္ရာစိုင္းေတာ့သည္။ သူ႕ေနာက္လိုက္ အမ်ားစုမွာ အထက္တန္းလႊာမွ မိန္းမ မ်ားျဖစ္၍ သူကသူ႕ေနာက္လိုက္မ်ားကို အရက္ကို မူး႐ူးေအာင္ေသာက္ရန္ႏွင့္ ကာမရာဂကို လိုသည္ထက္ပိုလိုက္စားရန္ ေဟာၾကားၫႊန္ျပသည္။ သူကိုယ္တိုင္ လည္း အရက္အၿမဲမူးေနၿပီး ကာမကိစၥကို အတင့္ရဲစြာ က်ဴးလြန္သည္။ ႐ုရွားႏိုင္ငံ ၏ လူ႕အဖြဲ႕အစည္းရွိလူတန္းစားအလႊာ အသီးသီးကလည္း မိဖုရားႀကီး ဩဇာ ေၾကာင့္ ရပ္စျပဴတင္၏ အျပဳအမူအက်င့္ အႀကံမ်ားကို မေျပာရဲၾက။ ရပ္စျပဴတင္ကို ေဝဖန္ပါက ထိုသူသည္ အဖမ္းခံရႏိုင္သည္။
ထိုအခ်ိန္အခါ၌ ေအာက္စဖို႔ဒ္ တကၠသိုလ္ဘြဲ႕ရ မင္းသားဖိလစ္ ယူဆူ ေပါ့သည္ ရပ္စျပဴတင္ခိုင္းသမၽွ လိုက္ လုပ္ေနေသာ မိဖုရားႀကီး၏ လုပ္ရပ္မ်ား ေၾကာင့္ ႏိုင္ငံႏွင့္ျပည္သူတို႔၏ အက်ိဳးပ်က္ျပားသြားမည္ကိုမလိုလား။ သူ႕ဇနီး ကိုလည္းရပ္စျပဴတင္၏ ပေယာဂေအာက္ သို႔ က်ေရာက္သြားမည္ စိုးသည္။
ေနာက္ဆုံး ၁၉၁၆ ခုႏွစ္တြင္ မင္းသားဖိလစ္ယူဆူေပါ့က ရပ္စျပဴ တင္ကိုလုပ္ႀကံလိုက္ေတာ့သည္။ တန္ခိုး ထြားကာ ေမွာက္မွားေနေသာ ပေရာဂ ဆရာအား ေခတ္ပညာတတ္တစ္ဦးက ရဲရင့္စြာ တစ္ခန္းရပ္ေစခဲ့ျခင္းသည္။ ယင္းကမ်က္ေမွာက္ကာလႏွင့္ ႏွစ္တစ္ရာ ဝန္းက်င္သာ ကြာေသးသည္။ ႐ုရွားႏိုင္ငံ ၏ပေယာဂေဆးဆရာႏွင့္ သက္ဝင္ ယုံၾကည္မႈဆိုင္ရာ အျဖစ္အပ်က္တစ္ခုႏွင့္ ေတြးဆစရာမ်ား..။
(၄)
ပေယာဂဆရာႏွင့္ ေဆးကုျခင္း၊ သတၱဝါမ်ားကို ကယ္တင္လို၍ တစ္ဇြန္း ေဆးကဲသို႔ အလားသဏၭာန္တူ ေခါင္းစဥ္ မ်ားတပ္၍ ေဆးကုသျခင္း.. စသည္တို႔ကို လြတ္လပ္ေသာ သက္ဝင္ယုံၾကည္မႈဆိုင္ ရာအေတြးအေခၚမ်ားဟု လက္ခံၾကမည္ လား။
လူသားတို႔သည္ ေသမည္၊ နာမည္ ကို ေၾကာက္တတ္ၾကသည္ျဖစ္၍ ထိုအရာ တို႔ႏွင့္ေျခာက္လၽွင္ ေၾကာက္တတ္သည္ လား။ ေလာဘႏွင့္မကင္းေသာ လူသား တို႔အတြက္ လာဘ္လာဘတစ္ခုခုႏွင့္ မက္လုံးေပးလၽွင္ ေကာက္ေကာက္ပါ ေအာင္ လိုက္ၾကမည္လား။ အေၾကာင္း အက်ိဳး၊ ယုတၱိတန္၏၊ မတန္၏ မစဥ္း စားေတာ့ဘဲ သူတပါးေျပာတိုင္း ယုံၿပီး လိုက္လုပ္ၾကေတာ့ မည္လား..။ ေမးခြန္း မ်ားႏွင့္ ျငင္းခုံေနမိပါသည္။
က်န္းမာေရးႏွင့္ပတ္သက္၍ မေသ ေသာ၊ မနာေသာေဆးမ်ားဟု ဆိုလၽွင္ျဖင့္ တစ္ဇြန္းေဆးကဲ့သို႔ေသာ ေဆးအမည္ခံ မ်ားကို သုေတသနအေထာက္အထား မရွိဘဲလူတခ်ိဳ႕ ယုံၾကည္ေနေပဦးမည္ ေလာ မသိပါ။
ေသခ်ာသည္မွာ ျမန္မာႏိုင္ငံ၌ ႏိုင္ငံေတာ္က လိုင္စင္ထုတ္ေပးထားေသာ ဆရာဝန္မ်ား၊ တိုင္းရင္းေဆးဆိုကလည္း တိုင္းရင္းေဆးႏွင့္ပတ္သက္ေသာ လက္မွတ္ အေထာက္အထားႏွင့္ ဆရာမ်ားသာ ေဆးကုသခြင့္ရွိသည္ဟု သိထားပါသည္။
အုပ္ခ်ဳပ္ေရးႏွင့္ သက္ဆိုင္ရာ အဖြဲ႕အစည္းမ်ားကလည္း မိမိတို႔ပတ္ဝန္း က်င္တြင္ ျဖစ္ေပၚေနေသာ အေထာက္ အထား မရွိေဆးကုသျခင္းမ်ား၊ ပေယာဂ ဆရာမ်ားကို တစ္ခုခုၾကပ္မတ္ဖို႔ လိုေနၿပီ ဟု ထင္ပါသည္။
႐ုရွား ေနာက္ဆုံးမင္းဆက္လက္ ထက္ကလူတခ်ိဳ႕ရပ္စျပဴတင္ကို ေၾကာက္ သကဲ့သို႔ ေနၾကလၽွင္ျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ သည္ ေက်ာက္ေခတ္ကို ျပန္ေရာက္ သြားၿပီး မီးကိုေၾကာက္ရ၊ ေရကို ေၾကာက္ ရ၊ ျမင္ျမင္သမၽွကို ေၾကာက္ၿပီး သက္ဝင္ ယုံၾကည္ၾကရေသာေခတ္မ်ိဳးတြင္ မ်ိဳး ဆက္သစ္တို႔ကို ထားခဲ့ရမည္ ျဖစ္ပါ ေၾကာင္း။
Ref; ေမာင္ထြန္းသူ- ႏိုင္ငံတကာ လုပ္ႀကံမႈႀကီးမ်ား
