ကၽြန္မအၿမဲတမ္း ေတြးေနမိတာတစ္ ခု ရွိပါတယ္။
အျမင္နဲ႔ အၾကားမွာ ဘယ္အာ႐ုံက လူေတြရဲ႕ စိတ္ထဲမွာ ႏွစ္ႏွစ္ကာကာ စြဲမွတ္တတ္ၿပီး လိုက္လုပ္တတ္သလဲ ဆိုတာ။ ဒီေမးခြန္းေတြက ကၽြန္မစိတ္ထဲ မွာ ႏွစ္အတန္ၾကာ ကိန္းေအာင္းေနခဲ့ပါ တယ္။
လူတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ သူ႕ပတ္ဝန္း က်င္မွာ အၿမဲျမင္ရတာကို အမ်ားအားျဖင့္ လိုက္လုပ္တတ္ေလ့ ရွိသလား။
ဒါမွမဟုတ္ ၾကားရတာကို လိုက္ လုပ္တတ္ေလ့ ရွိသလား။ ကၽြန္မတို႔ ပတ္ဝန္းက်င္မွာ ကေလးေတြ၊ လူငယ္ ေတြကို သင္ျပတဲ့ေနရာမွာ စကားလုံး ေတြကိုပဲ အားကိုးအားထားျပဳၿပီး အမ်ား အားျဖင့္ ဆိုဆုံးမၾကတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ ေယာက္်ားေလးေတြဆိုရင္ မိဘ၊ ဆရာသမား မ်ားက “သားေလး ေဆးလိပ္မေသာက္ နဲ႔၊ ကြမ္းယာမစားနဲ႔၊ ဘီယာ မေသာက္ နဲ” စသျဖင့္ တိုးတိုးတစ္မ်ိဳး၊ က်ယ္က်ယ္ တစ္ဖုံ ဆုံးမတတ္ၾကတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ မိန္းကေလးမ်ားကိုလည္း ထိုနည္း လည္း ေကာင္း၊ လိမၼာယဥ္ေက်းဖို႔၊ မိန္းကေလး ပီသဖို႔ စသျဖင့္။
အဲဒီလို ဆုံးမတာကို မွားတယ္လို႔ ေျပာတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ေျပာသင့္ေျပာ ထိုက္တဲ့ ဆုံးမစကားေတြကိုေတာ့ ကေလး ေတြရဲ႕ အနာဂတ္ လွပဖို႔အတြက္ ေျပာကို ေျပာရပါမယ္။ ေယဘုယ်အားျဖင့္ ကေလး ေတြဆိုတာ လူႀကီးေတြထက္ အေတြ႕ အႀကဳံ နည္းလွတယ္ မဟုတ္ပါလား။
ဒါေပမဲ့ တစ္ဖက္ကိုလည္း ျပန္ၿပီး သတိထားဖို႔လိုတာေတြ ရွိေနျပန္ပါ တယ္။ ကေလးေတြဟာ ကိုယ့္ဘ၀မွာ အၿမဲတမ္း ျမင္ေနရတဲ့အရာ ကို အလိုလို ေနရင္း အတုယူၿပီး လိုက္လုပ္တတ္တဲ့ အက်င့္ရွိတယ္ဆိုတာပါပဲ။ လူႀကီးေတြက ကေလးေတြ ေရွ႕မွာအရက္ေလးတျမျမ၊ ေဆးလိပ္ေလး တဖြာဖြာ၊ ကြမ္းယာ တပ်စ္ပ်စ္ လုပ္ေနတယ္ဆိုရင္ ကိုယ့္က ေလးကို ဒါေတြ မလုပ္ဖို႔ ဆိုဆုံးမလို႔ ရႏိုင္ပါ့မလား။ ကၽြန္ မတို႔ စဥ္းစားစရာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
ကၽြန္မ ေျခာက္တန္းေက်ာင္းသူ ဘ၀တုန္းကၿမိဳ႕မွာရွိတဲ့ အေမ့မိတ္ေဆြ အိမ္မွာေနၿပီး ေက်ာင္းတက္ ရပါတယ္။ အဲဒီအိမ္မွာ အသက္ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္အ႐ြယ္ အစ္မသုံးေယာက္ ရွိပါတယ္။ သူတို႔က အားရင္ ဝတၳဳစာအုပ္ ငွားဖတ္တတ္ၾက တယ္။ ဝတၳဳအေဟာင္းတစ္ပုံကိုလည္း ကၽြန္မရဲ႕ စာၾကည့္စားပြဲေအာက္မွာ ပုံထားေသးတယ္။ သူတို႔ဖတ္ေနတာကို ေန႔တိုင္းျမင္ေနရေတာ့ ကၽြန္မလည္း လိုက္ဖတ္ေတာ့တာပါပဲ။ သူတို႔က ေတြ႕ သြားေတာ့ ကေလးဆိုတာ ဝတၳဳစာအုပ္ မဖတ္ရဘူး။ ေက်ာင္းစာပဲ လုပ္ရမယ္လို႔ ေျပာၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူတို႔ေတြက ကၽြန္မေရွ႕မွာ ဝတၳဳကို ေန႔တိုင္းဖတ္ေနတာ ေတြ႕ရေတာ့ ကၽြန္မလည္း ေက်ာင္းပုံႏွိပ္ စာအုပ္ၾကားထဲ ဝတၳဳစာအုပ္ကိုၾကားၫွပ္ ၿပီး ခိုးဖတ္ေတာ့တာပါပဲ။
ကေလးေတြက ၾကားရတာထက္ ျမင္ရတာကို ပိုၿပီး လိုက္လုပ္တတ္တယ္ ဆိုတဲ့ ကၽြန္မကိုယ္ေတြ႕ အျဖစ္အပ်က္ တစ္ခုပါ။ ဒါ့ေၾကာင့္ ကေလးေတြကို မလုပ္ေစခ်င္တဲ့ ကိစၥမ်ိဳးဆိုရင္ လူႀကီး ေတြက အရင္ဆုံး ေရွာင္ၾကဥ္ႏိုင္မွ မိမိတို႔ ရဲ႕ ဆုံးမစကားက အရာေရာက္ လိမ့္မယ္ ထင္ပါတယ္။
ကေလးေတြကို ဆိုဆုံးမတဲ့ ပုံစံနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အတုယူလိုက္နာဖို႔ေကာင္း တဲ့ အျဖစ္အပ်က္ေလးတစ္ခုကို မၽွေဝ ပါရေစ။ အိႏၵိယႏိုင္ငံရဲ႕ ဖခင္ႀကီး မဟ တၱမဂႏၵီကို လူတိုင္းသိၿပီး ထင္ပါတယ္။
တစ္ေန႔မွာ မဟတၱမဂႏၵီဆီကို အမ်ိဳး သမီးတစ္ေယာက္က သူ႕ကေလးကိုလက္ ဆြဲေခၚလာၿပီး သူ႕ကေလးက အခ်ိဳ သိပ္စားတယ္။ အခ်ိဳမစားဖို႔ ဆုံးမေပး ပါလို႔ အကူအညီ ေတာင္းပါတယ္။ ဂႏၵီက ေနာက္တစ္လၾကာရင္ လာခဲ့ပါလို႔ ေျပာလိုက္ပါတယ္။ သူမလည္း အိမ္ျပန္ သြားပါတယ္။ တစ္လျပည့္တဲ့ေန႔မွာ သူမကေလးရဲ႕ လက္ကိုဆြဲၿပီး ျပန္လာ ပါတယ္။ ဂႏၵီက အဲဒီကေလး ကိုၾကည့္ ၿပီး “အခ်ိဳမစားနဲ႔”လို႔ တစ္ခြန္းတည္း ေျပာလိုက္ေတာ့ ကေလးအေမက ႐ုတ္တရက္ ေဒါသထြက္သြားၿပီး ဒါေလး ေျပာဖို႔တစ္လေတာင္ အခ်ိန္ယူရသလား လို႔ ဂႏၵီကိုေမးပါတယ္။ ဂႏၵီက သူလည္း လြန္ခဲတဲ့ တစ္လက အခ်ိဳေတြ စားေန တယ္။ အခုသူ မစားေတာ့မွ ကေလးကို ဆုံးမစကားေျပာလို႔ရပါတယ္လို႔ ကေလး အေမကို ျပန္ေျပာလိုက္ပါတယ္တဲ့။
မဟတၱမဂႏၵီက အက်င့္တစ္ခုကို ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ က်င့္သုံးႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳး စားၿပီးမွ တစ္ျခားလူေတြကို ဆုံးမစကား ေျပာသင့္တယ္ဆိုတာ သက္ေသျပလိုက္ တာပါပဲ။ ဒီအျဖစ္အပ်က္က ကၽြန္မတို႔ အၿမဲတမ္း မွတ္သားသင့္တဲ့ ဥပမာေကာင္း တစ္ခုပဲျဖစ္ပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ လူ ႀကီးေတြအေနနဲ႔ မိမိကိုယ္တိုင္က က ေလးေတြ၊ လူငယ္ေတြအတြက္ စံနာမူနာ ေကာင္း ျဖစ္ရဲ႕လားလို႔ ျပန္လည္ ဆန္း စစ္ဖို႔ လိုအပ္လိမ့္မယ္ ထင္ပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ မိဘ၊ ဆရာသမားတို႔က အေရးႀကီးဆုံး အခန္းက႑မွာ ရွိေနတဲ့ အတြက္ အထူးသတိထားဖို႔ လိုအပ္ပါ တယ္။
လူတစ္ေယာက္ဟာ သူၾကားရတာ ထက္ ျမင္ရတာကို ဘယ္ေလာက္အထိ လိုက္လုပ္တတ္လဲဆိုတာ ကၽြန္မကို အံ့ဩသြားေစခဲ့တဲ့ ေနာက္ထပ္ အျဖစ္ အပ်က္တစ္ခု ရွိပါေသးတယ္။
အဇာတသတ္မင္းသားဟာ ေဒ၀ ဒတ္နဲ႔ေပါင္းၿပီး သူရွင္ဘုရင္ျဖစ္ဖို႔ အတြက္ သူ႕အေဖ ဗိမၺိသာရမင္းႀကီးကို ရက္ရက္စက္စက္ သတ္ပစ္လိုက္တယ္။ အဇာတသတ္က သူ႕အေဖ ရွင္ဘုရင္ႀကီး ကိုသတ္ၿပီး ထီးနန္းကို ရယူခဲ့သလို ေနာက္ဆုံးေတာ့ သူလည္းအသတ္ခံ လိုက္ရတယ္တဲ့။ သူ႕ကိုဘယ္သူသတ္ လိုက္တယ္ ထင္သလဲ။ သူ႕သားက သူ႕ ကိုျပန္သတ္တာတဲ့။ ဘယ္ေလာက္ထိ အံ့ဩစရာ ေကာင္းလိုက္ပါသလဲ။ တ ကယ္ဆို သားျဖစ္သူက ဖခင္ဟာအဘိုး ကို သတ္လိုက္တဲ့ အကုသိုလ္ ေၾကာင့္ ငရဲကိုသြား ရမယ္ဆိုတာ ျမတ္စြာဘုရား ကိုယ္တိုင္က ေဟာထားတာကို ၾကားရ မွာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ သူ႕အေဖ ငရဲက်မယ္ ဆိုတာက သူၾကားပဲၾကားရတယ္။ လက္ ေတြ႕ျမင္ရတဲ့အရာ မဟုတ္ဘူးေလ။ သူလက္ေတြ႕ျမင္ေနရတာက ဘုရင္ျဖစ္ ခ်င္ရင္ လက္ရွိရွင္ဘုရင္ကို သတ္ပစ္ရ မယ္ဆိုတဲ့ လုပ္ရပ္မဟုတ္လား။ ဒီေတာ့ သူရွင္ဘုရင္ျဖစ္ဖို႔အတြက္ သူ႕အေဖကို သတ္ပစ္လိုက္တယ္ဆိုပါေတာ့။
ဒါ့ေၾကာင့္ မိဘ၊ ဆရာသမားေတြ အေနနဲ႔ မိမိရဲ႕ လုပ္ရပ္ဟာ ကေလးေတြရဲ႕ ဘ၀မွာ ဘယ္ေလာက္အထိ အက်ိဳးသက္ ေရာက္မႈ ရွိတယ္ဆိုတာ ဒီအျဖစ္အပ်က္ ေလးကိုၾကည့္ရင္ သိႏိုင္ပါတယ္။ ကေလး ေတြကို လူေတာ္၊ လူေကာင္းေတြ ျဖစ္ေစ ခ်င္တယ္ဆိုရင္ မိမိရဲ႕ အျပဳအမူကို ပထမဦးဆုံး ျပဳျပင္သင့္ပါတယ္။ ကေလး ေတြကို ဆုံးမတဲ့ ေနရာမွာတင္ မဟုတ္ ပါဘူး။ မိမိရဲ႕ ပတ္ဝန္းက်င္မွာေကာင္း မြန္တဲ့ အေျပာင္းအလဲတစ္ခု ျဖစ္ဖို႔အ တြက္ မိမိကိုယ္တိုင္က ဘယ္ေလာက္အ ထိ စံနမူနာေကာင္းအေနနဲ႔ ျပဳျပင္ေန ထိုင္ရမလဲဆိုတာ ဒီဇာတ္လမ္းေလးေတြ က သက္ေသျပေနပါတယ္။
ကၽြန္မတို႔ရဲ႕ လုပ္ရပ္နဲ႔ ဆုံးမစကား ဟာ တစ္ထပ္တည္းက်ဖို႔ အေရးႀကီးလွ ပါတယ္။
ကေလးေတြေရွ႕မွာ အမွတ္တမဲ့ ျပဳလုပ္လိုက္တဲ့ မေကာင္းတဲ့ လုပ္ရပ္ တစ္ခုဟာ ကေလးေတြရဲ႕ ဘ၀တစ္ ေလၽွာက္လုံးကို ယိမ္းယိုင္တိမ္းေစာင္း သြားေစတယ္ဆိုတာ သိေနရင္ ကၽြန္မတို႔ ရဲ႕ မေကာင္းတဲ့ အက်င့္ေတြကို ျပဳျပင္ဖို႔ ဘာလို႔အခ်ိန္ဆြဲ ေနမွာလဲ။
ျပည္သူ႕ဆက္ဆံေရး ဘာသာရပ္မွာ ေတာ့ သီအိုရီအရ ေျပာစကားက ၃၅ ရာခိုင္ႏႈန္း၊ ကိုယ္ဟန္အမူအရာ၊ အသံ အနိမ့္အျမင့္၊ မ်က္ႏွာေပး၊ ဝတ္စား ဆင္ယင္မႈေတြက ၆၅ ရာခိုင္ႏႈန္း လူထု ပရိတ္သတ္အေပၚမွာ အက်ိဳးသက္ေရာက္ မႈ ရွိတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။
ဒီသီအိုရီအရဆိုရင္ေတာ့ ေျပာလိုက္ တဲ့ စကားလုံးေတြထက္ ကိုယ့္ရဲ႕အမူအရာ၊ အျပဳအမူ၊ လုပ္ရပ္ေတြက တစ္ျခားလူတစ္ ေယာက္ (သို႔မဟုတ္) လူတစ္စုအေပၚမွာ ပိုၿပီးလႊမ္းမိုးမႈရွိတယ္လို႔ မွတ္ခ်က္ျပဳရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီသီအိုရီကို မိဘ၊ ဆရာ သမားမ်ားက ကေလးေတြကို ျပဳျပင္ထိန္း ေက်ာင္းတဲ့ ေနရာမွာလည္း အသုံးျပဳႏိုင္ လိမ့္မယ္ ထင္ပါတယ္။
လူငယ္ေတြဟာ တိုင္းျပည္ရဲ႕ အ နာဂတ္ပါလို႔ ကၽြန္မတို႔ ခဏခဏ ေႂကြး ေၾကာ္တတ္ၾကပါတယ္။ မိမိတိုင္းျပည္ ကို ခ်စ္ၾကတဲ့ ဘယ္သူမဆို တိုင္းျပည္ရဲ႕ အနာဂတ္ သာယာလွပတာကို ျမင္ခ်င္ ၾကတဲ့သူေတြခ်ည္းပါပဲ။
တိုင္းျပည္ရဲ႕ ေကာင္းမြန္တဲ့အနာ ဂတ္ကို ျမင္ရဖို႔အတြက္ ကၽြန္မတို႔ကိုယ္ တိုင္က ကေလးေတြ၊ လူငယ္ေတြအတြက္ စံနာမူနာေကာင္းေတြျဖစ္ရဲ႕လားလို႔ ကိုယ့္ ကိုယ္ကိုျပန္ၿပီး ေမးခြန္းထုတ္သင့္ပါ တယ္။
ေကာင္းမြန္တဲ့ အေျပာင္းအလဲ ျဖစ္ လာဖို႔အတြက္ လူႀကီးေတြ ကိုယ္တိုင္က ေကာင္းမြန္တဲ့ စံနမူနာျဖစ္ေအာင္ ေနထိုင္ ဖို႔ အေရးႀကီးလွပါတယ္။ ေကာင္းမြန္တဲ့ ပတ္ဝန္းက်င္ကိုေမၽွာ္လင့္ေနတာထက္ ကၽြန္မတို႔ကိုယ္တိုင္က ေကာင္းမြန္တဲ့ ပတ္ဝန္းက်င္ျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားေနထိုင္ ရပါမယ္။
ကၽြန္မတို႔ရဲ႕တိုင္းျပည္ အနာဂတ္ သာယာလွပဖို႔အတြက္ ကၽြန္မတို႔ရဲ႕ ေကာင္းမြန္တဲ h စိတ္ကူးစိတ္သန္း ေလး ေတြကို ေကာင္းမြန္တဲ့ အျပဳအမူ၊ အေျပာ အဆို၊ အေနအထိုင္ေတြအျဖစ္ ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲၿပီး ကေလးေတြ၊ လူငယ္ေတြ အတုယူႏိုင္ဖို႔ ျပင္ဆင္ၾကပါစို႔လို႔ တိုက္ တြန္းပါရေစ။
