တနသၤာရီ။ ။ ဒီေဒသမွာ က်ယ္က်ယ္ ျပန္႔ျပန္႔ရွိေနတဲ့ မူးယစ္ေဆးဝါးနဲ႔ပတ္သက္ ၿပီးေတာ့ေရာ တစ္ႏွစ္ထဲမွာ ဘယ္ေလာက္ ကိုင္တြယ္ ေျဖရွင္းႏိုင္ခဲ့သလဲခင္ဗ်။
ေဒါက္တာလဲ့လဲ့ေမာ္ ။ ။ သူ႕မွာ အမႈေပါင္း ၅၀၀ ေက်ာ္ ဖမ္းလို႔ရ တယ္လို႔ ေျပာပါတယ္။ ဖမ္း လို႔ရတယ္ဆိုတာ မူးယစ္ေဆးဝါးက တစ္ႏိုင္ငံလုံး အတိုင္းအတာနဲ႔ ျဖစ္ေနတာပဲ။ ဒါေပမဲ့လို႔ တရား ဥပေဒ စိုးမိုးေရးကို အစ္မတို႔ အစိုးရအဖြဲ႕ တစ္ခု တည္းက လုပ္လို႔မရပါဘူး။ က်န္တဲ့ဌာနေတြ အားလုံးက ပူးေပါင္းေဆာင္႐ြက္ရမွာပါ။ ဒါေပမဲ့ လို႔ အခုဘယ္လိုျဖစ္ေနလဲဆိုရင္ မလႊဲေတာင္ဂိတ္က (ကၽြန္မက သြားလို႔ရွိရင္ ေလယာဥ္နဲ႔သြားခဲပါတယ္။ ကားနဲ႔ပဲ သြားတာမ်ားပါတယ္) မလႊဲေတာင္ဂိတ္မွာ အစ္မက ေျပာတယ္။
ကားမွန္သမၽွ စစ္၊ ဆိုင္ကယ္ ဆိုလို႔ရွိရင္ တနသၤာရီတိုင္းက ဆိုင္ကယ္မဟုတ္လို႔ ရွိရင္ စစ္၊ စသျဖင့္ Instruction (ၫႊန္ၾကားခ်က္) ေပးမွ သူတို႔က စစ္တယ္။ အဲလိုမ်ိဳးေလးေတြေတာ့ရွိ တာေပါ့။ ဒါေပမဲ့လည္း ဂိတ္ဆိုတာ အရင္လည္း သြားေနလာေနက်ဆိုေတာ့ အားလုံး စစ္ေနရင္လည္း ျပည္သူက ေအာ္လာမယ္ေလ။ အရင္ပုံစံအတိုင္းပဲ လမ္းေလၽွာက္ေနရတယ္။ စစ္ေနရတယ္ဆိုၿပီးေတာ့။ အဓိက ဝင္ေပါက္က မလႊဲေတာင္ပါပဲ။ ဒါကို ေကာင္း ေကာင္း ပိုင္ပိုင္ႏိုင္ႏိုင္ ကိုင္ႏိုင္လို႔ရွိရင္ မူးယစ္ေဆးဝါး က ေတာ္ေတာ္ေလးကို နည္းသြားမွာပါ။ ဒါေပမယ့္ လို႔ အစ္မတို႔ အျခားတိုင္းနဲ႔ျပည္နယ္ေတြနဲ႔ ယွဥ္မယ္ ဆိုရင္ အစ္မတို႔တိုင္းက အမ်ားႀကီးနည္းပါတယ္။ အစ္မတို႔လည္း အမ်ားႀကီး လုပ္ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။
တနသၤာရီ။ ။ဒီလိုမ်ိဳး မူးယစ္ေဆးဝါးအမႈ ၅၀၀ ေလာက္ဖမ္းမိတာက တစ္ဖက္ကၾကည့္ရင္ ေကာင္းတယ္ေပါ့ေနာ္ မ်ားမ်ား ဖမ္းမိတယ္ေပါ့။ ဒါေပမယ့္ တစ္ဖက္ကၾကည့္ရင္ အမႈ ၅၀၀ ေလာက္ ဖမ္းမိတယ္ဆိုတာက တိုင္းထဲမွာ ဘယ္ေလာက္အထိ က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ရွိေနသလဲမသိဘူး အဲလိုမ်ိဳး ပ်ံ႕ႏွံမႈကို ျပတယ္ဆိုၿပီးေတာ့ သုံးသပ္တဲ့သူေတြလည္း ရွိတယ္။ အဲဒီအေပၚမွာ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္အျမင္ကေရာ ဘယ္လိုရွိပါသလဲ ခင္ဗ်။
ေဒါက္တာ လဲ့လဲ့ေမာ္။ ။ဒါေတြဟာ ရွက္စရာ မလိုပါဘူး။ ကြယ္ဝွက္ထားစရာလည္း မလိုပါဘူး။ တစ္ႏိုင္ငံလုံး အတိုင္းအတာနဲ႔ ျဖစ္ေနတဲ့ကိစၥပါ။ အစ္မတို႔ဘက္မွာ နည္းပါေသးတယ္။ ကခ်င္ျပည္ နယ္ေတြ၊ ရွမ္းျပည္နယ္ေတြမွာဆိုလို႔ ရွိရင္ အရမ္း မ်ားတယ္။ ကၽြန္မတို႔ထက္နည္းတာ ကယားျပည္ နယ္တစ္ခုပဲ ရွိတယ္။ က်န္တဲ့တိုင္းနဲ႔ ျပည္နယ္ေတြ အားလုံးမ်ားတယ္။
စစ္ကိုင္းတိုင္းဆိုလို႔ရွိရင္ ကၽြန္မေမးၾကည့္တယ္ ေဒါက္တာေအာင္မိုးၫိုကို။ ဆရာတို႔ဆီမွာ မူးယစ္ ေဆးဝါး ဘယ္ေလာက္ေလာက္ ဖမ္းမိလဲဆိုေတာ့ ခုနစ္ရာေက်ာ္ ရွစ္ရာနီးပါးေလာက္ တစ္ႏွစ္အတြင္း ဖမ္းမိတယ္လို႔ ေျပာတယ္။ ဆရာတို႔ဆီမွာ ေတာ္ ေတာ္မ်ားလားဆိုေတာ့ မ်ားတာေတာ့ မေျပာနဲ႔တဲ့။ တကၠသိုလ္မွာဆို Open ပဲ တဲ့။ အဲဒါဆိုေတာ့ တကၠသိုလ္မွာ Open ပဲ ဆိုကတည္းကေတာ့ ကၽြန္မ တို႔ တကၠသိုလ္ေတြ Open ေတာ့ မျဖစ္ေသးပါဘူး ရွင့္။
အတတ္ႏိုင္ဆုံးေတာ့ ထိန္းၿပီးေတာ့ လုပ္ ေဆာင္ေနပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီဟာက ျပည္ေထာင္ စုရဲ႕ ဥပေဒေတြလည္း ျပင္ဖို႔လိုတာပါ။ ဒီေဆးျပား တစ္ျပား သုံးတာနဲ႔ စားတာနဲ႔ ေထာင္က ဘယ္ ေလာက္၊ ေဆးျပားဆယ္ျပားအထက္မွာေတြ႕ရင္ ေထာင္က ဘယ္ေလာက္၊ ေရာင္းဝယ္ေဖာက္ကားရင္ ေထာင္က ဘယ္ေလာက္၊ အဲလိုမ်ိဳးေတြ အဆင့္ဆင့္ လုပ္မွပဲရမွာပါ။ ဒါက တစ္ႏိုင္ငံလုံးအတိုင္းအတာနဲ႔ မူဝါဒတစ္ခုခ်မွတ္ၿပီး အခု ဖိလစ္ပိုင္မ်ိဳးေပါ့။ အဲလိုမ်ိဳး မူဝါဒတစ္ခုခ်မွတ္ၿပီး ျပင္းျပင္းထန္ထန္ သုတ္သင္မွပဲ ေပ်ာက္မယ့္ကိစၥပါ။ ႏို႔မဟုတ္ရင္ ဒီလိုမ်ိဳးေလးဖမ္းလိုက္၊ ျပန္လြတ္လိုက္၊ ျပန္သုံး လိုက္ဆိုရင္ေတာ့ ဘာမွ ထူးမွာမဟုတ္ပါဘူး။
တနသၤာရီ။ ။ပင္လယ္ျပင္မွာ ကမ္းေဝးေလွက ကမ္းနီးဝင္ဆြဲတာ၊ ငါးဗုံးခြဲတာ၊ ခြင့္မျပဳထားတဲ့ ပါက်ဥ္းက်န္ ငါးပိုက္ေတြ သုံးေနတာတို႔ အဲဒီလိုမ်ိဳးေတြရွိေနတယ္ေပါ့ေနာ္။ ဆိုေတာ့ ဒီလိုမ်ိဳးေတြက ဘာေၾကာင့္ျဖစ္ေနရတယ္လို႔ ထင္ပါသလဲခင္ဗ်။ေဒါက္တာလဲ့လဲ့ေမာ္။ ။အဓိကကေတာ့ သား ငါးရွားပါးတာေပါ့ေနာ္။ သားငါးရွားပါးေတာ့ ရသလိုမ်ိဳးရတဲ့နည္းလမ္းနဲ႔ သားငါးရေအာင္လုပ္တာ ပဲေပါ့။ ေဒသခံလည္း ပိုက္ဆံလိုတယ္။ ေလွေတြ ကလည္း ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံထားတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ငါးရရင္ ရသလို သူတို႔ကို ပိုက္ဆံေပးတဲ့အတြက္ေၾကာင့္မို႔လို႔ သူဦးငါအရင္ ပင္လယ္ျပင္ဆိုတာ ဥပေဒစိုးမိုးမႈအားနည္းတယ္ေလ။ အဲေတာ့ သူဦး ငါအရင္ လုပ္ၾကတာေပါ့။ တရားတယ္ မတရား တယ္ဆိုတာကိုလည္း စဥ္းစားခ်င့္ခ်ိန္ႏိုင္စြမ္းရွိခ်င္မွလည္း ရွိမယ္။
အဲေတာ့ ငါးဗုံးခြဲတာလည္း သူတို႔အရင္ကတည္းက လုပ္ေနၾကလုပ္႐ိုးလုပ္စဥ္ တစ္ခုပဲ။ ကၽြန္မက Tourismလုပ္ငန္းကို ႀကီးပြား တိုးတက္ေစခ်င္တာကလည္း ငါးဗုံးခြဲတာေတြနည္း ေစခ်င္လို႔။ ဒီလိုမ်ိဳး ခရီးသြားေတြမျပတ္သြားေနမယ္ ဆိုရင္ သူတို႔ဗုံးခြဲဖို႔က သိပ္အဆင္မေျပဘူးေလ။ ခုနက ကမ္းေဝးက ကမ္းနီးဝင္ဖမ္းတာက ပင္လယ္ ျပင္မွာ စိုးမိုးႏိုင္မွ အားလုံးက တရားဥပေဒနဲ႔အညီ ျဖစ္မွ ဒါေတြကို ဟန္႔တားလို႔ရမွာ။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ အားနည္းခ်က္ကေတာ့ ပင္လယ္ျပင္ရဲပဲ။ ရဲကလည္း တစ္ေယာက္မွ မေပးႏိုင္ဘူး။ ျမန္မာ့ ပင္လယ္ျပင္မွာ ရဲမရွိဘူး။ ရဲမရွိေတာ့ စစ္တပ္တစ္ခုတည္းပဲ အုပ္ခ်ဳပ္ သလိုျဖစ္ေနတယ္။ စစ္တပ္နဲ႔ ရဲ နဲ႔ ႏွစ္ေယာက္ရွိမယ္ ဆိုရင္ စစ္တပ္က Missed ျဖစ္တဲ့ေနရာကို ရဲက သြားအုပ္ခ်ဳပ္လို႔ရတယ္။
တနသၤာရီ။ ။ပင္လယ္ျပင္လုံၿခဳံေရး၊ တရား ဥပေဒစိုးမိုးေရးအတြက္ တပ္မေတာ္ေရနဲ႔ ပူးေပါင္း ေဆာင္႐ြက္မႈအေျခအေနကေရာ ဘယ္လိုရွိလဲခင္ဗ်။
ေဒါက္တာ လဲ့လဲ့ေမာ္။ ။အခုေနာက္ပိုင္းေတာ့ တိုးတက္လာပါတယ္။ အရင္တုန္းက ကၽြန္မတို႔ စတင္တာဝန္ယူခ်ိန္တုန္းကေတာ့ လုံး၀မရွိပါဘူး။ အခုေနာက္ပိုင္း ၆ လေလာက္မွာေတာ့ ေတာ္ေတာ္ ေလးကိုေတာ့ ငါးဗုံးခြဲေလွေတြဖမ္းတယ္။ ခုနက စည္းပ်က္ယာဥ္ေတြ ဖမ္းလာပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ခုနက ေျပာသလိုပဲ ဟို.. ရွိေတာ့ရွိဦးမွာေပါ့။ လူတိုင္း ကေတာ့ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ မတူပါဘူး။ ရွိဦးမွာပါ။
တနသၤာရီ။ ။ေနာက္တစ္ခုက တိုင္းရဲ႕ စီးပြား ေရးနဲ႔ပက္သက္ၿပီး တစ္ႏွစ္ထဲမွာ ဘယ္ေလာက္အထိ လုပ္ႏိုင္ခဲ့လဲခင္ဗ်။
ေဒါက္တာ လဲ့လဲ့ေမာ္ ။ ။ စီးပြားေရးကေတာ့ ခုနက အေျခခံေကာင္းေတြကို ေဆာင္႐ြက္ေပး သေလာက္ပဲ လုပ္ႏိုင္ပါတယ္။ တိုင္းေဒသႀကီးရဲ႕ ထြက္ကုန္ေတြတိုးျမႇင့္ဖို႔ေတြဘာေတြ အခုအေျခ အေနမွာ မလုပ္ႏိုင္တဲ့ အေနအထား မရွိေသးပါဘူး။
တနသၤာရီ။ ။လုပ္ႏိုင္တဲ့အေနအထားမရွိေသး ဘူးလို႔ ဆိုလိုတာလား။
ေဒါက္တာ လဲ့လဲ့ေမာ္။ ။လုပ္ႏိုင္တဲ့အေနအထား မရွိဘူးဆိုတာ လက္ရွိအတိုင္းပဲ ဆက္ၿပီးေတာ့ လည္ပတ္ေနတာေပါ့။ ဥပမာ ငါး Valued Added က တန္ဖိုးျမႇင့္ထုတ္ကုန္ေတြ အမ်ားႀကီးထုတ္လုပ္ ႏိုင္တယ္ဆိုတာမ်ိဳး အစ္မတို႔ မလုပ္ႏိုင္ေသးပါဘူး။ လုပ္ႏိုင္တာက Infrastructure ရွိမွ လုပ္လို႔ရမွာ ေလ။ Infrastructure မရွိဘဲနဲ႔ ငါးအသားလႊာစက္ ေတြ၊ ငါးအသား လုပ္စက္ေတြ မရွိဘဲနဲ႔ ငါးေသတၱာ ထုတ္လုပ္တဲ့ လုပ္ငန္းေတြမရွိဘဲနဲ႔ တန္ဖိုးျမႇင့္ထုတ္ လုပ္မႈေတြ ထုတ္လုပ္လို႔မရဘူး။ အခုေရာ္ဘာဆို လည္း Raw Materia ပဲ ေရာင္းေနတာပဲ။
တနသၤာရီ။ ။စီးပြားေရးနဲ႔ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ ေနာက္တစ္ခုက တိုင္းအစိုးရအဖြဲ႕နဲ႔ စီးပြားေရးလုပ္ ငန္းရွင္ေတြေတြ႕ဆုံ ေဆြးေႏြးၿပီးေတာ့ စီးပြားေရး ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ေအာင္ ဏူေည ဆြဲတာေတြမ်ိဳး သိပ္ မေတြ႕ရဘူး။ အဲဒါကေရာ ဘာေၾကာင့္မ်ားပါလဲ။
ေဒါက္တာ လဲ့လဲ့ေမာ္။ ။ တိုင္းအစိုးရအဖြဲ႕ ကေတာ့ စီးပြားေရးဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ေအာင္ သီးျခား ေဒသတြင္း စီးပြားေရး လုပ္ငန္းရွင္ေတြကို ေတြ႕စရာ မလိုဘူးလို႔ ထင္ပါတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ သူတို႔က လုပ္ခ်င္တယ္ဆိုရင္ ကၽြန္မတို႔ဘက္က Always Welcome ပါပဲ။ လာလုပ္။ ဘာလုပ္ငန္း လုပ္ခ်င္တာလဲ။ ဟိုတစ္ေန႔ကဆို ၿမိတ္က လူတစ္ ေယာက္ သူ႕အေမ အေမြေပးထားတဲ့ ေျမ ၁၀ ဧက ရွိတယ္။ ကမ္းနားမွာ ကၽြန္ေတာ္ ဆိပ္ခံထိုးခ်င္တယ္။ ဟုတ္ၿပီ။ ဟိုဒင္း ျမန္မာ့ဆိပ္ကမ္း အာဏာပိုင္ကိုေခၚ ဒီမွာပဲ ေပးေတြ႕လိုက္တာ။
ဒါ ျမန္မာ့ဆိပ္ကမ္းအာ ဏာပိုင္တိုင္းမႉး၊ မင္းေျပာခ်င္တဲ့ အေၾကာင္းအရာကို ေျပာျပ၊ ေျပာျပလို႔ရွိရင္ မင္းပိုင္တဲ့ေျမပုံစံ ၇ ထြက္ၿပီးသား။ မင္းက ေျမပုံ ၁၀၅ ဆြဲရမယ္။ မင္းပိုင္တဲ့ေျမမွာ ဥပမာ ငါးဂိုေဒါင္ ေဆာက္မယ္ ဘာလုပ္မယ္ မင္းလုပ္။ ဟိုဘက္က ျမန္မာ့ဆိပ္ကမ္း အာဏာပိုင္ကလည္း ဆိပ္ခံထိုးဖို႔ကိစၥကို မင္းကူညီ။ ၿပီးၿပီပဲ။ ဒါေတြဟာ တစ္ေယာက္ခ်င္းေတြ႕ေန စရာ ေတာ့ အႀကီးအက်ယ္မလိုဘူးလို႔ေတာ့ ထင္တာပဲ။ အစိုးရအဖြဲ႕က အကူအညီ ေပးလိုက္ရင္ ၿပီးတာပဲ။ အစိုးရအဖြဲ႕က တကယ္ေပးလို႔မရပါဘူး။ အကူအညီ ေပးလို႔ပဲ ရတာပါ။
တနသၤာရီ။ ။တခ်ိဳ႕ကေတာ့ တိုင္းအစိုးရ အဖြဲ႕အေနနဲ႔ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္ေတြနဲ႔ ေတြ႕ဆုံၿပီး တိုင္းအတြက္ စီးပြားေရးမူဝါဒ တစ္ရပ္ ခ်သင့္တယ္ လို႔ သုံးသပ္တာေတြရွိတယ္။
ေဒါက္တာ လဲ့လဲ့ေမာ္။ ။စီးပြားေရးမူဝါဒက အစ္မတို႔ အစကတည္းက ဒီ တသမုshသစ ေတြမွာ လည္း ခ်ခဲ့ၿပီးၿပီပဲ။ ထားဝယ္မွာ စိုက္ပ်ိဳးေရးနဲ႔ ငါး ေမြးျမဴေရး၊ ငါးလုပ္ငန္းေပါ့ေနာ္။ ၿမိတ္မွာကေတာ့ ငါးလုပ္ငန္းတစ္ခုတည္းခ်တယ္။ ၿမိတ္မွာ ကၽြန္းစု ေပါင္း ၈၀၀ ေက်ာ္ရွိတယ္ဆိုေပမဲ့ ေကာ့ေသာင္းက ခရီးသြားလုပ္ငန္းနဲ႔ ၿမိတ္က တြဲလုပ္ရမွာဆိုေတာ့ ၿမိတ္မွာ ငါးလုပ္ငန္းပဲ အဓိက ထားၿပီးလုပ္တယ္။ ေကာ့ေသာင္းကေတာ့ ဟိုဘက္ႏိုင္ငံနဲ႔ နီးကပ္စြာ တည္ရွိတဲ့အတြက္ ကုန္သြယ္ေရးလုပ္ငန္းနဲ႔ ခရီး သြားလုပ္ငန္း အဲလိုပဲ မူဝါဒခ်မွတ္ထားတာပဲ။
တနသၤာရီ။ ။ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္အေနနဲ႔ တျခားျဖည့္ စြက္ေျပာခ်င္တာမ်ားရွိပါသလားခင္ဗ်။
ေဒါက္တာ လဲ့လဲ့ေမာ္။ ။တနသၤာရီဂ်ာနယ္က ကၽြန္မတို႔ကို အၿမဲတမ္းေျပာေလ့ေျပာထရွိတာ တစ္ခု ရွိပါတယ္။ မူဝါဒမရွိဘဲ ဒီအစိုးရျဖတ္သန္းေနတဲ့ ပုံစံမ်ိဳးေျပာတတ္ပါတယ္။ ဒီဟာကိုေတာ့ ကၽြန္မ တစ္ခါမွလည္း မေဆြးေႏြးျဖစ္ပါဘူး။ ဘာျဖစ္လို႔လဲ ဆိုေတာ့ ေဒသတစ္ခု ႏိုင္ငံတစ္ခု ျဖတ္သန္းေန တယ္ဆိုတာ မူဝါဒမရွိဘဲျဖတ္သန္းလို႔ မရပါဘူး။ ကၽြန္မတို႔အစိုးရေပါ့ေနာ္ အစိုးရဆိုတာ ႏိုင္ငံေတာ္ အတိုင္ပင္ခံနဲ႔ သမၼတမွာ တစ္လတစ္ခါ အၿမဲတမ္းပဲ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ေတြ ဃေဘငညနအ လုပ္ပါတယ္။
လုပ္တဲ့ အခါမွာလည္း ေရွ႕သြားရမယ့္မူဝါဒေတြ အၿမဲတမ္း ခ်မွတ္ပါတယ္။ ခ်မွတ္တဲ့ မူဝါဒကလည္း ျပည္သူ ေတြကို ဖြင့္ေျပာဖို႔ မေျပာဖို႔ဆိုတာ ခြင့္ေတာင္းတဲ့ အခါတိုင္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က မေျပာခိုင္းပါ ဘူး။ ကိုယ္သြားရမယ့္ လမ္းစဥ္ပဲ ထိေရာက္ေအာင္ လုပ္ ဆိုၿပီးေတာ့ အဲလိုမ်ိဳးေျပာပါတယ္။ ျပည္သူ အတြက္ကေတာ့ ေနာက္မွပဲ ခ်ျပဆိုတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ မူဝါဒနဲ႔ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ ကၽြန္မတို႔မွာ မရွိတာ မဟုတ္ပါဘူး။ မူဝါဒ ရွိပါတယ္။ သြားေနတဲ့ ခရီးမွာ ရက္တစ္ရာဆို ဘာမူဝါဒ၊ ရက္တစ္ရာၿပီးေနာက္ ၆ လမွာ ဘာမူဝါဒ၊ ေနာက္ထပ္ ၆ လမွာ ဘာမူဝါဒ၊ အခုအစိုးရ တစ္ႏွစ္ျပည့္ၿပီးတဲ့ေနာက္ေပါ့ေနာ္ ဟို ၁ႏွစ္နဲ႔ ၆ လကိုသြားမယ့္ မူဝါဒက ဘာဆိုတာ အားလုံးရွိပါတယ္။ အဲဒီမူဝါဒအတိုင္းပဲ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ တိုင္း လုပ္ေနတာပါပဲ။
လုပ္ေနတဲ့ေနရာမွာေတာ့ ကြာျခားခ်က္ေတြေတာ့ ရွိေကာင္းရွိႏိုင္ပါလိမ့္မယ္။ ဒါက တစ္ေယာက္ကိုယ္တစ္ေယာက္ရဲ႕ စြမ္းေဆာင္ ႏိုင္မႈအေပၚမွာပဲ မူတည္ပါတယ္။ ကၽြန္မတို႔ တနသၤာရီတိုင္းအစိုးရအဖြဲ႕ကေတာ့ အစိုးရမလုပ္တတ္ပါဘူး။ ကၽြန္မအမွန္တိုင္းပဲ ေျပာတယ္။ ကၽြန္မက ေမြးရာပါ ေမြးရာ ပါဆိုတာက အသက္ ၂၆ ႏွစ္ကတည္းက ဆရာဝန္ဘ၀ကို လုပ္လာၿပီးေတာ့ ၂၆ ႏွစ္တိတိ ဆရာဝန္ဘ၀နဲ႔ ျဖတ္သန္းလာ တဲ့သူပါ။ အဲဒီေတာ့ ဒီ Management ပိုင္းဆိုတာ အင္မတန္ခက္ခဲပါတယ္ ကၽြန္မတို႔ အတြက္။ အမွားေတြ အမ်ား ႀကီးရွိပါတယ္။ ကၽြန္မလည္း အမွားေတြ အမ်ားႀကီး လုပ္ရပါတယ္။
အမွားေတြ ကေန အမွန္ေတြကို သင္ခန္းစာယူၿပီး လုပ္သြားတဲ့ ခရီးလမ္းမွာ အားနည္း ခ်က္ေတြ ခ်ိဳ႕ယြင္းခ်က္ ေတြရွိပါတယ္။ ကၽြန္မကိုယ္ ကၽြန္မComplete ျဖစ္ တယ္လို႔ တစ္ခါ မွမေျပာဘူး။ ကၽြန္မမွာ အားနည္းခ်က္ ေတြရွိတယ္။ ေလ့လာေန ရတယ္။ တစ္ခါ တေလက်ရင္ တစ္ညလုံး မအိပ္ရဘူး ေလ့လာတယ္။ အခု အေၾကာင္းအရာတစ္ခုကို တင္လာတဲ့ အခါမွာ ကိုယ့္ဘက္က ဘယ္လိုဆုံးျဖတ္ ရမလဲဆိုတာကို တစ္ခါတေလ တစ္ည လုံး စာဖတ္ရတာေတြ ရွိပါတယ္။ ဒီလိုပဲ ကၽြန္မတို႔ ႀကိဳးစားၿပီး အတတ္ႏိုင္ဆုံး၊ အေကာင္းဆုံး ေဆာင္႐ြက္ေနတဲ့အခ်ိန္ ကာလမွာ ျပည္သူေတြရဲ႕ အားေပးကူ ညီမႈလိုပါတယ္။
အခုလို ေျဖၾကားေပးတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ခင္ဗ်။
