ႏိုင္ငံေရးသမား ျဖစ္မွန္းမသိ ျဖစ္ သြားခဲ့သည္။
အစက ဖိုးဟားက ႏိုင္ငံေရး သမား အျဖစ္ မခံယူ။ ႏိုင္ငံေရးသမားဆို သူေတြ က ၅ႏွစ္တစ္ခါသီးတဲ့ သစ္သီးတစ္လုံး လိုပဲဆိုၿပီး ေဝဖန္ၾကသည္။
ျဖစ္လည္းျဖစ္ႏိုင္မည္ဟု ဖိုးဟား ေတြးမိသည္။ ျမင္ရသည္မွာလည္း ေ႐ြး ေကာက္ပြဲကာလမွ ပါတီဝင္အက်ႌဝတ္၊ ပါတီ တံဆိပ္ကပ္ၿပီး မဲဆြယ္ခဲ့သည္ကိုပဲ ခပ္မ်ားမ်ား ေတြ႕ရသည္။ထိုသူမ်ားကိုပင္ ဖိုးဟားက ႏိုင္ငံ ေရးသမားဆိုၿပီး ေခါင္းစဥ္ေအာက္တြင္ ထည့္ထားလိုက္သည္။လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ပတ္ခန္႔က တနသၤာ ရီသတင္းစာမွာပါတဲ့ ” အေမစုကို ေမးေပး ပါ ” ေဆာင္းပါးဖတ္ၿပီးေသာအခါ ဖိုးဟား လည္း ႏိုင္ငံေရးသမား ျဖစ္သြားခဲ့ေလ သည္။ ေဆာင္းပါးရွင္အေျပာက လူတိုင္း က ႏိုင္ငံေရးသမားဆိုသကိုး။ ကိုယ့္ကိုယ္ ကို အရမ္းအထင္ႀကီးမိၿပီး စိတ္ႀကီးဝင္ လာသည္။
ဖိုးဟားသည္ ႏိုင္ငံေရးသမား ျဖစ္ သြားၿပီဆိုၿပီးေပါ့။ႏိုင္ငံေရးသမားဆိုၿပီး စိတ္ႀကီးဝင္ ၿပီးေနာက္ ဖိုးဟားလည္း လူထုေရွ႕ထြက္ ခ်င္လာသည္။တစ္ခုခုေတာ့ လုပ္မွ ရမယ္ေပါ့။လက္ရွိႏိုင္ငံေရး အေျခေနက ဘယ္ လိုလဲဆိုၿပီး လက္လွမ္းမွီသေလာက္ လိုက္စု၊ လိုက္ဖတ္ ဘာလုပ္ရမည္ဆိုၿပီး ေတြး။ တစ္ခါတေလ တစ္ညလုံး အိပ္လို႔ မရ။ အစိုးရကို ဆႏၵျပရင္ ေကာင္းမလား ေတြးမိေတြးရာ ေတြးမိပါကေကာ။ အနည္း ႏွင့္အမ်ားေတာ့ လူထုေခါင္းေဆာင္ ဒါမွမဟုတ္ ႏိုင္ငံေရးသမားဟု နာမည္ ႀကီးမည္။ ေနရာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားတြင္ ဆရာႀကီး ျဖစ္လာႏိုင္သည္။
ဟင္း . . . ဒီနည္းကလည္း မျဖစ္ ေရးခ်မျဖစ္။ အခုခ်ိန္က ဒီလိုမရ။ စဥ္းစားလို႔လည္းမမိ။ ႏိုင္ငံေရးသမား ဆိုၿပီး ခံယူကတည္းက လူေရွ႕ထြက္ခ်င္ တဲ့ ေရာဂါကလည္းရွိ. ဟိ..ေနာက္ဆုံး ဖိုးဟားလည္း ကိုယ့္တိုင္း ေဒသႀကီး အစိုးရအဖြဲ႕ကို ေထာက္ခံဆႏၵျပပြဲ လုပ္ မည္ဟု ဆုံးျဖတ္ခ်က္ ခ်မိသည္။
ဖိုးဟားတို႔ တိုင္းက အစိုးရအဖြဲ႕ဝင္ ေတြ အရမ္းအလုပ္လုပ္ၾကသည္ဟု သတင္းမ်ားကလည္း ပလူပ်ံေနတာပဲ။
ထိုေၾကာင့္ ဖိုးဟား စည္း႐ုံးေရး စဆင္းမိသည္။ တိုင္းေဒသႀကီးအစိုးရရဲ႕ လုပ္ရပ္မ်ားကို ေထာက္ခံဖို႔။
မနက္မိုးလင္း လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ တြင္ စဖြင့္သည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ မဲထည့္ တာ မွန္တယ္ ဘာညာနဲ႔ ကိုယ့္ဘက္ကို စည္း႐ုံးသည္။ သေဘာေပါက္ေအာင္ ေျပာသည္။ လူ ၁၀ ေက်ာ္ေလာက္ ဖိုးဟား ဘက္ကို ပါလာ သေယာင္ေယာင္ ရွိလာသည္။ ဒါေပမယ့္ ဖိုးဟား ကံမ ေကာင္းခဲ့ပါဘူး။
နံေဘးဝိုင္းက လူက ငါတို႔မဲထည့္ လိုက္တဲ့ ကိုယ္စားလွယ္ မဲဆြယ္စည္း႐ုံး တုန္းက အခုအခ်ိန္ထိ တစ္ခါမွ ေရာက္ မလာလို႔တစ္ႏွစ္ျပည့္ ေအာက္ေမ့ဖြယ္ ဆြမ္းေကၽြးပြဲ လုပ္မည္ ထေျပာေလေရာ။]]မဲလာဆြယ္တုန္းက နင္ရဲ႕လူေတြ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို ခိုင္းပါ၊ ခိုင္းပါ ဆိုၿပီး ေျပာခဲ့တာ၊ အခုေတာ့ ဘယ္သြားခိုင္းရ မလဲ။ ]]မဲမရခင္ ႐ြာထဲလာလိုက္ၾကတာ လမ္းမႀကီးကိုက အားမနာ}} တဲ့။
ေျပာေနလိုက္တာ ၿပီးကို မၿပီးႏိုင္။ ေျပာလည္း ေျပာမွာေပါ့ သူ႕အလွည့္ ျဖစ္ ေနၿပီးပဲ။ ေျပာေနပါေစေလ အမွန္ေတြ ပဲဆိုၿပီး။ ဖိုးဟားလည္း ဘာမွမေျပာရဲ။ဖိုးဟား ေျပာေနတာေတြကို စိတ္ဝင္ တစား နားေထာင္ေနသူေတြကလည္း ဟိုဘက္ကို ပါသြား ျပန္ေရာ။ ေနာက္ဆုံး ဖိုးဟားပဲ ဝိုင္းအဟားခံ လိုက္ရသည္။
ဒါေပမယ့္ ဖိုးဟားေရာဂါက မၿငိမ္ ေသး။
ေနာက္တစ္ေနရာေျပာင္းၿပီး စည္း ႐ုံးေရးတရား လိုက္ေဟာပါေလေရာ။
” လမ္းမႀကီး လုပ္ေနတာေတြကို တိုင္းအစိုးရက ကိုယ္တိုင္လိုက္စစ္ေန တယ္။ သဘာ၀ပတ္ဝန္းက်င္ထိခိုက္တဲ့ ေက်ာက္မီးေသြး စက္႐ုံ။ ေရနံခ်က္စက္႐ုံ ေတြလည္း လက္မခံဘူးလို႔ ေျပာတယ္။ စည္းကမ္းမရွိတဲ့ မိုင္းလုပ္ငန္းမ်ား နားခိုင္း တယ္။ အနံ႔ဆိုးေတြ ထြက္လွသည့္ ၿမိတ္ငါးမႈန္႔ စက္႐ုံေတြကိုလည္း နားခိုင္း တယ္။ တစ္တိုင္းလုံး လၽွပ္စစ္မီးရရွိေအာင္ လုပ္ေပးမယ္။ တစ္ယူနစ္ က်ပ္ ၁၀၀ ျဖစ္ ေအာင္ လုပ္ေပးမည္ဟု ေျပာထားတယ္ / ဆိုၿပီး ၾကားရသမၽွ လိုက္စည္း႐ုံး၊ ဝန္ႀကီး ခ်ဳပ္ကိုယ္တိုင္ ေျပာထားၿပီး လုပ္လည္း လုပ္ေနတာပဲ။
တခ်ိဳ႕ဟာေတြ႕က ျဖစ္မ်ားျဖစ္ႏိုင္ ပါ့မလားဆိုၿပီး အေတြးက ဝင္ဝင္လာျပန္ သည္။ ဒါေပမဲ့ ဖိုးဟားရဲ႕ ႏိုင္ငံေရးျပကြက္ ရွိ ေသးတယ္ေလ။
႐ြာေတြဆင္းၿပီး အစိုးရကို ေထာက္ ခံဆႏၵျပပြဲလုပ္ဖို႔ဆိုၿပီး စည္း႐ုံးတာကိုက ဦး / ဒၚတို႔မွာ ဘာျပႆနာရွိလည္းလို႔ ေမးလိုက္တာမ်ားလားဟု ထင္ရပါသည္။ ဖိုးဟားေျပာတာ မွားသြားသလားဟုပင္ ေတြးမိေနသည္။ဖိုးဟား ႏိုင္ငံေရးသမားႀကီး လုပ္ၿပီး လူထုေရွ႕ထြက္ခ်င္တာကိုက မွားေနတာ လား၊ စည္း႐ုံးေရးစကားေတြကပဲ မွားေန လို႔လားဟုပင္ အမ်ိဳးမ်ိဳး ေတြးေတာစရာ ျဖစ္လာသည္။
ေရျဖဴၿမိဳ႕နယ္ကို စၿပီးဆင္းတဲ့ လမ္းေၾကာင္းကိုကပဲ မွားသြားတာလား ပဲ။ ပထမေရာက္တာက ထားဝယ္အထူး စီးပြားေရးဇုံနယ္ေျမ၊ ႐ြာသားေတြ ဘက္ က ေျပာလိုက္တဲ့ ျပႆနာေတြက စာမ်က္ႏွာ ၆၀၀ ေလာက္ရွိတဲ့ ဇာမဏီ တံဆိပ္ စာအုပ္ကိုက မေလာက္၊ ေနာက္ ၿပီးဆက္သြား ဇာဒီ ေက်ာက္ထုတ္လုပ္ငန္း၊ ေမာရ၀တီ ေရတပ္စခန္းနယ္ေျမ၊ ကန္ ေဘာက္၊ အုန္းပင္ကြင္း၊ ကလုံးထား ေျပာလိုက္တဲ့ ျပႆနာ မ်ားလြန္းလို႔ ခရီး စဥ္ေတာင္ တစ္ပတ္ေလာက္ နားလိုက္ရ တယ္ဗ်။ ဖိုးဟား အေနနဲ႔လည္း ေတာ္ ေတာ့္ကို သံေဝဂရသြားပါေတာ့တယ္။
” ဦးတို႔ /အေဒၚတို႔ လက္သန္းေလးနဲ႔ ေ႐ြးေကာက္ထားတဲ့ အစိုးရပဲ၊ ဦးတို႔ / ေဒၚတို႔ႏွင့္ ေပါင္းၿပီး ေထာက္ခံဆႏၵျပ ပြဲေလး လုပ္လိုက္ရင္၊ ဦးတို႔ / အေဒၚတို႔ ျပႆနာ အျမန္ ေျဖရွင္းေပးမွာေပါ့ ဆိုၿပီး စည္း႐ုံးရင္ ေကာင္းမလားေပါ့”
ဖိုးဟား ကိုယ္တိုင္႐ြာ ဆင္းၿပီး စည္း႐ုံးရတာကလည္း ခပ္ေၾကာက္ ေၾကာက္ ျဖစ္လာသည္။ Facebook (ေဖ့ဘုတ္) ကပဲ စည္း႐ုံးေရးဆင္းရင္ ေကာင္းမလားေပါ့။
ဒါေပမယ့္ ဖိုးဟားရဲ႕ ႐ြာသားေတြ ေမးေနတဲ့ ေမးခြန္းေတြကိုလည္း ေၾကာက္ လာသည္။
” ခင္မ်ားတို႔ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြ ကေျပာၿပီး ေပ်ာက္သြားၾကတဲ့ လူမ်ိဳး လား၊ ေျပာၿပီးေတာ့လည္း ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ရမွ ႐ြာျပန္လာရမွာလား၊ ဥပေဒ ျပင္ၿပီးမွ ျပန္လာေတာ့ မလားဆိုတဲ့ စေသာ ေမးခြန္းေတြက ဖိုးဟားအတြက္စည္း႐ုံး ေရး ခရီးစဥ္ဟာ အိမ္ျပန္ အိပ္ပါလား လို႔ေျပာတာနဲ႔ အတူတူပင္ ျဖစ္ေနေလ ေတာ့သည္။
ဘာေၾကာင့္မ်ား ဖိုးဟားကို ေမးေန ၾကလဲမသိ။
ဖိုးဟားက သူတိုရဲ႕ ကိုယ္စားလွယ္ ေတာ္ႀကီးမွ မဟုတ္တာ။ကိုယ္စားလွယ္ႀကီးေတြက ႐ြာသား ေတြကို ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရမွ၊ ဥပေဒေတြ႕ ျပင္ၿပီးမွ ျပန္လာေတာ့မယ္လိုပဲ . . . ေ႐ႊေရေအး တရားေဟာထားလားမသိ။
မည္သို႔ဆိုေစ ဖိုးဟားက တိုင္းအစိုးရ ကို ယုံလည္း ယုံၾကည္သည္။ထိုေၾကာင့္ တိုင္းေဒသႀကီး အစိုးရေတြရဲ႕ လုပ္ေဆာင္ ခ်က္ေတြကို ေထာက္ခံ ဆႏၵခံယူပြဲ လုပ္ မည္။ထိုပြဲအတြက္ ဆက္ၿပီးစည္း႐ုံးေန ဦးမည္။
