တိုင္းအစိုးရအဖြဲ႕သစ္ တက္ၿပီးသည္ မွအစ တနသၤာရီတိုင္းေလး လႈပ္႐ြေန သည္။မီးေသြးဖုတ္သမားမွအစ ခ်ဲဒိုင္မ်ား အလယ္ သတၱဳကုမၸဏီႀကီးမ်ားအဆုံး အလႊာအသီးသီး ပါဝင္ေသာ လႈပ္႐ြမႈ ျဖစ္သည္။ ရပ္ေက်းအုပ္ခ်ဳပ္ေရးမႉးမွအစ ဌာနအသီသီးက ဝန္ထမ္းမ်ားလည္း ျပည္ သူႏွင့္ အစိုးရၾကား လႈပ္ရွားအသက္ဝင္ လာသည္။
မူးယစ္ေဆး အဆက္မျပတ္ ဖမ္းမိ ေနသည္။ သယံဇာတႏွင့္ သဘာ၀ဝန္း က်င္ကို ထိန္းသိမ္းေနသည္။ စည္းကမ္းမဲ့ သတၱဳတူးမႈမ်ားမွအစ ေလာင္းကစား၊ အလုံပိတ္ခန္းကိစၥမ်ားအဆုံး ကိုင္တြယ္ ေနသည္။ က႑တိုင္းတြင္ ျပည္သူတို႔ အနည္းႏွင့္အမ်ား ပါဝင္စြက္ဖက္ခြင့္ ေပးထားသည္။ယင္းအတြက္ တိုင္းအစိုးရအဖြဲ႕ကို အသိအမွတ္ ျပဳပါသည္။ လုပ္၍ လႈပ္ျခင္း ျဖစ္သည္။ လုပ္ေဆာင္ခ်က္တိုင္းတြင္ လည္း ေစတနာကို လွမ္းျမင္ရပါသည္။
သို႔ေသာ္ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ အေတာ္ မ်ားမ်ားက ႐ုပ္လုံး ေပၚမလာ။ ထုတ္ျပန္ သည့္ အမိန္႔တိုင္းက အသက္မဝင္။
အစိုးရသစ္ပြဲဦးထြက္ ဧၿပီလေႏွာင္း ပိုင္း ေမာင္းမကန္ခရီးစဥ္တြင္ အလုံပိတ္ ခန္းပါ စားေသာက္ဆိုင္မ်ားတစ္တိုင္းလုံး ပိတ္ရန္ ၫႊန္ၾကားခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္..၊ တစ္တိုင္းလုံး မဆိုထား ေမာင္းမကန္ တြင္ပင္ ယင္းဆိုင္မ်ား ခုထိ ဖြင့္ေနဆဲ။ ေမာင္းမကန္ကမ္းေျခ အမႈိက္ကိစၥ ခ်က္ ခ်င္း ကင္းပသြားေတာ့ မလိုလို စီစဥ္သည္။ ေမာင္းမကန္႐ြာသားမ်ား တစ္ပတ္ တစ္ႀကိမ္ အမႈိက္ေကာက္ ေနရ႐ုံ မွအပ ခုထိ ဘာမွ မထူးေသး။ တရားမဝင္သစ္၊ ဒီေရေတာ မခုတ္ရန္ အမိန္႔ထုတ္သည္။ ေမၽွာ သစ္ေဖာင္မ်ား လူမႈကြန္ရက္တြင္ စီးေမ်ာ ေကာင္းေနဆဲ။
ေသခ်ာသည္မွာ တိုင္းအစိုးရအဖြဲ႕ မနားတမ္း ေလၽွာက္ေနသည္။ ခရီးလည္း ေပါက္သည္။ သို႔ေသာ္ မေရာက္။ တခ်ိဳ႕ ကိစၥရပ္မ်ားက ေယာင္ခ်ာခ်ာ၊ တခ်ိဳ႕က ဝဲလည္လည္။ ၾကာလၽွင္ ” လူမေလး ေခြးမခန္႔ ” ျဖစ္လိမ့္မည္။ယင္းသို႔ မျဖစ္ရန္ မူတစ္ရပ္ရပ္ႏွင့္ လုပ္ငန္းစဥ္တစ္ခုခုအတြက္ ခ်င့္ခ်ိန္ျပင္ ဆင္မႈ အားေကာင္းရန္ လိုသည္။အနီးဆုံးႏွင့္ အျမင္သာဆုံး ဥပမာ တစ္ခု ေပးပါမည္။ မီးေသြးပိတ္ရန္ အမိန္႔ထုတ္သည္။ ဒီေရေတာ ထိန္းရန္ ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ေတာင္မီးေသြးပါ မထုတ္ရေတာ့။ ဖုတ္မိ က ေထာင္ ၂ ႏွစ္ႏွင့္ ဒဏ္ေငြ ၂ ေသာင္း ထိ ပူးတြဲက်ႏိုင္သည္ဟု ဆိုသည္။ တိုင္း တြင္းသားတို႔ ထေအာ္သည္။ ထမင္း မည္သို႔ ခ်က္မည္နည္း၊ အသားစိမ္းစားရ ေတာ့မည္ေလာ..စသျဖင့္။ တနသၤာရီတိုင္း သား တစ္ဝက္နီးပါး မီးေသြးေလာင္စာ သုံးသည္ကို တိုင္းအစိုးရအဖြဲ႕ သိပါလိမ့္ မည္။ တစ္ဝက္နီပါးက ထင္း။ သစ္ေတာ ထိန္းရန္ ဆိုလၽွင္ မၾကာခင္ ထင္းကိုပါ မ်က္ေစာင္းက်လာမည့္ သေဘာ။
ေအာ္ၾကတာ မဆန္းပါ။ လၽွပ္စစ္ ေဈး အႀကီးဆုံးတိုင္း၊ အိမ္ရွင္မ အေတာ္ မ်ားမ်ား ဂက္စ္မီးဖို မခ်က္ဖူးသည့္တိုင္း သားမ်ားအတြက္ အစားထိုးေလာင္စာ တိုင္းအစိုးရတြင္ အေျဖမရွိ။
ယင္းသို႔ မျဖစ္သင့္ပါ။မူဝါဒ တစ္ရပ္အတြက္ ပါဝင္ပတ္ သက္သူ၊ အၾကပ္အတည္း ေတြ႕ေစႏိုင္သူ အားလုံး၏အေရး ေမၽွာ္ေတြးရပါမည္။ တန္ျပန္ အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈမ်ား ကိုပါ ေသခ်ာဂနစြာ တြက္ဆရပါမည္။တိုင္းျပည္သည္ နာတာရွည္ေရာဂါ သည္ႀကီးျဖစ္ေၾကာင္း မေမ့သင့္ပါ။ ေဆးေ႐ြးမွား၍ မျဖစ္။ ေပ်ာ့လြန္းလၽွင္ ေရာဂါမေပ်ာက္ႏိုင္သလို ေဆးၾကမ္း လြန္းလၽွင္လည္း ေဘးထြက္ဆိုးက်ိဳးဒဏ္ မခံႏိုင္မွာ စိုးရသည္။ ျပည္သူ၏ခံႏိုင္ ရည္၊ သဘာ၀ဝန္းက်င္၏ ခံႏိုင္ရည္ စသျဖင့္ သက္ေရာက္မႈတိုင္းအတြက္ ခ်ိန္ဆရေပမည္။ သုဝဏၰသာမဇာတ္ေတာ္ ကဲ့သို႔ သားေ႐ႊအိုးထမ္းလာသည္ကို ျမင္ ခ်င္ပါသည္။ ထို႔ျပင္ အစိုးရအဖြဲ႕သည္ မိမိအား ကိုလည္း ေသခ်ာခ်ိန္ဆရန္ လိုသည္။
ဥပမာ..၊ လက္ရွိရဲဝန္ထမ္းအင္အား အရ မူးယစ္ေဆး၊ ေလာင္းကစား၊ အလုံ ပိတ္ခန္းအပါအဝင္ အျခား မႈခင္းမ်ားကို တစ္ၿပိဳင္နက္တည္း ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ရန္ ျဖစ္ ႏိုင္ မျဖစ္ႏိုင္ ခ်ိန္ဆရမည္။ ေမာင္းမကန္ ရွိရာ ေလာင္လုံးၿမိဳ႕နယ္တြင္ လူႏွစ္ ေထာင္ေက်ာ္ကိုရဲ ၁ ဦးႏႈန္းျဖင့္ ေစာင့္ ၾကည့္ေနရေၾကာင္း ေလာင္းလုံးၿမိဳ႕နယ္ ရဲတပ္ဖြဲ႕မႉး ရဲမႉးေအာင္ဝင္းက ဖြင့္ဟ ဖူးသည္။အမႈိက္သိမ္းရန္ စည္ပင္ဝန္ထမ္းႏွင့္ ယႏၲရားအင္အား အရင္ စူးစမ္းသင့္သလို၊ တရားမဝင္သစ္ခုတ္မႈ တားဆီးရန္ သစ္ ေတာ တာဝန္ရွိသူမ်ား၏ လိုအပ္ခ်က္၊ လစ္ဟာခ်က္မ်ားကို ႀကိဳတင္သိထားရန္ လိုသည္။ သို႔မွ ဝန္ႏွင့္ အား မၽွႏိုင္မည္။ လိုတိုးပိုေလၽွာ႔ လုပ္ႏိုင္မည္။
ကိုယ့္အားကိုယ္ ေသခ်ာတိက်စြာ ခ်ိန္ဆ စိစစ္မိၿပီးမွ မူတစ္ခု၊ ကိစၥတစ္ရပ္ ကို ခ်မွတ္ ကိုင္တြယ္သင့္ပါသည္။ ကိုယ္ ကိုင္တြယ္သည့္မူ၊ လမ္းစဥ္၊ ပန္းတိုင္ ကို ရွင္းလင္းတိက်စြာ ေတြ႕ျမင္ေနရမည္။ လိုအပ္က ယင္းပန္းတိုင္သို႔ ခ်ီတက္ရာ လမ္းတစ္ေလၽွာက္ ခရီးတစ္ေထာက္ ပန္းတိုင္ငယ္ေလးမ်ား ခ်မွတ္ ေလၽွာက္ လွမ္းရမည္။ အေရာက္သြားရမည္။ယခု တိုင္းအစိုးရ လုပ္ပုံက တိုက္ပြဲ သဏၭာန္ေျပာရလၽွင္ စတက္သည္ႏွင့္ စစ္မ်က္ႏွာစုံ ဖြင့္လိုက္သည္။ ေတြ႕ရာ ျမင္ရာ တရစပ္ပစ္ ေနသည္။ ကိုယ့္ပစ္ ခ်က္မ်ား ထိမထိ လိုက္မၾကည့္အား။ အေျဖက ရွင္းသည္။ က်ည္ကုန္၊ ခရီးႏြမ္း ျဖစ္ရသည္။ ေအာင္ပြဲမရ။ ပန္းတိုင္ မေရာက္။
ယင္းကို ” ႏွမ္းျဖဴး ” သည္ဟုလည္း ကင္ပြန္းတတ္ၾကသည္။ပန္းတိုင္မ်ားလြန္းက အားမ်ား ျပန္႔က်ဲသြားသည္။ လမ္းတစ္ေလၽွာက္ ႀကဳံေတြ႕ရင္ဆိုင္ရသည့္ ျပႆနာမ်ား အေပၚအာ႐ုံစူးစိုက္ႏိုင္မႈ အားနည္း သြားသည္။ ခရီးမတြင္ေတာ့။ ဘယ္ပန္း တိုင္မွ မေရာက္ေတာ့..။ စၿပီး၊ ေျပာၿပီး ျပန္လွည့္မၾကည့္ႏိုင္သည့္ အေျခအေနမ်ိဳး မျဖစ္ေစခ်င္။ တစ္ခ်က္ဆို တစ္ခ်က္၊ တစ္လွမ္းဆို တစ္လွမ္း တိုင္းေဒသႀကီး အစိုးရအတြက္ တိုင္းသားမ်ား လက္မ ေထာင္ခ်င္သည္။ ဂုဏ္ယူဝင့္ႂကြားခ်င္ သည္။ ရန္ကုန္သားမ်ားက ” ကြီးၿဖိဳးကြ” ဟု အားေပးလၽွင္ တိုင္းသားမ်ားက ” ေမာ္ႀကီးကြ “ဟု ျပန္ေအာ္ျပလိုက္ခ်င္ သည္။
သို႔ေၾကာင့္ တစ္ပြဲဆိုတစ္ပြဲ အပီႏႊဲ ေစခ်င္သည္။ အစိုးရ၏ မူဝါဒ အစမ္း သပ္ခံ ျပည္သူဘ၀က လြတ္ခ်င္လွပါၿပီ။
သို႔ေသာ္ အျမန္ေျပးရန္ ဖိအားေပး ျခင္းမ်ိဳး မဟုတ္..။ တခ်ိဳ႕ကိစၥရပ္မ်ား ဆုံးျဖတ္လုပ္ ေဆာင္မႈ လ်င္ျမန္လြန္းသည္ကို ေတြ႕ရ သည္။
မီးေသြးကိစၥမ်ိဳးအျပင္ တစ္ယူနစ္ က်ပ္ ၁၀၀ ျဖင့္ လၽွပ္စစ္ဓာတ္အား ရေအာင္လုပ္မည္ဟု လြယ္လြယ္ ျမန္ျမန္ ေျပာခဲ့သည္။ မည္သို႔ ေျဖရွင္းမည္ကို ခုထိ အေျဖမဲ့ဆဲ။ေမာင္းမကန္ခရီးစဥ္တြင္ ႐ြာသား မ်ားက DDPC မွ ဟိုတည္ဇုန္တည္ ေဆာက္ေနေသာ ကမ္းေျခေျမယာကိစၥ တင္ျပရာ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္မွ ” သူတို႔ ပိုက္ ဆံေပါလို႔ လုပ္တာ လုပ္ပါေစ၊ ေျမယာ ဥပေဒသစ္ ထြက္လာမွ ကိုင္တြယ္မယ္” ဟု ခ်က္ခ်င္း ေျဖခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ ယခု ကား ဇာတ္ေမၽွာႀကီး ျဖစ္ေနေလၿပီ..။
ယင္းသို႔ ျပႆနာတစ္ရပ္အေပၚ တုန္႔ျပန္မႈ၊ ဆုံးျဖတ္မႈ ျမန္ဆန္လြန္းက အမွားပါတတ္ေၾကာင္း ေျပာရန္လိုမည္ မထင္။
သို႔ေၾကာင့္ အစိုးရ တစ္ရပ္သည္ ဆိုခဲေစ ၿမဲေစ ျဖစ္ရန္ လိုသည္။ မွားယြင္း ေျပာဆို လုပ္ကိုင္မိပါက ျပန္ေျဖရွင္းတတ္ ရပါမည္။ လိုအပ္လၽွင္ ျပည္သူကို ေတာင္းပန္တတ္ရမည္။ ေစတနာအမွား အတြက္ ေတာင္းပန္လာပါက ျပည္သူတို႔ ခြင့္လႊတ္ရန္ အသင့္။
ထပ္ေျပာလိုသည္မွာ တိုင္းအစိုးရ အဖြဲ႕၏ ေစတနာကို နားလည္ပါသည္။ လုပ္ကိုင္ခ်င္စိတ္ကို အသိအမွတ္ ျပဳပါ သည္။ သို႔ေသာ္ ေစတနာေကာင္း႐ုံ၊ လုပ္ ကိုင္ခ်င္စိတ္ရွိ႐ုံျဖင့္ နိမ့္က်ယိုယြင္းလြန္း ေနေသာ နာတာရွည္ေရာဂါသည္ တိုင္း ျပည္ကို အဖတ္ မဆည္ႏိုင္။
ယခုအစိုးရသည္ ျပည္သူခ်စ္ ၿပီးသားအစိုးရ ျဖစ္ပါသည္။ တနသၤာရီ တိုင္းအစိုးရသည္ အလုပ္လုပ္လြန္းသျဖင့္ ပိုခ်စ္ရပါသည္။ ႏိုင္သည့္ဘက္မွ ဝိုင္းကူရန္ အသင့္အေနအထားတြင္ရွိေန သည္။ထို႔အတူ ျပည္သူသည္ ေျပာေရး ဆိုခြင့္ရွိသူျဖစ္ေၾကာင္း မေမ့သင့္ပါ။ အစိုးရရဲ႕ ဂုဏ္သိကၡာတက္ဖို႔ အမုန္းခံ ေျပာေနျခင္း ျဖစ္ပါသည္။အရင္ကလည္း ေျပာဖူးပါသည္။ ခုလည္း ထပ္ေျပာပါမည္။
” ခ်စ္တယ္ေနာ္..၊ အလိုမလိုက္ဘူး” ။
