ရာသီဥတုေတြကလည္း ေဖာက္၊ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရး အက္ရွင္ ဇာတ္လမ္းတြဲ ကလည္း အရွိန္တက္နဲ႔ တကယ့္ကို ရင္ ခုန္စိတ္လႈပ္ရွားဖြယ္ရာပါပဲ။
အခုေတာ့ တနသၤာရီ တိုင္းအစိုးရ အဖြဲ႕လည္း ဂဏန္းၿငိမ္၊ အလုပ္ေတြလည္း စေနၿပီ၊ ရက္ကလည္း ၄၀ ေက်ာ္လာၿပီ ဆိုေတာ့ ေျပာခ်င္ဆိုခ်င္ တာေလးေတြ အန္ခ်ပါရေစေလ။ဆရာလုပ္တာေတာ့ မဟုတ္ရပါ။ အိမ္ရွင္မေတြကေန ေက်ာင္းသူေက်ာင္း သားေတြအထိ အေရးႀကီးတဲ့ အခ်က္ေလး မ်ား စဥ္းစားမိလို႔ပါ။ အစိုးရက ဦးေဆာင္ လုပ္သင့္တယ္ ထင္တာေလးေတြပါ။ မ်ား လွမဟုတ္။ ငါးခုတည္း။ ဗေမာင္းတို႔ တိုင္းေဒသထဲက လူေတြရဲ႕ ဘ၀ကို နက္ နက္နဲနဲ ထိေရာက္မႈရွိႏိုင္တဲ့ ငါးခုကို စဥ္းစားမိတယ္။
၁။ ေရ
အခုေလာေလာ လတ္လတ္ ျဖစ္ေန တဲ့ ေရျပႆနာကို ဦးစြာ တင္ျပပါရေစ။ တစ္ႏိုင္ငံလုံးနဲ႔ ေအးအတူ၊ ပူအမၽွ ခံစား ေနရတယ္ဆိုေတာ့ ကိုယ္ေတြမွ သာထူးၿပီး ျဖစ္တာ မဟုတ္ဘူးေပါ့ေလ။ ဒါေပမဲ့ ေရခ်ိဳ အရင္းအျမစ္ေပါ၊ မိုးလည္းမ်ားတဲ့ ေနရာမွာ ေရရွားေနတယ္ ဆိုေတာ့ အဆက္ဆက္က လူညံ့မ်ားရဲ႕ စိတ္ေကာင္းေစတနာ၊ လုပ္ရေကာင္း၊ ျပင္ဆင္ရေကာင္းမွန္း မသိမႈမ်ားကို အံ့ဩဘနန္းျဖစ္မိပါရဲ႕။
လူပိန္းအေတြးပဲ ေတြးၾကည့္တယ္။ ေဒသတြင္းမွာ အခုသုံးေနတဲ့ ေသာက္ေရ၊ သုံးေရေတြ အမ်ားစုက ေျမေအာက္ကရ တာခ်ည္း။ ေရတြင္းတူးမယ္၊ အဝီစိတြင္း တူးမယ္၊ ၿပီးရင္သုံးမယ္ဆိုတာမ်ိဳးျဖစ္ပါ တယ္။
အခ်ိဳ႕ေနရာေလးေတြမွာေတာ့ ျမစ္ ေရတင္ၿပီး သိုေလွာင္ျဖန္႔ေဝတာ၊ မိုးေရသို ေလွာင္ျဖန္႔ေဝတာ ဒါမ်ိဳးေတြေတာ့ အ နည္းအက်ဥ္းရွိပါတယ္။ တကယ့္ကိုမွ အနည္းအက်ဥ္းပါ။
ဒီအခ်ိန္မွာ ေႏြေရရွား သံသရာ ကလည္း ထြက္ႏိုင္ေအာင္၊ ေျမေအာက္ ေရသယံဇာေတြပဲ သုံးမေနဘဲ မိုးေရကို ေလွာင္သုံးျဖန္႔ႏိုင္ေအာင္ ဘာလို႔ မလုပ္ႏိုင္ရမွာလဲဆိုတာ ေခါင္းစား မိ တယ္။ဒါက တိုးတက္တဲ့ တစ္ကမၻာလုံးမွာ လုပ္ေနၾကတာပါ။ ေရေလွာင္ဆည္ ေဆာက္မည္၊ ေရကို စစ္မယ္၊ ပိုက္ေတြနဲ႔ ေနအိမ္ေတြရဲ႕ မီးဖိုေခ်ာင္ အေရာက္ေပး မယ္။ အလကားေတာ့ မရ၊ ေရမီတာ တပ္ ရမယ္။ ႀကိဳက္သေလာက္သုံး၊ က်သ ေလာက္ ရွင္းေပါ့။ (အခုလည္း ကလိန္ ေအာင္မွာ ျမစ္ေရတင္ၿပီး လုပ္ေနတာ ရွိပါတယ္) ေရကို စစ္မယ္ဆိုတဲ့ အပိုင္းမွာ ဘယ္ေလာက္ထိ အေကာင္းဆုံး ေရအရည္ အေသြးလိုခ်င္လဲဆိုတဲ့ အေပၚမွာ မူတည္ ပါတယ္။ အေကာင္းဆုံးကေတာ့ ေသာက္ ေရကို မီးဖိုေခ်ာင္ ဘုံဘိုင္ေခါင္း အေရာက္ ပို႔ေပး ႏိုင္ျခင္းပါ။
လက္ရွိ အစိုးရေခါင္းေဆာင္ေတြ ဘယ္ေရာက္ ဥာဏ္အေမၽွာ္အျမင္ရွိလဲ၊ ဘယ္ေလာက္ စြမ္းေဆာင္ရည္ရွိလဲဆို တာကို မူတည္သေပါ့ေလ။ (တစ္ခုေတာ့ ရွိတာေပါ့။ ေရသန္႔အဆင့္ထိ ပိုက္နဲ႔ သြယ္ေပးရတာ ကုန္က်စရိတ္မ်ားတဲ့ အတြက္ အခ်ိဳ႕ႏိုင္ငံေတြမွာ ေသာက္ေရက သပ္သပ္၊ သုံးေရက သပ္သပ္ ႏွစ္ပိုက္နဲ႔ ေပးဖို႔ စဥ္းစားေနၾကပါၿပီ)
ေရသန္႔ျဖန္႔ခ်ိေရး လုပ္ငန္းေတြ ထမင္းငတ္ေအာင္သာ လုပ္လိုက္ပါ။ သူ တို႔လည္း ခ်စ္အစိုးရကို အာဘြားေပး၊ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ႀကီး အငတ္ခံၾကပါလိမ့္မယ္။ မယုံမရွိပါနဲ႔။
ဒီေရကိစၥကို ဒီလိုလက္ကား မလုပ္ ဘူးဆိုရင္ေတာ့ ေနာက္ငါးႏွစ္ အၾကာ တက္လာမယ့္ အစိုးရရဲ႕ ရက္၁၀၀ စီမံကိန္းကလည္း ေရကိစၥပဲ ဆက္ျဖစ္ေန ဦးမွာပဲ။ ဒီႏွစ္ အခုအခ်ိန္မွာေတာ့ အစိုးရ က ကားေတြနဲ႔ ေရျဖန္႔ေပးတာပဲ လုပ္ႏိုင္ ဦးမယ္။ ဒါေပမဲ့ အစိုးရရဲ႕ ရက္ ၁၀၀ အလြန္ ေရအေရး ေျဖရွင္းေရးက လက္လီ ေရလႉတာပဲဆိုရင္ ဒါမ်ိဳးကို ထားဝယ္ တက္ႂကြ လူငယ္တို႔၊ ကိုတြတ္ပီတို႔ အဖြဲ႕ေတြလည္း ေကာင္းေကာင္း လုပ္ တတ္ပါတယ္လို႔။
၂။ အမႈိက္
ေနာက္တစ္ခုကေတာ့ အမႈိက္။ ျပည္ပ်က္ႀကီးရဲ႕ ထုတ္ကုန္တစ္ခုအျဖစ္ ေနရာတိုင္းမွာေဖြးေဖြး လႈပ္ေနတတ္တဲ့ ဇာတ္လိုက္ေက်ာ္ေတြေပါ့။အစိုးရက လုပ္ရမယ့္ ပင္မအလုပ္က အမႈိက္လိုက္ေကာက္ရမွာ မဟုတ္ဘူးလို႔ ေစာေစာစီးစီး ေျပာထားပါရေစ။ ကိုယ့္ ျပည္သူျပည္သားေတြ အမႈိက္မခ်ေအာင္ ပညာေပးတာ၊ ေရွ႕ေဆာင္ စည္း႐ုံးလႈံ႔ ေဆာ္ျခင္းအားျဖင့္ အတိုင္းအတာ တစ္ရပ္အထိေတာ့ လုပ္ရမွာေပါ့။
အခ်ိဳ႕ ရပ္ေက်းအုပ္ခ်ဳပ္ေရးမႉးေတြ အပါအဝင္ အစိုးရ ေခါင္းေဆာင္မ်ားက အမႈိက္ကိစၥကို အမႈိက္ေကာက္ျခင္းနဲ႔ ေျဖရွင္းမယ္ဆိုေတာ့ လဲသာေသလိုက္ ေတာ့လို႔ ေျပာခ်င္ေတာ့တယ္။တကယ္လုပ္ရမွာက စနစ္ႀကီး တစ္ ခုထူေထာင္ရမွာ။ အဲဒီ စနစ္စက္ဝန္းက ဘယ္က စရမလဲ မသိေပမဲ့ ပထမဆုံး ကေတာ့ အစိုးရက ျပႆနာ တစ္ရပ္လုံး ကို ၿခဳံငုံၿပီးသိေအာင္ လုပ္ရမွာပါ။ ၿပီး ေတာ့ ဘယ္က စရွင္းမလဲစၿပီး ေခါင္းစား ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ပထမဆုံး လုပ္သင့္တာကေတာ့ ဘယ္ပစၥည္းေတြက အမႈိက္မ်ားမ်ား ထြက္ေနလဲ၊ ဘယ္လို အေလ့အထ ေတြ ေၾကာင့္ အမႈိက္မ်ားမ်ား ထြက္ေနလဲ အရင္သိေအာင္ လုပ္ရမွာပါ။
ၿပီးရင္ေတာ့ ျပည္သူျပည္သားေတြ အမႈိက္ဆိုတာ “ကိုယ္လက္ကလႊတ္ ႁဗြတ္” ဆိုၿပီး ပစ္ေနၾကတာေတြကို ရပ္ ေအာင္ လုပ္ရမွာပါ။ ဆိုလိုရင္းက အသိ ပညာေပးရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အမႈိက္ပစ္ ျခင္းရဲ႕ ဆိုးက်ိဳးေတြ၊ ဘယ္ေလာက္ထိ ေအာင္ ပတ္ဝန္းက်င္ကို ဆိုးက်ိဳးျဖစ္ ေစတယ္၊ ႏိုင္ငံဝင္ေငြ၊ တစ္နည္းအားျဖင့္ အခြန္ထမ္းျပည္သူေတြရဲ႕ ဝင္ေငြကို ဘယ္လိုထိခိုက္ေစႏိုင္လဲ။ အမႈိက္ တစ္ျခင္း ေျမာင္းထဲခ်လိုက္တိုင္း ကိုယ္ မသိလိုက္ဘဲ ဘာေတြ ေပးဆပ္ေနရလဲ သိေအာင္ပညာေပးရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ကိုယ္ေတြလို လူႀကီးေတြကေတာ့ အသိေခါက္ခက္ အဝင္နက္သြားၿပီ။ ဆိုေတာ့ လူငယ္ေတြ၊ အေျခခံပညာ ေက်ာင္းက ကေလးေတြနဲ႔ စခိုင္းရင္ ပို မေကာင္းဘူးလား စဥ္းစားမိတယ္။
အမႈိက္စည္းကမ္းမဲ့ မပစ္ရဆိုရင္ ဘယ္နား ပစ္ရမလဲ။ တစ္စခ်င္းပစ္သူေတြ အတြက္ေနရာ၊ အထုပ္လိုက္ပစ္ခ်င္သူ ေနအိမ္ေတြ အတြက္ ေနရာ၊ ကားလိုက္ ပစ္ခ်င္တဲ့ လုပ္ငန္းေတြအတြက္ ေနရာ စဥ္းစားရေတာ့မွာပါ။ သူတို႔ေတြ ဘယ္လို ပစ္ရမလဲ။ ဘယ္ႏွစ္မ်ိဳးခြဲပစ္ရမလဲ၊ ဘယ္ လို အမႈိက္မ်ိဳးဆို အခမဲ့ပစ္ႏိုင္တယ္၊ ဘယ္လို အမႈိက္မ်ိဳးဆို ေဈးႀကီးေပးရမယ္၊ အဲဒီ မူဝါဒေတြ ခ်မွတ္ရမွာပါ။
ေနာက္ၿပီးရင္ အဲဒီ စုေပါင္းထားတဲ့ အမႈိက္ေတြကို ဘယ္နားပုံမလဲ၊ ဘယ္လို ေခ်ဖ်က္မလဲ စဥ္းစားရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ပစ္ၿပီး ၿပီးၿပီေတာ့ မရဘူးေနာ္။ အခုေတာ့ အခ်ိဳ႕ေနရာေတြမွာ အမႈိက္ပစ္ဖို႔ေတာင္ ေနရာမရွိေတာ့။ ျပည္သူပိုင္ေျမဆိုတာ မရွိေတာ့။ ရတုန္း ေရာင္းစားခဲ့ၾကတာေလ။
၃။ လၽွပ္စစ္
ဒီကိစၥကေတာ့ ထပ္ေတာင္ ေျပာမ ေနခ်င္ေတာ့ပါဘူး။ ငါးႏွစ္အတြင္း တစ္ ယူနစ္ ၁၀၀ နဲ႔ရမယ္လို႔ေတာ့ ဆိုထားတာ ေတြ႕တယ္။ ဒါေပမဲ့ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ေျပာတဲ့ ငါးႏွစ္ ဆိုတာႀကီးကေတာ့ မ်ားသေပါ့ ေနာ္။ ေနာက္တစ္ခုက ငါးႏွစ္မွာ တစ္ တိုင္းလုံးဆိုေတာ့ ကၽြန္းစုက ႐ြာေလးေတြ ထိလား၊ ဘုတ္ျပင္းၿမိဳ႕နယ္ ထိုင္းနယ္စပ္ က ႐ြာေလးေတြအထိလား။ ေသခ်ာေျပာဖို႔ လိုမယ္ ထင္တယ္။
ဒီမွာ ျပႆနာက ငယ္ေၾကာက္ ျပည္ေထာင္စု အစိုးရကို ဘာမွ ေဈးမဆစ္ ရဲေတာ့ ဟုတ္ကဲ့ျဖစ္ၿပီး ဒုံရင္းဒုံရင္းနဲ႔ ဘယ္ႏွစ္ႏွစ္ရွိၿပီလဲ။
လၽွပ္စစ္အတြက္ လုပ္ပိုင္ခြင့္ရွိတဲ့ ျပည္ေထာင္စုအစိုးရဟာ အရင္ကလည္း ငယ္ေၾကာက္၊ အခုလည္း ငယ္ေၾကာက္ ျဖစ္ဆဲပါ။ ဘယ္ေလာက္လိမၼာပါးနပ္စြာနဲ႔ ဆြဲေဆာင္စည္း႐ုံးႏိုင္မလဲ အေပၚမူတည္ ၿပီး တိုင္းသူတိုင္းသားေတြ ခံစားခြင့္ရမယ္ ထင္တယ္။
ထပ္ေၾကာက္ေနေလေလ၊ က်ဳပ္တို႔ ထပ္နစ္ေလေလပဲ။
၄။ သယံဇာတႏွင့္ သဘာ၀ဝန္းက်င္
အခုဆို ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ စားပြဲေပၚ စာ ႏွစ္ေစာင္ေတာ့ အနည္းဆုံး ပူပူေႏြးေႏြး ေရာက္ေနေလာက္ၿပီ ထင္တယ္။ ကံ ေပါက္ သတၱဳတြင္းရယ္၊ ေလာင္းလုံး ေက်ာက္မီးေသြး စက္႐ုံရယ္။
ေနာက္ထပ္ လာဦးမွာပါ မပူပါနဲ႔။
ကိုယ္ေတြပဲ ညံ့လို႔လားမသိ ၿမိတ္ ကို ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ခရီးလွည့္လည္တုန္းက အနံ႔ဆိုး စက္႐ုံအေၾကာင္း ေျပာတာ မ ၾကားမိဘူးလားလို႔။ ဒီေရေတာ ဘာညာ ေတာ့ ဖတ္လိုက္ရတယ္။ အဲဒီအနံ႔ဆိုး စက္႐ုံႀကီးက အခုထိ အနံ႔ဆိုးထုတ္ တုန္းလား။ အဲဒါမ်ိဳးဆိုရင္ တစ္ခ်က္လႊတ္ အမိန္႔နဲ႔လုပ္လိုက္လို႔ မရဘူးလား။ (ကိုယ့္ဟာကိုယ္ ျပန္ေမးတာပါဗ်ာ)ေနာက္ၿပီး တိုင္းရင္းသားလက္ နက္ကိုင္ေတြနဲ႔ ဆက္စပ္တဲ့ စည္းမဲ့ကမ္းမဲ့ စီမံကိန္းေတြလည္း လာဦးမွာ။ ေျပာတာ ေတာင္ ေနာက္က်သြားၿပီထင္တယ္။ သတင္းသဲ့သဲ့ၾကားလိုက္သလို ေတာ့ ရွိသား။ ထားပါေတာ့။
ကိုယ္ေတြ လက္ရွိ ပိုင္ဆိုင္ထားတဲ့ ဝန္းက်င္ေကာင္း (ေကာင္းမေကာင္း ေတာင္ သိပ္မေသခ်ာေတာ့) ထပ္ ပ်က္ သြားမွာစိုး၊ ေရသန္႔သန္႔ေလသန္႔သန္႔ ေလး သားသမီးေတြဆီေတာ့ေပးခဲ့ခ်င္ သား။ ႏိုင္ငံေတာ္ အတြက္ အခြန္ရမယ္ ဆိုတဲ့ မက္လုံးရယ္၊ ျပည္ေထာင္စု အစိုးရ က ဖိအားရယ္၊ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းေတြ ဆီက ဖိအားရယ္၊ မလိုဘူး မလိုဘူး ဆိုတဲ့ ျပည္သူေတြဆီက တြန္းအားရယ္၊ အားေကာင္းေမာင္းသန္ လက္သီးလက္ ေမာင္းတန္းေျပာမယ့္ တက္ႂကြလႈပ္ရွားသူ ေတြဆီက ဖိအားရယ္။
ဒီတြန္းအားေတြေအာက္ အားလုံး ေပ်ာ္ၾကေလသတည္းဆိုတဲ့ ဇာတ္လမ္းကို ဘယ္လိုေရးမလဲ စဥ္းစားမိတယ္။ အားလုံးေပ်ာ္ဖို႔ မျဖစ္ႏိုင္ရင္ ျပည္သူေတြေတာ့ ေပ်ာ္ပါေစဗ်ာ။ထားဝယ္အေရွ႕ေတာက ေခ်ာင္းေရေလးေတြ ျပန္ၾကည္ခ်င္ တယ္ဗ်ာ။ ၿမိတ္မွာ အနံ႔ဆိုးေတြ ေပ်ာက္ေစခ်င္တယ္ဗ်ာ။ ေကာ့ေသာင္း ေ႐ႊျပည္သာမွာ ယားက်ိ ယားက်ိျဖစ္ေနတာေလးေတြ ေပ်ာက္ေစ ခ်င္တယ္ဗ်ာ။ ပင္လယ္ကမ္းေဝး သမားမ်ားရဲ႕ ႏွိပ္စက္တဲ့ဒဏ္ကေန ကင္းေဝး ေစခ်င္တယ္ဗ်ာ။
၅။ ခရီးသြားလုပ္ငန္း
အခု ႏွစ္ပိုင္းမွာ ဟုန္းခနဲ တက္လာတဲ့ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းျဖစ္ပါ တယ္။ ကိုယ္ေတြက ဒါမ်ိဳးေတြ လုပ္ကိုင္စားေသာက္ေနက် မဟုတ္ ေတာ့ ခရီးသြား လုပ္ငန္းဆိုတာႀကီးကို သိသေလာက္ေလး ဝင္ႏႊဲၾကသူ ေတြလည္း အမ်ားႀကီးပါ။
တကယ္ေတာ့ ခရီးသြားလုပ္ငန္းဆိုတာ အတတ္ပညာတင္မက အႏုပညာလည္း ပါပါတယ္။
လွပတဲ့ ပတ္ဝန္းက်င္၊ ေကာင္းမြန္တဲ့ အစားအေသာက္ေတြရွိ႐ုံ နဲ႔ မၿပီးပါဘူး။ လူကို ဝန္ေဆာင္မႈေပးတတ္တဲ့ ေဒသခံေတြ၊ ကၽြမ္းက်င္ တဲ့သူေတြ လိုပါတယ္။
ဒါမွမဟုတ္ရင္ တစ္ခါလာၿပီး လန္သြားမွာေပါ့။
အမႈိက္႐ႈပ္ေနတဲ့ ကမ္းေျခ၊ ေနစရာမရွိတဲ့၊ တည္းစရာ ေကာင္း ေကာင္းမရွိတဲ့ ကမ္း႐ိုးတန္း၊ ဘုရားဖူးတာ၊ ေရကူးတာအျပင္ အျခား အပန္းေျဖစရာမရွိ၊ လက္ေဆာင္ပစၥည္းေတြကလည္း ငါးပိ ငါးေျခာက္ က လြဲရင္ မ်ားမ်ားစားစား မက္ေလာက္စရာမရွိ . . . အဲဒါေတြနဲ႔ ဘယ္လို စခန္းသြားၾကမွာပါလိမ့္။ အခု ျမင္ေနရာေတြကေတာ့ သိပ္ စမတ္ မက်လွဘူး။
ေနာက္ၿပီး မူဝါဒ ခ်မွတ္သူေတြ ေသခ်ာသိရမွာက ဘယ္လို ခရီးသြား ေတြကို ပစ္မွတ္ထားမလဲဆိုတာပါ။ ဗိလနညအကမန Tသကမင်ာ လို႔ေခၚတဲ့ စြန္႔ စားလိုသူေတြကို ပစ္မွတ္ထားခ်င္တာလား။ ဥပမာ ေရငုပ္ခ်င္သူေတြ၊ ေတာတြင္း စက္ဘီးစီးခ်င္သူေတြ၊ ေရစီးသန္ ေခ်ာင္း တြင္း ေလွစီးသူေတြ စသည္ျဖင့္လား။
ဒါမွမဟုတ္ ေသာက္စားမူးယစ္ ေပ်ာ္ပါး ေကာင္မေလးရွာ၊ သူငယ္ရွာလို သူေတြကို ပစ္မွတ္ထားခ်င္တာလား။ သဘာ၀ဝန္းက်င္ ခ်စ္ျမတ္ႏိုးတဲ့ ေတာ ေတာင္လမ္းေလၽွာက္သူေတြ၊ ငွက္ၾကည့္ လိုသူေတြ စတဲ့သူေတြကို ပစ္မွတ္ထားခ်င္ တာလား။
အစိုးရအေနနဲ႔ အဲဒါကို ရွင္းရွင္းလင္းလင္း သိၿပီးတဲ့ေနာက္ ခရီးသြား လုပ္ငန္းကို ေဒသတြင္း စီးပြားျဖစ္ လုပ္ငန္းတစ္ခု ျဖစ္ လာေအာင္ တြန္းအား ေပးသင့္ပါတယ္။
ကဲ စကားေၾကာလည္းရွည္ၿပီဆိုေတာ့ အခုထိ သည္းခံဖတ္ ေပးသူမ်ားကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ဒီအထုပ္ႀကီး ငါးထုပ္ကိုရွင္း ႏိုင္တယ္ဆိုရင္ပဲ တိုင္းအစိုးရအဖြဲ႕ရဲ႕ ရီပို႔ကတ္မွာ ဂုဏ္ထူးေလးေတြ ျမင္ရေလာက္ပါတယ္။
ေနာက္ထပ္ေတြ႕ပါဦးမယ္။
ဗေမာင္း
