တစ္ခါတစ္ရံ အားအားလပ္လပ္ ရွိ တိုင္း ကမၻာေက်ာ္ အဆိုအမိန္႔ေလးေတြကို ရွာဖတ္ၿပီး ကိုယ့္ဥာဏ္မီသေလာက္ ေတြးေတာ ဆင္ျခင္ေလ့ ရွိပါတယ္။ အခုလို ဖတ္ရင္းေတြးရင္း တခ်ိဳ႕ အဆို အမိန္႔ ေလးေတြဆို တစိမ့္စိမ့္ သေဘာ က်ၿပီး အလြတ္ရတဲ့ အထိပါပဲ။
တစ္ေလာ က ကမၻာေက်ာ္ ဟာသ သ႐ုပ္ေဆာင္ႀကီး ခ်ာလီခ်က္ပလင္ရဲ႕ အဆိုအမိန္႔ေလး တစ္ခုကို ဖတ္လိုက္ရပါတယ္။ ဒီအဆို အမိန္႔ကို ဖတ္ၿပီးတာနဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္ တူမ ေလးကို ေျပးျမင္ေယာင္မိၿပီး တစိမ့္စိမ့္ သေဘာက် ေနမိပါေတာ့တယ္။
” Life is a tragedy in close up, but a comedy in long shot. ”
” ဘ၀ဆိုတာ အနီး႐ိုက္ခ်က္ထဲမွာ အလြမ္းဇာတ္ကား တစ္ကား၊ ဒါေပမဲ့ အေဝး ႐ိုက္ခ်က္ထဲမွာေတာ့ ဟာသ ကားတစ္ကား” ဟူလို။
ဒီလို ေျပာင္ေျမာက္လြန္းတဲ့ အဆို အမိန္႔ကို ေျပာဆိုခဲ့တဲ့ ခ်ာလီခ်က္ ပလင္ဟာ ဘယ္လို ပုဂၢိဳလ္လဲ ဆိုတာ တစ္ကမၻာလုံး သိရွိ ၿပီးသားမို႔ ကၽြန္ေတာ့္ အေနနဲ႔ အထူးတလည္ မိတ္ဆက္ေပး ေနစရာ မလိုေတာ့ဘူး ထင္ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ခ်ာလီဟာ ဟာသ သ႐ုပ္ ေဆာင္ တစ္ဦး ဆိုေပမယ့္ အလြမ္းခန္း ေတြမွာပါ ပီပီျပင္ျပင္ သ႐ုပ္ေဆာင္ ႏိုင္ တဲ့ စြယ္စုံရအႏုပညာရွင္ တစ္ဦး ျဖစ္ပါ တယ္။
႐ုပ္ရွင္ေခတ္ဦး ျဖစ္တဲ့ အျဖဴ အမည္း အသံတိတ္ေခတ္တုန္းက သူမို႔ စကားမေျပာဘဲ အမူအရာနဲ႔ အ႐ႊန္း ေဖာက္ၿပီဆိုရင္ တစ္ကမၻာလုံးက ႐ုပ္ရွင္ ပရိသတ္ေတြ တေဝါေဝါနဲ႔ ပတ္တုတ္လို႔ မရေအာင္ ပြဲက်ၾကသလို သူမို႔ မ်က္ႏွာ ေသေလးနဲ႔ လြမ္းျပရင္ ႐ုပ္ရွင္ၾကည့္ ပရိသတ္ေတြမွာ သနား က႐ုဏာ သက္ လို႔ မဆုံးႏိုင္ ေအာင္ပါပဲ။
အမ်ားအားျဖင့္ လူေတြဟာ ဘ၀ကို မိမိက်င္လည္က်က္စား ရတဲ့ ပတ္ဝန္း က်င္နဲ႔ ခိုင္းႏႈိင္းတတ္စၿမဲမို႔ ႐ုပ္ရွင္ သ႐ုပ္ေဆာင္တစ္ဦးျဖစ္တဲ့ ခ်ာလီဟာ ႐ုပ္ရွင္႐ိုက္ခ်က္ေတြနဲ႔ ဘ၀ကို ခိုင္းႏႈိင္း ခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ ထားလိုက္ ပါေတာ့။ အထက္ပါ အဆိုအမိန္႔ေလးကို ဖတ္ရတဲ့အခါ တူမေလးရဲ႕ မ်က္ႏွာကို ေျပးျမင္ေယာင္မိၿပီး တစိမ့္စိမ့္ သေဘာ က်ရတဲ့ အေၾကာင္းအရင္းက ဒီလိုပါ။
ကၽြန္ေတာ့္ တူမေလး သုံးတန္း ေက်ာင္းသူ ဘ၀ကေပါ့။ တစ္မနက္ ေက်ာင္းမသြားမီ စာၾကည့္စားပြဲမွာ ထိုင္ၿပီး တ႐ႈံ႕႐ႈံ႕ ငိုေႂကြးေနပါတယ္။ ဒီေန႔မွာ သူ႕မိဘႏွစ္ပါးက ကိစၥတစ္ခုနဲ႔ အျပင္ခဏသြားေနတာမို႔ ကၽြန္ေတာ္က တူမေလးကို ဘာေၾကာင့္ ငိုေနတာလဲလို႔ ေမးျမန္းလိုက္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ အေမး ေၾကာင့္ တူမေလးက မေန႔က သူ႕ အတန္းပိုင္ ဆရာမ အိမ္စာေပးလိုက္တဲ့ သခ်ၤာတစ္ပုဒ္ကို မတြက္တတ္ေၾကာင္း၊ ဒါေၾကာင့္ ေက်ာင္းေရာက္ရင္ အ႐ိုက္ခံ ရမွာျဖစ္ေၾကာင္း ငိုယိုၿပီး ျပန္ရွင္းျပ ပါတယ္။ ဒီအခါ ကၽြန္ေတာ္က ” ဒါေလးမ်ား…ဦးဦး တြက္ျပမွာေပါ့” လို႔ ေပါ့ေပါ့ပါးပါး ေျပာဆိုၿပီး သူ႕ဧရာမ အခက္အခဲႀကီးကို ကူညီ ေျဖရွင္း ေပးလိုက္မွ တူမေလးဟာ မ်က္ႏွာေငြလ ဝင္းပပနဲ႔ မနက္စာ ေျဖာင့္ေျဖာင့္ စား ႏိုင္ပါေတာ့တယ္။
အခု ခ်ာလီရဲ႕ အဆိုအမိန္႔ေလးကို ဖတ္ရမွ ဒီအခ်ိန္တုန္းက တူမေလး အတြက္(ခ်ာလီ့အဆိုအရ)အနီး႐ိုက္ခ်က္ ျဖစ္ေနၿပီး ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ အေဝး ႐ိုက္ခ်က္ ျဖစ္ေနမွန္း သိရပါေတာ့တယ္။ သုံးတန္းေက်ာင္းသူ ကေလးတစ္ေယာက္ အတြက္ အိမ္စာမၿပီးျခင္း၊ ဆရာမ အ႐ိုက္ ခံရျခင္း ဆိုတဲ့ အမႈကိစၥဟာ သူ႕အတြက္ ေသေရးရွင္ေရးတမၽွအေရးႀကီး ေနေပ မယ့္ အသက္ေလးဆယ္အ႐ြယ္ ကၽြန္ ေတာ့္ အတြက္ေတာ့ ရယ္စရာ ေမာစရာ တစ္ခုအေနနဲ႔ ေပါ့ေပါ့ပါးပါး သေဘာ ထား ႏိုင္ပါတယ္။ သုံးတန္းေက်ာင္းသူ ကေလးတစ္ဦးနဲ႔ အသက္ေလး ဆယ္အ႐ြယ္ လူႀကီးတစ္ဦးဟာ ျဖတ္ သန္းမႈနဲ႔ အေတြ႕အႀကဳံခ်င္း ကြာျခား ခ်င္တိုင္း ကြာျခားခဲ့ၿပီ မဟုတ္ပါလား။ ဒါေပမဲ့ ကၽြန္ေတာ္လည္း တူမေလး အ႐ြယ္တုန္းကဆို (ခ်ာလီ့အဆိုအရ) အနီး႐ိုက္ခ်က္မို႔ ဒီကိစၥကို ေသေရး ရွင္ေရးလို႔ သေဘာထားမိမွာ အမွန္ပါပဲ။
ေလာကမွာ လူမွန္သမၽွ လက္ရွိ မိမိ ရင္ဆိုင္ႀကဳံေတြ႕ ေနရတဲ့ ျပႆနာကိုသာ အေရးအႀကီးဆုံးလို႔ သေဘာထား တတ္ၾကပါတယ္။ လူဆိုတာ အတၱကို ေရွ႕တန္းတင္ တတ္ၾကတဲ့ သတၱဝါေတြ ပီပီ ကိုယ့္အေရးေလာက္ ဘယ္သူ႕ အေရးကမွ ပိုအေရးမႀကီးဘူးလို႔ မွတ္ယူ ထား ၾကပါတယ္။
အိုဇုန္းလႊာ ေပါက္တာထက္ မိမိ အိမ္ေခါင္မိုး ေပါက္ၿပီး မိုးယိုေနတာက ပိုအေရးႀကီးတယ္လို႔ထင္မွတ္ တတ္ ၾကသလို ဧရာ၀တီတိုင္းမွာ နာဂစ္ မုန္တိုင္းႀကီး ဝင္ေမႊလို႔ လူသိန္းနဲ႔ခ်ီ ေသ ဆုံးခဲ့ရတာထက္ မိမိအိမ္က ေရကန္မွာ ေရလၽွံက်ေနတာက ပိုအေရးႀကီးတယ္လို႔ သေဘာထားတတ္ ၾကပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္လည္း တူမေလး အတြက္ အိမ္စာမၿပီးလို႔ အ႐ိုက္ခံရမယ့္ အေရးဟာ ကမၻာပ်က္သလို ျဖစ္ေနရ ျခင္းပါ။ ဒါေပ မဲ့သူလည္း ကၽြန္ေတာ္တို႔ အသက္အ႐ြယ္ ေရာက္ရွိ လာတဲ့အခါ ဒီကိစၥကို ရယ္စရာ တစ္ခုအေနနဲ႔ သေဘာထား ႏိုင္မွာ ျဖစ္ သလို ကၽြန္ေတာ္တို႔လိုပဲ ဒီထက္ အဆ ေပါင္း မ်ားစြာပိုခက္ခဲ နက္နဲတဲ့ ျပႆနာ ေပါင္း ေသာင္းေျခာက္ေထာင္ကို ဆက္ လက္ရင္ဆိုင္ ေျဖရွင္းေနရဦးမွာပါ။ ဒီအခါ ငယ္စဥ္က ျပႆနာေတြကို အေဝး႐ိုက္ခ်က္ တစ္ခုအေနနဲ႔ ရယ္ သြမ္းေသြးႏိုင္ေပမယ့္ လက္ရွိ ရင္ဆိုင္ ေနရတဲ့ ျပႆနာေတြဟာ သူ႕အတြက္ ေသေရးရွင္ေရး တမၽွ အေရးႀကီးတဲ့ အနီး ႐ိုက္ခ်က္ေတြ ျဖစ္လာ ဦးမွာပါ။
ဒါေၾကာင့္လည္း ကၽြန္ေတာ္တို႔ ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္ ခဲ့ၾကတဲ့ ဗုဒၶ ဘုရား ရွင္က ေလာကီဘုံသား ဆုံလည္ႏြားေတြ ျဖစ္ၾကတဲ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို ၾကည့္ၿပီး “ပုထုဇေနာ ဥမၼတေကာ” လို႔ ေဟာၾကား ဆုံးမေတာ္မူခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ နိစၥဓူ၀ တစ္ဝမ္းတစ္ခါး အတြက္ ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟတရား ေတြနဲ႔ ဆင္းရဲျခင္းႀကီးစြာ မျပတ္႐ုန္းကန္ လႈပ္ရွားေနၾကရတဲ့ ပုထုဇဥ္ေတြရဲ႕ ဘ၀ ဟာ ကိေလသာ ဟူသမၽွျမဴမႈန္မၽွ မက်န္ ေတာ့တဲ့ ဘုရားရွင္ အတြက္ေတာ့ က႐ု ဏာ သက္စရာတစ္ခု ျဖစ္ေနမွာ အမွန္ ပါပဲ။ တစ္နည္း ေျပာရရင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အတြက္ အနီး႐ိုက္ခ်က္ဟာ ဘုရားရွင္ အတြက္ အေဝး႐ိုက္ခ်က္ တစ္ခုပါပဲ။
အလားတူပဲ ျပင္သစ္ ဘုရင္ႀကီး တစ္ဦးဟာ ညီလာခံ တစ္ခုမွာ မႉးမတ္ ေတြကို ဗုဒၶဘုရားရွင္ ေဟာၾကားခဲ့သလို ” လူေတြ အားလုံးဟာ အ႐ူးေတြခ်ည္းပါ ” လို႔ ေျပာဆိုခဲ့ပါတယ္။ အခုလို ဘုရင္ႀကီး ေျပာတဲ့ စကားကို ညီလာခံ ၿပီးတဲ့အခါ မႉးမတ္ေတြက ရပ္ထဲ႐ြာထဲမွာ ျပန္ေျပာ ျပေတာ့ ဒီစကားကို ဒႆန ပညာရွင္ တစ္ဦး ၾကားသိသြားပါတယ္။ ဒီအခါ ဒႆန ပညာရွင္က ဘုရင္ႀကီး ေရွ႕ေတာ္ ေမွာက္ ဝင္ေရာက္ခစားၿပီး ဘုရင္ႀကီးရဲ႕ စကားကို အခုလို ဆင္ျခင္ထုံး တစ္ခုနဲ႔ ျပန္လည္ ေခ်ပခဲ့ပါတယ္။
” အရွင္မင္းႀကီးက လူေတြအားလုံး အ႐ူးေတြလို႔ မိန္႔ဆိုခဲ့ပါတယ္။
အရွင္မင္းႀကီးလည္း လူထဲက လူတစ္ဦး ျဖစ္တဲ့အတြက္ အ႐ူး တစ္ေယာက္ ျဖစ္ပါတယ္။အ႐ူးတစ္ေယာက္ ေျပာတဲ့ စကား ဟာ မမွန္ကန္ပါ။ဒါေၾကာင့္ လူေတြအားလုံးဟာ အ႐ူးေတြဆိုတဲ့ အရွင္မင္းႀကီးရဲ႕ စကား ဟာ မွားပါတယ္။”
အခုလို ဒႆနပညာရွင္ ဖြဲ႕ျပတဲ့ ဆင္ျခင္ထုံးကို ဘုရင္ႀကီးက ႏွစ္ၿခိဳက္ ေတာ္မူ လြန္းလို႔ ဆုလာဘ္ေတြ ေပးသနား ခဲ့သတဲ့။ ေတာ္ေသးတာေပါ့၊သေဘာ ထားႀကီးတဲ့ ရွင္ဘုရင္မို႔လို႔။ အကယ္၍ သေဘာထား ေသးသိမ္တဲ့ ရွင္ဘုရင္ဆိုရင္ ဒီဒႆန ပညာရွင္လည္း ဂယ္ေလာ့တင္း ရဲ႕ ဓားစက္ေအာက္မွာ ေခါင္းျပတ္မွာ ေသခ်ာသေလာက္ပါပဲ။
တကယ္ေတာ့ ဘုရားေဟာလည္း ဒီစကား၊ ရွင္ဘုရင္ ေျပာလည္း ဒီ စကားပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ ဘုရားရွင္က ကိ ေလသာ ဟူသမၽွကို ပယ္သတ္ခဲ့ၿပီး ျဖစ္ လို႔ အေဝး႐ိုက္ခ်က္ ျဖစ္ၿပီး ထီးနန္း စည္းစိမ္ၾကား ယစ္မူးေနတဲ့ ရွင္ဘုရင္က အနီး႐ိုက္ခ်က္ ျဖစ္ေနလို႔ အခုလို ျပန္ လည္ ေခ်ပေျပာဆို ခံရျခင္းပါ။ အကယ္ ၍မ်ား ျပင္သစ္ ဘုရင္ႀကီးဟာ သိဒၶတၳ မင္းသားလို ထီးနန္းစည္းစိမ္ကို စြန္႔ၿပီး ကိေလသာ ဟူသမၽွကို ပယ္သတ္ ႏိုင္ခဲ့ ရင္ ဘယ္သူက ျပန္လည္ ေခ်ပႏိုင္ လိမ့္ မလဲ။
တကယ္ေတာ့ ခ်ာလီရဲ႕ အနီး ႐ိုက္ခ်က္နဲ႔ အေဝး႐ိုက္ခ်က္ ဆိုတာ အ ခ်ိန္ကို တင္စားၿပီး ေျပာဆိုခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါ တယ္။ ေလာကမွာ အခ်ိန္ဆိုတာ ဒဏ္ရာ ဒဏ္ခ်က္ေတြကို ကုစားေပးႏိုင္တဲ့ သမား ေတာ္ႀကီး တစ္ဦးပါ။
ဆိုၾကပါစို႔။ ဒီေန႔ ဒီအခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ရင္ဆိုင္ႀကဳံေတြ႕ ေနရတဲ့ အခက္အခဲေတြဟာ ေနာင္တစ္ခ်ိန္မွာ ရယ္စရာ အျဖစ္အပ်က္ တစ္ခု ေသာ္လည္းေကာင္း၊ စကားႀကဳံလာလို႔ ျပန္ေျပာင္း ေျပာျပစရာ ေရွးေဟာင္း ေႏွာင္းျဖစ္ေလး တစ္ခု ေသာ္လည္း ေကာင္း ျဖစ္သြားႏိုင္ပါတယ္။ဒါေပမဲ့ ရင္ဆိုင္ျဖတ္သန္း ေနရတဲ့ ကာလမွာေတာ့ ဒီထက္ ခက္ခဲတာေတာင္ ဒီေလာက္ မခက္ခဲဘူးလို႔ ထင္မွတ္ တတ္ၾကစၿမဲပါ။
တကယ္ေတာ့ ဘ၀ဆိုတာ အဆုံး မရွိတဲ့ ဂိမ္းတစ္ခုပါပဲ။
Level တစ္ခုကို ေက်ာ္ျဖတ္ႏိုင္တိုင္း ေရွ႕မွာ ဒီထက္ ပိုခက္ခဲတဲ့ Level တစ္ခု က အသင့္ ဆီးႀကိဳ ေနဦးမွာပါ။
