ဧၿပီ ၁ ရက္ေန႔ကို ” အ႐ူးထသည့္ေန႔ ” (April Fool Day ) အျဖစ္ ကမၻာတစ္ဝွမ္း လုံးက သမုတ္ထားၾက၏။ လူႀကီး လူေကာင္းအခ်င္းခ်င္းပင္ တစ္ေယာက္ႏွင့္ တစ္ေယာက္ ေဗြမယူေၾကးစၾကေနာက္ ၾက၏။
ျမန္မာႏိုင္ငံအတြက္ကား ၂၀၁၆ ခုနစ္၏ ဧၿပီ ၁ ရက္ေန႔သည္ အ႐ူးထ သည့္ေန႔ မဟုတ္။ လူထုေမၽွာ္လင့္ခ်က္ ေပါင္း မ်ားစြာကို စားသုံးလည္ပတ္သည့္ (ဒီမိုကေရစီ)အစိုးရယႏၲရားသစ္ႀကီး စတင္ႏိုးထေသာ ေန႔ထူးႀကီးျဖစ္ေပ သည္။ သမိုင္းဝင္ေန႔ တစ္ေန႔ ျဖစ္သည္။
ထိုေန႔တြင္ တခ်ိဳ႕(အေတာ္မ်ားမ်ား)က ေပ်ာ္ၾကသည္။ ကခုန္တီးမႈတ္ ေသာက္စားေအာ္ဟစ္၊ ဒီမိုကေရစီ ႏိုင္ငံ ေတာ္သစ္ႀကီးအေၾကာင္း က်ဴးရင့္ၾက သည္။ အျပစ္ မဆိုသာ။
ျပည္သူ႕အစိုးထံမွ အာဏာကို စစ္ တပ္က လုယူသိမ္းပိုက္လိုက္ၿပီးေနာက္ ႏွစ္ေပါင္း ၅၄ ႏွစ္ၾကာၿပီးမွ ျပည္သူတို႔ ေ႐ြးခ်ယ္ထားေသာ (ဒီမိုကေရစီ) အစိုးရ ထံ အာဏာျပန္လည္ ေရာက္ရွိ စတင္ က်င့္သုံးခြင့္ရသည့္ေန႔ မဟုတ္တုံေလာ။ တစ္ခ်ိန္က မ်က္မုန္းက်ိဳးဖြယ္ လူတစ္စုက ေသနတ္ခါးထိုး အုပ္ခ်ဳပ္ေနရာမွ ကိုယ္ (သြယ္ဝိုက္) ေ႐ြးခ်ယ္လိုက္သည့္ အရပ္ သားစစ္စစ္သမၼတ၊ အရပ္သားအစိုးရ အဖြဲ႕၏ အုပ္ခ်ဳပ္မႈကို ၾကည္ျဖဴစြာ ခံယူ ခြင့္ ရၾကေတာ့မည္ မဟုတ္ေပေလာ..။
ျပည္သူ႕ေအာင္ပြဲတစ္ရပ္အတြက္ ဤမၽွေတာ့ ေပ်ာ္ထိုက္ပါေပသည္။
သို႔ေသာ္…။
စစ္မွန္ေသာ ဒီမိုကေရစီ အစိုးရ တစ္ရပ္ အမွန္တကယ္ ေပၚေပါက္ခဲ့ၿပီ ေလာ။
လူထု၏ ဆႏၵမဲျပားမ်ားျဖစ္သာ ဝင္ ေရာက္ခြင့္ရွိသင့္သည့္ လႊတ္ေတာ္အရပ္ ရပ္တြင္ လူတစ္ဦးတည္းမွ ခန္႔အပ္ေစ လႊတ္လိုက္သူ ၂၅ ရာႏႈန္းစီ ႀကိဳေရာက္ ႏွင့္ေနသည္က ျမင္သာသည့္ ျပယုဂ္ တစ္ခု။
ထိုမၽွ မကပါ။ အေျခခံဥပေဒ အခန္း (၅)၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအခန္းပါ ႏိုင္ငံ၏ အ ျမင့္ဆုံးအာဏာပိုင္ အဖြဲ႕အစည္းဟုဆို အပ္ေသာ အမ်ိဳးသားကာကြယ္ေရးႏွင့္ လုံၿခဳံေရးေကာင္စီ(ကာလုံ)ကို ၁၁ ဦး ျဖင့္ဖြဲ႕စည္းရာထားတြင္လည္း ျပည္သူ႕ ဆႏၵမဲျပားက အ႐ႈံးျပေနပါသည္။
ကာလုံတြင္ (၁) ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတ၊ (၂) ဒုတိယသမၼတ၊ (၃) ဒုတိယသမၼတ၊ (၄) ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ဥကၠဌ၊ (၅) အမ်ိဳး သားလႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒၊ (၆) တပ္မေတာ္ ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္၊ (၇) ဒုတိယတပ္ မေတာ္ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္၊ (၈) ကာ ကြယ္ေရး ဝန္ႀကီးဌာနဝန္ႀကီး၊ (၉) ႏိုင္ ငံျခားေရးဝန္ႀကီးဌာနဝန္ႀကီး၊ (၁၀) ျပည္ထဲေရးဝန္ႀကီးဌာနဝန္ႀကီး၊ (၁၁) နယ္စပ္ေရးရာဝန္ႀကီးဌာနဝန္ႀကီး တို႔ ပါဝင္ပါသည္။
အေျခခံဥပေဒအရ ကာကြယ္ေရး၊ ျပည္ထဲေရးႏွင့္ နယ္စပ္ေရးရာဝန္ႀကီးဌာ နဝန္ႀကီးမ်ားအတြက္ တပ္မေတာ္ ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ထံ တပ္မေတာ္ သားမ်ား၏ အမည္စာရင္းကို ရယူရ သျဖင့္ ယင္းဝန္ႀကီး ၃ ဦး အပါအဝင္ တပ္ေတာ္မွတင္သြင္းသည့္ ဒုတိယ သမၼတ ၁ ဦး၊ ကာခ်ဳပ္ႏွင့္ ဒု-ကာခ်ဳပ္ ၂ ဦး စုစုေပါင္း တပ္မေတာ္သား ၆ ဦးတို႔ ကာလုံတြင္ အၿမဲတမ္း ပါဝင္ေနပါသည္။
သို႔ျဖစ္၍ ႏိုင္ငံ၏အေရးပါေသာ အေကြ႕အေ႐ြ႕မ်ားအတြက္ ယင္း ၁၁ ဦး ကာလုံအဖြဲ႕ မဲခြဲၾကေတာ့မည္ဆိုပါက မည္သို႔ ျဖစ္လာမည္နည္း။
ဒီမိုကေရစီ (အမည္ရ) အစိုးရသစ္ ၏ အဆင့္ဆင့္ေသာ အဖြဲ႕အစည္း အတြင္းတြင္လည္း လူထု၏ ေ႐ြးခ်ယ္မႈ မပါေသာအဖြဲ႕ဝင္မ်ားပါေနပါေသးသည္ (တိုင္းအစိုးရအဖြဲ႕တြင္ တပ္မေတာ္သား နယ္လုံဝန္ႀကီးက မပါမျဖစ္) ႏိုင္ငံ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးယႏၲရား၏ အူတိုင္ အေထြေထြအုပ္ခ်ဳပ္ေရးဦးစီးဌာနမ်ားကလည္း တပ္မေတာ္သားဦးစီးသည့္ ျပည္ထဲေရး ဝန္ႀကီးဌာန လက္ေအာက္ခံ။
သူတို႔ ေလၽွာက္ရမည္က ရည္႐ြယ္ ခ်က္တူသူအခ်င္းခ်င္း ပုခုံးဖက္ေလၽွာက္ရ မည့္ ပန္းခင္းလမ္း မဟုတ္တာေတာ့ ေသခ်ာသည္။
မတ္လ ၃၀ ရက္ေန႔တြင္ ေျပာၾကား ေသာ ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတ မိန္႔ခြန္းကို တစိမ့္စိမ့္ ျပန္နားေထာင္ၾကည့္လၽွင္ ေရွ႕ ခရီး မနီးေသးေၾကာင္း ေတြ႕ရေပလိမ့္မည္။
” အမ်ိဳးသား ရင္ၾကားေစ့ေရး၊ ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရး၊ ဒီမိုကေရစီ ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စု ျဖစ္ေပၚေရးကို ေရွး႐ႈတဲ့ ဖြဲ႕စည္းပုံအေျခခံဥပေဒတစ္ခု ေပၚေပါက္ေရးနဲ႔ ျပည္သူလူထုအမ်ားစုရဲ႕လူေနမႈဘ၀အဆင့္အတန္း တိုးတက္ ျမင့္မားေရးတို႔ကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ ေဆာင္႐ြက္သြားမွာ ျဖစ္ပါတယ္” ဟု သမၼတက ဆိုေလသည္။
ယင္းစကားရပ္မ်ားသည္ အႏိုင္ရ ပါတီ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ (NLD) ၏ ေ႐ြးေကာက္ၿပိဳင္ပြဲဝင္ ေႂကြး ေၾကာ္သံမ်ားပင္ ျဖစ္ပါသည္။ NLD အတိုက္အခံဘ၀ တစ္ေလၽွာက္လုံး ကိုင္စြဲ ခဲ့သည့္ တိုက္ပြဲဝင္လက္နက္လည္း ျဖစ္ ေခ်သည္။
က်မ္းက်ိန္သည့္ေန႔တြင္ ျပည္သူကို ေျပာၾကားေသာ သမၼတမိန္႔ခြန္း၏ အႏွစ္ က “ႏိုင္ငံေတာ္နဲ႔သင့္ေတာ္မယ့္ ဒီမို ကေရစီစံခ်ိန္စံၫႊန္းမ်ားနဲ႔ ကိုက္ညီတဲ့ ဖြဲ႕စည္းပုံအေျခခံဥပေဒတစ္ရပ္ ျဖစ္ေပၚ လာေရး ” ။ ယင္းသည္ ျပည္သူလူထုကို ေပးခ်င္ေသာ သတင္းစကား။
တပ္မေတာ္ဖက္ကလည္း အေျခခံ ဥပေဒသည္ သူတို႔အတြက္ ” အထိမခံ ေ႐ႊပန္းကန္” ။
မည္သို႔ပင္ဆိုေစ အရပ္သားသမၼတ ဦးေဆာင္သည့္ ဒီမိုကေရစီ (အမည္ရ) အစိုးရသစ္ယႏၲရားသည္ ” ဖက္ဒရယ္ ျပည္ေထာင္စု ျဖစ္ေပၚေရးကို ေရွး႐ႈတဲ့ ဖြဲ႕စည္းပုံအေျခခံဥပေဒတစ္ခု ေပၚေပါက္ လာေရး” ဆီ ေရွး႐ႈကာ ေျပာစကားအတိုင္း ႀကိဳးစားလည္ပတ္မည္ဆိုက တနသၤာရီ တိုင္းသားတို႔ တခဲနက္ ေထာက္ခံရက်ိဳး နပ္ပါၿပီ။
ျဖစ္ေပၚလာမည့္ ဖက္ဒရယ္ဖြဲ႕စည္း ပုံအသစ္တြင္ တိုင္းရင္းသားတို႔၏ ကိုယ့္ ၾကမၼာ ကိုယ္ဖန္တီးခြင့္၊ ကိုယ့္သယံဇာတ ကိုယ္စီမံပိုင္ခြင့္မ်ား ပါဝင္လာလိမ့္မည္ဟု အႀကီးႀကီး ေမၽွာ္လင့္မိပါသည္။ ယင္း အတြက္ တတ္ႏိုင္သည့္ဘက္မွ ဝန္းရံ သြားၾကရပါမည္။
တနသၤာရီတိုင္းလြတ္ေတာ္၏ ဥကၠ႒အသစ္ ဦးခင္ေမာင္ေအးကလည္း ဥကၠ႒ အျဖစ္ စတင္တာဝန္ယူသည့္ ေဖ ေဖာ္ဝါရီ ၈ ရက္ေန႔တြင္ တိုင္းသူတိုင္းသား မ်ားကို ကတိတစ္ခု ျပဳလိုက္သည္။
” ေနေပ်ာ္ေသာတိုင္း ျဖစ္လာရမည္”
ယင္းကတိႏွင့္ ပတ္သက္၍ မည္သို႔ မည္ပုံ အေကာင္အထည္ေဖာ္ေဆာင္႐ြက္ သြားမည္ကို သူတက္ေရာက္သည့္ အခမ္း အနားမ်ားတြင္ အလၽွင္းသင့္သလို ရွင္း လင္းသည္။
မတ္လ၂၈ရက္ေန႔မွစ တနသၤာရီ တိုင္း၏ ပထမဆုံးေသာ အမ်ိဳးသမီး ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ျဖစ္လာသည့္ ေဒါက္တာ လဲ့လဲ့ေမာ္ကလည္း ယင္းေန႔တြင္ပင္ တိုင္းတြင္းသားေတြကို မီဒီယာမွတစ္ဆင့္ ကတိျပဳလိုက္ျပန္သည္။
” ရက္ ၁၀၀ အတြင္း ေျမယာ ျပႆနာမ်ားကို အဓိကထား ေျဖရွင္းေပး သြားခ်င္တယ္” ဆိုပါ၏။ မည္သို႔ မည္ ပုံအေကာင္အထည္ေဖာ္သြားမည္ကိုမူ ထုတ္မေျပာေသး။
ယင္းတို႔သည္ တနသၤာရီတိုင္းကို ၅ ႏွစ္တာ တာဝန္ယူအုပ္ခ်ဳပ္ၾကမည့္ ေခါင္းေဆာင္မ်ားမွ တိုင္းတြင္းသားတို႔ အား ေပးအပ္လိုက္ေသာ ကတိစကားမ်ား ျဖစ္သည္။ တိုင္းသူတိုင္းသားမ်ားႏွင့္ တိုင္းေခါင္းေဆာင္မ်ားၾကား ခ်ဳပ္ဆိုလိုက္ ေသာ စာခ်ဳပ္လည္းျဖစ္သည္။
ေက်နပ္အားရမိပါသည္။ ယင္း ကိစၥမ်ားသည္ ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စု ပန္းတိုင္သြားရာ လမ္းတစ္ေလၽွာက္ စိုက္သြားရမည့္ ပန္းပင္မ်ား ျဖစ္ေပသည္။ ယင္းကတိကဝတ္မ်ားကို ကၽြဲကူးေရပါ လုပ္ေဆာင္သြားႏိုင္လိမ့္မည္ဟု ယုံၾကည္ ေမၽွာ္လင့္ပါသည္။
သူတို႔ မည္သို႔ ေလၽွာက္လွမ္း စိုက္ ပ်ိဳးျပမည္နည္း။ ေစာင့္ၾကည့္ ေဖးကူ ရပါမည္။
ႏိုင္ငံတစ္ခ်ိဳ႕တြင္ အစိုးရသစ္ တစ္ရပ္အား ေယဘုယ်အားျဖင့္ ရက္ ၁၀၀ ေဘးမဲ့ ေပးေလ့ရွိပါသည္။ အတိုက္ အခံအင္အားစုမ်ား၊ မီဒီယာမ်ားႏွင့္ ျပည္သူလူထု တစ္ရပ္လုံးက ထို ရက္ ၁၀၀ အတြင္း ေစာင့္ၾကည့္ေလ့လာေဖးမ ႐ုံမွတပါး အျပစ္ေျပာထိုးႏွက္ ေဝဖန္ တိုက္ခိုက္ေလ့ မရွိ။
ရက္ ၁၀၀ ေနာက္တြင္မွ ယင္း ရက္ ၁၀၀ အတြင္း ေဆာင္႐ြက္ခ်က္မ်ားကို စစ္တမ္းထုတ္ၾက၏။ ေကာင္းကြက္ မ်ားကို ခ်ီးက်ဴးေထာပနာျပဳသလို ညံ့ ကြက္ ဟာကြက္မ်ားကိုလည္း သက္သက္ ၫွာၫွာ ေဝဖန္ပိုင္းျခားၾက၏။ ယင္း
