အလုပ္မရွိတာလား၊ မလုပ္တာလား၊ ဘာလုပ္ၾကမလဲ

0
727

ဘာလုပ္ရမယ္မွန္း မသိဘူးရယ္ ဆိုတဲ့ လူငယ္ေတြ အမ်ားသား။ ေက်ာင္း ၿပီးတာနဲ႔ တန္းရမယ့္ အလုပ္မရွိလို႔၊ လစာမေကာင္းလို႔၊ အလုပ္ရွင္မေကာင္း လို႔၊ ပင္ပန္းလို႔၊ ဘြဲ႕မရေသးလို႔၊ အဲလို မ်ိဳးေတြနဲ႔ျဖစ္ေနၾကတာ ခပ္မ်ားမ်ားပါ။

အျခား အေၾကာင္းရင္းခံေတြရွိေပမဲ့ လူငယ္ေတြ ေတြးပုံေခၚပုံအေပၚ ဒီေနရာ မွာ အဓိက ေျပာခ်င္ပါတယ္။ အဓိက   ေက်ာင္းၿပီးတဲ့ေနာက္ ေယာင္လည္လည္ ျဖစ္ေနတဲ့ အနာဂတ္ ပဲ့ကိုင္ရွင္မ်ားကို ရည္႐ြယ္ပါတယ္။ ကမၻာေက်ာ္ ကြန္ပ်ဴ တာလုပ္ငန္းရွင္ သူေဌးႀကီး ဘီလ္ဂိတ္ရဲ႕ စကားအခ်ိဳ႕ကို ရည္ၫြန္း ေရးသားပါ တယ္။

၁။ ေက်ာင္းတုန္းက ဆရာက ၾကမ္းလွ ခ်ည္ရဲ႕ ထင္ေနလား။
တကၠသိုလ္တက္တုန္းက ျဖစ္ျဖစ္၊ အထက္တန္းေက်ာင္းတက္တုန္းက ျဖစ္ျဖစ္ဆရာေတြ ၾကမ္းလွခ်ည္လို႔ထင္ ေနလား၊ ၾကပ္လွခ်ည္ထင္ေနလား။ ဘ၀ထဲက အလုပ္ရွင္က ပိုၾကမ္း၊ ပိုၾကပ္ ပါလိမ့္မယ္။ ေက်ာင္းတုန္းက အမွားလုပ္ လို႔ ရတယ္၊ ျပင္ေပးမယ့္ သူရွိတယ္။ ဒါေပမဲ့ အလုပ္ထဲမွာ အဲေလာက္ထိ အမွား လုပ္လို႔ မရေတာ့ဘူး။ ျပင္ေပးမဲ့သူရွိရင္ လည္း ကံေကာင္း။

ဒီေတာ့ ဒီအလုပ္ရွင္နဲ႔ မတည့္လို႔ ေတာ္ၿပီကြာ ဆိုရင္ေတာ့ မဟုတ္ေသးဘူး။သူ႕ဆီမွာ သင္ယူစရာေတြ အမ်ားႀကီးဆို တာ သိထားပါ။ စိတ္ရွည္ပါ။ လူ႕ေလာက ႀကီးက တကၠသိုလ္စာသင္ခန္းေတြ ေလာက္ မေခ်ာေမြ႕ပါဘူး။
find_a_job
ဘယ္က ဘြဲ႕ရလာတာပဲျဖစ္ျဖစ္ဘြဲ႕ ရတယ္ဆိုတာနဲ႔ တတ္သြားတာ မဟုတ္ ပါဘူး။ တကၠသိုလ္ဆိုတာ ေလာကႀကီး ထဲမွာ ဘယ္လို ဆက္သင္ ယူရမလဲ၊ ဘယ္ လို ေတြးေခၚရမလဲဆိုတာကို သင္ေပးတဲ့ ေနရာပါ။ ေက်ာင္းၿပီးတာနဲ႔ လက္နက္ အျပည့္အစုံ၊ တိုက္ရည္ခိုက္ရည္၀သြားတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ေက်ာင္းၿပီးတာ ဆိုတာ ဘယ္ လက္နက္ကို ဘယ္ေနရာမွာ သုံးရ တယ္၊ ဘယ္လိုအခ်ိန္မွာ ဘယ္လို သုံးတိုက္ရ တယ္စတဲ့ ဘ၀တိုက္ပြဲအတြက္ နည္း ေပးတဲ့ေနရာပါ။ လက္နက္က ကိုယ့္ဟာကိုယ္ကိုယ္တပ္၊ ရန္သူကို ကိုယ့္ဟာ ကိုယ္ရွာရမွာပါ။

၂။ အလုပ္ဝင္ဝင္ခ်င္း လခမေကာင္း လို႔လား။
အေမြရလို႔၊ ကိုယ့္အေဖက လုပ္ငန္း ရွင္မို႔လို႔ ဆိုရင္ေတာ့ တစ္မ်ိဳးေပါ့ေလ။ ဒါမွမဟုတ္ရင္ေတာ hဝင္ဝင္ခ်င္း ၿမိဳးၿမိဳး ျမက္ျမက္ လခရဖို႔၊ မန္ေနဂ်ာႀကီးတန္းျဖစ္ ဖို႔ဆိုတာ သိပ္စိတ္ကူးမယဥ္ပါနဲ႔။

ဘီလ္ဂိတ္က ေျပာတယ္။ ” တျဖည္း ျဖည္းတည္ေဆာက္ပါ။ ႀကီးလာ ပါလိမ့္ မယ္။ တစ္ညတည္းနဲ႔ေတာ့ လိုခ်င္တာ အားလုံး မရႏိုင္ဘူး။ ျဖတ္လမ္းသုံးမယ့္ အစား ကိုယ့္ပန္းတိုင္ ေသခ်ာခ်၊ ႀကိဳးစား လုပ္ကိုင္ပါ” တဲ့။ ဒါဆိုရင္ေတာ့ အိပ္မက္ ေတြ တကယ္ ျဖစ္လာပါလိမ့္မယ္တဲ့။
ေက်ာင္းၿပီးတာနဲ႔ ကိုယ္က အလုပ္ ထဲမွာ တန္းသုံးလို႔ရတဲ့သူ မဟုတ္ဘူး ဆိုတာ ေလးေလးနက္နက္ သိထားဖို႔လို ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အလုပ္ရွင္ဘက္က စဥ္းစားရင္ လခလည္းေပးရဦးမယ္၊ လုပ္ ငန္းကိုင္ငန္းလည္း သင္ေပးရဦးမယ္။ဒီ ေတာ့ မစို႔မပို႔ လခေလး ျဖစ္ေနရင္ေတာင္ လခလည္းရတယ္၊ အလကားလည္း သင္   ေပးတယ္ေနတယ္သာ မွတ္ထားလိုက္ပါ။

ကိုယ့္ကိုယ္ကို တည္ေဆာက္ၿပီး ကိုယ္သာ တကယ္တတ္လာၿပီ၊ ဆရာႀကီး ျဖစ္လာၿပီဆိုရင္ေတာ့ ကိုယ္လိုခ်င္တဲ့၊လခေကာင္းတဲ့အလုပ္ကို ေခါင္းေခါက္ ေ႐ြးလို႔ရၿပီ။ အဲဒီေနရာကို တစ္ည တည္းေတာ့ ေရာက္မွာ မဟုတ္ဘူး။ ေက်ာ္ဟိန္းစကားနဲ႔ ေျပာရင္ဆယ္ႏွစ္၊ ဆယ္ႏွစ္။ အဲဒါ အနည္းဆုံးပါပဲ။

၃။ ေသခ်ာတဲ့ အလုပ္ မရလို႔လား။
ေျပာေလ့ရွိတာက အစိုးရအလုပ္က တည္ၿမဲတယ္တဲ့ေလ။ ပိုေသခ်ာတယ္တဲ့ ။ ဒါက ျမန္မာ့ေခတ္ အေနအထားအရျဖစ္ သြားတာပါ။ အခုေခတ္က ေျပာင္းေနၿပီ။
တည္ၿမဲၿပီး ဘာမွ ဖန္တီး၊ သင္ယူ ႏိုင္စြမ္းမရွိတဲ့အလုပ္၊ ကိုယ္ေပး လိုက္ရ တဲ့ အခ်ိန္ အလိုက္ျပန္မရ တဲ့ အလုပ္ အစား၊ စိတ္ဝင္စားစရာ ေကာင္းၿပီးစိန္ ေခၚမႈေတြ ျပည့္ေနတဲ့ အလုပ္လုပ္     ၾကည့္ၾကစမ္းပါလို႔ ေျပာခ်င္ပါတယ္။ အခု NLD ဖြဲ႕မယ့္ အစိုးရက ဝန္ႀကီးဌာန ေတြ ေလၽွာ႔မယ္ေျပာထားလို႔ မလႈပ္၊ မ႐ႈပ္၊ မျပဳတ္ဝန္ထမ္းေတာင္ မ်က္ခုံး လႈပ္ေနရၿပီ။

ေရစီးေလး ေမၽွာလိုက္၊ ႐ုံးခ်ိန္ေလး မွန္မွန္ေလးသြားလိုက္၊ လကုန္လခထုတ္ အဲဒါေသခ်ာတဲ့ အလုပ္မဟုတ္ပါ။ အဲဒါ ထက္ပိုၿပီး သင္ယူစရာေတြမ်ားတဲ့အလုပ္ ကို ႏွစ္ၿခိဳက္ေက်နပ္တတ္ဖို႔ လိုပါတယ္။အဲယားကြန္းအခန္းထဲမွာ ပင္ပင္ပန္းပန္း မလုပ္ရဘူးဆိုတာနဲ႔ ေ႐ြးမိရင္ ေတာ့ ငါးပါးေမွာက္မွာပါပဲ။ တကယ့္ဘ၀ဆိုတာ အဲဒါထက္ ပိုပါ တယ္။ ငယ္တုန္း ကိုယ့္ကိုယ္ကို ခိုင္းပါ။ ငယ္တုန္းကတည္းက ပါ လာတဲ့ ေရသာခိုစိတ္၊ သက္သာလိုစိတ္ ဆိုတာ ႀကီးလာရင္ ကိုယ့္ကို ဒုကၡေပးမယ့္ စိတ္မ်ိဳး။

၄။ ငါက အလုပ္သမားလား။
ငါက အလုပ္သမားဆိုေတာ့ အလုပ္သမားလိုပဲ လုပ္မွာေပါ့ဆိုတဲ့ သူေတြရွိတယ္။ ဒါဆိုရင္ေတာ့ အမွားႀကီးမွားေနပါၿပီ။ အလုပ္လုပ္ ေနရင္း အလုပ္ရွင္ေနရာ ကဝင္ စဥ္းစားတတ္မိပါေစ၊ မန္ေနဂ်ာေန ရာက ဝင္စဥ္းစားတတ္ပါေစ။
ေငြရဖို႔ တစ္ခုတည္း ၾကည့္ၿပီး အလုပ္မလုပ္ပါနဲ႔။ အလုပ္ရွင္လို၊ မန္ေနဂ်ာလို စဥ္းစားၿပီး အလုပ္လုပ္ၾကည့္ပါ။ တာဝန္ ေက်တယ္ဆို တာထက္ ပိုလုပ္ၾကည့္ပါ။ ေငြကအလိုလို ေနာက္ကလိုက္လာပါလိမ့္ မယ္။ ကိုယ္က ထာ၀ရအလုပ္သမားမဟုတ္ဘူး။ အနာဂတ္သူေဌး၊ အနာဂတ္အလုပ္ရွင္ဆိုၿပီး စဥ္းစားအလုပ္လုပ္ပါ။ အလုပ္သမား လိုစဥ္းစားေနရင္ ထာ၀ရအလုပ္သမား ျဖစ္ေနမွာပဲ။

၅။ အခြင့္အလမ္းဆိုတာေတြ ေျပာင္းေနၿပီ။
ဟိုးအဖိုးတို႔ ေခတ္က ဒါက အခြင့္အေရး ေကာင္းပဲဆိုတာနဲ႔ အခုေခတ္အခြင့္အလမ္းဆိုတာနဲ႔ အေျခအေနျခင္းမတူေတာ့ဘူး၊ ကြာသြားပါၿပီ။ ဆက္ကြာ သြားဖို႔ပဲ ရွိတယ္။ အဘိုးတို႔ေခတ္၊ အေမတို႔ ေခတ္က ေဘးပန္းဝင္ေငြေကာင္းတယ္ဆိုတဲ့ အစိုးရဌာနေတြကို ဝင္တိုးခိုင္းေလ့ရွိတယ္။ အဲဒီဌာနမွာ အလုပ္ရရင္ တကယ့္အခြင့္ အေကာင္းႀကီးပဲ ဆိုတာမ်ိဳး။

ေက်းဇူးျပဳၿပီး အဲဒါမ်ိဳးေတြ နားမဝင္ပါနဲ႔ေတာ့။ မိဘေတြကိုလည္း အဲလိုေနရာေတြမွာ လုပ္ရတာကို ဂုဏ္ယူခိုင္းၿပီး သူခိုးအႀကီးစားေတြ မျဖစ္ခိုင္းပါနဲ႔ေတာ့။
ေခတ္ေတြ ေျပာင္းေနၿပီ။ အခြင့္အလမ္းေတြ ေျပာင္းေနၿပီ။ ဒါကို ျမင္တတ္ၾကပါ။
ဥပမာ အရင္က စားပြဲထိုးဆိုတာ ေအာက္ေျခသိမ္းအလုပ္၊ သိကၡာ က်စရာ အလုပ္လို႔ ထင္ရင္ထင္မယ္။ အခုက်ေတာ့ စားပြဲထိုးဆိုတာ စားေသာက္ဆိုင္ပိုင္ရွင္ျဖစ္ဖို႔၊ စားေသာက္ဆိုင္တစ္ ဆိုင္လည္ပတ္ ေအာင္ ေမာင္းႏွင္ႏိုင္တဲ့ မန္ေနဂ်ာျဖစ္ဖို႔ အခြင့္အလမ္းေကာင္း ျဖစ္ ေနၿပီ။

၆။ ဝါသနာပါ စြဲလမ္းတာကို လုပ္ပါတဲ့၊ ဘာစြဲလမ္းမွန္းကို မသိရင္ ဘာလုပ္မလဲ။
ကမၻာေက်ာ္ ပုဂၢိဳလ္ေတြေျပာတာ ရွိတယ္။ ကိုယ္တကယ္ ခ်စ္ျမတ္ ႏိုး ဝါသနာပါတဲ့ အလုပ္၊ တန္းတန္းစြဲတဲ့ အလုပ္ကို ဦးတည္လုပ္ပါတဲ့။ ဒါဟာ လုံး၀မလြဲႏိုင္တဲ့ လမ္းၫႊန္ခ်က္ပါပဲ။

အရင္က ပန္းခ်ီဆြဲ တယ္ဆိုတာ ကေလးေတြ ေဆာ့စရာကိစၥ၊ ေဘာလုံးကစားတယ္ဆိုတာ ငယ္တုန္းေဆာ့တဲ့ ကိစၥေလာက္ပဲ။ ႀကီးလာရင္ အဲဒါေတြအစား ပိုက္ဆံရွာဆိုတာမ်ိဳး ျမင္တတ္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ပန္းခ်ီဆြဲတာျဖစ္ျဖစ္၊ ေဘာလုံးကန္တာျဖစ္ျဖစ္ တန္းတန္း စြဲ ေပါက္ေျမာက္ေအာင္လုပ္ႏိုင္ရင္ အခုေခတ္မွာ ေအာင္ျမင္ဖို႔ လမ္းစ ျဖစ္ေနပါၿပီ။ အိုဘားမားပုံေလး လမ္းေဘးမွာ ဂရပ္ဖ္တီဆြဲခဲ့တဲ့ အသက္၂၀ ေက်ာ္အ႐ြယ္ ပန္ခ်ီး႐ူးေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ တစ္လ သိန္းဆယ္ခ်ီ ဝင္ေငြရေနတဲ့ ေအာင္ျမင္သူျဖစ္ေနၿပီ။ ဒါမ်ိဳးေတြ အမ်ားႀကီးပါ။
ဘာစြဲလမ္းေနမွန္းကို မသိဘူးျဖစ္ေနလား။ ဒါဆိုရင္ေတာ့ အေကာင္းဆုံးက စာဖတ္ၿပီး ကိုယ္အာ႐ုံက်တာကို ရွာေဖြပါ။ စာဖတ္ တယ္ဆိုတာ ေလာကႀကီးဆီက သင္ယူတာ၊ ေလာကႀကီးကို ရွာေဖြ တာပါ။

ဘာဖတ္ရမွန္း မသိဘူးျဖစ္ေနလား။ စာအုပ္ဆိုင္ထဲ ဝင္သြားၿပီး ကိုယ္ဖတ္ခ်င္တယ္လို႔ ထင္ရတဲ့ စာအုပ္မ်ိဳးေတြ ေ႐ြးဖတ္လိုက္ပါ။ စိတ္တိုင္းမက်ေသးဘူးလား။ ဆက္ရွာ၊ ဆက္ဖတ္ပါ။ ဒီလိုနဲ႔ ကိုယ္ ဘာကို အာ႐ုံက်လဲေတြ႕လာပါ လိမ့္မယ္။
ဒါေၾကာင့္ အခ်ဳပ္ေျပာရရင္ အလုပ္မရွိဘူး ဆိုတာမရွိပါဘူး။ မလုပ္တာပါ။ ပထမဆုံး ကိုယ္ဘာလုပ္ခ်င္လဲ ရွာေဖြပါ။လုပ္ခ်င္တာ ဘာမွန္းမသိရင္ေတာ့ နီးရာတစ္ခုခု ေကာက္လုပ္ေနပါ။ အဲဒီကေန စပါ။ စာဖတ္ပါ။ အိပ္မက္ေတြတစ္ထိုင္ တည္းေတာ့ ျဖစ္မလာပါဘူး။ ကိုယ့္ပန္းတိုင္အိပ္မက္ကို ပုံေဖာ္လွမ္းခ်ီ ေနဖို႔ပဲလိုပါတယ္။ တစိုက္ မတ္မတ္ေပါ့။

ေခတ္မေကာင္းဘူး ထိုင္ေျပာ႐ုံနဲ႔ ေတာ့ ေခတ္ကေကာင္းလာမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ေခတ္ေကာင္းခ်ိန္ ကိုယ္ကအသင့္ ျဖစ္ေနေအာင္ ျဖည့္ ထားဖို႔ လိုပါတယ္။
ေခတ္က ကိုယ့္ကို ပုံေဖာ္တာ၊ သူမ်ားေတြ ကိုယ့္ကို ပုံေဖာ္တာကို မခံပါနဲ႔။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုရွာေဖြပါ၊ ပုံေဖာ္ ပါ၊ ကိုယ္ဘာျဖစ္ခ်င္လဲရွာ ပါ။အခုပဲ စလိုက္ၾကရေအာင္လား။

ကိုယ္သာလၽွင္ ကိုယ့္ဘ၀ရဲ႕အရွင္သခင္ပါ။