ၿမိတ္ၿမိဳ႕တြင္၂၀၁၅၊ ႏိုဝင္ဘာလ ၁၉ ရက္ေန႔၊ နံနက္ ၃နာရီခြဲခန္႔က သတင္းအရ တပ္မေတာ္(ေရ)က မေလး ရွားသို႔ ထြက္ခြာမည့္ ” ခန္႔ဟိန္းဇင္ေအာင္” ကုန္တင္ေလွကို တားဆီး စစ္ေဆးပါ သည္။ သို႔ေသာ္ အစစ္ေဆး မခံဘဲ ထြက္ ေျပး တိမ္းေရွာင္သျဖင့္ လိုက္လံ ဖမ္းဆီး ရာ ကလြင္ေမာ္စြန္းအနီးတြင္ ဖမ္းဆီးရ မိခဲ့ပါသည္။
အဆိုပါ ေလွေပၚတြင္ တစ္ကီလို အေလးခ်ိန္ရွိ ICE(c)Methamphetamin မူးယစ္ေဆးဝါး ၁၄၄ အိတ္၊ WY စိတ္ႂကြေဆးျပား ၇၇ ျပားႏွင့္ ၃၁ ဂရမ္ အေလးခ်ိန္ရွိ ဘိန္းစာ မႈန္႔ တစ္ထုပ္တို႔ကို ဖမ္းဆီး ရမိခဲ့ပါသည္။အဆိုပါ မူးယစ္ေဆးဝါးမ်ား၏ ကာလ တန္ဖိုးမွာ က်ပ္သိန္းေပါင္း ၅၇၀၀၀ေက်ာ္ ျဖစ္ၿပီး ၿမိတ္ၿမိဳ႕မွာ ဖမ္းဆီး ရမိသမၽွတြင္ ဤတစ္ႀကိမ္ အမ်ားဆုံးဟု သိရပါသည္။
ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံအစိုးရ အဆက္ဆက္သည္ မူးယစ္ေဆးဝါးကို အစဥ္တစိုက္ သဲႀကီးမဲႀကီး ဆန္႔က်င္ ခဲ့ၾကပါသည္။ န၀တ၊ နအဖ စစ္အစိုးရ လက္ထက္မွ ယေန႔ ႏိုင္ငံေတာ္ သမၼတ ႀကီး ဦးသိန္းစိန္ အစိုးရ လက္ထက္အထိ မူးယစ္ေဆးဝါးကို လမ္းေဘး ေျမစိုက္ ပိုစတာမ်ားႏွင့္ ဆန္႔က်င္ခဲ့ၾကပါသည္။အစိုးရ အထက္တန္း ေက်ာင္းမ်ား၌ ဆိုင္း ဘုတ္မ်ား စိုက္ထူကာ ဆန္႔က်င္ခဲ့ ၾကပါ သည္။ ထို႔အျပင္ ႏိုင္ငံပိုင္ မီဒီယာမ်ား ျဖစ္ၾကကုန္ေသာ ျမန္မာ့အလင္းႏွင့္ ေၾကးမုံသတင္းစာ မ်က္ႏွာဖုံးမ်ားတြင္ စာလုံးမည္းႀကီးမ်ားျဖင့္ ျပဴးတူးၿပဲတဲ ဆန္႔က်င္ခဲ့ၾကပါသည္။ သို႔ေသာ္ လက္ ေတြ႕တြင္မူ ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ ကမၻာမွာ အာဖဂန္နစၥတန္ ၿပီးလၽွင္ ဘိန္းစိုက္ပ်ိဳး ထြက္ရွိမႈ အျမင့္မားဆုံး ႏိုင္ငံအျဖစ္ ရပ္တည္ လ်က္ရွိပါသည္။ ထို႔အျပင္ အေမရိကန္ႏိုင္ငံမွ အသည္းအသန္ အလို ရွိေနေသာ ဘိန္းဘုရင္ ခြန္ဆာကို ျမန္မာ စစ္အစိုးရက ဂုဏ္ထူးေဆာင္ ဧည့္သည္ ႀကီးတစ္ဦးလို ကာကြယ္ ေစာင့္ေရွာက္ေပး ခဲ့ေလသည္။ သူတို႔ မူးယစ္ေဆးဝါး ဆန္႔က်င္ တိုက္ဖ်က္ပုံက ပင္စည္ႀကီးကို အရင္းမွ ခုတ္မလွဲဘဲ ကိုင္းဖ်ားကိုင္းနား ေတြကို ခ်ိဳင္ေန သလိုပင္။ ဘိန္းဘုရင္ႀကီး ကို အကာ အကြယ္ ေပးထားၿပီး ရပ္ထဲ႐ြာ ထဲမွာ လက္လီ ေရာင္းဝယ္ ေဖာက္ကားေန ၾကေသာ ဒိုင္ခြဲ ေလးမ်ားႏွင့္ သုံးစြဲသူမ်ား ကိုသာ တြင္တြင္ႀကီး အဖမ္းျပေလသည္။
အလားတူပင္ ေဘာလုံးပြဲ၊ ႏွစ္လုံး၊ သုံးလုံး စသည့္ ေလာင္းကစား လုပ္ငန္း မ်ားကိုလည္း ေနာက္ကြယ္မွ ေငြလုံး ေငြရင္း စိုက္ထုတ္ထားေသာ ဒိုင္ခ်ဳပ္မ်ား ကို လက္ဖ်ားျဖင့္ပင္ မတို႔ထိဘဲ လက္ခြဲ ဒိုင္ေလးမ်ားကိုသာ အဖမ္းျပ ေလသည္။ေညာင္ျမစ္တူးရင္း ပုတ္သင္ဥ ေပၚကုန္ မွာ စိုးလို႔လား မသိ။ ထိုေၾကာင့္ အဆိုပါ မူးယစ္ေဆးဝါးႏွင့္ ေလာင္းကစား လုပ္ ငန္းမ်ားမွာ အစိုးရ အဆက္ဆက္သာ ေျပာင္းလဲခဲ့ေပမယ့္ ပန္းပန္လ်က္ပင္။
၂၀၁၃ ခုႏွစ္တြင္ ” မိုးေဇညိမ္း” အမည္ျဖင့္ ေဖ့စ္ဘြတ္ခ္ အသုံးျပဳသူ တစ္ဦးက အႏုပညာ ေလာကထဲမွ နာ မည္ႀကီး ႐ုပ္ရွင္မင္းသား၊ မင္းသမီမ်ား ႏွင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္၊ ဒုဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး သားမ်ား ၏ မူးယစ္ေဆးဝါး အ႐ႈပ္ေတာ္ပုံကို အခ်က္ အလက္ အေထာက္အထား အခိုင္အမာ ျဖင့္ ဖြင့္ခ်ခဲ့ပါသည္။ မူးယစ္ေဆး သုံးစြဲ မႈျဖင့္ ေခၚယူ စစ္ေဆးခံရေသာ ႐ုပ္ရွင္မင္း သမီးမ်ား၏ အစစ္ေဆးခံခ်က္မ်ားကို ဓာတ္ပုံ အေထာက္အထားျဖင့္ ေဖာ္ေကာင္ လုပ္ခဲ့ေလသည္။ ထိုသတင္းေၾကာင့္ အႏုပညာေလာကမွာ အုတ္ေအာ္ ေသာင္း က ျဖစ္သြားၿပီး ကာယကံရွင္ ႐ုပ္ရွင္ မင္းသမီးမ်ားဘက္က မိုးေဇညိမ္း မဟုတ္ မမွန္ေရးသားေၾကာင္း ျပန္လည္ ေခ်ပရွင္း လင္းခ်က္ မထုတ္ျပန္ခဲ့ပါ။ထို႔အတူ မည္ သည့္ မီဒီယာမွာမွ ထို သတင္းကို ေဖာ္မ ျပခဲ့ၾကေပ။ မိုးေဇညိမ္း ေဖာ္ေကာင္လုပ္မွ ကန္႔လန္႔ကာေနာက္မွ ထိုျဖစ္ရပ္ကို တစ္ႏိုင္ငံလုံး သိရွိခဲ့ၾကျခင္း ျဖစ္ၿပီး ထုံးစံ အတိုင္း အဆိုပါအမႈတြဲမွာ ေလၽွာေမြး ျဖစ္ခဲ့ရပါသည္။
ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ တရား စီရင္ေရးမွာ ပင့္ကူအိမ္ကဲ့သို႔ အေကာင္ ေသးေသးမႊားမႊား မွန္သမၽွ အကုန္မိၿပီး အေကာင္ႀကီးမ်ားက ပင့္ကူအိမ္ေပါက္ ၿပီး လြတ္ေျမာက္ခဲ့ၾကတာ မ်ားပါသည္။ႏိုင္ငံေက်ာ္ ႐ုပ္ရွင္မင္းသမီး တစ္ဦးက သတင္းေထာက္ အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦးကို လူပုံအလယ္တြင္ ပါး႐ိုက္ေသာ အမႈ ေၾကာင့္ ဒဏ္ေငြတစ္ေထာင္သာ ေပး ေဆာင္ ရေလသည္။ အကယ္၍ သတင္း ေထာက္ အမ်ိဳးသမီးက အဆိုပါ ႐ုပ္ရွင္ မင္းသမီးကို လူပုံအလယ္ ပါး႐ိုက္ပါက ပုဒ္ထီးပုဒ္မေတြ တစ္သီတစ္တန္းႀကီး အတပ္ခံရၿပီး ေထာင္ဒဏ္ အက်ခံရ ႏိုင္ ပါသည္။
ကၽြန္းတစ္ပင္ ခုတ္လွဲပါက ေထာင္ ဒဏ္ သုံးႏွစ္ဟု ေၾကညာထားေပမယ့္ ျမန္မာ တစ္ႏိုင္ငံ လုံးရွိ သစ္ေတာမ်ားကို အတိုင္း အဆမဲ့ ခုတ္လွဲခဲ့သူကိုေတာ့ ဂုဏ္သေရရွိ လူႀကီး လူေကာင္း တစ္ဦးလို ေလးေလး စားစား ဆက္ဆံၾကေလသည္။ ထိုသို႔ တရား ဥပေဒအထက္မွာ ” တို႔ထိ၍ မရသူ (Uညအသကခ့ေဘူန)” တခ်ိဳ႕ ရွိေန ေသာ ေၾကာင့္ တရားစီရင္ေရး စနစ္ကို မည္သူမၽွ အယုံအၾကည္ မရွိၾကေတာ့ေပ။
ယခုဆို ကၽြန္ေတာ္တို႔ ၿမိဳ႕ေလးရွိ တခ်ိဳ႕ေသာ ရပ္ကြက္မ်ားမွာ WY ေဆးျပားမ်ားကို ဦးခ်ိန္တီ အစာေၾက ေဆးေရာင္းသလို ေျပာင္ေျပာင္တင္းတင္း ေရာင္းဝယ္ ေဖာက္ကားလ်က္ ရွိပါသည္။ထိုသို႔ ေရာင္းဝယ္ ေဖာက္ကားလ်က္ ရွိေသာ ရပ္ကြက္တြင္းသို႔ ရဲမ်ား မၾကာ ခဏဆိုသလို ေရွာင္တခင္ ဝင္ေရာက္ ဖမ္းဆီးေလ့ရွိသည္။ ဝင္ေရာက္ ဖမ္းဆီး တိုင္းလည္း WYေဆးျပား ေရာင္းသူ (သို႔မဟုတ္) သုံးစြဲ သူမ်ားကို သက္ေသခံ ပစၥည္းႏွင့္တကြ လက္ပူးလက္ၾကပ္ ဖမ္းမိစၿမဲပင္။ သို႔ေသာ္ ဖခင္ အဖမ္းဆီး ခံရပါက သားသမီးမ်ားက ထိုလုပ္ငန္းကို မိ႐ိုးဖလာ အလုပ္တစ္ခုလို ဆက္လက္ လုပ္ကိုင္ ၾကေသာေၾကာင့္ ရဲေတြ မည္သို႔ ပင္ ဖမ္းဆီးေစကာမူ WYေဆးျပား ေရာင္းဝယ္ ေဖာက္ကားမႈမွာ အရွိန္အဟုန္ မပ်က္ ေရွ႕ဆက္ ခ်ီတက္လ်က္ပင္။
အဆိုပါ WYေဆးျပားမ်ားမွာ ေမာ္လၿမိဳင္ဘက္မွ ဝင္ေရာက္လာေၾကာင္း သိရွိရၿပီး သူတို႔ ေလာကမွာ ” ဝင္းရီ” ဟု သုံးႏႈန္း ၾကပါသည္။ WYေဆးျပား တစ္ျပား၏ ေဈးႏႈန္းမွာ က်ပ္ ၂၅၀၀မွ ၃၀၀၀အထိ ေပးရၿပီး တခ်ိဳ႕က ႐ႈ႐ႈိက္ ၾကသလို တခ်ိဳ႕က ေသာက္သုံးၾကေလ သည္။ ေဆး႐ႈျခင္း ဆိုသည္မွာ WY ေဆးျပားကို ခဲျပားတစ္ခု ေပၚတင္ၿပီး ခဲျပားေအာက္မွ ဂက္စ္မီးျခစ္ျဖင့္ အပူ ေပးကာ အေငြ႕ကို ပိုက္လုံးျဖင့္ ေရထဲမွ ျဖတ္ခိုင္းၿပီး ႐ႉ႐ႈိက္ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ WY သမားမ်ား ေဆး႐ႈရာ၌ အသုံးျပဳ ေသာဘူးမွာ အဆုတ္ေရာဂါသည္မ်ား ႐ႉေသာ ေအာက္ဆီဂ်င္ Fငူအနမ ႏွင့္ သေဘာခ်င္း ခပ္ဆင္ဆင္ တူပါသည္။ အဆိုပါ WYေဆးျပားကို အေငြ႕ ျဖစ္ ေအာင္ အပူေပးေသာအခါ ဂက္စ္မီး ျခစ္မွ မီးေတာက္ကို စူးရဲေနေအာင္ ေဆးထိုး အပ္ကို မီးေတာက္ထြက္ေသာ ပိုက္ အတြင္း စြပ္ထည့္ရပါသည္။ ထိုသို႔ အပူ ေပး လိုက္ေသာေၾကာင့္ ထြက္လာေသာ အေငြ႕မွာ ေခ်ာကလက္နံ႔ရသည္ ဟူ၏။ သို႔ေသာ္ ယိုးဒယား WY ေဆးျပားမ်ားမွာ ေခ်ာကလက္နံ႔ မရသလို ေဈးႏႈန္းက လည္း ယခုထက္ ၃-၄ဆခန္႔ ပိုၿပီး အသြားအျပန္ ေလးေခါက္ေလာက္ ႐ႈ႐ႈိက္ ရေၾကာင္း သုံးစြဲဖူးသူတစ္ဦးက ရွင္းျပခဲ့ ဖူးပါသည္။
ထိုထက္ပို အာနိသင္ ျပင္းသည္ကား ေဆး႐ႈရာ၌ အသုံးျပဳေသာ ေရဘူးထဲမွ ေရပင္ ျဖစ္ပါသည္။ အဆိုပါေရထဲမွာ ေဆးအာနိသင္မ်ား ေပ်ာ္ဝင္ေနေသာ ေၾကာင့္ နီၫိုေရာင္ သမ္းေနၿပီး ထိုေရကို ခြက္ တစ္လုံးျဖင့္ အေငြ႕ပ်ံေအာင္ ႀကိဳ ခ်က္ၿပီး ခန္းေျခာက္ သြားေသာအခါ ခြက္အတြင္း ကပ္က်န္ရစ္ခဲ့ေသာ အမႈန္ အမႊားေလးမ်ားကို ဘရိတ္ဓားျဖင့္ ျခစ္ၿပီး ျပန္လည္ သုံးစြဲၾကေလသည္။
ေနာက္ထပ္ သုံးစြဲနည္း တစ္မ်ိဳးမွာ ေသာက္သုံးျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ WY ေဆး ျပားကို အမႈန္႔ျဖစ္ေအာင္ ေခ်မြၿပီး ကၽြဲ ႐ိုင္း၊ ငါးမန္း စေသာ အခ်ိဳရည္မ်ားျဖင့္ ေရာစပ္ ေသာက္သုံးျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ၽႊ႕ ေဆးျပားကို ႏွစ္ရွည္လမ်ား သုံးစြဲ ဖူးသူ တစ္ဦး အဆိုအရ ေသာက္ျခင္းထက္ ႐ႈျခင္းက ပိုထိေရာက္ေၾကာင္း သိရပါ သည္။ အဆိုပါ WYေဆးျပား၏ အာနိ သင္မွာ လန္းဆန္းတက္ႂကြျခင္း ျဖစ္ပါ သည္။ ထိုေၾကာင့္ အဆိုပါ မူးယစ္ေဆးကို ပင္ပင္ပန္းပန္း အလုပ္လုပ္ကိုင္ၾကေသာ ေရလုပ္သားမ်ား သုံးစြဲၾကေလသည္။ အဆိုပါ ေဆးျပားကို သုံးစြဲသူသည္ ဆာ ေလာင္မြတ္သိပ္မႈ ကင္းၿပီး အိပ္ေရးဘယ္ ေလာက္ပ်က္ပ်က္ ပင္ပန္းႏြမ္းနယ္ျခင္း အလ်ဥ္းမရွိဘဲ လန္းဆန္း တက္ႂကြေန တတ္ပါသည္။ ထို WY ေဆးျပားကို ဂ်ာမနီႏိုင္ငံမွ စတင္ ထုတ္လုပ္ခဲ့ၿပီး အက္ဆစ္ ေျခာက္မ်ိဳးျဖင့္ ေဖာ္စပ္ထား ပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ WY ေဆးျပားကို ၾကာရွည္ သုံးစြဲသူမ်ားမွာ သြားမ်ား ေဆြး ျမည့္ၿပီး ေႂကြက်လာတတ္သလို ေဆး ျပားကို လက္ထဲ ၾကာရွည္ ဆုပ္ကိုင္ထား ပါက အေရျပားမ်ားပင္ ပြန္းပဲ့တတ္ေလ သည္။ ထိုမၽွ ျပင္းထန္ေသာ အက္ဆစ္ အခိုး အေငြ႕မ်ားကို ေန႔စဥ္ မိုးေသာက္ ႐ႉ႐ႈိက္ေနၾကေသာ WY သမားမ်ား၏အဆုတ္မွာ အခ်ိန္တိုတိုအတြင္း မည္မၽွ ထိခိုက္ပ်က္စီးမည္ကို ေတြးပင္ မေတြးဝံ့ေတာ့ပါ။ အက္ဆစ္ ေျခာက္မ်ိဳးျဖင့္ ေပါင္းစပ္ထားေသာ ၎ WY ေဆးျပားမ်ားမွာ ၾကာရွည္ ေလသလပ္ခံပါက အရည္ေပ်ာ္တတ္ ေသာေၾကာင့္ ေဆးျပား ဆယ္ျပားေသာ္လည္းေကာင္း၊ အျပား ႏွစ္ဆယ္ ေသာ္လည္းေကာင္း ေလလုံေအာင္ ႀကံရည္ စုပ္ေသာက္ေသာ ပိုက္လုံး ေလးအတြင္း ထည့္သြင္းကာ ေရာင္းဝယ္ေဖာက္ကား ၾကေလသည္။ ICE(ခ) Methamphetamine မွာ ေဈးႏႈန္း ေခါင္ခိုက္ေနေသာေၾကာင့္ လူ တန္းစား တစ္ရပ္သာ ဝယ္ယူသုံးစြဲ ႏိုင္ေလသည္။
ယခုအခါ WYေဆးျပားမွာ ေရလုပ္သားမ်ားသာမက ေက်ာင္းသား လူငယ္ထုၾကားသို႔ပင္ ထိုးေဖာက္ဝင္ေရာက္ေနၿပီ ျဖစ္ပါသည္။ WY ေဆးျပား ေရာင္းဝယ္ ေဖာက္ကားၾကသူမ်ားသည္ ေငြေၾကးလည္း႐ႊင္၊ အသစ္အဆန္းမွန္သမၽွကိုလည္း စူးစမ္းခ်င္စိတ္ရွိေသာ ေက်ာင္းသား အ႐ြယ္ လူငယ္ေလးမ်ားကို ပစ္မွတ္ထားၾကေလသည္။ ကနဦး၌ WY ေဆးျပားတစ္ခါမွ မသုံးစြဲဖူးေသးေသာ အူ႐ိုင္းေလးမ်ားကို ေဆးျပား တစ္ျပား(သို႔)တစ္ျခမ္းကို အခမဲ့ေပးၿပီး မိတ္ဆြယ္ေလသည္။ မ်ားမ်ား မိတ္ဆြယ္စရာ မလို။ႏွစ္ႀကိမ္ သုံးႀကိမ္ေလာက္ သုံးစြဲဖူးပါက WYကို အစြဲႀကီး စြဲသြားပါေတာ့သည္။ေန႔ေန႔ညည WY ႏွင့္ ေတြ႕ႀကဳံရဖို႔မွ တစ္ပါး တျခားဘာမွ မလိုလားမေတာင့္တေတာ့ေပ။ ထိုေၾကာင့္ WY သုံးစြဲဖို႔ နည္းလမ္းေပါင္းစုံႏွင့္ ေငြရွာ ၾကေလသည္။ ကနဦး၌ရသမၽွ မုန္႔ဖိုးကို ျခစ္ျခဳတ္ စုေဆာင္းၿပီး WY သုံးစြဲၾကေလသည္။ တျဖည္း ျဖည္းႏွင့္ ေရခ်ိန္ျမင့္ လာၿပီး တစ္ေန႔ တစ္ျပားမွ ႏွစ္ျပား၊ သုံးျပား ျဖစ္လာေသာအခါ မုန္႔ဖိုးႏွင့္ မေလာက္ငွေသာေၾကာင့္ရွိသမၽွ ေပါင္ႏွံ ေရာင္းခ်ၾကေလသည္။ ထိုမွ တစ္ဆင့္ ေပါင္ႏွံ ေရာင္းခ်စရာမရွိေသာ အခါ ခိုးဝွက္ လုယက္သည္အထိ အတင့္ရဲလာၾကေလသည္။ ကုႏ္ုကုန္ ေျပာရလၽွင္ လူသတ္ရန္ပင္ ဝန္မေလးၾကေတာ့ပါ။
ယခုဆို ကၽြန္ေတာ္တို႔ ၿမိဳ႕ေလးမွာ ေန႔ခင္းေၾကာင္ေတာင္၌ပင္ လုယက္မႈမ်ား မၾကာခဏဆိုသလို ျဖစ္ပြားေလ့ ရွိပါသည္။ ထိုသို႔ လုယက္မႈ က်ဴးလြန္ၾကသူအမ်ားစုမွာ WYေဆးျပား၏ ေက်းကၽြန္ ဘ၀ ေရာက္ရွိေနၾကေသာ လူငယ္ေလးမ်ား ျဖစ္ၾကပါသည္။ သူတို႔ချမာ ရင္းထလာေသာအခါ ေထာင္ေတြတန္းေတြေတာင္ မေၾကာက္ႏိုင္ ၾကေတာ့ဘဲ ေသြးသားေတာင္းဆိုမႈေနာက္ ေကာက္ေကာက္ပါေအာင္ လိုက္ပါၾကေလသည္။ စြဲမက္စရာေကာင္းလွေသာ ” ဝင္းရီ” ၏ ၫႈိ႔ ခ်က္ေအာက္က လြတ္ေအာင္ ႐ုန္းမထြက္ ႏိုင္ၾကေတာ့ေပ။ ထိုအျပင္ ေဆးအသုံး လြန္ၿပီး”ေပါက္” သြားေသာအခါ မိမိကိုယ္ မိမိေရာ သူတစ္ ပါးကိုပါ စိတ္မထင္လၽွင္ မထင္သလိုျပဳမူတတ္ေလသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ WY သမားမ်ားမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ လူ႕အဖြဲ႕အစည္းအတြင္း၌ အခ်ိန္မေ႐ြး ထေပါက္ကြဲႏိုင္ေသာ အခ်ိန္ကိုက္ဗုံးမ်ားလို ျဖစ္ေနေလၿပီ။ ” ဝင္းရီ” သည္ ျပာလဲ့လဲ့ မီးေတာက္ေလးမ်ားျဖင့္ လူငယ္မ်ား၏ အနာဂတ္ ကိုေရာ၊ တိုင္းျပည္၏ အနာဂတ္ကိုပါ တျမည့္ျမည့္ ေလာင္ကၽြမ္း ေစခဲ့ၿပီ။
ထိုေၾကာင့္ ေနာက္တက္လာမည့္ အစိုးရသစ္အေနႏွင့္ မျဖစ္မေန ဦးစားေပးေျဖရွင္းရမည့္ ျပႆနာမွာ မူးယစ္ေဆး ေရာင္းဝယ္ေဖာက္ ကားမႈ ပင္ျဖစ္ပါသည္။ WY ႏွင့္ Iဃန တို႔လက္ထဲမွ လူငယ္ေလးမ်ား၏ အနာဂတ္ႏွင့္ တိုင္းျပည္၏ အနာဂတ္ကို တရားဥပေဒ စိုးမိုးေရး ဟူေသာ လက္နက္ျဖင့္ မဆိုင္းမတြ ျပန္လည္ ကယ္တင္ရေပလိမ့္မည္။ အကယ္၍ ဤျပႆနာကို ယခင္အစိုးရအဆက္ဆက္ ေျဖရွင္းခဲ့သလို ပင္စည္ အရင္းမွ ခုတ္မလွဲဘဲ ကိုင္းဖ်ား ကိုင္းနားေလးေတြကိုသာ လိုက္ခ်ိဳင္ေနပါက နဂို ကမွ ဆင္းရဲတြင္း နစ္ေနေသာ ကၽြန္ ေတာ္တို႔ ႏိုင္ငံသည္ မူးယစ္ေဆးဝါး၏ ပြဲသိမ္း လက္သီးခ်က္ေၾကာင့္ ေနာက္ ေကာက္က်ကာ ေနာက္ထပ္ ဆယ္စုႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာၾကာသည္အထိ ႏိုင္ငံစဥ္ မီေတာ့မွာ မဟုတ္ေၾကာင္းပါ ခင္ဗ်ား။
