ရင္ဘတ္ေပၚမွ နဂါးဒဂၤါး တံဆိပ္ႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍

0
991

၂၀၁၅ ခုႏွစ္၊ ႏိုဝင္ဘာလ ၂၄ရက္ က တနသၤာရီတိုင္း ေဒသႀကီး ယဥ္ေက်းမႈ ျပတိုက္ (ထားဝယ္) ဖြင့္ပြဲသို႔ စာေရးသူ လည္း ” တနသၤာရီ ၿမိဳ႕နယ္ စာေပႏွင့္ ယဥ္ေက်းမႈ အေမြအႏွစ္ ထိန္းသိမ္းျမႇင့္ တင့္ေရး ေကာ္မတီ” ကိုယ္စားျပဳတက္ ေရာက္ခြင့္ရခဲ့သည္။

” ဆရာတို႔က တနသၤာရီစာေပ ႏွင့္ ယဥ္ေက်းမႈအဖြဲ႕က ဟုတ္တယ္ ဟုတ္။” ဟူ၍ စာေရးသူတို႔ကို ျမင္လိုက္တာႏွင့္ သိကၽြမ္းသလိုမ်ိဳး ပုံစံျဖင့္ အန္တီႀကီး တစ္ေယာက္မွ မိတ္ဆက္စကား ဆို သည္။ ထိုအန္တီႀကီးကို တစ္ခါမၽွ မေတြ႕ ဖူး မဆုံဖူးေသာ္လည္း ျမင္လိုက္သည္ႏွင့္ တနသၤာရီသားေတြဟု မည္သို႔သိသနည္း ဟူသည့္ အခ်က္ကို  စာေရးသူ ေမးခ်င္ မိခဲ့သည္။
” အန္တီ လိုက္ရွာေနတာ။ တနသၤာ ရီ စာေပႏွင့္ ယဥ္ေက်းမႈအဖြဲ႕က လာပါ့ မလားလို႔။ ေတာ္ေသးတယ္။ ဆရာ့ တိုက္ပုံမွာ ထိုးထားတဲ့ နဂါးပုံေလးကို ေတြ႕လို႔ တနသၤာရီကျဖစ္မယ္လို႔ ထင္ လိုက္တာ။ နဂါးဒဂၤါးတံဆိပ္ျမင္လိုက္ တာႏွင့္ ဒါတနသၤာရီ အမွတ္သား ဆိုတာ သိေနရမွာပဲေလေနာ္။”
တနသၤာရီ ယဥ္ေက်းမႈအတြက္ အင္မတန္ အားတက္ဖြယ္စကားပင္ ျဖစ္ သည္။
dingar
တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ပင္ ထိုေန႔က တနသၤာရီ ယဥ္ေက်းမႈ အေမြအႏွစ္ကို ဂုဏ္ျပဳသည့္အေနျဖင့္ ၿမိဳ႕နယ္စာေပႏွင့္ ယဥ္ေက်းမႈအဖြဲ႕၏ ခြင့္ျပဳခ်က္ ရယူလ်က္ စာေရးသူ ဝတ္ဆင္မည့္ တိုက္ပုံအက်ႌ ရင္ဘတ္ေပၚတြင္ ေရွးေခတ္ တနသၤာရီ ျပည္သုံး ဒဂၤါးပါ နဂါးတံဆိပ္ကို ပုံေဖာ္ ျဖစ္ခဲ့သည္။ ထိုသို႔ အက်ႌတြင္ ပုံေဖာ္ရန္ ႐ိုးရာ ယဥ္ေက်းမႈႏွင့္ သက္ဆိုင္ေသာ အခမ္းအနားမ်ားတြင္ တနသၤာရီ စာေပ ႏွင့္ ယဥ္ေက်းမႈ ေဆာင္႐ြက္သူ အေနျဖင့္ သာ ပုံထြင္းတံဆိပ္သုံး ခြင့္ျပဳေၾကာင္း၊ တျခားမည္သည့္ ေနရာတြင္မၽွ အသုံးျပဳ ဝတ္ဆင္ျခင္း ခြင့္မျပဳေၾကာင္းကို သိရွိ ေၾကာင္း တနသၤာရီစာေပႏွင့္ ယဥ္ေက်းမႈ ေကာ္မတီသို႔ ဝန္ခံ ကတိထား ရသည္။ ႀကီးက်ယ္ျမင့္ျမတ္လွေသာ ေရွးေဟာင္း အေမြအႏွစ္ တနသၤာရီတံဆိပ္ေတာ္ ျဖစ္ ေသာေၾကာင့္ တန္ဖိုးထား ေစာင့္ေရွာက္ ျခင္းဟု နားလည္ရေပသည္။
သမိုင္းစဥ္မ်ားကို ေလ့လာၾကည့္ၾက လၽွင္ တနသၤာရီသားႏွင့္ တနသၤာရီနဂါး တံဆိပ္ကို ခြဲျခား၍ မရႏိုင္ေပ။ စာေရး သူတို႔ တနသၤာရီလူမ်ိဳးမ်ား တနသၤာရီ သားမ်ားအေနျဖင့္ ေတာ္ဝင္နဂါး ေလွ ေတာ္၊ နဂါးအလံ၊ နဂါးတံဆိပ္ေတာ္ ကို ေရွးေခတ္ကတည္း ဘယ္ေလာက္အထိ အဘယ္သို႔ တန္ဖိုးထား အသုံးျပဳ ခဲ့ၾက သည္ကို ေလ့လာၾကည့္လၽွင္ ေရွးေခတ္ ကုန္သြယ္ဖလွယ္ရာ တနသၤာရီ ေနျပည္ ေတာ္ထုတ္ဟု ယူဆထားေသာ ေရွး ေဟာင္း အေမြအႏွစ္ တနသၤာရီ  ခဲဒဂၤါး ပါ သေကၤတက အထင္ကရပင္ ျဖစ္သည္။

တနသၤာရီဒဂၤါးဟု ဆိုလိုက္တာႏွင့္ အ႐ြယ္အစားမ်ား ပုံသဏၭာန္မ်ားက သီးျခား ေပၚလြင္သည္။ The Coins of Arkan, of Pegu and of Burma (Feb 1882) ေဆာင္းပါးကို ေရးသားသူ ဆာအာသာ ဖယ္ရာ (A.P Phayre) သည္ တနသၤာရီမွ တနသၤာရီ ဒဂၤါး အမ်ိဳးမ်ိဳးကို စုေဆာင္းေလ့လာၿပီး တနသၤာရီဒဂၤါးမ်ားသည္ ကိုးကြယ္သည့္ ဘာသာအယူအဆႏွင့္ ဆက္ႏြယ္မႈရွိ ေၾကာင္း ဆက္စပ္ေပါင္းကူး မွတ္တမ္း တင္ ခဲ့သည္။ ဆာအာသာ ဖယ္ရာ (A.P Phayre) ကဲ့သို႔ပင္ ဆာရက္ခ်က္ တင္ ပယ္ (R.C Temple) ကလည္း မႏၲေလး ၿဗိတိသၽွတပ္မေတာ္ႏွင့္အတူ ၁၈၈၅- ၁၈၉၂ ခုႏွစ္မ်ားအတြင္း ေရွးေခတ္ တနသၤာရီျပည္ နဂါးတံဆိပ္ ဒဂၤါးမ်ား အေၾကာင္းကို အခ်က္အလက္ စုေဆာင္း ေရးသားခဲ့သူတစ္ဦးပင္ ျဖစ္သည္။

ဒဂၤါး အဝိုင္းမ်ား ရွိသကဲ့သို႔ ထူးျခားအခ်က္ အေနျဖင့္ ရွစ္ေထာင့္ပုံသဏၭာန္ တနသၤာရီ ဒဂၤါးျပားမ်ားကို ေတြ႕ရသျဖင့္ အေလး ထား မွတ္တမ္း ျပဳခဲ့ၾကသည္။ တနသၤာရီ ဒဂၤါးမ်ားတြင္ နဂါးေလွေတာ္ ပုံသဏၭာန္ ေဆာင္ေသာ နဂါးရစ္ေခြပုံႏွင့္ ဦးေခါင္း ေတာ္မွာ ၾကာဖူးေလး ကိုက္ခ်ီ ထားေသာ သေကၤတအား စက္ဝိုင္းျဖင့္ ဝိုင္းပတ္ထား ၿပီး ပတ္ပတ္လည္လည္တြင္ တနသၤာရီ ေနျပည္ေတာ္၏ အရန္ၿမိဳ႕ ၃၂ၿမိဳ႕ကို ကိုယ္စားျပဳသည္ဟု ယူဆရေသာ အစက္ အေသးေလးမ်ား ၃၂ခု ပါဝင္ပုံေဖာ္ ထား သည္။ ေနာက္ေက်ာဘက္တြင္လည္း ေရွးေဟာင္း အကၡရာစာသား အေရး အသားမ်ားပါရွိသည္။ ထိုေဖာ္ျပခ်က္ မ်ားႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ နဂါးသည္ တနသၤာရီ သား၊ တနသၤာရီ လူမ်ိဳးတို႔အတြက္ မပါ မျဖစ္ မရွိမျဖစ္ေသာ ၿမိဳ႕တည္သမိုင္း အစဥ္အလာကို ဂါရ၀ျပဳထားသည့္ သေဘာ ျဖစ္ၿပီး ၾကာဖူး ကိုက္ခ်ီထားသည္ကို ၾကည့္ျခင္းျဖင့္ ဘာသာတရား ယုံၾကည္ သက္ဝင္ျခင္းႏွင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို ေဖာ္ၫြန္း ထားျခင္း ျဖစ္သည္ဟု ယူဆရသည္။ ေရွးေခတ္ တနသၤာရီသားတို႔၏ အႏုပညာ ဆန္းသစ္မႈႏွင့္ စိတ္ကူးစိတ္သန္း အင္မ တန္ ေကာင္းမြန္ျခင္းကို ေဖာ္ၫြန္းေန သည့္ ျပယုဂ္တစ္ခုဟု ယူဆရေပမည္။

ျပတိုက္အတြင္းဘက္တြင္လည္း တနသၤာရီတိုင္းေဒသႀကီးအတြင္း ေနရာ အလိုက္ ေတြ႕ရွိရေသာ ဒဂၤါးမ်ားကို ပုံ သ႑ာန္ အမ်ိဳးမ်ိဳးျဖင့္ ႏႈိင္းယွဥ္ ေဖာ္ျပ ထားသည္ကို ေလ့လာႏိုင္သည္။ ဒဂၤါး အမ်ားဆုံး ေတြ႕ရွိရာ အဓိက ေနရာမ်ား မွာ သာဂရၿမိဳ႕ေဟာင္း၊ ေဝဒီၿမိဳ႕ ေဟာင္း၊ ထားဝယ္ႏွင့္ တနသၤာရီၿမိဳ႕ ေဟာင္းဟူ၍ ေဖာ္ျပထားၿပီး ေ႐ႊ၊ ေငြ၊ ေၾကးတို႔ျဖင့္ သြန္းလုပ္ျခင္းမ်ိဳးမဟုတ္ဘဲ တမူထူး ျခားစြာ ခဲမျဖဴ၊ အၿဖိဳက္နက္၊ ခဲမပုတ္ တို႔ျဖင့္ သြန္းလုပ္ေၾကာင္း ေဖာ္ျပထား သည္။ အျခားေဒသမ်ားမွာ ေတြ႕ရေသာ ဒဂၤါးမ်ားထက္ အ႐ြယ္ အစားႀကီးသည္။ အဓိက ေရွးအက်ဆုံးဟု ယူဆရေသာ ဒဂၤါးမ်ားကို ေဝဒီၿမိဳ႕ ေဟာင္းမွ အမ်ား ဆုံး ရရွိၿပီး အေရွ႕ မ်က္ႏွာစာတြင္ စပါးႏွံ ကိုက္ခ်ီဟန္ ေဒါင္းငွက္သဏၭာန္ ငွက္႐ုပ္ တစ္ခု ပါရွိသည္။ ေက်ာဘက္မ်က္ႏွာစာ ေဖာင္းႂကြအဝိုင္းထဲတြင္ ယေန႔တိုင္ ဖတ္ လို႔ မရေသးေသာ ေရွးေဟာင္းအကၡရာ စာလုံးမ်ားကို ေတြ႕ရသည္။ ေရွးေဟာင္း အာရွ ဒဂၤါးမ်ားကို ေလ့လာသုေတသန ျပဳခဲ့သည့္ ဆာအာသာဖယ္ရာႏွင့္ ဆာရစ္ ခ်က္တင္ပယ္တို႔က ထိုဒဂၤါးႀကီးမ်ားကို တနသၤာရီတံဆိပ္ေတာ္ဟု မွတ္တမ္းျပဳ ေၾကာင္း ေဖာ္ျပထားသည္။ ထိုဒဂၤါးသည္ ပုံစံခြက္ထဲ ေလာင္းဟန္ရွိ၍ မိုထက္သြန္း လုပ္ေသာ ဒဂၤါးမ်ားထက္ ပို၍ေရွးက် သည္ဟု ျပတိုက္ ရွင္းလင္းခ်က္တြင္ ေဖာ္ျပထားသည္ကို ေလ့လာႏိုင္သည္။

အျခားေသာ ဒဂၤါးတစ္မ်ိဳးမွာ ဒဂၤါး တစ္ဖက္တြင္ တိုးနယားပုံကို စက္ဝိုင္းႏွင့္ ဗိႏၵဳေျပာက္မ်ားျဖင့္ ဝန္းရံကာ ေက်ာ ဘက္တြင္ အလယ္၌ စက္ဝိုင္းႏွင့္ လွည္း ဘီးစၾကာပုံၾကားတြင္ ” မဟာသုခံ ဏာ ဂရံ” (ႀကီးက်ယ္ ခ်မ္းသာေသာ ၿမိဳ႕ျပ ႏိုင္ငံ)ဟု ေရးထိုးထားသည္ကို မွန္ျဖင့္ ေျပာင္းျပန္ဖတ္႐ႈႏိုင္သည္ဟု သိရသည္။ ဤဒဂၤါးအမ်ိဳးအစားကိုမူ အင္း၀ ဒုတိယ ေခတ္ မြန္တို႔ မအုပ္ခ်ဳပ္မီ ကာလအထိ သုံးစြဲခဲ့ေၾကာင္း ေဖာ္ျပထားသည္။
ေနာက္ဒဂၤါးတစ္မ်ိဳးမွာ ေညာင္ရမ္း ေခတ္ မြန္တို႔ အုပ္ခ်ဳပ္ေသာ ကာလက ထုတ္လုပ္ခဲ့ေသာ ဒဂၤါးျဖစ္ၿပီး တစ္ဖက္ တြင္ တဝဲ (တဝ္) ဟူ၍လည္းေကာင္း၊ ေက်ာဘက္တြင္ ဘဲဟသၤာ သေျပၫြန္႔ ကိုက္ခ်ီဟန္ျဖင့္လည္းေကာင္း ေတြ႕ရ သည္။ ” မဟာသုခံ ဏာဂရံ” စာတန္း ပါေသာ ဒဂၤါးအမ်ားစုသည္ တိုးနယား တံဆိပ္ႏွင့္ ၾကက္တံဆိပ္မ်ားပါၿပီး ခဲမျဖဴ ျဖင့္ သြန္းလုပ္ေၾကာင္းႏွင့္ ဒဂၤါးသြန္း လုပ္ရာတြင္ အသုံးျပဳေသာ မိုဟု ယူဆ ရေသာ အရာမ်ားကိုလည္း ေလ့လာေတြ႕ ရွိရသည္။

ထို႔အျပင္ တနသၤာရီၿမိဳ႕ေဟာင္းတြင္ ေတြ႕ရွိရေသာ တနသၤာရီနဂါးတံဆိပ္ပါ ဒဂၤါး အမ်ားစုမွတဆင့္ တနသၤာရီႏွင့္ နဂါး၊ ဆက္စပ္မႈရွိသည့္ တနသၤာရီ သမိုင္းေၾကာင္း အေျခခံမ်ားကို ၾကည့္႐ႈ ေလ့လာ၍ သုံးသပ္ခန္႔မွန္းဖို႔ လိုအပ္ သည္။ ထိုသို႔ သုံးသပ္ႏိုင္ရန္လည္း တန သၤာရီသမိုင္း အေျခခံအားျဖင့္ ျမန္မာ သကၠရာဇ္ ၅၁၄ ေအာင္သာ၀ရ ၿမိဳ႕ တည္မႈမွ အေျချပဳ၍ ၅၁၅ခုႏွစ္မွ စတင္ ခဲ့ေသာ တနသၤာရီ ႐ိုးရာ နဂါးေလွ ေတာ္သမိုင္းလာ ၿမိဳ႕တည္ရာတြင္ ပါဝင္ ကူညီေသာ နဂါးမင္းႀကီးကို ရည္ၫြန္း ဂုဏ္ျပဳေသာအားျဖင့္ နဂါးေလွေတာ္၊ နဂါးအလံ၊ နဂါးတံဆိပ္ေတာ္ သုံးစြဲမႈႏွင့္ ဆက္စပ္ႏိုင္သလို ေနာက္ထပ္တဆင့္ တက္၍ ထိုထက္ေစာေသာ ပ်ဴေခတ္ ဒဂၤါးမ်ားအထိတိုင္ ျပန္႔ကား ေလ့လာႏိုင္ ရန္အတြက္ တနသၤာရီဒဂၤါးမ်ားသည္ သမိုင္းအခ်ိတ္အဆက္ သက္ေသတစ္ခု ျဖစ္ေကာင္း ျဖစ္လာႏိုင္ေပသည္။ ထို နည္းတူပင္ ေဒါင္းငွက္၊ ဟသၤာ၊ တိုး နယားေကာင္၊ ၾကက္စေသာ သေကၤ တပါသည့္ တနသၤာရီတိုင္းေဒသႀကီး၏ ေရွးေဟာင္း ၿမိဳ႕ေဟာင္းမ်ားမွ ရရွိေသာ ဒဂၤါးမ်ားကိုလည္း သမိုင္းေၾကာင္း ဆက္ စပ္၍ အထူးမွတ္တမ္းျပဳ ေလ့လာထားဖို႔ လိုအပ္ လွေပသည္။ အေျခခံ သမိုင္းသိမွ တန္ဖိုးျမင့္၍ လူမ်ိဳးႏွင့္ ယဥ္ေက်းမႈ ဂုဏ္ လည္း ျမႇင့္တင္ရာ ေရာက္ေပသည္။
နဂၤါးတံဆိပ္ဒဂၤါးကို ျမင္လိုက္တာ ႏွင့္ ဒါတနသၤာရီသားဟု အသိအမွတ္ျပဳ ခံရသည့္အတြက္လည္း စာေရးသူ ထပ္ ဆင့္ ေက်းဇူးတင္ စကားဆိုျဖစ္သည္။  ျပတိုက္ဖြင့္ပြဲတြင္ နဂါးေလွေတာ္ႏွင့္ တနသၤာရီတိုင္း အမည္ ဆင္းသက္လာ သည့္ သမိုင္းအေျခခံ စုစည္း ေရးသား ထားေသာ လက္ကမ္း စာေစာင္ေလး မ်ားကို ေဝငွျဖစ္ခဲ့သည္။

တကယ့္ တနသၤာရီတိုင္းအမည္ ဆင္းသက္လာေသာ တနသၤာရီ နဂါး ေလွေတာ္ အေျခခံသမိုင္းကို တနသၤာရီ တိုင္းသား မွန္ရင္သိကို သိရမည္ျဖစ္သလို ျပတိုက္တြင္လည္း နဂါးေလွေတာ္ပြဲေတာ္ ႏွင့္ ပတ္သက္ေသာ အခ်က္လက္မ်ား၊ ပြဲေတာ္ ျမင္ကြင္းမ်ားကို ေဖာ္ျပဖို႔ သင့္ သည္။ ကၽြဲခတ္ပြဲ၊ ႏြားခတ္ပြဲတို႔ထက္ သမိုင္းအစဥ္လာ ျမင့္ၿပီး အထင္ကရျဖစ္ ေသာ နဂါးေလွေတာ္က်င္းပမႈ ျမင္ကြင္း မ်ားကိုမူ တစ္ေနရာ တစ္ကြက္စာမၽွပင္ မေဖာ္ျပထားသျဖင့္ တနသၤာရီသား တစ္ ေယာက္အေနျဖင့္ အထူးစိတ္မေကာင္း ျဖစ္ရေသးသည္။

တနသၤာရီ႐ိုးရာ ေခါသရပ္ပြဲ ျမင္ ကြင္း၊ ျမစ္ဆုံ ဆီမီးေမၽွာပြဲဓေလ့၊ တနသၤာရီ ႐ိုးရာ လူက်ားအက၊ နန္းတြင္း ေဖ်ာ္ေျဖမႈ စတင္ခဲ့ေသာ အဆို အက အတီးသုံးမ်ိဳးစပ္ တနသၤာရီ႐ိုးရာ ေဂါင္စည္ေတာ္အက (ဗ်ိဳင္းေတာင္အက)၊ တနသၤာရီၿမိဳ႕နယ္ အတြင္း သဘာ၀ေက်ာက္ေတာင္၊ ေျခ ေတာ္ရာေတာင္ စေသာ ႐ႈခင္းအလွ ျမင္ ကြင္းမ်ားကိုလည္း ေဖာ္ျပေပးႏိုင္ဖို႔ ေျပာ ျဖစ္ခဲ့သည္။ ဖြင့္ပြဲအမီ အျမန္နည္း စီစဥ္ ရသျဖင့္ မပါျဖစ္ခဲ့တာျဖစ္မည္ဟု နား လည္ေပးျဖစ္ခဲ့သည္။
တနသၤာရီတိုင္းေဒသႀကီး ယဥ္ ေက်းမႈျပတိုက္(ထားဝယ္)အတြင္းတြင္ တနသၤာရီၿမိဳ႕မွ ေရွးေဟာင္းအေမြအႏွစ္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို ခင္းက်င္းျပသ ပါဝင္ေနသည့္အတြက္ မ်ားစြာ ဂုဏ္ယူ မိပါသည္။ ႏွလုံးသားႏွင့္ထုဆစ္ၿပီး ယဥ္ ေက်းမႈ တည္တံ့ဖို႔အေရး အေမြအႏွစ္ ပစၥည္းမ်ားကို ပါဝင္ လႉဒါန္းေပး ခဲ့ၾက ေသာ တနသၤာရီသားမ်ား၏ ယဥ္ေက်းမႈ အလႉအတြက္ မုဒိတာပြား သာဓုေခၚ မိခဲ့သည္။

ျပတိုက္မွ ခင္းက်င္းျပသထားေသာ အေမြအႏွစ္မ်ားကလည္း တနသၤာရီတိုင္း ေဒသႀကီးရဲ႕ ယဥ္ေက်းမႈ အစဥ္အလာကို ကိုယ္စားျပဳရင္း သမိုင္းအရွိန္ျမႇင့္ အမ်ိဳး ဂုဏ္ဝင့္ေအာင္ ထပ္ဆင့္ ေဖာ္ထုတ္ ေပးမည့္ ပညာရွင္မ်ားကို ရွာေပးမည့္  အၫြန္း ကိရိယာအျဖစ္ ရွိေနၾကလိမ့္မည္ ဟု စာေရးသူ ေမၽွာ္လင့္မိသည္။ ေဒသ တစ္ခုအတြင္း တည္မွီေနေသာ ႐ိုးရာ ဓေလ့ အစဥ္အလာမ်ားႏွင့္ ယဥ္ေက်းမႈ အေမြအႏွစ္မ်ားကို ေဖာ္ထုတ္ရာတြင္ မၽွမၽွတတျဖစ္ေအာင္ တိက်ေသာအခ်က္ အလက္မ်ားျဖင့္ စုေဆာင္း ေဖာ္ျပၾကရင္း မထင္မရွားျဖစ္ေနေသာ နယ္ေျမအလွ အပမ်ားႏွင့္ ယဥ္ေက်းမႈ ဓေလ့႐ိုးရာ အေမြအႏွစ္ကို လာေရာက္ ၾကည့္႐ႈသူမ်ား ပိုမိုသိရွိၿပီး ထိုနယ္ေျမသို႔ ကိုယ္တိုင္သြားေရာက္ ေလ့လာခ်င္ စိတ္ျဖစ္ေအာင္ ဆြဲေဆာင္ႏိုင္သည္အထိ ေဆာင္႐ြက္ၾကရမည္ ျဖစ္သည့္အျပင္ ထင္ရွားေနၿပီျဖစ္ ေသာ နယ္ေျမမ်ားႏွင့္ အေမြအႏွစ္မ်ား ကိုလည္း ပိုမိုသိရွိေအာင္ စိတ္ဝင္စားဖြယ္ တင္ျပရေပဦးမည္။ ထို႔ေန႔ စာေရးသူ ဝတ္ဆင္ထားေသာ အက်ႌရင္ဘတ္ေပၚမွ နဂါးဒဂၤါး တံဆိပ္ ကို ျမင္တာႏွင့္ ” ဒါ တနသၤာရီသား တနသၤာ ရီယဥ္ေက်းမႈ” ဟု ဆက္စပ္သိသလိုမ်ိဳး လာေရာက္ေလ့လာသူမ်ား စြဲၿမဲသိရွိေအာင္ တနသၤာရီတိုင္းေဒသႀကီးအတြင္းမွ တျခားျခားေသာ သမိုင္းအစဥ္ အလာရွိရွိ ေဒသ အေမြအႏွစ္မ်ားကိုလည္း ေဖာ္ထုတ္ခင္းက်င္း ျပသဖို႔ အထူးပင္ လိုအပ္ေနေပၿပီ ျဖစ္ပါေတာ့သည္။