ေနာက္ဆုံးေတာ့ ေက်ာ္ဟိန္း က ေက်ာ္ဟိန္းပါဘဲ

0
786

အိပ္ရာက ဖ်တ္ခနဲ လန္႔ႏိုး လာပါ တယ္။
ျပတင္းေပါက္က ျပင္ပကို လွမ္း ၾကည့္လိုက္ေတာ့ လင္းအ႐ုဏ္ က်င္း လုၿပီ။ ပိုေသခ်ာေအာင္ မီးဖြင့္ၿပီး စားပြဲ ေပၚက စားပြဲတင္ နာရီကို လွမ္းၾကည့္ လိုက္ေတာ့ အခ်ိန္က မနက္ငါးနာရီ ဆယ့္ငါးမိနစ္။ ခါတိုင္းေန႔ေတြမွာ ဒီ အခ်ိန္ဆို အိမ္ေရွ႕လမ္းေဈးက ေဈးသည္ ေတြ ဆိုင္ခင္းက်င္းရင္း တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ အာလာပသလႅာပ ေျပာဆို သံေတြ၊ ဆိုင္ခန္း အတည္တက် မရွိတဲ့ လမ္းေဈးမို႔ ေနရာလုၾကရင္း ခိုက္ရန္ ျဖစ္ပြား ဆဲဆိုသံေတြကို နံနက္ခ်ိန္ခါ ေတးသံသာအျဖစ္ မၾကားခ်င္မွအဆုံး နားဆင္ေနရေပမယ့္ ဒီေန႔မွာေတာ့ ယာယီလမ္းေဈးေလးဟာ သက္ၿငိမ္ ပန္းခ်ီကားတစ္ခ်ပ္လို တိတ္ဆိတ္ၿငိမ္ သက္လို႔။

တျခားလူေတြကို အသာ ထားလိုက္ ပါေတာ့။ ကၽြန္ေတာ္ေတာင္ ခါတိုင္း အခုလို အလုပ္ပိတ္ ရက္ေတြဆို မနက္ ခုႏွစ္နာရီ ေလာက္မွ အိပ္ရာ ထေလ့ရွိေပ မယ့္ ဒီေန႔မွာ ထူးထူးျခားျခား ဝီရိယ ေကာင္းၿပီး မနက္ ငါးနာရီ ဆယ့္ငါးမိနစ္ ကတည္းက အိပ္ရာက ထေနပါတယ္။

ဒီေန႔ဟာ D- Day(သို႔) ႏိုင္ငံေတာ္ အခ်ဳပ္အျခာ အာဏာကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ လက္ထဲက မဲျပားေတြနဲ႔ သိမ္းပိုက္ရမယ့္ ေန႔မဟုတ္ ပါလား။
ကိုယ္လက္ သန္႔စင္ ဘုရားဝတ္ျပဳ ၿပီး မနက္ ၆နာရီမွာ မဲ႐ုံေရွ႕ ကၽြန္ေတာ္ ေရာက္ရွိသြားခ်ိန္မွာ ဆႏၵမဲေပးဖို႔ တန္းစီ ေစာင့္ဆိုင္းေနတဲ့လူတန္းႀကီးက ေတာ္ ေတာ္ရွည္ေနၿပီ။ လူတန္းႀကီးရဲ႕ ေနာက္ ဆုံးမွာကၽြန္ေတာ္ဝင္ေရာက္ တန္းစီလိုက္ ပါတယ္။ မၾကာမီ ကၽြန္ေတာ့္ေနာက္မွာ မဲေပးဖို႔ဝင္ေရာက္ တန္းစီသူေတြ တျဖည္း ျဖည္း မ်ားျပားလာပါတယ္။ မဲ႐ုံဖြင့္ခ်ိန္မွာ မဲေပးဖို႔ တန္းစီ ေစာင့္ဆိုင္းေနသူေတြ တစ္ရာေလာက္ေတာင္ ရွိမလားပဲ။ တစ္ သက္နဲ႔ တစ္ကိုယ္ တန္းစီေစာင့္ဆိုင္းျခင္း ယဥ္ေက်းမႈကို တစ္ခါမွ မျမည္းစမ္းဖူးတဲ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ၿမိဳ႕သားေတြဟာ ဒီေန႔မွာ အံ့ဩစရာ ေကာင္းေလာက္ေအာင္ စိတ္ရွည္ လက္ရွည္ တန္းစီေစာင့္ဆိုင္းေနၾကတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ သူတို႔ဟာ ဒီမိုကေရစီ စနစ္နဲ႔ ထိုက္တန္ေၾကာင္း အမူအရာနဲ႔ ျပသေနသလိုပါပဲ။ သူတို႔ မ်က္လုံးေတြ ဟာလည္း ေမၽွာ္လင့္ခ်က္ေတြနဲ႔ တဖ်တ္ ဖ်တ္ ေတာက္ပေနပါတယ္။ တခ်ိဳ႕က ေတာ့ ဆႏၵမဲေပးျခင္းကို တစ္သက္မွာ ဒီတစ္ႀကိမ္သာ ႀကဳံဖူးတာမို႔ စိတ္လႈပ္ရွား ေနၾကတာ ေတြ႕ရပါတယ္။

အကယ္၍ လြတ္လပ္ေရးရၿပီး ေနာက္ပိုင္း ျမန္မာႏိုင္ငံေရးသမိုင္းမွာ ၈၈လူထုအုံႂကြမႈကို အႀကီးမားဆုံး အခ်ိဳး အေကြ႕တစ္ခုလို႔ သတ္မွတ္ရင္ လက္ရွိ က်င္းပခဲ့တဲ့ ၂၀၁၅ ပါတီစုံ ေ႐ြးေကာက္ ပြဲႀကီးကို ဒုတိယအႀကီးမားဆုံး အခ်ိဳး အေကြ႕တစ္ခုအျဖစ္ မျဖစ္မေန သတ္မွတ္ ရပါလိမ့္မယ္။ ျပည္သူလူထုတစ္ရပ္လုံး ဟာ ႏိုင္ငံေရး ႏိုးၾကားတက္ႂကြမႈ အျပည့္ နဲ႔ ၂၀၁၅ ေ႐ြးေကာက္ပြဲႀကီးကို အေမၽွာ္ လင့္ႀကီး ေမၽွာ္လင့္ခဲ့ၾကပါတယ္။ အကယ္ ၍ ဒီေ႐ြးေကာက္ပြဲႀကီးမွာသာ အေျပာင္း အလဲတစ္ခုမျဖစ္ခဲ့ရင္ ေနာင္ႏွစ္ေပါင္း မ်ားစြာ ဒီလိုအခြင့္အေရးမ်ိဳး ျပန္လည္ ရရွိဖို႔ မလြယ္ေတာ့ဘူး ဆိုတာလည္း သေဘာေပါက္ေန ၾကပါတယ္။ ထို႔အတူ သူတို႔ လက္ထဲက မဲျပားေတြနဲ႔ သူတို႔ လိုခ်င္တဲ့ စနစ္တစ္ခုကို ဖန္တီးႏိုင္လိမ့္ မယ္၊ သူတို႔လိုခ်င္တဲ့အစိုးရ တစ္ရပ္ကို ေ႐ြးေကာက္ တင္ေျမႇာက္ႏိုင္လိမ့္မယ္လို႔ ယတိျပတ္ ယုံၾကည္ေနၾကပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ မဲေပးပိုင္ခြင့္ ရွိသူအမ်ားစုဟာ အႀကိမ္ႀကိမ္ မွားယြင္းခဲ့တဲ့ မဲစာရင္းကို စိတ္ရွည္လက္ရွည္ ျပန္လည္ ျပင္ဆင္ ေလၽွာက္ထားၿပီး မဲေပးခြင့္ရေအာင္ ႀကိဳး စားခဲ့ပါတယ္။ ဒါကလည္း စကၤာပူေရာက္ ျမန္မာေတြ ႀကိဳတင္မဲ ေပးခြင့္ရဖို႔ လမ္း ေဘး ပလက္ေဖာင္းမွာ အပင္ပန္းခံၿပီး တန္းစီ အိပ္ေစာင့္ခဲ့ၾကတဲ့ အက်ိဳးေက်းဇူး ေၾကာင့္ ျပည္တြင္းက ျမန္မာေတြ မဲတစ္ ျပားကို ပိုတန္ဖိုးထားတတ္လာၾကတာ ျဖစ္ပါ လိမ့္မယ္။ ဒီသတင္းကို ျမန္မာ တစ္ႏိုင္ငံလုံး သိေအာင္ ေဖာ္ျပေပးခဲ့ၾက တဲ့ မီဒီယာသမားေတြရဲ႕ ေက်းဇူးလည္း မကင္းဘူးလို႔ ဆိုရမွာေပါ့။ ဒါ ေတြအျပင္ အရပ္ဖက္ လူ႕အဖြဲ႕အစည္း ေတြကလည္း မဲစာရင္း သြားၾကည့္ၾကဖို႔ အႀကိမ္ႀကိမ္ တိုက္တြန္းခဲ့ၾကသလို ၈ ရက္မွာ မဲသြား ေပးတဲ့အခါ ပယ္မဲ မျဖစ္ေအာင္ တံဆိပ္ ထုနည္းကို ရပ္ကြက္ထဲအထိ ဆင္းၿပီး လက္ေတြ႕ ျပသေပးခဲ့ၾကပါတယ္။
kyaw_hein_soe_nge
အခုလို မီဒီယာသမားေတြ၊ အရပ္ ဖက္ လူ႕အဖြဲ႕အစည္းေတြ ဒီေလာက္ လႈံ႔ေဆာ္ေန ၾကတာေတာင္ မဲေပးခြင့္ မရသူ အေျမာက္အျမား ရွိခဲ့ ၾကပါတယ္။တကယ္ေတာ့ အသက္၁၈ႏွစ္ျပည့္ၿပီးတဲ့ ႏိုင္ငံသားတိုင္း၊ ေ႐ြးေကာက္ တင္ေျမႇာက္ ျခင္းဆိုင္ရာ ဥပေဒနဲ႔ တစ္စုံတရာ ၿငိစြန္း မႈမရွိ သူတိုင္းဟာ မျဖစ္မေန မဲ ေပးခြင့္ ရကိုရရမွာပါ။ အကယ္၍ အခ်က္ အလက္ ေတြ ျပည့္စုံလ်က္နဲ႔ မဲေပးခြင့္ မရခဲ့ရင္ ဒါဟာ ေ႐ြးေကာက္ပြဲ က်င္းပေရး ေကာ္မရွင္ရဲ႕ တာဝန္ပါ။ ေဆာ့ဖ္ဝဲေတြ အမွားေၾကာင့္၊ ပါတီႀကီး တစ္ခုေၾကာင့္၊ မီဒီယာ သမားေတြေၾကာင့္ လို႔ ဘယ္လို အေၾကာင္း ျပပါေစ ဒါဟာ ဆင္ေသကို ဆိတ္သားေရနဲ႔ ဖုံးေန သလိုပါပဲ။

DဠB ႐ုပ္သံက တိုက္႐ိုက္ထုတ္ လႊင့္ျပသတဲ့ အင္တာဗ်ဴးတစ္ခုမွာ အမ်ိဳး သမီးႀကီးတစ္ဦး မဲေပးခြင့္ မရလို႔ ႐ႈိက္ႀကီးတငင္ငိုေႂကြးေနတာ ၾကည့္လိုက္ ရပါတယ္။ ဒီျဖစ္ရပ္အတြက္ တာဝန္ အရွိဆုံး ျဖစ္တဲ့ ေ႐ြး၊ ေကာ္ ဥကၠဌႀကီး ဦးတင္ေအးေတာ့ ဘယ္လို ခံစားရမလဲ မသိဘူး။ ဒီျပကြက္ကို ၾကည့္လိုက္ရသူ တိုင္း စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရတာ အမွန္ ပါပဲ။ ထို႔အတူ ဝမ္းနည္းပက္လက္ ငို ေႂကြးေနတဲ့ အမ်ိဳးသမီးႀကီးရဲ႕ ပုံရိပ္ဟာ လူတိုင္းရဲ႕ ႏွလုံးသားထဲမွာ သံမႈိႏွက္ ထားသလို ေနာင္ႏွစ္ေပါင္း မ်ားစြာ စြဲထင္ က်န္ရစ္ခဲ့မွာ ေသခ်ာပါတယ္။

ဒီလိုနဲ႔မနက္ေျခာက္နာရီခြဲ ေလာက္ မွာ ကၽြန္ေတာ္ မဲေပးခြင့္ ရခဲ့ တယ္။ မဲ႐ုံထဲ ေရာက္ေတာ့ ၁၉၉၀ ေ႐ြးေကာက္ ပြဲမွာ တစ္ႀကိမ္မဲေပးဖူးတဲ့ ကၽြန္ေတာ္ ေတာင္ စိတ္ေတြ လႈပ္ရွားခဲ့ရတယ္။ ဒါေပမဲ့ လႈပ္ရွားေနတဲ့ စိတ္ကို တည္ၿငိမ္ ေအာင္ ထိန္းခ်ဳပ္ၿပီး စႏိုက္ပါသမား တစ္ေယာက္ရဲ႕ တိက်ေသခ်ာမႈမ်ိဳးနဲ႔ ၾကဴနပန တည့္တည့္ကို ထိမွန္ေအာင္ ပစ္ခတ္ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ ပထမမဲျပားက ငါတို႔ ၿမိဳ႕အတြက္၊ ဒုတိယမဲျပားက ငါတို႔ တိုင္းေဒသႀကီးအတြက္၊ ေနာက္ဆုံး မဲျပားက ငါတို႔ ႏိုင္ငံ အနာဂတ္အတြက္။

ဆႏၵမဲေပးၿပီး အခ်ိန္မွာ ငါဟာ ႏိုင္ငံသားတစ္ေယာက္ရဲ႕ တာဝန္ေက် ပြန္ခဲ့ၿပီဆိုတဲ့ ခံစားခ်က္နဲ႔ လူတစ္ကိုယ္ လုံး တိမ္စိုင္ထဲ လြင့္ေမ်ာေနသလို လြတ္ လပ္ေပါ့ပါး သြားပါေတာ့တယ္။ ဆက္ လက္ၿပီး တျခားရပ္ကြက္က မဲ႐ုံေတြမွာ ဘယ္လို အေျခအေနရွိသလဲ သိခ်င္လို႔ ဆိုင္ကယ္တစ္စီးနဲ႔ လွည့္ပတ္ ၾကည့္႐ႈခဲ့ ပါတယ္။ မဲ႐ုံတိုင္းမွာ လူေတြ မဲေပးခြင့္ ရဖို႔တန္းစီေစာင့္ဆိုင္းေနၾကတာ ေတြ႕ရ ပါတယ္။ ဒီေန႔မွာ ၿမိဳ႕ရဲ႕ လမ္းမေတြေပၚ လူအသြားအလာ မရွိသေလာက္ ကင္း ရွင္းေနတာ ေတြ႕ရပါတယ္။

ဒီလိုနဲ႔ ညေန ၄နာရီ မဲ႐ုံ ပိတ္ခ်ိန္ ေရာက္ေတာ့ ရပ္ကြက္မဲ႐ုံေရွ႕ ကၽြန္ေတာ္ ေရာက္ရွိသြားပါတယ္။ မဲေရတြက္ေန တာကို ၾကည့္ရင္း ေအာင္ျမင္မႈ အရသာ ကို တစိမ့္စိမ့္ ခံစားခ်င္လို႔ပါ။ မဲ႐ုံေရွ႕ ေရာက္ရွိေနသူ အားလုံးဟာ NLD ပါတီ ျပတ္ျပတ္ သားသား အႏိုင္ ရရွိလိမ့္မယ္ ဆိုတာ ႀကိဳသိႏွင့္ ၿပီးသားပါ။ ဘာေၾကာင့္ လဲဆိုေတာ့ ေ႐ြးေကာက္ပြဲ အႀကိဳ မဲဆြယ္ ကာလမွာကတည္းက အေျဖထြက္ၿပီး သား မဟုတ္လား။ ျပည္ခိုင္ၿဖိဳးပါတီဟာ သူတို႔ အာဏာရခဲတဲ့ ငါးႏွစ္တာကာလ မွာ ျပည္သူလူထု သာဓုေခၚေလာက္တဲ့ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ဆိုလို႔ ဘာတစ္ခုမွ မည္ မည္ရရ မရွိခဲ့သလို လႊတ္ေတာ္က အတည္ျပဳျပ႒ာန္းခဲ့တဲ့ ဥပေဒတိုင္းဟာ လူထုဆႏၵနဲ႔ ဆန္႔က်င္ဘက္ ေတြခ်ည္းပဲ မဟုတ္လား။ သာဓကအားျဖင့္ ပုဒ္မ၄၃၆ ျပင္ဆင္ေရးကို ကန္႔ကြက္ခဲ့ျခင္း၊ လက္ ပံေတာင္းမွာ ဆႏၵျပသံဃာေတာ္ေတြကို မီးေလာင္ဗုံးေတြနဲ႔ ပစ္ခတ္ ၿဖိဳခြင္းခဲ့ျခင္း၊ လက္ပံတန္းမွာ ဆႏၵျပတကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသားေလးေတြကို ၿငိဳးသူ ရန္ ဘက္ေတြပမာ အၾကမ္းဖက္ ေခ်မႈန္း ခဲ့ျခင္း၊ တက္ႂကြ လႈပ္ရွားတဲ့ ႏိုင္ငံေရး သမားေတြကို ပုဒ္မ အမ်ိဳးမ်ိဳး တပ္ၿပီး ေထာင္သြင္းအက်ဥ္းခ်ခဲ့ျခင္း၊ လက္ပတ္နီ စြမ္းအားရွင္ေတြကို ၿမိဳ႕ေတာ္ ခန္းမေရွ႕မွာ စိတ္ထင္တိုင္း ရမ္းကားခြင့္ေပးခဲ့ျခင္း အျပင္အစိုးရအဖြဲ႕ဝင္ ဝန္ႀကီးေတြရဲ႕ ႏိုင္ တက္စီးနင္း ေျပာဆိုမႈေတြဟာ အတိုက္ အခံNLDပါတီအတြက္ မဲဆြယ္ေပး ေနသလိုပါပဲ။ ငါးႏွစ္တိုင္တိုင္ ျပည္သူ႕ ဆႏၵကိုလစ္လ်ဴ႐ႈခဲ့ၿပီး ေ႐ြးေကာက္ပြဲနီးမွ မစို႔မပို႔ မက္လုံးေပးၿပီး မဲဆြယ္ျခင္းဟာ ေရေပၚ အ႐ုပ္ေရးေနသလိုပါပဲ။ တစ္ႏွစ္ လုံး စာမက်က္ဘဲ အေပ်ာ္အပါး လိုက္စား ခဲ့တဲ့ ေက်ာင္းသားစာေမးပြဲနီးမွ ေအာင္ခ်င္ လို႔ မျဖစ္ႏိုင္သလိုေပါ့။
ဒီအေၾကာင္းတရားေတြအျပင္ လူထုေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစု ၾကည္ရဲ႕ ” လူကိုမၾကည့္ဘဲ ပါတီကို ၾကည့္ၿပီး မဲေပးၾကပါ” ၊ ” အစိုးရ ဖြဲ႕ႏိုင္ တဲ့ ပါတီကို မဲေပးၾကပါ၊ တစ္သီးပုဂၢလ ဟာအစိုးရ မဖြဲ႕ႏိုင္ပါဘူး” လို႔ မဲဆြယ္ မိန္႔ခြန္းမွာေျပာၾကားခဲ့ေလေတာ့ တစ္ ႏိုင္ငံလုံးရဲ႕ ဆႏၵမဲေတြဟာ NLD ပါတီ ဆီ အတားအဆီးမရွိ ေရာက္ရွိလာပါေတာ့ တယ္။

ဒီလိုနဲ႔ မဲစတင္ေရတြက္ေတာ့ အား လုံးေမၽွာ္မွန္းထားတဲ့ ရလဒ္ပဲ ထြက္ေပၚ လာပါတယ္။ မဲ႐ုံမႉးက မဲစာရင္း စာ႐ြက္ ေပၚက ေထာက္ခံမဲရရွိတဲ့ ကိုယ္စားလွယ္
အမည္ကို အားလုံးၾကားေအာင္ ေအာ္ေျပာလိုက္တိုင္း ကၽြန္ေတာ္တို႔က လက္ခုပ္တီးၿပီး ဝိုင္းဝန္းဂုဏ္ျပဳေပးခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒီေန႔က မဲ႐ုံေရွ႕မွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔အားလုံး အမူအရာနဲ႔ ေပ်ာ္႐ႊင္ခဲ့ၾကသလို မဲေရတြက္ ေပးေနတဲ့ ဆရာမေလးေတြရဲ႕ မ်က္လုံးထဲမွာ အေပ်ာ္ရိပ္ေလးေတြ သမ္းၿပီး ႏႈတ္ခမ္းေထာင့္စြန္းမွာ အၿပဳံးရိပ္ေလးေတြ တြဲလဲခိုေနၾကတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ အၿပီးသတ္ မဲေရတြက္ၿပီးတဲ့အခ်ိန္ ည၁၁နာရီ ခြဲမွာ ကၽြန္ေတာ္ အိမ္ျပန္ခဲ့ပါတယ္။ လက္ရွိ အခ်ိန္ထိ မီဒီယာေပါင္းစုံမွာ ေဖာ္ျပ ေနၾကတဲ့သတင္းေတြအရ NLD ပါတီဟာ မဲဆႏၵနယ္တိုင္းမွာ အျပတ္အသတ္ ေအာင္ပြဲခံေနေၾကာင္း သိရပါတယ္။
အိမ္ေရာက္ေရာက္ခ်င္း ဒိုင္ယာရီ စာအုပ္ဖြင့္ၿပီး အခုလို ခ်ေရး လိုက္ပါ တယ္။

” ကၽြန္ေတာ္လည္း အနီ
ခင္ဗ်ားလည္း အနီ
ကၽြန္ေတာ္တို႔အားလုံး အနီ။
တစ္တိုင္းလုံး အနီ
တစ္ျပည္လုံး အနီ
အနီေခတ္ႀကီးထဲမွာ
ကၽြန္ေတာ္တို႔အားလုံး ရဲရဲနီ” ။
ဒီညက ကၽြန္ေတာ္ အိပ္မက္ မက္တယ္။ အိပ္မက္ထဲမွာ ကၽြန္ေတာ္ တို႔ အားလုံး ဒီမိုကေရစီ အေဆာက္အဦႀကီးကို အတူတူ အုတ္ျမစ္ခ် ေနၾကပါတယ္။
ဘာပဲေျပာေျပာ ေနာက္ဆုံးေတာ့ ေက်ာ္ဟိန္းက ေက်ာ္ဟိန္းပါပဲ။