ထိုေၾကာင့္ ဤအရာကို Facebook ဟုေခၚသည္

0
413

ေဖ့စ္ဘြတ္ေခၚ လူမႈကြန္ရက္ကို မသုံးတတ္ခင္တုန္းက အ႐ြယ္သုံးပါး မေ႐ြး စမတ္ဖုန္းေလးေတြ ကိုယ္စီနဲ႔ ေဖ့စ္ဘြတ္ ေရလ်ဥ္ေၾကာမွာ ေမၽွာပါ ေနၾကတာ ဘယ္လိုမွ နားမလည္ ႏိုင္ခဲ့ ဘူး။ သူသူငါငါ အားအားရွိတိုင္း စမတ္ ဖုန္း ဖန္သားျပင္ေလးကို ပြတ္သပ္ၿပီး ၿပဳံးလိုက္၊ရယ္လိုက္၊ေဒါသထြက္ လိုက္နဲ႔ တဒဂၤအတြင္း စိတ္ခံစားခ်က္ အမ်ိဳးမ်ိဳး အဖုံဖုံ ေျပာင္းလဲေနတာ ၾကည့္ၿပီး ဒီလူ ေတြ ႐ူးမ်ား႐ူးေနၾကသလား လို႔ေတာင္ ေတြးမိေသးတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကိုယ္တိုင္ ေဖ့စ္ဘြတ္ကို သုံးတတ္လာေတာ့မွ သူ႐ို႕ ကို ကိုယ္ခ်င္းစာ တတ္ခဲ့တယ္။

ဪ……လက္စသတ္ေတာ့ ေဖ့စ္ ဘြတ္ဆိုတာ ဂလိုကိုး။

၁၉၈၉ ခုႏွစ္မွာ ၿဗိတိသၽွလူမ်ိဳး ကြန္ပ်ဴတာပညာရွင္ တင္(မ)ဘားနတ္ လီက “World Wide Web“ ဆိုတဲ့ ကမၻာ့ပင့္ကူအိမ္ႀကီးကို တီထြင္ခဲ့ ပါ တယ္။ ဒီအခ်ိန္ထိ ေ႐ႊျမန္မာ အေတာ္ မ်ားမ်ားဟာ ကြန္ပ်ဴတာဆိုတာကို ၾကားသာၾကားဖူးၿပီး ပိုင္ပိုင္ႏိုင္ႏိုင္ ကိုင္တြယ္ သုံးစြဲဖူးသူ မရွိသေလာက္ ရွားပါတယ္။ ၁၉၉၈ခုႏွစ္ ေရာက္တဲ့အခါ လာရီေပ့ခ္်နဲ႔ ဆာဂ်ီဘရင္းတို႔ ႏွစ္ဦးက “Google Search Engine ” ကို တီထြင္ ထုတ္လႊင့္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ဆက္လက္ၿပီး ၂၀၀၄ခုႏွစ္၊ ေဖေဖာ္ဝါရီလမွာ မာ့ခ္ ဇူကာဘတ္နဲ႔ သူငယ္ခ်င္း တစ္စုတို႔က က Facebook ဆိုတဲ့ လူမႈကြန္ရက္ ႀကီးကို တီထြင္ထုတ္လႊင့္ လိုက္တဲ့အခါ တစ္ကမၻာလုံး ေဖ့စ္ဘြတ္ ဆြဲေဆာင္ရာ ေနာက္ ေကာက္ေကာက္ပါေအာင္ လိုက္ ပါ ကုန္ၾကပါတယ္။
is_called_facebook
စတင္ ထုတ္လႊင့္ၿပီး ၄ႏွစ္ အၾကာ မွာ ကမၻာတစ္ဝန္းေဖ့စ္ဘြတ္ သုံးစြဲသူ သန္း ၁၀၀ေက်ာ္ ရွိခဲ့ၿပီး လက္ရွိအခ်ိန္မွာ သန္း ၈၀၀ေက်ာ္ အထိ ရွိလာပါတယ္။ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဆီမွာေတာင္ ဒီယဥ္ေက်းမႈ ထြန္းကားခဲ့တာ ဘာမွ မၾကာေသးေပမယ့္ အခုဆို ခိုင္ခိုင္မာမာ အျမစ္တြယ္ခဲ့ပါၿပီ။ စမတ္ဖုန္း သုံးစြဲသူ ၅ဦးမွာ ၄ဦး ေလာက္ ဟာ ေဖ့စ္ဘြတ္ သုံးစြဲသူေတြ ျဖစ္ေနၾက ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ တစ္ခ်ိန္က စာ႐ြက္ ကို ပယ္ပယ္ႏွယ္ႏွယ္ လွန္ေလွာ ဖတ္႐ႈခဲ့ ၾကတဲ့လက္ၫႈိးေတြဟာ အခုဆို စမတ္ ဖုန္း ဖန္သားျပင္ေပၚ ေျပာင္းေ႐ႊ႕က်က္ စားလာၾကသလို စိတ္ပုတီး ကိုင္တဲ့လက္၊ ပုခက္လႊဲတဲ့ လက္၊ ေဆးထိုးအပ္ကိုင္ တဲ့လက္၊ ကေလာင္ကိုင္တဲ့လက္၊ စုတ္တံ ကိုင္တဲ့ လက္၊ တူကိုင္တဲ့လက္ ေတြဟာ လည္း စမတ္ဖုန္း ဖန္သားျပင္နဲ႔ မခြဲႏိုင္ မခြာရက္ ျဖစ္လာၾကပါေတာ့တယ္။
အခုလို တစ္ကမၻာလုံး ေဖ့စ္ဘြတ္ ဆြဲေဆာင္ရာေနာက္ ဘာေၾကာင့္ ေကာက္ေကာက္ပါေအာင္ လိုက္ပါ ကုန္ၾကသလဲဆိုတာ စူးစမ္းၾကည့္ လိုက္ေတာ့ အဓိကအခ်က္ တစ္ခ်က္ကို သြားေတြ႕ရတယ္။ ဒီအခ်က္ကေတာ့ ေဖ့စ္ဘြတ္မွာ လူေတြအႀကိဳက္ လူ႕စ႐ိုက္ လူ႕သေဘာသဘာ၀ ေတြကို ထည့္သြင္း ေပးထားလို႔ပါပဲ။ ေဖ့စ္ဘြတ္သုံးသူေတြ တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ Friend Request အေတြ ေပးပို႔ျခင္းဟာ ျပင္ပမွာ တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး မိတ္ဖြဲ႕ျခင္း ပါပဲ။ ဒီလို Friend Request ေပးပို႔ လိုက္တဲ့အခါ တခ်ိဳ႕ကခ်က္ခ်င္း လက္ခံသလို တခ်ိဳ႕ က အေသအခ်ာ စိစစ္ၿပီးမွ လက္ခံေလ့ ရွိပါတယ္။

ဘာေၾကာင့္ အေသအခ်ာ စိစစ္ၿပီးမွ လက္ခံၾကသလဲဆိုေတာ့ ေပါက္တတ္ကရ ေျပာဆို ေရးသားတတ္ သူေတြနဲ႔ မိတ္ေဆြ မျဖစ္ခ်င္လို႔ ၊ၤမငနညိ အေယာက္ ၅၀၀၀ သာ လက္ခံခြင့္ရွိလို႔ ျဖစ္ပါသတဲ့။ အဲ….တခ်ိဳ႕ကေတာ့ Fမငနညိ မ်ားတာကို လူေပါင္းဆန္႔ တယ္လို႔ ဂုဏ္ယူေတာ့ ကိုယ့္ကိုလာ ဗိ သမၽွ တစ္ေယာက္မက်န္ လက္ခံ တတ္ၾကတယ္။ Friend အေယာက္ ၅၀၀၀ ျပည့္ေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္းတစ္ဦး အဆိုအရ သူ႕ဖခင္ႀကီး ကြယ္လြန္တုန္း က သူ႕ F.B Friend အေယာက္ ၅၀၀၀ အနက္ အေယာက္ ၅၀ ေလာက္သာ အသုဘ႐ႈ လာၾကသတဲ့။ ဒါေပမဲ့ ဖခင္ ႀကီးရဲ႕ နာေရးကို ေဖ့စ္ဘြတ္မွာ တင္ လိုက္ေတာ့ Like အမ်ားႀကီးရသတဲ့။ အံ့ဖြယ္ပါတကား။ ဒါေတြအျပင္ မိမိ Friend ထဲက တစ္ဦးဦးကို သေဘာ မက်ရင္ Unfriend လုပ္ႏိုင္သလို Block လိုက္လို႔လည္း ရပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျပင္ပေလာကမွာေတာ့ အေပါင္းအသင္းမလုပ္ဘဲ ခပ္ကင္းကင္း ေနလိုက္တဲ့ သေဘာပါပဲ။

ေနာက္တစ္ခုက Share ပါ။ အ ကယ္၍ တစ္ေယာက္ေယာက္ က တင္လိုက္တဲ့ ပို႔စ္တစ္ခုခုကို ကိုယ္က ႏွစ္သက္ၿပီး ကိုယ့္မိတ္ေဆြ အေပါင္း အသင္းေတြကို ထပ္ဆင့္ေဝမၽွခ်င္ရင္ Share လုပ္ရပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ Share လုပ္တယ္ဆိုတာ အမၽွေဝတာနဲ႔ အတူတူပါပဲ။ အကယ္၍ ကိုယ္ Share လုပ္လိုက္တဲ့ ပို႔စ္ကို ကိုယ့္ Friend ေတြက Like ေပးတာဟာ သာဓုေခၚ တာနဲ႔ အလားသဏၭာန္ တူပါတယ္။ Like ကို ႏွစ္သက္ျခင္းလို႔ ဘာသာ ျပန္ဆို ႏိုင္သလို သာဓုဆိုတာ ေကာင္း ေလစြလို႔ အဓိပၸာယ္ ဖြင့္ဆိုႏိုင္တယ္ မဟုတ္ပါလား။ ဒါေၾကာင့္ တခ်ိဳ႕ဆို ကိုယ္တင္လိုက္တဲ့ ပို႔စ္မွာ Lငုန ဘယ္ ေလာက္၊ွ႔ေမန ဘယ္ေလာက္ရၿပီ ဆိုတာ ဂုဏ္ယူၾကသလို အခ်င္းခ်င္း လည္း ၿပိဳင္ဆိုင္ၾကသတဲ့။ ဒါကလည္း လူေတြရဲ႕ ႀကီးျမတ္မႈလိုအင္ တစ္ခုလို႔ ေျပာရမွာပါ။ ေနာက္ဆို Like အျပင္ Dislike ကိုပါ ထည့္သြင္းေပးမယ္လို႔ ဇူကာဘတ္က ဆိုပါတယ္။ ပို႔စ္တစ္ခုခု ကို သေဘာက်ရင္ Like၊ သေဘာ မက်ရင္ Dislike ေပးခ်င္ေပးေပါ့။ အကယ္၍ Dislike ကိုပါ ထည့္သြင္း ခဲ့ရင္ေတာ့ ေဖ့စ္ဘြတ္ဟာ ပိုၿပီး လႈပ္ရွား သက္ဝင္လာမွာျဖစ္သလို လူမႈကြန္ရက္ မွာ အမုန္းတရားေတြ ပြားမ်ားၾကမွာ ျမင္ေယာင္မိပါတယ္။

ဆက္လက္ၿပီး ေဖ့စ္ဘြတ္ကို လူေတြစြဲၿငိေစတဲ့ အခ်က္တစ္ခ်က္ ရွိပါ ေသးတယ္။ ဒါကေတာ့ ဃသာနညအ ပါပဲ။ ကိုယ္တင္လိုက္တဲ့ ပို႔စ္မွာ Fမငနညိ ဟုတ္သူေရာ၊ မဟုတ္သူေတြပါ ဃသာနညအ ဝင္ေရးခြင့္ ရွိပါတယ္။ သေဘာတူရင္လည္း သေဘာတူေၾကာင္း၊ သေဘာမတူရင္လည္း ဘာေၾကာင့္ သေဘာမတူေၾကာင္း စသည္ျဖင့္ေပါ့။ အခုလို လူတန္းစား အလႊာအသီးသီးရဲ႕ သေဘာထား အျမင္ေတြကို အခ်ိန္နဲ႔ တစ္ေျပးညီ ျပန္လည္ ရရွိတတ္တာ ေၾကာင့္ ေဖ့စ္ဘြတ္သုံးသူ အေတာ္ မ်ားမ်ားဟာ မိမိပို႔စ္ရဲ႕ေအာက္က ဃသာနညအ ေတြကို ဂ႐ုတစိုက္ ဖတ္ၿပီး ျပန္ၾကားသင့္တာကို ျပန္ၾကားေပးေလ့ရွိ ပါတယ္။

ျပင္ပေလာကမွာ တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး အျပန္အလွန္ ေျပာဆိုေဆြးေႏြးၾကတဲ့ သေဘာပါ။ ဒါေပမဲ့ လူခ်င္း မေတြ႕ရဘဲ စက္ကိရိယာကို ၾကားခံၿပီး ေဆြးေႏြး ၾကတာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ တခ်ိဳ႕ ဃသာနညအ ေတြဟာ ပြင့္လင္းတဲ့ အဆင့္ ကို ေက်ာ္လြန္ၿပီး ႐ိုင္းပ်သလို ျဖစ္သြား တတ္ပါတယ္။ မိမိေရး လိုက္တဲ့ ဃသာနညအ ကို လူေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာ ျမင္ေတြ႕ ဖတ္႐ႈႏိုင္တာမို႔ ဆင္ ျခင္သင့္ ေၾကာင္းပါ။ ဒါေပမဲ့ ဥာဏ္ႀကီးရွင္ ဇူကာ ဘတ္က မိမိေရးလိုက္တဲ့ ဃသာနညအ ကို မိမိကိုယ္တိုင္ ျပန္လည္ ဖ်က္သိမ္းခြင့္ ေပးထားသလို မူရင္းပို႔စ္ပိုင္ရွင္ကိုလည္း ဖ်က္သိမ္းခြင့္ ျပဳထားပါတယ္။ ေမာင္မင္း ႀကီးသား ဇူကာဘတ္ အေျမာ္အျမင္ ႀကီး လွပါေပတယ္။

ဒါေတြအျပင္ မိမိက အထူးတလည္ အသိေပးခ်င္သူေတြကို Tag ေပးျခင္း၊ သူတစ္ပါး မသိေစခ်င္တဲ့ အေၾကာင္း အရာေတြကို ဃ့ေအ ဩထ ထဲမွာ အျပန္ အလွန္ ေျပာခြင့္ျပဳျခင္းဆိုတဲ့ အေသးစိတ္ အစီအစဥ္ ေလးေတြကို ထည့္သြင္းေပး ထားလို႔ တစ္ကမၻာလုံးက ေဖ့စ္ဘြတ္ကို တမ္းတမ္းစြဲ ျဖစ္ခဲ့ၾကတာ ဘာမွမဆန္း ပါဘူး။ တခ်ိဳ႕ဆို ခ်က္တင္အဝင္ေကာင္း လို႔ အင္တာနက္က ၾကင္ယာဖက္ခဲ့ၾက ပါတယ္။ ေကာင္းေပ ေကာင္းရဲ႕ဆို မဂၤလာတစ္ပါးေပါ့ခင္ဗ်ား။
အခုဆို ကၽြန္ေတာ္တို႔ဆီမွာ လူအေတာ္ မ်ားမ်ားဟာ ေဖ့စ္ဘြတ္ မသုံးရ မေနႏိုင္ေလာက္ေအာင္ စြဲလမ္း ေနၾကတာ ေတြ႕ရပါတယ္။

တခ်ိဳ႕ဆို တစ္ေနကုန္ တစ္ေနခန္း ဖုန္းဖန္သား ျပင္ထဲ ခုန္ဝင္ သြားလိုက္ၾကတာမ်ား ပတ္ဝန္းက်င္နဲ႔ အဆက္အသြယ္ ျပတ္ ေတာက္ သေလာက္ပါပဲ။ သူ႐ို႕ဟာ ေဖ့စ္ဘြတ္ထဲက သတင္းေတြ ဖတ္ၿပီး ေျမာက္ကိုးရီးယားက ႏ်ဴကလီးယား ထိပ္ဖူးတပ္ ဒုံးက်ည္ကို ေသြးပ်က္လု မတတ္ ေၾကာက္လန္႔ ေနတတ္ၾက ေပ မယ့္ မိမိနံေဘးမွာ ခဲလုံးကိုင္ၿပီး ရပ္ေန တဲ့ အ႐ူးတစ္ေယာက္ကို သတိမထား မိတတ္ၾကဘူး။ အဂၤလန္ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ဝမ္းခ်ဳပ္ေနတာ သိေပမယ့္ ကိုယ့္မိခင္ ႀကီး ေခါင္းကိုက္ေနတာကို သိခ်င္မွ သိ မယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ကိုယ့္ မိခင္ႀကီး ေခါင္းကိုက္တဲ့ သတင္းက ေဖ့စ္ဘြတ္မွာ ဘယ္သူမွ တင္မထား လို႔ပါ။ တခ်ိဳ႕ဆို အေမရိကန္ သမၼတ ႀကီး အိုဘားမားရဲ႕ ေမြးေန႔ကို သိေပမယ့္ ကိုယ့္ဇနီးရဲ႕ ေမြးေန႔ကို ေမ့ခ်င္ ေမ့ေန တတ္ ၾကပါတယ္။ ဒါေတြအျပင္ တခ်ိဳ႕ ဆို ကမၻာ့ေရနံစိမ္းေဈး၊ ေ႐ႊေဈး၊ ေဒၚလာေဈးေတြကို ႏႈတ္တက္ဖြဖြ ႐ြတ္ ဆိုျပ ႏိုင္ေပမယ့္ အိမ္မွာ တစ္ေန႔ ေဈးဖိုး ဘယ္ေလာက္သုံးသလဲလို႔ ေမး လိုက္ရင္ ေခြးအႀကီး လွည္းနင္းသလို အထစ္ထစ္ အေငါ့ေငါ့။

တကယ္ေတာ့ ေလာကမွာ ဘယ္ အရာမဆို တစ္ဖက္စြန္းေရာက္လြန္း ရင္၊ စြဲလမ္းလြန္းရင္ ဥပါဒါန္ေၾကာင့္ ဥပါဒ္ ေရာက္တတ္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ခက္ေနတာက ေဖ့စ္ဘြတ္ဆိုတာ ၫႈိ႔ခ်က္က ျပင္းလြန္းေတာ့ ဒင္းနဲ႔ ပတ္သက္မိသူတိုင္း အ႐ူးအမူးစြဲလမ္း သြားေလ့ရွိပါတယ္။ ကြန္နက္ရွင္ေကာင္းရင္ ေကာင္းသလို သုံးေကာင္း ေကာင္းနဲ႔ ထိုင္သုံးေနရင္း အခ်ိန္ေတြ ကုန္မွန္းမသိ ကုန္သြားတတ္ပါ တယ္။
ဒီေတာ့ မဝံ့မရဲ တိုက္တြန္းခ်င္တာ တစ္ခုကေဖ့စ္ဘြတ္ကို မသုံးရ ဘူးလို႔ မဆိုလိုပါဘူး။ သုံးၾကပါ။ အထူးသျဖင့္ အခုလို အိုင္တီေခတ္ ႀကီးမွာ ေခတ္မီမီ ကမၻာနဲ႔ ရင္ေဘာင္တန္းႏိုင္ဖို႔ နည္းပညာနဲ႔ ယဥ္ပါး ေနတာ ေကာင္းတဲ့လကၡဏာ တစ္ရပ္ပါ။ သို႔ေသာ္ အလြန္အကၽြံ မျဖစ္ဖို႔ေတာ့ လိုပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ မိမိတစ္ဦးတည္း ပိုင္တဲ့ အခ်ိန္ မွာ ျဖစ္ေစ၊ ဒါမွမဟုတ္ တစ္ေန႔မွာ တစ္နာရီျဖစ္ေစ သတ္သတ္မွတ္မွတ္ သုံးစြဲသင့္ပါတယ္။ က်န္အခ်ိန္ေတြမွာ ဖန္သားျပင္ထဲက ခုန္ထြက္ လာၿပီး လက္ေတြ႕ဘ၀ထဲမွာ က်င္လည္က်က္စားၾကပါ။ မိုးေပၚကေန ေျမႀကီးေပၚ ရဲရဲႀကီး ခုန္ဆင္းလာခဲ့ၾကပါ။ တကယ္တမ္း ေန႔စဥ္ မိုး ေသာက္ မိမိနဲ႔ ထိေတြ႕ ဆက္ဆံေနရ သူေတြဟာ မိုးေပၚမွာ မရွိပါဘူး။ မိမိပတ္ဝန္းက်င္မွာသာ ရွိၾကတာပါ။ လူမႈကြန္ရက္ေၾကာင့္ လူမႈေရး လစ္ဟင္းရတာ မျဖစ္သင့္ေၾကာင္းပါခင္ဗ်ား။