သမိုင္း တရားခံေတြ မျဖစ္ေစလို

0
536

Nasa ဆိုတဲ့ အေမရိကန္ အဖြဲ႕ အစည္းႀကီးတစ္ခုက ဆိုတယ္။ အ႐ြယ္ ေရာက္ၿပီးတဲ့ သစ္ပင္တစ္ပင္ကေန တစ္ နာရီမွာ ေအာက္စီဂ်င္ ၀.၄၉လီတာ ထုတ္ ေပးတယ္။ ၂၄နာရီ (တစ္ရက္)မွာ ၁၂ လီတာေလာက္ ထုတ္တယ္။ လူတစ္ ေယာက္အတြက္ တစ္ရက္ကို ပ်မ္းမၽွ ေအာက္စီဂ်င္ ၆၃၁ လီတာ လိုတယ္။

ဒီဟာကို အခ်ိဳးခ်ၾကည့္ရင္ လူတစ္ေယာက္ အတြက္ အ႐ြယ္ ေရာက္ၿပီးသား (အေတာ္ အသင့္ႀကီးတဲ့)သစ္ပင္ ၅၃ပင္ေလာက္ လိုပါတယ္။ ကမၻာေပၚမွာ လူဦးေရ သန္း ၇၀၀၀ ေက်ာ္အတြက္ရယ္၊ အျခားသက္ရွိ သတၱဝါေတြအတြက္ရယ္ ဆိုရင္ သစ္ ေတာေတြ ဘယ္ေလာက္ လိုအပ္တယ္ ဆိုတာ ေျပာစရာ မလိုပါဘူး။
ကမၻာေပၚမွာ ေန႔စဥ္ ပ်မ္းမၽွအေနနဲ႔ သစ္ပင္ေပါင္း  ၂၇၀ယ၀၀၀ ခုတ္လွဲ ခံေနရပါတယ္။ ကမၻာကုန္း ေျမဧရိယာရဲ႕ ၃၀ ရာခိုင္ႏႈန္း ေလာက္ကို ဖုံးလႊမ္းေနတဲ့ သစ္ေတာေတြဟာ အလ်င္အျမန္ ေပ်ာက္ ကြယ္ေနတယ္။ ပါေမာကၡ ေဒါက္တာ ေအးျမင့္ရဲ႕ “လူသားတိုင္းပါဝင္ သဘာ၀ ပတ္ဝန္းက်င္”  စာအုပ္မွာ ဘရာဇီးမွာ ႏွစ္စဥ္ ဟက္တာ ၃.၅သန္း၊ အင္ဒိုနီးရွား မွာ ယက္တာ ၁.၅သန္း၊ ႐ုရွားမွာ ဟက္တာ ၀.၅သန္း ဆုံး႐ႈံးေနတယ္။ ဒီအတိုင္းဆက္သြားခဲ့ရင္ ၂၀၃၀နဲ႔ ၂၀၄၀ ႏွစ္ေတြ ၾကရင္ မိုးသစ္ေတာေတြ ကုန္ၿပီ တဲ့။
ေ႐ႊျပည္ႀကီးဘက္ တစ္ခ်က္ေလာက္ ၾကည့္ရေအာင္။ မာန္သူရိန္ရဲ႕ ” တစ္တိုင္း ျပည္လုံး စုံးစုံးျမဳပ္ေအာင္ ႏွစ္ေနၾက သလား” ဆိုတဲ့ ေဆာင္းပါး ၂၀၁၅ ခုႏွစ္ ေအာက္တိုဘာ ၆ရက္ေန႔ ထုတ္ Daily Eleven မွာ ဒီလို ေတြ႕ရတယ္။

shwe_wal_doe_articles
အစိုးရသစ္လက္ထက္ျဖစ္တဲ့ ၂၀၁၁-၂၀၁၂မွာ တန္ခ်ိန္ ၂၄ သိန္း နီးပါး၊ ၂၀၁၂-၂၀၁၃မွာ တန္ခ်ိန္ ၁၇သိန္းနီးပါး၊ ၂၀၁၃-၂၀၁၄မွာ တန္ခ်ိန္ ၁၀သိန္းနီးပါး၊ ၂၀၁၄-၂၀၁၅မွာ တန္ခ်ိန္ တန္ခ်ိန္ ၇သိန္း ေက်ာ္၊ ၂၀၁၅-၂၀၁၆မွာ တန္ခ်ိန္ ၇သိန္းေက်ာ္နဲ႔ စုစုေပါင္း တန္ခ်ိန္ ၆၄သိန္းေက်ာ္ ထုတ္ခဲ့တယ္။ ဒီတန္ခ်ိန္ေတြက ကၽြန္းနဲ႔ သစ္မာေပါင္းစုံ စာရင္း ျဖစ္တယ္။ ဒါက တရားဝင္စာရင္း တဲ့ဗ်။ ေထာင္ဒဏ္ တစ္သက္တစ္ကၽြန္း ခ်ၿပီး ၈ရက္နဲ႔ ျပန္လႊတ္ေပးခဲ့တဲ့ ေပါက္ ေဖာ္ႀကီးေတြ ခုတ္တာမပါဘူးတဲ့။
ေဆာင္းပါးရွင္က စစ္အစိုးရ လက္ ထက္နဲ႔ အခု အစိုးရ  ၅ ႏွစ္ သက္တမ္း အတြင္း သစ္ပင္ေပါင္းသန္း ၃၀ေလာက္ ခုတ္ခံရတယ္လို႔ ဆိုတယ္။ တရားဝင္ ခြင့္ျပဳခဲ့တဲ့ သစ္တန္ခ်ိန္ေတြ အရ သစ္ပင္ ၁၅သန္းရယ္၊ ဘိုးဘိုးေအာင္ တန္ခိုးနဲ႔ တစ္ဆတိုးၿပီး တရားမဝင္ ခုတ္တာက သစ္ပင္ ၁၅သန္းတဲ့။ အခုဆိုရင္ ျမန္မာ ႏိုင္ငံမွာ သစ္ေတာ ဖုံးေနတာ ၁၀ ရာခိုင္ ႏႈန္းပဲ ရွိေတာ့တယ္။ သစ္ေတာေတြ မရွိေတာ့တာေၾကာင့္ လူ၁၂၂ဦး ေသဆုံးခဲ့၊ စီးပြားေရးအရ က်ပ္ ၁၇၄ ဘီလီယံဆုံး႐ႈံး၊ လယ္ဧက ၈သိန္းေက်ာ္ ပ်က္စီး၊ အိမ္ေျခ ၁၇၇၆၄လုံး ပ်က္စီးခဲ့တဲ့ ေရႀကီး ေျမၿပိဳ မႈႀကီး ျဖစ္ခဲ့တယ္လို႔ ေဖာ္ျပထားပါ တယ္။ အဲဒီေဆာင္းပါးကို လူတိုင္း ဖတ္ၿပီး သိမ္းထားသင့္ပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ တနသၤာရီျပည္ ႀကီးဘက္ကို ေလ့လာၾကည့္ရေအာင္။ ကံေကာင္းစြာနဲ႔ပဲ တစ္တိုင္းျပည္လုံးနီးနီး ဆင္းရဲ ဒုကၡေရာက္ေနခ်ိန္ ကၽြန္ေတာ္ တို႔မွာ ျပင္းထန္တဲ့ သဘာ၀ေဘး မျဖစ္ ခဲ့ဘူး။ အျခားတိုင္းရင္းသားေဆြမ်ိဳးေတြ အတြက္ ဝမ္းနည္း ေၾကကြဲရပါတယ္။ တနသၤာရီတိုင္းကို ေလ့လာတဲ့အခါ သက္ဆိုင္ရာ ဌာနေတြရဲ႕ ပြင့္လင္းျမင္ သာမႈ မရွိတာ၊ နယ္ေျမ မေအးခ်မ္းတာ၊ လမ္းပန္း ဆက္သြယ္ေရးခက္ခဲတာ၊ လုံၿခဳံေရး စိတ္မခ်ရတာေတြေၾကာင့္ ျပည့္စုံတဲ့ အခ်က္အလက္ရရွိဖို႔ ခက္ခဲ ပါတယ္။
လူမိုက္ ကံေကာင္းပဲ ေျပာရမလား ပဲ။ ၿပီးခဲ့တဲ့အပတ္က တိုင္းေဒသႀကီး လႊတ္ေတာ္က ထုတ္ေဝတဲ့ လြတ္ေတာ္ သတင္းလႊာ (၇)ကို ဖတ္ခြင့္ ရခဲ့ပါတယ္။ ဒီသတင္းလႊာမွာ ၇.၈. ၂၀၁၅ ရက္စြဲနဲ႔ ေတြ႕ရတယ္။ တိုင္း ေဒသႀကီးလႊတ္ေတာ္ အစည္းအေဝးခန္းမမွာ သစ္ေတာ ဦးစီး ဌာန၊ ျမန္မာ့ သစ္လုပ္ငန္း၊ ပတ္ဝန္းက်င္ ထိန္းသိမ္းေရးဦးစီးဌာန၊ အမွတ္(၂)သတၳဳ တြင္း လုပ္ငန္း၊ အားကစားႏွင့္ ကာယ ပညာဦးစီးဌာန၊ ျပည္တြင္းအခြန္မ်ား ဦးစီးဌာန စသျဖင့္ အစိုးရသစ္ လက္ ထက္ ၅ ႏွစ္တာ ေဆာင္႐ြက္ခဲ့တဲ့ လုပ္ ငန္းေတြ အေၾကာင္း ၾကားနာခဲ့တယ္။
တိုင္းေဒသႀကီး သစ္ေတာဦးစီးဌာန ၫႊန္ၾကားေရးမႉး ဦးတင္သိန္းရဲ႕ ရွင္း လင္းခ်က္ကို ေတြ႕ရတယ္။ ဒီ တနသၤာရီ တိုင္းႀကီးက ဧရိယာ ၁၀၇.၁ ဧက သိန္း ရွိတယ္။ သစ္ေတာႀကိဳးဝိုင္း ၂၉ ခုက ဧရိယာဧက ၂၉ သိန္းေက်ာ္၊ ႀကိဳးျပင္ ကာကြယ္ေတာ ၁၅ ခုက ဧရိ ယာဧက  ၄.၁ သိန္းေက်ာ္၊ သဘာ၀ထိန္းသိမ္း ျခင္းနယ္ေျမ ၃ ခုက ဧရိယာဧက ၄.၈ သိန္းေက်ာ္၊ စုစုေပါင္း သစ္ေတာနယ္ေျမ ဧရိယာဧက ၃၄.၅ သိန္းေက်ာ္ ရွိတယ္။ သစ္ေတာနယ္ေျမက တိုင္းေဒသႀကီးရဲ႕ ၃၂.၂၅ ရာခိုင္ႏႈန္းရွိၿပီး ႀကိဳးျပင္ေတာ ဧရိယာပါ ထည့္တြက္ရင္ တိုင္းေဒသႀကီး တစ္ခုလုံးရဲ႕  ၆၉.၃၅ ရာခိုင္ႏႈန္းက သစ္ေတာဖုံးလႊမ္းေန တယ္တဲ့။ ဝမ္းသာ စရာပါပဲ။
စာမ်က္ႏွာ ၉ ကို ေရာက္တဲ့အခါ တိုင္းေဒသႀကီး ျမန္မာသစ္လုပ္ငန္း တိုင္းတာဝန္ခံ ဒုတိယ အေထြေထြ မန္ေန ဂ်ာ ဦးေဝႀကိဳင္ရဲ႕ ရွင္းလင္းခ်က္ကို ဖတ္ရပါတယ္။ ျမန္မာသစ္လုပ္ငန္းရဲ႕ အစိုးရသစ္ လက္ထက္ ၅ ႏွစ္တာ သစ္ထုတ္ခဲ့တဲ့စာရင္းကို စာမ်က္ႏွာ ၁၀ မွာေတြ႕ရတယ္။ ဇယားအတိုင္း ေဖာ္ျပ ခ်င္ေပမယ့္ အက်ဥ္းခ်ဳပ္ၿပီးေရး လိုက္ရ တယ္။
ဒီဇယားမွာ ႏွစ္အလိုက္Modified Procedure (MP ) စနစ္နဲ႔ သစ္ထုတ္ ျခင္း၊ ျပည္တြင္းသုံးနဲ႔ ေဒသဖြံ႕ၿဖိဳးေရး သစ္ထုတ္ျခင္း၊ စိုက္ပ်ိဳးေျမ အေျပာင္ ရွင္းစနစ္ေတြ လ်ာထားခ်က္၊ ထြက္ရွိ စတာေတြနဲ႔ ေဖာ္ျပထားတယ္။ ၿပီးေတာ့ ထားဝယ္ေဒသ၊ ၿမိတ္ေဒသ(ေကာ့ေသာင္း ပါ) ဆိုၿပီး ခြဲျခားထားတယ္။ အဓိက အခ်က္ေတြကို ေျပာလိုတဲ့အတြက္ တစ္တိုင္းလုံးအေနနဲ႔ ေျပာရရင္ ၾဏ စနစ္အရ ၂၀၁၁-၂၀၁၂မွာ ထြက္ရွိ သစ္တန္ ၇၀၉၀၂ ၊ ၂၀၁၃-၂၀၁၃မွာ ၁၁၀၄၉၇ တန္၊ ၂၀၁၃-၁၀၁၄မွာ ၈၆၈၂၀ တန္၊ ၂၀၁၄-၂၀၁၅မွာ ၂၆၆၈၈ တန္၊ ၂၀၁၅-၂၀၁၆မွာေတာ့ လုပ္ငန္း မစရ ေသးေတာ့ လ်ာထားစာရင္း သစ္တန္  ၅၂၀၀၀ လို႔ ေတြ႕ရတယ္။
ျပည္တြင္းသုံးႏွင့္ ေဒသဖြံ႕ၿဖိဳးေရး  သစ္ထုတ္ျခင္း ေခါင္းစဥ္အေနနဲ႔ ၂၀၁၁-၂၀၁၂မွာ ထြက္ရွိ သစ္တန္  ၂၃၆၅၉၊ ၂၀၁၂-၂၀၁၃ မွာ ၂၂၂၁၂ တန္၊ ၂၀၁၃-၂၀၁၄မွာ ၅၇၁၂ လို႔ ေတြ႕ရၿပီး ၂၀၁၄-၂၀၁၅နဲ႔ ၂၀၁၅-၂၀၁၆စာရင္း မေတြ႕ ရဘူး။ တိုင္းခ်ဳပ္ စာရင္းအရ ၅ ႏွစ္ အတြင္း ၾဏ စနစ္ အရ ထြက္ရွိ သစ္တန္ ၂၉၄၉၀၇ တန္၊ ျပည္တြင္းသုံးႏွင့္ ေဒသဖြံ႕ၿဖိဳးေရး သစ္ထုတ္ျခင္းအရ ထြက္ရွိ သစ္တန္ ၅၁၅၈၃ ဆိုတဲ့အတြက္ စုစုေပါင္း သစ္တန္  ၃၄၆၄၉  တန္ျဖစ္ တယ္။ ဒါကအစိုးရ စာရင္းျဖစ္တယ္။ ဘိုးဘိုးေအာင္တန္ခိုးနဲ႔ တစ္ဆမတိုး ပါေစနဲ႔ ဆုေတာင္းရတယ္။ စိုက္ပ်ိဳးေျမ အေျပာင္ ရွင္းစနစ္အရ ၅ ႏွစ္အတြင္း ဧက ၁၆၈၂၅၃ ခြင့္ျပဳေပးခဲ့ၿပီး ခုတ္ၿပီး ( အေျပာင္ရွင္းၿပီး) ဧက ၁၀၂၁၅ ရွိတာ လည္း ေတြ႕ရတယ္။ အရင္စစ္ အစိုးရ လက္ထက္ထုတ္ခဲ့တဲ့ သစ္စာရင္းကို မေတြ႕ရပါဘူး။ စာရင္းေပ်ာက္ျဖစ္ေတာ့ မယ္နဲ႔ တူပါတယ္။
၂၀၁၅-၂၀၁၆ အတြက္ ထားဝယ္ ေဒသမွာ ထားဝယ္ သစ္လုပ္ငန္းရွင္ မ်ားအသင္းကို တန္ ၃၀၀ နဲ႔ တန္  ၁၂၀၀၊ ရတနာမိုးျပည့္ထြန္းကို တန္ ၂၀၀၀ ၊ SI ကုမၸဏီကို တန္ ၁၅၀၀ ခြင့္ျပဳထားတယ္။ ၿမိတ္ေဒသမွာ ျပည့္ ၿဖိဳးထြန္းကို ၁၀၀၀၀ တန္၊ ၿမိတ္ အထပ္သားကို ၂၅၀၀ တန္၊ ေကာင္း ျမတ္ကို ၂၅၀၀ တန္၊ ရတနာမိုး ျပည့္ထြန္းကို  ၂၅၀၀ တန္၊ ျမတ္ႏိုးသူကို ၂၀၀၀၀ တန္၊ ေပါင္းေလာင္းဝုဒ္ကို ၆၀၀၀ တန္၊ ဧရာအားမာန္ကို ၁၅၀၀ တန္၊ ဂိုးဒင္းဖလားဝါးကို ၁၅၀၀ တန္၊MAE ( Myanmar Asia Express ) ကို  ၅၀၀ တန္ ခြင့္ျပဳေပးထာတယ္။
သစ္ေတာဦးစီးဌာနရဲ႕ ရွင္းလင္း ခ်က္ထဲ ျပန္ဖတ္တဲ့အခါ ၂၀၁၀-၂၀၁၁ မွ ၂၀၁၄-၂၀၁၅ထိ ခ႐ိုင္အလိုက္ မီးေသြး ထုတ္လုပ္မႈ အေျခအေန စာရင္းဆိုၿပီး ထပ္ေတြ႕ရတယ္။ ထုတ္လုပ္မႈစာရင္းအရ ထားဝယ္ခ႐ိုင္မွာ ၂၀၁၀-၂၀၁၁မွာ ကုဗ တန္ ၈၃၂၅.၅၆၊ ၂၀၁၁-၂၀၁၂မွာ ၂၃၅.၇၈၊ ၂၀၁၂-၂၀၁၃မွာ ၄၉၅၃.၂၈၊ ၂၀၁၃-၂၀၁၄မွာ ၃၉၅၀.၉၆နဲ႔ ၂၀၁၄-၂၀၁၅မွာ ၃၇၃၁.၃၃ျဖစ္တယ္။ ၿမိတ္ ခ႐ိုင္မွာ ၂၀၁၀-၂၀၁၁မွာ ကုဗတန္ ၁၀၅၀၄၊ ၂၀၁၁-၂၀၁၂မွာ ၇၅၃၁.၀၂၊ ၂၀၁၂-၂၀၁၃မွာ ၁၄၈၅၂.၀၁၃၊ ၂၀၁၃-၂၀၁၄မွာ ၁၅၉၆၂.၂၃နဲ႔ ၂၀၁၄-၂၀၁၅မွာ ၁၅၆၇၅.၆၀ျဖစ္တယ္။ ေကာ့ေသာင္း ခ႐ိုင္မွာ ၂၀၁၀-၂၀၁၁မွာ ကုဗတန္ ၂၁၄၅.၂၈၊ ၂၀၁၁-၂၀၁၂မွာ ၃၅.၄၇၊ ၂၀၁၂-၂၀၁၃မွာ ၄၆၉၈.၉၆၊၂၀၁၃-၂၀၁၄မွာ ၉၂၀၅.၁၄နဲ႔ ၂၀၁၄-၂၀၁၅မွာ ၁၀၂၃၀.၄၇ျဖစ္တယ္။ ၅ ႏွစ္တာ စုစု ေပါင္း မီးေသြးကုဗတန္ခ်ိန္ ၁၁၂၀၃၇.၉၁ ကို တနသၤာရီတိုင္းႀကီးကေန ထုတ္ ခဲ့တယ္။ သစ္ေတာထိန္းသိမ္းေရး လုပ္ ေနတဲ့ ဆရာတစ္ေယာက္က တြက္ျပပါ တယ္။ မီးေသြးတစ္တန္ရဖို႔အတြက္ သစ္/ထင္း ၇တန္ လိုတယ္။ ဒီနည္း အတိုင္းတြက္ၾကည့္ရင္ သစ္/ ထင္း တန္ ခ်ိန္ ၇ သိန္းေက်ာ္ ကုန္သြားၿပီလို႔ တြက္ လို႔ရတယ္။

 

ေဒသခံေတြရဲ႕ ေျပာဆိုခ်က္အရ မီးေသြးထုတ္လုပ္ငန္းေတြကို ဒီေရေတာ ေဒသေတြမွာ အဓိက လုပ္တယ္လို႔ ၾကားဖူးတယ္။ ဒီေျပာၾကားခ်က္ကို သက္ ေသျပတာက သစ္ေတာဦးစီးဌာနရဲ႕ရွင္း လင္းခ်က္မွာ ေတြ႕ရတယ္။ ဒီေရေတာ ေတြ ပ်က္စီးရတာ ေဒသခံေတြရဲ႕ ထင္း ခုတ္ မီးေသြးဖုတ္လုပ္ငန္းေတြေၾကာင့္ ျဖစ္တယ္။ အဓိက ပ်က္စီးရတဲ့ အေၾကာင္းရင္းက ငါးမႈန္႔ လုပ္ျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္ ေတြကို ႀကိဳးျပင္ကာကြယ္ေတာေတြထဲမွာ ဒီေရ ေတာေတြ တည္ေထာင္ခိုင္းၿပီး ဒီေတာကထြက္တဲ့ ထင္းကိုသာသုံးေစ တယ္လို႔ ဆိုတယ္။
ဒီအတြက္ ထူးထူးတိုးကုမၸဏီကို ဧက ၄၂၀၊ ျပည့္ၿဖိဳးထြန္းကုမၸဏီကို ဧက ၄၃၀၊ ေအာင္ျမတ္ၿဖိဳးကုမၸဏီကို ဧက ၄၂၀၊ ေငြစိုးဟိန္း သ^မ အသင္းကို ဧက ၃၈၀၊ စုစုေပါင္း ဧက ၁၆၅၀ကို ကၽြန္းစု ၿမိဳ႕နယ္ထဲမွာ ခြင့္ျပဳေပးခဲ့တယ္။ ၂၀၁၃ခုႏွစ္စာရင္းအရ တနသၤာရီတိုင္း ေဒသႀကီးမွာ ဒီေရေတာ ၃၇၃၁၃၁.၈၈ ဧက ရွိတယ္။ သစ္ေတာဦးစီးဌာန ကလည္း တိုင္းေဒသႀကီးအတြင္း တစ္ႏွစ္ဧက ၁၀၀ ႏႈန္းနဲ႔ ၃ ႏွစ္ အတြက္ ဧက ၃၀၀ စိုက္တယ္လို႔ ေတြ႕ရတယ္။
ကၽြန္ေတာ္သိတဲ့ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္ ေလာက္က စာရင္း တနသၤာရီ တိုင္းေဒသႀကီးအတြင္း ရယူထားတဲ့ ဆီအုန္းစိုက္ခြင့္ ေျမဧက ၁၈ သိန္း ေက်ာ္တယ္။ အခု ၂၀၁၄-၂၀၁၅ စာရင္းအရ ကုမၸဏီ ၄၄ခုက ရယူထားတဲ့ ေျမဧက ၉၉၂၉၀၂ ရွိၿပီး စိုက္ပ်ိဳးထားတဲ့ ေျမဧက ၃၅၁၁၂၇ ရွိတယ္။ အစိုး ရစာရင္းအရ ၂၀၁၄-၂၀၁၅မွာ ရာဘာ စိုက္ပ်ိဳးေျမ ဧက  ၃၃၄၀၅၁ ရွိပါတယ္။ ေဒသခံေတြရဲ႕ အေသးစား စိုက္ကြက္ ေတြ မပါပါဘူး။ အားလုံးေပါင္းရင္ ဧက ၅၀၀၀၀၀ အနည္းဆုံးရွိမွာပါ။
ကိန္းဂဏန္းေတြ၊ စာရင္းေတြ ေလၽွာက္ေရးေနလို႔ စိတ္မညစ္ပါနဲ႔။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျပည္သူေတြသိဖို႔ လိုပါတယ္။ ဒီသဘာ၀ သယံဇာတေတြရဲ႕ မူလပိုင္ရွင္က ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျပည္သူ ေတြသာ ျဖစ္ပါတယ္။ လူနည္း စုက ရသမၽွယူသြားၿပီး ခံစားေနရတဲ့ အခ်ိန္မွာ ႀကဳံရမယ့္ေဘးဒုကၡ က်ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျပည္သူေတြခံစားရမွာပါ။ အခုလက္ရွိ ေတြ႕ႀကဳံ ခဲ့ရၿပီးတဲ့ ေရႀကီးေျမၿပိဳခဲ့တာ သစ္ေတာေတြမရွိေတာ့ လို႔ဆိုၿပီး ပညာ ရွင္ေတြ ေျပာခဲ့တယ္။
အထက္မွာ ေဖာ္ျပခဲ့တဲ့ စာရင္းေတြဟာ အမွန္ေတြလားဆိုတာ ဘယ္သူမွ ဝန္မခံရဲပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္တို႔မွာ သစ္ေတာ ဘယ္ေလာက္ က်န္ေသးလဲ။ ဘယ္ေလာက္ ဆက္ခုတ္ဦးမွာလဲ။ ဘယ္လို ထိန္းသိမ္း မယ္။ ဘယ္ေလာက္ျပန္စိုက္မယ္ဆိုတာ မသိရပါဘူး။
တ႐ုတ္ပညာရွင္ႀကီး ကြန္ျဖဴးရွပ္က “ျမင့္ျမတ္ေသာသူသည္ အမွန္တရားကို ရွာေဖြသည္။ ယုတ္ညံ့ေသာသူ သည္ အျမတ္ အစြန္းကိုသာ ၾကည့္သည္”  လို႔ ေျပာခဲ့တဲ့အတိုင္း တိုင္းျပည္ကို ခ်စ္ေသာ ျပည္သူ လူထုႀကီးက သဘာ၀ပတ္ဝန္းက်င္ ထိန္းသိမ္းေရးကို ေဆာင္႐ြက္ၾကပါလို႔ တိုက္တြန္းလိုက္ပါတယ္။