ၿပီးခဲ့တဲ့ ၂ ပတ္က တနသၤာရီဂ်ာနယ္ မွာပါတဲ့ အမတ္ေလာင္းဖိုးဟားရဲ႕ မဲဆြယ္ ေဆာင္းပါးကို ဖတ္မိၿပီး မူးေဆး အိုးတစ္ေယာက္ ထခုန္မိသဗ်..။ ပါးစပ္ ကေတာင္ လြတ္ခနဲေအာ္မိတဲ့ အထိ..။
“ေတြ႕ၿပီ..၊ ေတြ႕ၿပီ..။ သူပဲ..၊ သူပဲ..”
ဘာတဲ့ရယ္ . . .။
” အရက္ဆိုင္ေတြကို တကၠသိုလ္နား ဖြင့္ခိုင္းမယ္၊ စိတ္ႂကြေဆးျပားေတြ လြတ္လပ္စြာ လက္ေဆာင္ေပးႏိုင္တဲ့အထိ လုပ္မယ္။ သူ႕ႀကိဳက္တဲ့ ကိစၥေတြဆို ေထာက္ခံပါတယ္လို႔ပဲ ေဆြးေႏြးမယ္” ဆိုသကိုး..။
ခိုက္တယ္ဗ်ာ..၊ မိုက္တယ္ဗ်ာ..။ ေလးစားတယ္ဗ်ာ။ မူးေဆးအိုး ခ်က္ ခ်င္းကို ဆုံးျဖတ္လိုက္တယ္..။ ရွာမယ္..၊ အမတ္ေလာင္းႀကီး ဖိုးဟားကို မေတြ႕ ေတြ႕ေအာင္ ရွာမယ္။ လက္ခုပ္ေတြ လိုက္တီးေပးမယ္..။ ဒီအမတ္ေလာင္းကို ႀကိဳက္တယ္။
မူးေဆးအိုး အရက္ႀကိဳက္လို႔ မဟုတ္ဘူးေနာ္..၊ ေဆးျပားလည္း မ႐ႉ တတ္ဘူး။ မူးေဆးအိုးႀကိဳက္တာက ကတိဗ်.. ကတိ ကတိ။
အမတ္ေလာင္းဖိုးဟား ကတိ ေပးသြားတာ ေရေရလယ္လယ္ စား တယ္ဗ်ာ။ ကြင္းဆက္မိသဗ်ာ။ သူ လုပ္ႏိုင္တာသူ ပြင့္ပြင့္ လင္းလင္း ေျပာ သဗ်ာ။ ဘယ္လို အေကာင္အထည္ ေဖာ္မယ္ဆိုတာ ထိထိမိမိ တင္ျပႏိုင္ သဗ်ာ။ မူးေဆးအိုးသိတဲ့ အျခား အမတ္ ေလာင္းေတြနဲ႔ ကြာပါ့။
အဲလိုေျပာလို႔ မူးေဆးအိုးကို မျမင္ ဘူး မူးျမစ္ထင္ေနတဲ့ လူလို႔ေတာ့ မယူဆ လိုက္ၾကပါနဲ႔..။ မူးေဆးအိုးက လူထု ထဲကလူ သာမန္ျပည္သူတစ္ေယာက္ ဆိုေပမယ့္ မူးေဆးအိုးေလာက္ ႏိုင္ငံေရး လိုက္စားတာ မူးေဆးအိုးပဲ ရွိမယ္ ထင္ ရဲ႕..။
မူးေဆးအိုးက ဘယ္သူေတြ အမတ္ ေလာင္းျဖစ္လာမယ္ဆိုတာ မေသခ်ာခင္ ကတည္းကိုက ပါတီေတြကို လွည့္ပတ္ စနည္းနာေနသူပါ.. (သူတို႔ လက္ဖက္ ရည္ တိုက္ရင္လည္း မျငင္းဘူးေပါ့ေလ)။ အခုလည္း ႀကဳံရာ အမတ္ေလာင္းေတြ ဆီက လက္ကမ္းစာေစာင္ေတြ လိုက္ ေတာင္းဖတ္..၊ ေတြ႕ရာ မဲဆြယ္ပြဲေတြကို ေခၚေခၚ မေခၚေခၚ ဝင္နားေထာင္ (ထမင္းေကၽြးရင္ ဝင္ေလြး) ေနတဲ့သူ ဆိုပါေတာ့။
” ကိုယ့္ဂုဏ္ ကိုယ္ေဖာ္ ကိုလူေတာ္ ” ေခတ္ႀကီးမွာ ႀကဳံတုန္း ႂကြားပါရေစဦး ဗ်ာ..။
ပါတီတစ္ခုကေတာင္ မူးေဆးအိုးရဲ႕ ႏိုင္ငံေရး ” လိုက္စားမႈ” ကို သတိျပဳမိၿပီး ေျပာပုံ ဆိုေပါက္ကို သေဘာက်လို႔လား..၊ ခိုင္းေကာင္းမယ့္ပုံ ေပါက္ေနလို႔လား ေတာ့ မသိဘူး..၊ မူးေဆးအိုးကို အပတ္ မရွိေသးတဲ့ ေဆးလိပ္လို သေဘာထား ၿပီး အတင္းတံဆိပ္ကပ္ဖို႔ ႀကိဳးစား ပါေလေရာ။ ကုန္ကုန္ေျပာရင္ အမတ္ ေလာင္းအျဖစ္ ဝင္ၿပိဳင္ဖို႔ တိုက္တြန္းခံရ တဲ့အထိဗ်..။
ေ႐ြးေကာက္ပြဲဆိုတာ စေပၚေငြ ၃ သိန္း တင္ထားႏိုင္ရင္ သူလိုကိုယ္လို ဘယ္သူမဆို အေ႐ြးခံခြင့္ ရွိတယ္ဆိုပဲ..။ မဲဆြယ္ပြဲမွာ ကိုယ့္ေကာင္းေၾကာင္း ေျပာစရာမရွိလည္း မပူနဲ႔..၊ သူမ်ား မေကာင္းေၾကာင္း ေျပာတတ္ရင္ ေတာ္ၿပီ ဆိုသဗ်..။ ႏိုင္ငံ့အက်ိဳး ဘာမွ မသယ္ ပိုးခဲ့ဖူးလည္း မပူနဲ႔..၊ လုပ္ခြင့္ရရင္ လုပ္ျပပါ့မယ္လို႔သာ ပိတ္ေျပာလို႔ သင္ၾကားသဗ်..။ ပြဲဆူတာ ႀကိဳက္ရင္ ေတာ့ အရင္အစိုးရ မေကာင္းေၾကာင္း မ်ားမ်ား ေျပာလို႔ လက္တို႔သဗ်။
ႏိုင္ရင္ ဘာရမလဲဆိုေတာ့ အေျခခံ လစာေတာင္ ၁၀ သိန္း ဆိုပဲ..။ တိုင္း လႊတ္ေတာ္မွာ အေ႐ြးခံလို႔ ႏိုင္ရင္ေတာ့ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ေတာင္ ျဖစ္ႏိုင္ၿပီး၊ ဝန္ႀကီး ျဖစ္ဖို႔က ငါးဆယ္ရာႏႈန္းေက်ာ္ ေသခ်ာ သတဲ့ဗ်..။ ဘာေၾကာင့္ဆို မူးေဆးအိုးတို႔ တိုင္းမွာက အႏိုင္ရ ကိုယ္စားလွယ္ တစ္ဝက္ေက်ာ္ ဝန္ႀကီးျဖစ္တာတဲ့ေလ..။ တျခား အႀကံအဖန္ အကြက္ေတြနဲ႔ဆို ႏိုင္ရင္ ေထာၿပီဆိုတဲ့ အေပါက္မ်ိဳးေပါ့..။ ေတာ္႐ုံလူ ေႂကြေလာက္တဲ့ မက္လုံး ေတြနဲ႔ေပါ့ဗ်ာ။ ခုၿပိဳင္ပြဲမွာ အဲဒီ မက္လုံး ေအာက္ အငိုက္မိခဲ့တဲ့ အမတ္ေလာင္း ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ရွိမလဲ မသိဘူးဗ်။
မူးေဆးအိုးတို႔က ဒါမ်ိဳးေတြ ႐ိုးဟိုး ဟိုး..။ (ေပးတာယူ ေကၽြးတာ အဝတီး ၿပီးမွ)တစ္ခြန္းတည္း ျဖဳတ္ထည့္လိုက္ တယ္။ ” ပဲႀကီးေလွာ္ၾကား ၫွပ္တဲ့ဆား မျဖစ္ခ်င္ပါဘူးဗ်ာ..၊ ေတာ္ၾကာ က်ဳပ္ပါ ေရာ အဝါးခံေနရပါဦးမယ္” ဆိုေတာ့ စည္း႐ုံးသူႀကီးမ်ားရဲ႕ ပါးစပ္ေလးေတြ ေဟာင္းသြားေပါ့။
” ဒီေ႐ြးေကာက္ပြဲမွာ မူးေဆးအိုးက ဝါးခ်င္တဲ့ လူဗ်” ဆိုၿပီး ရင္ေလးေကာ့ကာ ျပန္ထြက္လာေတာ့ မ်က္လုံးေလး ကလယ္ကလယ္နဲ႔ က်န္ခဲ့တဲ့ ပါတီ ေကဒါႀကီးေတြရဲ႕မ်က္ႏွာ..၊ ေတြးသာ ၾကည့္ အရပ္ကတို႔ေရ . . .။
အဲ..ခက္တာက..၊ ဒီလို ပြဲစုံ လိုက္ဝါး အဲအဲ.. လိုက္တက္ေနတာကို သူတို႔ပါတီမွ သူတို႔ပါတီဆိုတဲ့ ဝမ္းကာလာႀကီးေတြ ကေတာ့ မၾကည္ၾကဘူး အရပ္ကတို႔ေရ႕..။
အက်ႌနဲ႔ဦးထုပ္ အလကား လိုခ်င္လို႔ အင္အားသြားျဖည့္ေပးေန တာလား၊ ဟိုအေကာင္ဘက္ကလား၊ ဒီငွက္အား ေပးလား ဘာလားညာလား စြပ္စြဲမႈေပါင္း ေသာင္းေျခာက္ေထာင္နဲ႔အတူ မူးေဆး အိုးကို တိရစၧာန္(တံဆိပ္)ေပါင္းစုံနဲ႔ ေရာၿပီး အတင္းေဘာင္ခတ္ ၾကတာဗ်..၊ အံ့ေရာ..။
အေတာ္ခက္တဲ့ လူေတြေပါ့ဗ်ာ..။ ဒင္းတို႔ ေျပာစကားတိုင္းကို ဟုတ္ပါ့ မွန္ပါ့ ဆိုၿပီး မ်က္စိစုံမွိတ္ ယုံခိုင္းေစလို တဲ့ အခ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔..။
မူးေဆးအိုးတို႔က ဒါမ်ိဳး ဘယ္ခံ လိမ့္မလဲ..။ အက်ယ္ႀကီး ျပန္ေအာ္ပစ္ တာေပါ့..။
” ဒါ.. မဲဆႏၵရွင္တစ္ေယာက္ရဲ႕ အခြင့္အေရးကြ..” လို႔ေလ။
” မင္းတို႔ ေျပာေတာ့ လူ႕အခြင့္ အေရးကို ကာကြယ္မယ္ဆို..” လို႔လည္း ေမးခြန္းျပန္ထုတ္ပစ္တာေပါ့..။
အဲဒီ ဝမ္းကာလာႀကီးေတြလည္း မေခ်ပႏိုင္တဲ့အဆုံးမွာ မူးေဆးအိုးကို ေတာ္႐ုံလူ ရခဲလွတဲ့ ဘြဲ႕ထူးႀကီးတစ္ခု ခ်ီးျမႇင့္လိုက္သဗ်ား။
ဘြဲ႕အမည္က ” ႏိုင္ငံေရး လိုင္း ေပါင္းစုံ မထသ” တဲ့ေလ..၊ ဟင္း ဟင္း.. ဟင္း..။
မူးေဆးအိုးဆိုတာ အဲလို ဘြဲ႕ပိုင္ရွင္ ပါခင္ဗ်..။ အဲေလာက္ဆို မူးေဆးအိုးရဲ႕ ” ဇ” ကို အကဲခတ္ဖို႔ လုံေလာက္ေရာ ေပါ့ေနာ္..။” မျမင္ဖူး မူးျမစ္ထင္” ေနသူ မဟုတ္ေၾကာင္းေပါ့ ခင္ဗ်ာ..။
ဒီေတာ့ ခုနက ေျပာတဲ့ ဖိုးဟား ဆိုတဲ့ အမတ္ေလာင္းဟာ မူးေဆးအိုး ျမင္ဖူးတဲ့ ျမစ္ထဲမွာ အေျဖာင့္ဆုံးျမစ္ ဆိုတာ ထပ္ေလာင္း အာမခံႏိုင္သေပါ့..။ သူ႕ကတိေတြက မေကြ႕ေကာက္ဘူးေလ..။ အဆုံးထိ လွမ္းျမင္ရတယ္။
တခ်ိဳ႕ အမတ္ေလာင္းႀကီးေတြရဲ႕ ေဟာေျပာခ်က္ေတြက သာမန္ျပည္သူ မေျပာနဲ႔၊ မူးေဆးအိုးတို႔လို ႏိုင္ငံေရး လိုက္စားေနသူေတြေတာင္ အီလည္ လည္.. (ဒါေၾကာင့္ ေ႐ြးေကာက္ပြဲကို အဂၤလိပ္လို ” အီ.. လည္.. ရွင္..” လို႔ ေခၚတယ္ထင္ပါ့)။ တစ္ကယ့္ကို ေဝလည္ေၾကာင္ပတ္..။
သူတို႔လုပ္မယ့္ လုပ္ငန္းစဥ္ေတြကို သူတို႔ကိုယ္တိုင္ေတာင္ အဆုံးထိ မျမင္ဖူးတဲ့ပုံမ်ိဳး..။ မဲဆႏၵရွင္ ျမင္ေအာင္ ခ်ျပဖို႔ဆို ေဝးေရာေပါ့ ခင္ဗ်ာ။
တခ်ိဳ႕ကလည္း သူတို႔ပါတီ ဟိုး..ထိပ္က ေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြရဲ႕ ဘုန္း ေတာ္ဘြဲ႕ေတြ သီက်ဴးျပရင္းနဲ႔ အခ်ိန္ကုန္ သြားေရာ..။ မရွင္းတာ မသိတာေမးပါ ရေစ ဆိုရင္ ေဟာေျပာပြဲ အခ်ိန္ျပည့္ေခါင္း ေလာင္း အတင္းတီး ေတာ့တာပါပဲ..။ အဲလို ေမးခ်ိန္မရေအာင္ တမင္ စီစဥ္ထား တယ္ထင္ပါ့။ မူးေဆးအိုးတို႔ ျပည္သူ ေတြက အဲဒီ ဘုန္းေတာ္ဘြဲ႕ေတြ ၾကားခ်င္ ရင္ အိမ္မွာထိုင္ၿပီး တီဗြီၾကည့္ေနမွာေပါ့..၊ အေခြ ဝယ္နားေထာင္မွာေပါ့..၊ ပါတီဝါဒ ျဖန္႔ခ်ိေရး စာေစာင္ေတြ ဝယ္ဖတ္ေန မွာေပါ့..၊ ဟုတ္တယ္ဟုတ္..။
မူးေဆးအိုး ၾကားခ်င္တာက သူတို႔ ဘာကို ဘယ္လိုလုပ္မယ္ ဆိုတဲ့ ကတိ ဗ်..။ ကတိေတြကို ၿမိန္ရည္ရွက္ရည္ နား အရသာ ခံခ်င္တာေလ..။
တခ်ိဳ႕အမတ္ေလာင္းေတြက ႏိုင္ငံ ေတာ္ကို ေခတ္မွီအိမ္တစ္လုံးလို ေရမီး အစုံနဲ႔ တည္ေဆာက္ျပတာ လွမွလွဗ်ား..။ ဒါေပမဲ့..၊ ဘိလပ္ေျမ၊ သြပ္၊ သစ္ စတာ ေတြ ဘယ္လို႐ႈာမယ္ဆိုတဲ့ အေျဖ ကေတာ့ ရွိၾကပုံ မေပၚဘူးဗ်..။ အဆိုး ဆုံးက အေျခခံဥပေဒဆိုတဲ့ ေျမႀကီးကို စစ္သားေတြ လက္ထဲက ဘယ္လို ျပန္ ယူမယ္ဆိုတာ မပါေရးခ်မပါ..။ ဆို ေတာ့… အဲဒီအိမ္က ေလထဲမွာ တြဲေလာင္းႀကီး..။
အမတ္ေလာင္း ဖိုးဟားက ေလထဲ တိုက္အိမ္ မေဆာက္ျပဘူးဗ်။ ျဖစ္ႏိုင္ တာပဲ ေျပာတာ။ ဥပမာ.. မူးယစ္ေဆး ပေပ်ာက္ေအာင္ လုပ္ျပမယ္ေလး ဘာေလး စကားႀကီးစကားက်ယ္ ေတြ မေျပာဘူးဗ်..။ ေဆး႐ႉတဲ့ လူငယ္ေတြ ေထာင္ထဲ မဝင္ရေအာင္ အေရးဆိုမယ္ ဆိုတဲ့ လက္ေတြ႕က်တဲ့ ကတိကိုေပး တာ..။
မူးေဆးအိုး ႀကဳံေနရတဲ့ အမတ္ ေလာင္း အေတာ္မ်ားမ်ားက ကတိစကား နဲ႔ ပတ္သက္ရင္ ပိန္မသာ လိမ္မသာ ခ်ည္းပဲ ဆိုေတာ့..၊ ကတိ ႀကိဳက္တဲ့ မူးေဆးအိုးက ဘိန္းစားနဲ႔ အရက္သမား ကိုယ္စားလွယ္ ဖိုးဟားကိုပဲ လိုက္ အားေပးရေတာ့မယ့္ကိန္း ဆိုက္ေတာ့ တာေပါ့။ တခ်ိဳ႕ အမတ္ေတြမ်ား ကတိနဲ႔ ပတ္သက္ရင္ တေပါင္းလျပည့္ ဖားက အေဖေခၚရ ေလာက္ေအာင္ အာေစးလွေပါ့ အရပ္ကတို႔ေရ..။
ဒီၾကားထဲ တခ်ိဳ႕အမတ္ေတြက သူတို႔ပဲ အစိုးရ လုပ္တတ္သေယာင္ေယာင္ အခ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ ေဟာေျပာရင္ မူးေဆးအိုးက အရမ္း နားၾကားျပင္း ကတ္တာပဲ..။
ဖိုးဟားတို႔လို မ်က္ႏွာသစ္ေလး မဆို ထားနဲ႔၊ မူးေဆးအိုး ေလးစားၿပီး သား ႏိုင္ငံေရး ဘိုးေအႀကီးေတြကိုေတာင္ ေတာ္လွန္ေရးပဲ လုပ္တတ္တဲ့ လူေတြ ဆိုၿပီး သြားပုပ္ေတြ ေလလႊင့္လာရင္ မခံမရပ္ႏိုင္ေအာင္ နံတယ္။
ဒီစကားမ်ိဳး မူးေဆးအိုးတို႔ေတာ့ မယုံေပါင္..။ လင္းတေလာက္ ေတာ့ ငွက္တိုင္းလွတယ္ဆိုတာ ယုံတာကိုး..။
မူးေဆးအိုး သူမ်ားအေၾကာင္း အတင္းေျပာေနတာ မဟုတ္ဘူးေနာ္..(ဟဲဟဲ)။ ကိုယ့္ကို ကိုယ္စားျပဳမယ့္ ကိုယ့္ကိုယ္စားလွယ္ႀကီးေတြ အေၾကာင္း ေျပာေနတာ..။ မူးေဆးအိုးတို႔ပိုင္ မဲျပားေတြနဲ႔ တန္မတန္ ဆဝါးၾကည့္ေနတာပါ..။
အေျပာမခံခ်င္ရင္..၊ အဝါးမခံခ်င္ရင္ အစကတည္းက ပဲႀကီး ေလွာ္ၾကား ၫွပ္တဲ့ဆားမလုပ္ၾကနဲ႔ေပါ့..။
သုံးသိန္းတန္ ကိုယ္စားလွယ္ ကံစမ္းမဲလက္မွတ္ဝယ္ႏိုင္တိုင္း ေ႐ြးေကာက္ပြဲမွာ မ်က္ႏွာဝင္မေျပာင္ၾကနဲ႔ေပါ့ေနာ..။
မူးေဆးအိုးတို႔ကေတာ့ ေပၚတင္ပဲ..။ ကတိေပးေကာင္းတဲ့ အမတ္ ေလာင္း ရွာပုံေတာ္ဖြင့္ၿပီဗ်ိဳ႕..။
