အခါတစ္ပါးမွာ ဆင္ပ်ံနဲ႔ ျခေသၤ့ ပ်ံတို႔ ႏွစ္ေကာင္ဟာ သူတို႔ရဲ႕အစာျဖစ္တဲ့ တိမ္ၫႊန္႔တိမ္သားကို လုယက္စား ေသာက္ၾကရာကစလို႔ အမ်က္ေတြ ထြက္ၾကၿပီး တစ္ေကာင္နဲ႔ တစ္ေကာင္ ရန္သတ္ၾကေတာ့သတဲ့။
အဲဒီ အခ်ိန္မွာ ေလာကကို ေစာင့္ေရွာက္ဖို႔ရာ အလို႔ငွာ လွည့္လည္ေနတဲ့ ေလာကနတ္သားနဲ႔ ရန္သတ္ေနၾကတာ ေတြ႕ေတာ့တာပါ။ ျခေသၤ့ပ်ံနဲ႔ ဆင္ပ်ံတို႔ သတ္ပုတ္ေနၾက တာကို ေတြ႕လိုက္တဲ့ ေလာကနတ္သားက ဟာ ေဆာင္ထားၿမဲျဖစ္တဲ့ စည္းစုပ္ကို ေျခဖဝါး ႏွစ္ခုအၾကား ၫွပ္ကာတီးလို႔ သာယာၿငိမ့္ေညာင္းတဲ့ ေတးသီခ်င္းကို သီၾကဴးၿပီး ကျပလိုက္ပါတယ္။
ေလာကနတ္သားရဲ႕ စည္းခတ္သံ၊ သီက်ဴးလိုက္တဲ့ သီခ်င္းအသံနဲ႔ ကႀကိဳး ကကြက္တို႔ကို ျမင္ရၾကားရတဲ့ ျခေသၤ့ပ်ံနဲ႔ ဆင္ပ်ံတို႔ဟာ စိတ္ႏွလုံး ႏူးညံ့ေပ်ာ့ေပ်ာင္းလာ ၾကၿပီး ရန္သတ္ေနရာကေန ေမတၱာေတြ ပြားလို႔ အခ်င္းခ်င္း မိတ္ေဆြေတြ ျဖစ္သြား ၾကပါေရာတဲ့။
ဒါကေတာ့ ျမန္မာပညာရွိ ေဇယ သခၤယာေရးတဲ့ ေ႐ႊဘုံနိဒါန္းမွာ ေလာက နတ္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေဖာ္ျပထားတာကို ကၽြန္ေတာ္ သေဘာေပါက္သလို ျပန္ေရး ထားတာ ျဖစ္ပါတယ္။
တေလာတုန္းက ထားဝယ္ၿမိဳ႕ကို ေရာက္ေတာ့ ကမ္းနားလမ္းမွာ ဖြင့္လွစ္ ဖို႔ အဆင္သင့္ျဖစ္ေနတဲ့ တနသၤာရီ တိုင္းေဒသႀကီး ယဥ္ေက်းမႈျပတိုက္ႀကီး ကို ေတြ႕လိုက္ရပါတယ္။ အေဆာက္ အအုံႀကီးက အေတာ္ေလးကို ခန္႔ခန္႔ညား ညားနဲ႔ တည္ေဆာက္ထားတယ္။ ကမ္းနားလမ္း အေရွ႕ဘက္ျခမ္းကေန ကမ္းနားလမ္းကို မ်က္ႏွာမူၿပီး ေဆာက္ ထားတာပါ။ ျပခန္း အေဆာက္အအုံရွိတဲ့ ၿခံဝင္းထဲကို အဓိက အဝင္ေပါက္ ႏွစ္ ေပါက္ေဖာက္ထားၿပီး ေလာကနတ္႐ုပ္ ေတြကို တပ္ဆင္ထားတာကို ေတြ႕ရပါ တယ္။ အဲဒီနတ္႐ုပ္ေတြကို ျမင္ရေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ငယ္ငယ္က ရန္ကုန္ၿမိဳ႕အမ်ိဳးသား ျပတိုက္ေဟာင္းမွာ ေလာကနတ္ ႐ုပ္ဆို တာကို ပထမဆုံး ျမင္ခဲ့ရဖူးတာကို သတိရမိ လိုက္ပါေသးတယ္။
ေနာက္ၿပီး သိပ္မၾကာေသးခင္က ထားဝယ္ၿမိဳ႕ရဲ႕ ေ႐ႊေတာင္စားေစတီမွာ ထားရွိ ပူေဇာ္မယ့္ ေခါင္းေလာင္းႀကီးကို မႏၲေလးၿမိဳ႕က သယ္လာေတာ့ ေခါင္းေလာင္း ႀကီးနဲ႔ အတူ ေလာကနတ္႐ုပ္ႀကီး တစ္႐ုပ္ ကိုလည္း သယ္ေဆာင္လာခဲ့တာကို သတင္းဓာတ္ပုံမ်ားေတြမွာေတြ႕ လိုက္ရ ေသးတာပါ။ အဲဒီ ေလာကနတ္႐ုပ္ကို ေခါင္းေလာင္းႀကီးနဲ႔အတူထားရွိ ပူေဇာ္ ထားမယ္လို႔ ထင္ရပါတယ္။
ေလာကနတ္႐ုပ္ထုကို ေစာေစာက ေျပာခဲ့သလိုမ်ိဳး ေနရာေတာ္ေတာ္မ်ား မ်ားမွာ ေတြ႕ေတြ႕ ေနရေပမယ့္လည္း သူနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့အေၾကာင္း အရာေတြကို တိတိက်က် မသိခဲ့ဖူးပါဘူး။ ဒီနတ္႐ုပ္ ဟာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးနဲ႔ အႏုပညာကို ကိုယ္စားျပဳတဲ့ နတ္တစ္ပါးျဖစ္ တယ္လို႔ ပဲ သိထားတာပါ။ ဒီထက္ပိုၿပီး ဘာမွ မသိခဲ့ပါဘူး။ အခုေတာ့ အသစ္ ဖြင့္လွစ္ မယ့္ တနသၤာရီတိုင္းေဒသႀကီး ယဥ္ေက်းမႈ ျပတိုက္ႀကီးမွာ ေလာကနတ္႐ုပ္ကို ထင္ထင္ရွားရွားနဲ႔ ထားရွိသြားမယ္ဆို ေတာ့ ေလာကနတ္႐ုပ္အေပၚ အရင္ ကထက္ စိတ္ဝင္စားမႈေတြ ပိုလာေတာ့တာ ပါ။
ဒီၾကားထဲ ညီငယ္တစ္ေယာက္က ကေနတဲ့ ေလာကနတ္႐ုပ္ရဲ႕ ေျခဖဝါး ႏွစ္ခုအၾကားမွာ ဘာေၾကာင့္စည္းကို ၫွပ္ထားတာလဲလို႔ သိခ်င္စိတ္နဲ႔ ေမးပါ လာေတာ့ ေလာကနတ္နဲ႔ ပက္သက္ၿပီး လက္လွမ္းမွီသေလာက္ ေလ့လာျဖစ္ခဲ့ ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အခုလိုေလးေတြ မွတ္သားမိခဲ့ရတာပါ။ ဒီေဆာင္းပါးရဲ႕ စစခ်င္းမွာ ေရးျပထားခဲ့တာကလည္း ေလာကနတ္ကို လူအမ်ား တန္ဖိုးထား ရတဲ့ အဓိကအေၾကာင္းအရင္း ျဖစ္ၿပီး အဲဒီ အခ်က္ေတြကို အေျခခံလို႔ ေလာက နတ္ကို ထုဆစ္ပုံေဖာ္ခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။
ေလာကနတ္ဆိုတာ ေလာကနာထ ဆိုတဲ့ ပါဠိနဲ႔ သကၠတဘာသာ တို႔ကေန ဆင္းသက္လာတဲ့ စကားလုံး ျဖစ္ၿပီး ” ေလာကကို အစိုးရတဲ့ ဘုရားေလာင္း နတ္သား” လို႔ အဓိပၸာယ္ရပါတယ္။ ဘဒၵ ကမၻာမွာ ေဂါတမျမတ္စြာဘုရား ပရိနိဗၺာန္ စံ ၿပီးေနာက္ပိုင္းနဲ႔ ေနာင္ပြင့္လာမယ့္ အရိေမတၱယ်ျမတ္စြာဘုရား မပြင့္ေတာ္ မူမီ စပ္ၾကား ကာလေတြမွာ ေလာကကို ေစာင့္ေရွာက္ရတဲ့ ဘုရားေလာင္းတစ္ဆူ လည္း ျဖစ္ပါတယ္။ မဟာယနဂိုဏ္းတို႔ ပူေဇာ္သကၠာရျပဳၾကတဲ့ ေဗာဓိသတၱ ဘုရားေလာင္းေတြ အမ်ားႀကီးရွိတဲ့ အထဲက ေလာကနတ္ (ေလာကနာထ) ဘုရားေလာင္းဟာ အထင္ရွားဆုံး ျဖစ္တယ္လို႔လည္း မွတ္သားရဖူးပါတယ္။ ေလာကနတ္ဟာ ေလာကမွာ ရွိရွိသမၽွ သတၱဝါအေပါင္းတို႔ကို ေဗာဓိဥာဏ္ရေစ လို႔ နိဗၺာန္ကို အရင္ဝင္ေစၿပီး ေနာက္ဆုံးက် မွ သူက လိုက္ဝင္တယ္လို႔ မဟာယန က်မ္းမ်ားမွာ ေဖာ္ျပထားတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။
ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ အေစာဆုံး ျဖစ္တဲ့ ပ်ဴေခတ္လက္ရာ ေလာကနတ္႐ုပ္ထုကို သေရေခတၱရာၿမိဳ႕ေဟာင္းမွာ ပထမဦး ဆုံးတူးေဖာ္ေတြ႕ရွိခဲ့ပါတယ္။ ၁၁ ရာစု ပုဂံေခတ္လက္ရာ ေလာကနတ္႐ုပ္ပါ အုတ္ခြက္မ်ားနဲ႔ ေၾကး႐ုပ္မ်ားကိုေတာ့ ပုဂံ၊ ပခုကၠဴ၊ မင္းဘူး၊ ပဲခူးနဲ႔ တြံေတး တို႔ ဘက္မွာ ေတြ႕ခဲ့ရတယ္လို႔ သိရပါ တယ္။
အေနာ္ရထာ မင္းႀကီးရဲ႕ေကာင္း မႈေတာ္ ေလာကနတ္႐ုပ္ပါ အုပ္ခြက္မ်ား မွာ” ဧေသာေလာကနာေထာ၊ ဧေသာ ဘဂဝါ” စသျဖင့္ ေရးထိုးပါရွိတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ ေတြ႕ရွိရတဲ့ ေလာက နတ္႐ုပ္ မ်ားဟာ မင္းထိုင္ထိုင္ေနၿပီး ေျခေထာက္ တစ္ဖက္ကို တြဲေလာင္း ခ်ထားပါတယ္။ ေခါင္းေဆာင္းေပၚမွာ ေတြ႕ရတဲ့ ဈာနိ ဗုဒၶပုံေတာ္ကိုေတာ့ ေလာကနတ္ကို ဖန္ဆင္းတဲ့တန္ခိုးရွင္ အျဖစ္ ယုံၾကည္ၾက ပါတယ္တဲ့။
တကယ္ေတာ့ ေလာကနတ္ဟာ ဗုဒၶဘာသာ တစ္ခုတည္းနဲ႔သာ သက္ဆိုင္ တာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဟိႏၵဴဘာသာဝင္ သီ၀မေဟသရ ဂိုဏ္းသားတို႔အတြက္ ေလာကနတ္ဟာ မေဟသရနတ္ျဖစ္သလို ဗိႆႏိုး နတ္လည္း ျဖစ္ပါသတဲ့။ အေရွ႕ တိုင္းရွိ တ႐ုတ္ – ဂ်ပန္ မဟာယန ဂိုဏ္ ဝင္မ်ားက ေလာကနတ္ဟာ သူတို႔ရဲ႕ က႐ုဏာရွင္အျဖစ္ သတ္မွတ္ၾကတာ အျပင္ အေနာက္တိုင္းသားတို႔ကလည္း ခရစ္ေတာ္နဲ႔ တူတယ္ဆိုၿပီး အမ်ိဳးမ်ိဳး အဖုံဖုံ ယုံၾကည္ေနၾကေသးတာပါ။ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္းမွာေတာ့ ပုဂံေခတ္ အေနာ္ရထာမင္း လက္ထက္မွစလို႔ ေစတီပုထိုးမ်ားမွာ ေလာကနတ္႐ုပ္မ်ား ကို ေဂါတမ ဘုရားရွင္နဲ႔ေရာ အရိေမတၱ ယ် ဘုရားေလာင္းတို႔နဲ႔ပါ အတူယွဥ္တြဲၿပီး ပူေဇာ္မႈမ်ား ျပဳလုပ္ခဲ့တဲ့ သာဓကမ်ားကို အထင္အရွားေတြ႕ခဲ့တယ္လို႔ ဆိုပါ တယ္။ ဒါေတြဟာ ပုဂံေခတ္ ဗုဒၶသာသ နာအေပၚ မဟာယာန အယူအဆေတြ လႊမ္းမိုးမႈမ်ား ရွိေနတာကို ေဖာ္ျပေနတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါအျပင္ ဘုရားရွင္နဲ႔ တစ္တန္းတည္းထားၿပီး ပူေဇာ္ပသမႈေတြ ရွိေနတာဟာလည္း ေလာကနတ္ကို အဲဒီေခတ္က ဘယ္ေလာက္ထိ အေလး ထားတယ္ ဆိုတာကို မွန္းၾကည့္လို႔ရႏိုင္ ပါတယ္။
အေနာက္ပိုင္း ေခတ္ေတြမွာေတာ့ ေလာကနတ္ကို အဆင့္ႏွိမ့္ခ်လို႔ ရန္ၿငိမ္း ေစတတ္တဲ့ အတိတ္နိမိတ္ကို ေဆာင္ ယူၿပီး အရွင္ဘုရင္ထိုင္တဲ့ ပလႅင္ရဲ႕ လက္ဝဲေလာက္ရာမွာ ထားရွိတယ္လို႔ သိရပါတယ္။ အခုခ်ိန္မ်ားမွေတာ့ ေလာကနတ္ကို ၿငိမ္းခ်မ္းေရး အတိတ္ နိမိတ္ေဆာင္ဖို႔၊ ႀကီးပြားတိုးတက္ေစဖို႔နဲ႔ ေဘးရန္အေပါင္း ေရွာင္ကြင္းႏိုင္ေစဖို႔ စတဲ့ အတိတ္ နိမိတ္ေတြကို ေဆာင္ေစတဲ့ နတ္သားအျဖစ္ ကမၻာနဲ႔ အဝွမ္းမွာ ရွိတဲ့ လူေတြက ခ်စ္ခင္တန္ဖိုး ထားလ်က္ ရွိၾကပါတယ္။
အကိုးအကား-
သုေတသန စာေပမ်ား
(ေဒါက္တာႏိုင္ပန္းလွ)
