ခုတစ္ေလာ ျဗတ္စာေတြးေနမိတာ တစ္ခုရွိတယ္ဗ်။ ပညာေပး ေဟာေျပာပြဲေတြ အေၾကာင္းပါ။ ပညာေပးေဟာေျပာပြဲေတြကို ျဗတ္စာေတာ့ ငယ္ငယ္ေလးကတည္းက ႀကဳံခဲ့ရတာ ခုလူလတ္ပိုင္းျဖစ္တဲ့အထိပဲခင္ဗ်။
ပညာေပး ေဟာေျပာပြဲအေတာ္မ်ားမ်ားက အေရးကိစၥတစ္ခုႀကဳံလာတိုင္း လက္ပူတိုက္ ေဟာေျပာၾကတာမ်ားတယ္လို႔ သတိထားမိပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ပညာေပးေဟာေျပာပြဲေတြနဲ႔ ပတ္သက္လာရေတာ့ ေတြးမိတာေလး ေျပာျပခ်င္တာပါ။ျဗတ္စာတို႔ ၿမိဳ႕က အေျခခံပညာေက်ာင္းေတြေရာ၊ အဆင့္ျမင့္ပညာလို႔ ေခၚရမယ့္ တကၠသိုလ္၊ ေကာလိပ္ေတြမွာ ခုရက္ပိုင္းေတြအတြင္း ပညာေပး ေဟာေျပာပြဲေတြဆက္တိုက္ျပဳလုပ္လာပါတယ္။ ဒါကလည္း သက္ဆိုင္ရာအဖြဲ႕အစည္းေတြက သူတို႔ စီမံခ်က္ပါ သတ္မွတ္ရက္ေတြအတိုင္း ျပဳလုပ္ရတာျဖစ္လို႔တိုက္ဆိုင္တာလည္း ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။
ဒီပညာေပး ေဟာေျပာပြဲေတြကလည္း ျဗတ္စာတို႔ လူမႈပတ္ဝန္းက်င္မွာ အမွန္ တကယ္လိုအပ္တာမို႔ အက်ိဳးတစ္စုံတစ္ရာရွိတယ္လို႔ပဲ ျဗတ္စာခံယူပါသဗ်။ ပညာေပးသူေတြ၊ ေဟာေျပာသူေတြကလည္း သက္ဆိုင္ရာဌာနအဖြဲ႕အစည္းေတြရဲ႕ တာဝန္အရ ဆိုေပမယ့္ ေစတနာေလးေတြနဲ႔ ျဖည့္စြက္ေျပာျပလို႔ ေက်းဇူးတင္ရပါ တယ္။ ျဗတ္စာေတြ႕ရတဲ့ တကၠသိုလ္ႀကီးတစ္ခုမွာေတာ့ ပညာေပး ေဟာေျပာပြဲေတြကို သုံးရက္ဆက္တိုက္ေတာင္ က်င္းပသြားတာမို႔ ျဗတ္စာေတြးမိသြားတာပါ။ ေက်ာင္းသား ေတြခမ်ာ ပညာေတြပဲ အေပးခံေနရတာပါလားလို႔ေလ . . .။ အျခားတကၠသိုလ္ေတြမွာ လည္း ထိုနည္းလည္းေကာင္း ျဖစ္မွာ ေျမႀကီးလက္ခတ္မလြဲေပါ့။
ပညာေပး ေဟာေျပာပြဲအေတာ္မ်ားမ်ားက နားေထာင္သူအဆင့္နဲ႔ပဲ ၿပီးေနၾက တာကမ်ားၿပီး ျပန္လည္ေဆြးေႏြးမႈအဆင့္ေတြ အားနည္းေနေသးတာသတိျပဳမိပါတယ္။ ဒါကလည္း နားေထာင္သူေတြရဲ႕ ဝမ္းစာနဲ႔ဆိုင္သလို ေမးျမန္းေဆြးေႏြးတဲ့အေလ့အက်င့္ ေတြရွိေနဖို႔လည္း လိုအပ္တာပါ။ ေနာက္တစ္ခုက ေက်ာင္းေတြရဲ႕ဝန္းက်င္မွာ ယာဥ္စည္းကမ္း လမ္းစည္းကမ္း ေဟာေျပာပြဲ၊ မူးယစ္ေဆး အႏၲရာယ္၊ လူကုန္ကူးကိစၥ..စတဲ့အေၾကာင္းအခ်က္ေတြက အေရးႀကီးသလို ေက်ာင္းသားေတြဘက္က အေရးႀကီးတဲ့ ေက်ာင္းသားေရးရာ၊ သင္ၾကားသင္ယူမႈေရးရာ ကိစၥရပ္ေတြအတြက္ ေဆြးေႏြးမႈ ေတြကိုလည္း တာဝန္ရွိသူေတြဘက္က ျပန္လည္နားေထာင္တဲ့ ေဆြးေႏြးေဟာေျပာပြဲေတြ လည္း ျပဳလုပ္သင့္တယ္လို႔ ျဗတ္စာေတြးမိပါတယ္ခင္ဗ်။
အခ်ိဳ႕ေသာတကၠသိုလ္ေတြမွာေက်ာင္းသားေရးရာ ကိစၥရပ္ေတြေဆြးေႏြးဖို႔ ဌာန ဖြင့္လွစ္ထားတယ္လို႔ ဆိုေပမယ့္ ကာယကံရွင္ေက်ာင္းသားေတြဘက္က သိရွိသူနည္း တဲ့အျပင္ တာဝန္ရွိသူေတြဘက္ကလည္း အေလးအနက္ထား ေဆာင္႐ြက္တာမ်ိဳး သိပ္မေတြ႕ရဘူးခင္ဗ်။
တကယ္ေတာ့ ဒီလိုဌာနမ်ိဳးေလးေတြကေန ဦးေဆာင္ဦး႐ြက္ျပဳၿပီး ေက်ာင္းသား ေတြနဲ႔ ပူးေပါင္းကာ ေက်ာင္းသားေတြရဲ႕အသံကို နားေထာင္ႏိုင္ဖို႔ ေဟာေျပာပြဲေတြလည္း လုပ္ေစခ်င္ပါတယ္။
ဒီလိုေဆြးေႏြး ေဟာေျပာပြဲေတြမွာေတာ့ေဒသဆိုင္ရာအာဏာပိုင္ေတြ၊ တကၠသိုလ္ အသီးသီးက တာဝန္ရွိသူေတြ၊ ဆရာ၊ ဆရာမေတြက နားေထာင္သူေတြအျဖစ္ရွိ ၿပီး ေက်ာင္းသားေတြကေတာ့ေဆြးေႏြးေမးျမန္းသူေတြ၊ ရင္ဖြင့္သူေတြအျဖစ္ရွိေန ေစခ်င္တာပါ။ ဒါဆို ေက်ာင္းေတြမွာ (အထူးသျဖင့္) ေက်ာင္းသားေတြရဲ႕ လိုအပ္ ခ်က္ေလးေတြ ျပင္ဆင္ျဖည့္ဆည္း ေပးႏိုင္ၾကလိမ့္မယ္လို႔ ျဗတ္စာယူဆပါတယ္။
ဒါ့အျပင္ ေနာင္အနာဂတ္မွာ ေက်ာင္းသားေတြ ေမၽွာ္မွန္းေနၾကတဲ့အခင္း အက်င္းမ်ိဳးကိုလည္း ေလ့က်င့္ၿပီးသားျဖစ္မယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ ႏုနယ္တဲ့အေတြ႕ အႀကဳံေတြကေန ရင့္က်က္တဲ့ အေနအထားတစ္ခုရဖို႔ ခင္းက်င္းေပးရမယ့္ တာဝန္က တာဝန္ရွိသူေတြရဲ႕ အပိုင္းပါ။
ဒါေၾကာင့္လည္း ပညာေတြပဲ အေပးခံေနရတဲ့ သူေတြဆီကေန ျပန္လည္ နားေထာင္ၿပီး ပညာေတြ ျပန္ခံယူတတ္ေစဖို႔ ျဗတ္စာတိုက္တြန္းလိုက္ပါရေစဗ်ာ။
