နာနတ္သီးႏွင့္ က်န္းမာေရး

0
887

နာနတ္ပင္သည္ ႏွစ္ရွည္ခံပင္ အမ်ိဳးအစားျဖစ္ၿပီး ယင္း၏ ႐ုကၡေဗဒ အမည္မွာ Ananas comosus ျဖစ္ သည္။ ေဒသအရင္း ေပါက္ေရာက္ရာ အရပ္သည္ ေတာင္အေမရိကတိုက္ ဘရာဇီးလ္ႏိုင္ငံႏွင့္ ပါရာေဂြးႏိုင္ငံၾကား အပူပိုင္းရပ္ဝန္းေဒသမ်ား ျဖစ္၏။ ေရျပတ္လပ္မႈကို ခံႏိုင္စြမ္းရွိ ၿပီး အပင္ အျမင့္ ၃ ေပခြဲမွ ၄ ေပအထိ ႀကီးထြား ႏိုင္သည္။ အပင္သက္တမ္း ၁ ႏွစ္ခြဲမွ ၂ ႏွစ္အၾကာတြင္ ပန္းပြင့္၍ အသီးသီးသည္။

စီးပြားျဖစ္စိုက္ပ်ိဳးၾက ေသာ နာနတ္ခင္း မ်ားတြင္ အခ်ိန္ေစာစြာ ပန္းပြင့္ အသီး သီးရန္အတြက္ ဗီဇေျပာင္း နည္းပညာ မ်ားျဖင့္ ျပဳျပင္ဖန္တီး၍ စိုက္ပ်ိဳးၾကသည္။ ရင့္မွည့္ေသာ သစ္သီး ၀လံမ်ားတြင္ အက္သလင္းေခၚ ဓာတု ျဒပ္ေပါင္းတစ္မ်ိဳး ျဖစ္လာၿပီးေနာက္ အဝါေရာင္သန္း၍ လာတတ္သည္။ စီးပြားျဖစ္ စိုက္ပ်ိဳးေသာ နာနတ္စိုက္ခင္းမ်ားတြင္ အသီး မဆြတ္ ခူးမီ တစ္ပတ္ခန္႔ အလိုတြင္ အက္သီဖြန္ ေခၚ ဓာတုေဆးရည္ တစ္မ်ိဳးကို အသီး မ်ားအား ပက္ဖ်န္းကာ သဘာ၀ မဟုတ္ ေသာနည္းျဖင့္ အသီးမ်ားတြင္ အက္သ လင္း ျဒပ္ေပါင္း အလ်င္အျမန္ ျဖစ္ေပၚ ေစၿပီး ေ႐ႊဝါေရာင္သန္းလာေအာင္ ျပဳ လုပ္ တတ္ၾကေပသည္။

ဘရားဇီးလ္ႏိုင္ငံသည္ ကမၻာေပၚ တြင္ နာနတ္ပင္မ်ား စီးပြားျဖစ္ အမ်ား ဆုံး စိုက္ပ်ိဳးေသာႏိုင္ငံ ျဖစ္သည္။ ထို႔အတူ ဖီလစ္ပိုင္ႏွင့္ ထိုင္းႏိုင္ငံတို႔သည္ လည္း ဘရာဇီးလ္ႏိုင္ငံ၏ ေနာက္တြင္ ဒုတိယႏွင့္ တတိယအမ်ားဆုံး စိုက္ပ်ိဳး ၾကသည္။ ၎အျပင္ အင္ဒိုနီးရွား၊ တ႐ုတ္၊ ႏိုင္ဂ်ီရီးယား၊ မကၠဆီကို၊ တိုင္ ဝမ္ႏွင့္ ဗီယက္နမ္ႏိုင္ငံတို႔တြင္ စီးပြားျဖစ္ စိုက္ပ်ိဳး လ်က္ရွိေသာ နာနတ္စိုက္ခင္း မ်ားကို ေတြ႕ရွိရေပသည္။
pine-apple
၁၉၇၀ ကာလလြန္ႏွစ္မ်ားတြင္ အက္စစ္ဓာတ္(အခ်ဥ္ဓာတ္) ပါဝင္မႈနည္း ေသာ နာနတ္သီးမ်ားကို ဟာဝိုင္ရီကၽြန္း တြင္ စမ္းသပ္စိုက္ပ်ိဳး ေအာင္ျမင္ခဲ့၏။ သို႔ျဖစ္၍ သကၠရာဇ္ ၂၀၀၀ ခုနစ္ ေနာက္ပိုင္း အေမရိကန္ႏွင့္ ဥေရာပႏိုင္ငံ မ်ားရွိ ကုန္တိုက္ႀကီးမ်ားတြင္ အခ်ဥ္ ဓာတ္ မပါေသာ ဗီဇေျပာင္း နာနတ္သီး မ်ားကို ေရာင္းခ်လာၾကသည္။

နာနတ္သီးတြင္ အာဟာရ တန္ဖိုး မ်ားစြာ မပါရွိေသာ္လည္း ၎တြင္ ဗိုက္တာမင္ဘီ အုပ္စု၊ ဗိုက္တာမင္စီႏွင့္ မဂၢနီးစ္ သတၱဳဓာတ္မ်ား အလြန္ႂကြယ္ ၀စြာပါရွိ သျဖင့္ က်န္းမာေရးအတြက္ မ်ားစြာ အေထာက္အကူျပဳသည့္ စားသုံး သင့္ေသာ သီးႏွံတစ္မ်ိဳး ျဖစ္သည္။
ကာဘြန္ဟိုက္ၿဒိတ္ ၊ သၾကားဓာတ္၊ အမၽွင္ဓာတ္မ်ားပါရွိၿပီး အဆီဓာတ္ႏွင့္ ပ႐ိုတိန္းဓာတ္ ပါဝင္မႈ အလြန္နည္းသည္။ သတၱဳဓာတ္အေနျဖင့္ မဂၢနီးစ္သတၱဳ ဓာတ္တစ္မ်ိဳးတည္းသာ မ်ားစြာပါရွိၿပီး အျခားသတၱဳဓာတ္မ်ား မဆိုစေလာက္သာ ပါရွိေပသည္။ သာမာန္ အ႐ြယ္အစားရွိ နာနတ္သီးစိတ္ တစ္စိတ္သည္ ခႏၶာ ကိုယ္အတြက္ တစ္ေန႔တာ လိုအပ္ေသာ မဂၢနီးစ္သတၱဳဓာတ္ ၄၄ ရာခိုင္ႏႈန္းႏွင့္ ဗိုက္တာမင္စီဓာတ္ ၅၈ ရာခိုင္ႏႈန္း ျဖည့္ေပးႏိုင္သည္။ နာနတ္သီး အသား ၃.၅ ေအာင္စမွ စြမ္းအင္ ၅၀ ကယ္လိုရီ ရရွိ၏။

နာနတ္သီး၏ အူတိုင္ႏွင့္ ႐ိုးတံ တြင္ ဘ႐ိုမီလိန္း Bromelain ေခၚ ဓာတုျဒပ္ေပါင္းတစ္မ်ိဳး ပါရွိသည္။ ယင္းသည္ အစာေခ် အင္ဇိုင္းတစ္မ်ိဳး ျဖစ္ၿပီး၊ အစာအိမ္အ တြင္းရွိ၊ ပ႐ိုတိန္း မ်ားကို ေခ်ဖ်က္သျဖင့္ အစာေၾကေစေသာ အာနိသင္ရွိ၏။ ၎အျပင္ ဘ႐ိုမီလိန္း သည္ ခႏၶာကိုယ္ အ႐ိုးအဆစ္ ေရာင္ရမ္း နာက်င္ျခင္း၊ ေသြးခဲျခင္းတို႔အား ကာကြယ္ေပးၿပီး တစ္ခ်ိဳ႕ေသာ အသား ပိုမ်ား ႀကီးထြားမႈအား ဟန္႔တား ႏိုင္စြမ္း ရွိ၏။ နာနတ္သီးတြင္ ပါရွိေသာ မဂၢနီးစ္ သတၱဳဓာတ္သည္ အ႐ိုးသန္မာေစ ၿပီး၊ အ႐ိုးႏွင့္ဆက္စပ္ေသာ တစ္႐ႉးမ်ား အားသန္စြမ္းေစသည္။ အထူးသျဖင့္ မီးယပ္ေသြးဆုံး အမ်ိဳးသမီးမ်ားအတြက္ အ႐ိုးပြျခင္းမွ ကာကြယ္ ေပး၏။

နာနတ္သီးတြင္ ႂကြယ္၀စြာပါရွိေသာ ဗိုက္တာမင္စီဓာတ္သည္ ဓာတ္တိုးဆန္႔ က်င္ပစၥည္း တစ္မ်ိဳးျဖစ္ၿပီး ခႏၶာကိုယ္ အတြင္းရွိ ဖရီးရယ္ဒီကယ္ အိုင္းယြန္းမ်ား အား ေခ်ဖ်က္ႏိုင္စြမ္း ရွိသျဖင့္ ယင္းဖရီး ရယ္ဒီကယ္ အိုင္းယြန္းမ်ားေၾကာင့္ ေသြး လႊတ္ေၾကာ နံရံမ်ား မာေက်ာ၍ လာကာ ႏွလုံးေရာဂါ၊ ပန္းနာရင္ၾကပ္ေရာဂါ ျဖစ္ပြားမႈတို႔အား ကာကြယ္ေပးသည္။ ၎အျပင္ အူမႀကီးဆဲလ္မ်ား၊ ပ်က္စီးၿပီး အူမႀကီးကင္ဆာ ျဖစ္ပြားမႈကိုလည္း ဟန္႔တားေပး၏။ ဗိုက္တာမင္စီသည္ ခႏၶာကိုယ္၏ ကိုယ္ခံစြမ္းအားစနစ္ ေကာင္းမြန္ရန္အတြက္ အဓိက အေရး ပါၿပီး အေအးမိႏွာေစးျခင္း၊ ေခ်ာင္းဆိုး ျခင္းႏွင့္ ႏွာရည္ယိုျခင္းတို႔အား သက္ သာ ေပ်ာက္ကင္းေစသည္။ ထို႔အတူ တုပ္ေကြးေရာဂါ ျဖစ္ပြားမႈအားလည္း တားဆီးကာကြယ္ ေပးသည္
နာနတ္သီးတြင္ ဗိုက္တာမင္စီ ဓာတ္ ပါဝင္မႈမ်ားသျဖင့္ လြန္ကဲစြာ စားသုံးျခင္းျဖင့္ ဝမ္းေလၽွာျခင္း၊ ပ်ိဳ႕အန္ ျခင္း၊ ဗိုက္နာျခင္းႏွင့္ ရင္ပူျခင္းတို႔ ခံစားရတတ္ ေပသည္။
မမွည့္ေသးေသာ နတ္နတ္သီး အစိမ္းသည္ စားသုံးသူအား အဆိပ္ အေတာက္ျဖစ္ေစၿပီး ဝမ္းေလၽွာျခင္းႏွင့္ ေအာ့အန္ျခင္း ေဝဒနာ မ်ား အျပင္း အထန္ ခံစားရတတ္သျဖင့္ နာနတ္သီး အစိမ္းအား စားသုံးျခင္းမွ ေရွာင္ရွားသင့္ ေပသည္။

References
(1) Pineapple. Archived From the original on 18 July 2012.
(2) History of the Pineapple.