ျဗတ္စာတို႔ အစိုးရကို ျဗတ္စာ ကေတာ့ ” ရင္သိမ့္တုန္ အစိုးရ ” လို႔ ေခၚလိုက္ ခ်င္သဗ်။
အဆိုးျမင္ ဝါဒီေတြကေတာ့ ” ဗေလာင္း ဗလဲ အစိုးရ ” လို႔ ေခၚၾကမလားပဲ။ ဘာေၾကာင့္ဆို ျဗတ္စာတို႔ အစိုးရ ဆိုတာက ခုတစ္မ်ိဳး၊ ေတာ္ၾကာတစ္မ်ိဳးနဲ႔ ျပည္သူေတြ စိတ္ဝင္စားေအာင္၊ ရင္သိမ့္ တုန္သြားေအာင္ ေတာ္ေတာ္ လုပ္ႏိုင္ လုပ္ တတ္တာကိုး။
ဒါေၾကာင့္လည္း အစိုးရဆိုတာ အစိုးမရလို႔ ေျပာၾကတာ ထင္ပါရဲ႕။ အရင္ကေတာ့ အစိုးရ၊ မင္း ေတြရဲ႕ လုပ္ရပ္၊ စကားေတြနဲ႔ ပတ္ သက္ၿပီး ျဗတ္စာ ၾကားဖူးနား၀ရွိတဲ့ ဆို႐ိုး စကားေတြ ရွိသဗ်။ ဘာတဲ့..။ ” ဆိုခဲေစ ၿမဲေစ” ” ထြက္ၿပီးသား ဆင္စြယ္ ဝင္တယ္မရွိ” စသျဖင့္ ၾကားဖူးပါတယ္။ ခုေတာ့လည္း ဒီဆို႐ိုး စကားေတြကို လၽွာအ႐ိုး မရွိတိုင္း ေလၽွာက္ေျပာတာ” ဆိုတဲ့ စကားမ်ိဳးနဲ႔ သေရာ္ေျပာေလး ေျပာရမလို ခင္ဗ်။
ကဲ . . . ျဗတ္စာ ဒီေလာက္ နိဒါန္းခ်ီ ေနတာ အေၾကာင္း ရွိပါသဗ်။ ခုတစ္ေလာ ျဗတ္စာတို႔ ဝန္းက်င္ကို သတိထား ၾကည့္လိုက္ရင္ ခုတစ္မ်ိဳး ေတာ္ၾကာ တစ္မ်ိဳး လုပ္ေနတဲ့ ျဖစ္ရပ္ေတြ ခပ္စိပ္စိပ္ ေတြ႕လာရသဗ်။ ဒါကလည္း ေ႐ြးေကာက္ပြဲ ေတြ နီးလာလို႔ နည္းဗ်ဴဟာတစ္ခု အေနနဲ႔မ်ား အသုံးခ် ေနေရာ့သလားလို႔ ျဗတ္စာ ေတြးမိ ပါတယ္။ ေနာက္ဆုံး အေျခအေနအရ ေရပန္းစားလာတဲ့ ကိစၥ ဆိုရင္ ေလခြန္..အဲ..အဲ ဖုန္းအသုံး ျပဳေန တဲ့အတြက္ ဖုန္းေဘလ္ကေန ကုန္သြယ္ ခြန္ ၅ ရာခိုင္ႏႈန္း ေဆာင္ရမယ္ဆိုတဲ့ ကိစၥပါပဲ။
ဒီကိစၥကလည္း ထုံးစံအတိုင္း ျပည္သူေတြဘက္က ပြစိပြစိေျပာေတာ့ ဒါက ႏိုင္ငံတကာ စံႏႈန္းအတိုင္းပါ ဘာ ညာ ဆိုလာ ျပန္ေရာ..။ တကယ္တမ္း စဥ္းစားသင့္တာက ေပးေနတဲ့ ဝန္ေဆာင္ မႈေတြဟာ ႏိုင္ငံတကာ စံႏႈန္းမီ ေနရဲ႕ လားဆိုတာ စဥ္းစားရမွာပါ။ ခုေတာ့ ဒီကိစၥကို လႊတ္ေတာ္မွာ တင္သြင္းၿပီး ျပန္သုံးသပ္ၾကမယ္ ဆိုျပန္ပါတယ္။
သာမန္ ျပည္သူ တစ္ေယာက္ ျဖစ္တဲ့ နလဗိန္းတုံး ျဗတ္စာအေနနဲ႔ လႊတ္ေတာ္နဲ႔ အစိုးရအဖြဲ႕ေတြရဲ႕ လုပ္ထုံး လုပ္နည္းေတြ နားမလည္ပါဘူး။ နလ ဗိန္းတုံး ဥာဏ္နဲ႔ စဥ္းစားမိတာက ဒီလို ေၾကညာခ်က္ေတြ မထြက္ခင္ အစိုးရက ေဆာင္႐ြက္မယ့္ ကိစၥတစ္ခုကို လႊတ္ ေတာ္မွာ ႀကိဳတင္တင္ျပ ေဆြးေႏြးၿပီးမွ ေဆာင္႐ြက္လို႔ မရဘူးလားဆိုတဲ့ အခ်က္ ပါပဲ။ လႊတ္ေတာ္မွာ ကနဦးတင္ျပ လိုက္ရင္ ျပည္သူေတြလည္း ႀကိဳတင္ သိခြင့္ရ၊ လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ ေတြက တဆင့္ အႀကံျပဳသင့္ တာေတြျပဳ ၿပီး ေဆြးေႏြးလိုက္ရရင္ ပိုလို႔ အဆင္ေျပ မယ္လို႔ ျဗတ္စာ ေတြးလိုက္မိတယ္ဗ်။ ခုေတာ့ ျပည္သူေတြ ေခါင္းထဲ အေႏွာင့္အယွက္ ျဖစ္ေလာက္ေအာင္ အေတြးထည့္ၿပီးမွ၊ ရင္ခုန္စိုးထိတ္ေစၿပီးမွ ထြက္ၿပီးသား ဆင္စြယ္ ျပန္ဝင္ေစမယ့္ ကိန္းဆိုေတာ့ ” ရင္သိမ့္တုန္အစိုးရ” လို႔ ေခၚလိုက္ရင္ ျဗတ္စာလြန္သလားလို႔..။
တကယ္ေတာ့ ဒီကက႑ တစ္ခု တည္းတင္ မဟုတ္။ အရင္ကလည္း မတည္ၿငိမ္တဲ့ မူဝါဒေတြ ျပ႒ာန္းၿပီး ခဏခဏ ျပင္ဆင္၊ လိုက္နာရတဲ့ သူေတြျဖစ္တဲ့ ဌာနဆိုင္ရာ ကိုယ္တိုင္နဲ႔ ျပည္သူေတြ ကိုယ္တိုင္ ၫႊန္ၾကား ခ်က္ေတြ၊ စည္းကမ္းေတြ အေဟာင္းနဲ႔ အသစ္ေရာ ေထြးကုန္ၿပီး စီမံခန္႔ခြဲေရးမွာ အခက္အခဲ ေတြျဖစ္ခဲ့ေပါင္းလည္း မနည္းေတာ့ဘူးဗ်။ မၾကာမတင္က ျဖစ္ခဲ့တဲ့ ပညာေရးကိစၥမွာပဲ ၾကည့္။ စတုတၳတန္းနဲ႔ အ႒မတန္းကို အစိုးရစစ္တဲ့။ က်႐ႉံးတဲ့ သူေတြကို ျပန္လည္ ကုစားျခင္းဆိုတာနဲ႔ ျပန္ေျဖခိုင္းမတဲ့။ လုပ္ျပန္ေရာ..။ ဒီစနစ္ ႀကီး စလို႔မွ စလုံးေတာင္ ပီပီျပင္ျပင္ မျဖစ္ေသး။
ေနာင္ႏွစ္ဆိုရင္ျပန္လည္ ကုစား ျခင္းဆိုတာ မရွိေတာ့ပါ..တဲ့။ လုပ္ျပန္ ေရာ။ ေက်ာင္းသား မိဘေတြခမ်ာ ရင္သိမ့္တုန္ေအာင္ ခံစားလို႔..။ ဒါက ျဗတ္စာတို႔ ႀကဳံေတြ႕ေနရတဲ့ အေျပာင္း အလဲျမန္တဲ့ ပညာေရးအပိုင္း။ ပညာေရး အပိုင္းထဲမွာတင္ မနည္းမေနာ ရွိေသး သဗ်။ ဝန္ထမ္း အေျပာင္းအေ႐ြ႕ကိစၥတို႔၊ ပညာအရည္အခ်င္း သတ္မွတ္တာတို႔ ဒါေတြကလည္း ေျပာင္းလဲလိုက္တာမွ ခုတစ္မ်ိဳး။ ေတာ္ၾကာတစ္မ်ိဳး ခင္ဗ်။
မူဝါဒေတြ တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္မရွိဘဲ အေျပာင္းအလဲ ျမန္ဆန္လြန္းတာ အ႐ုပ္ ဆိုးလွတယ္လို႔ ျဗတ္စာေတြး မိပါတယ္။ အစိုးရ သက္တမ္း ၅ ႏွစ္ ျပည့္ခါနီးမွာ ေတာင္ ဒီလို ေခါက္႐ိုးက်ိဳး စ႐ိုက္ေတြကို မျပင္ႏိုင္ေသးတာဟာ ဝမ္းနည္းစရာ ေကာင္းလွပါတယ္။
ျဗတ္စာတင္ျပတဲ့ က႑ေတြအျမင္ အျခားက႑ေတြမွာလည္း အခုတစ္မ်ိဳး ေတာ္ၾကာ တစ္မ်ိဳး မၾကာခဏ ျဖစ္ေလ့ ရွိေနေတာ့ ျဗတ္စာတို႔ အစိုးရ ဆိုတာ ယုံရခက္ႀကီးကို ျဖစ္လို႔။
ဒါေတြေၾကာင့္လည္း ႏိုင္ငံျခား ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈေတြ ရဲရဲ တင္းတင္း ဝင္မ လာရဲ ျဖစ္ေနတာလို႔ ျဗတ္စာ သုံးသပ္ မိပါတယ္။
တကယ္ဆို မူဝါဒတစ္ခု ျပဌာန္း ေတာ့မယ္ဆိုရင္ ျပည္သူေတြ ၾကားထဲမွာ ျဖစ္လာႏိုင္တဲ့ ေဘးထြက္ဆိုးက်ိဳးေတြကို တင္ႀကိဳေလ့လာ ၿပီးမွ ျပ႒ာန္း အေကာင္ အထည္ေဖာ္ သင့္ပါသဗ်။ ပညာရွင္ အႀကံေပးေတြရဲ႕ သီအိုရီေတြကိုပဲ အား မကိုးဘဲ ကြင္းထဲမွာ တကယ့္ကို ေလ့လာ သုေတသနျပဳၿပီးမွ အေကာင္ အထည္ေဖာ္သင့္တယ္လို႔ ျဗတ္စာ သာမန္ မဲဆႏၵရွင္တစ္ဦးအေနနဲ႔ တိုက္တြန္း ပါရေစ ခင္ဗ်။
ႏို႔မဟုတ္ရင္ေတာ့ ဗေလာင္း ဗလဲ ႏိုင္တဲ့ အစိုးရ၊ ဗရမ္းဗတာ အစိုးရလို႔ အမည္ သညာ အမွည့္အေခၚခံရၿပီး ၂၀၁၅ မတိုင္မီတင္ရမယ့္ သမိုင္းထဲ ေရာက္သြားႏိုင္တယ္ဆိုတဲ့ အေၾကာင္း ျဗတ္စာ ေတြးေနမိပါသဗ်ာ။
