မိသားစု အသိုက္အဝန္းတြင္ ျဖစ္ျဖစ္ အလုပ္ဝန္းက်င္တြင္ျဖစ္ျဖစ္ အၿမဲလိုလို ၾကားေနရသည့္ ညည္းတြားသံတစ္ခုရွိသည္။
ယင္းမွာ “ ..……… လုပ္ေနရတာ”ဟူ၏။
ဥပမာ စားပြဲထိုး (တစ္)က
“ငါက အားလုံးကိုၿပဳံးျပေနရတယ္” “ငါကသူမ်ား စြန္႔ပစ္ထားတဲ့ အမႈိက္ေတြကို သိမ္းရတယ္” “ငါကသူမ်ားေတြ အိပ္ေနခ်ိန္မွာ အလုပ္လုပ္ေနရတယ္” စသျဖင့္ ေတြးသည္။
စားပြဲထိုး (ႏွစ္) ကမူ
“ငါကအားလုံးကို ျပဳံးျပေနတယ္” “ငါကသူမ်ား စြန္႔ပစ္ထားတဲ့ အမႈိက္ေတြကို သိမ္းေနတယ္” “ငါကသူမ်ားေတြ အိပ္ေနခ်ိန္မွာ အလုပ္လုပ္ေနတယ္” စသျဖင့္ ေတြးသည္။
ယင္းေတြးပုံႏွစ္မ်ိဳးသည္ စကားလုံးအားျဖင့္ သိပ္မသဲကြဲေသာ္လည္း အဓိပၸာယ္ သက္ေရာက္မႈအေတာ္ ကြာေပသည္။ ဟိုတယ္ဝန္ထမ္းတစ္ဦးသည္ ဧည့္သည္မ်ားအေပၚမွာ ဝန္ေဆာင္မႈေပးရသည္ကို လုပ္ရမည့္ အလုပ္တစ္ခုအျဖစ္ သေဘာထားလၽွင္ လုပ္ငန္းခြင္တြင္ ႀကဳံေတြ႕ရသည့္ အခက္အခဲမ်ားကို ျဖတ္ေက်ာ္ရမည့္ စိန္ေခၚမႈမ်ားအျဖစ္သာ ႐ႈျမင္ၿပီး ေန႔စဥ္ အလုပ္လုပ္ရာတြင္လည္း ေပါ့ပါး ေပ်ာ္႐ြင္စြာ အလုပ္လုပ္ ႏိုင္ေပမည္။
ထိုသို႔မဟုတ္ဘဲ ဧည့္သည္မ်ားအေပၚတြင္ ဝန္ေဆာင္မႈ ေပးေနရသည္ဟု ႐ႈျမင္ပါလၽွင္လုပ္ငန္းခြင္တြင္ ႀကဳံရသည့္ အခက္အခဲမ်ားကိုဖိအားမ်ား အဟန္႔အတားမ်ားအျဖစ္သာ ခံယူၿပီး ေန႔စဥ္ လုပ္ငန္းခြင္တြင္လည္း ေလးပင္ညစ္ၫူးစြာ ျဖတ္သန္းေနရ ေပလိမ့္မည္။
အငွားယာဥ္ ေမာင္းမ်ားသည္လည္းေကာင္း၊ အထမ္းသမားမ်ား သည္လည္ေကာင္း၊ စားပြဲထိုးမ်ားသည္ လည္းေကာင္း၊ ေက်ာင္ဆရာမ်ားသည္ လည္းေကာင္း၊ သတင္းေထာက္မ်ားသည္ လည္းေကာင္း၊ အမႈိက္သိမ္းဝန္ထမ္းမ်ား သည္ လည္းေကာင္း၊ ဌာနဆိုင္ရာမွ ျပည္သူ႕ဝန္ထမ္းမ်ားသည္ လည္းေကာင္း ထိုသို႔ေသာ အေျခအေနကို ႀကဳံေတြ႕ၾကရမည္ ျဖစ္သည္။
လုပ္ငန္းတစ္ခုႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး တာဝန္ယူမႈ တာဝန္ခံရမႈမ်ားအေပၚတြင္ မွန္ကန္သည့္သေဘာထား၊ မွန္ကန္သည့္ ႐ႈျမင္မႈျဖင့္ ႐ႈျမင္တတ္ရန္လိုေပသည္။ မိမိတာဝန္ယူထားသည့္ အလုပ္ႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ႀကဳံလာရသမၽွကို လုပ္ရမည့္အလုပ္၊ ႀကဳံေတြ႕လာရမည့္ အဟန္႔အတားမ်ားကို ျဖတ္ေက်ာ္ရမည့္ စိတ္ေခၚမႈမ်ားအျဖစ္ မ႐ႈျမင္ႏိုင္လၽွင္ လုပ္ငန္းခြင္တြင္ မေပ်ာ္ေမြ႕ေတာ့ဘဲ အလုပ္ျဖစ္မူႏႈန္းလည္း က်သြားမည္ျဖစ္သည္။
ဘ၀တြင္ ႀကဳံလာရသည့္စီးပြားေရး၊ လူမႈေရးကိစၥမ်ားတြင္ လုပ္ေနရတာဟူသည့္ ႐ႈျမင္ပုံကို ရပ္တန္႔ရန္လိုေပသည္။
အယ္ဒီတာ
